6,372 matches
-
părul năclăit cu oase frânte și cu sânge și cu creier. E un fenomen pe care tot Bahtin, la care mă refeream adineaori, îl analizează în cartea despre Rabelais, anume anatomizarea, spune el. În marele comic rabelaisian, care este un comic imens, așa, de dimensiune cosmică, în care tema fundamentală este „moartea și regenerarea”, adică legea aceasta a devenirii universale, moartea poate fi un subiect mult mai puțin grav decât este în experiența noastră comună și individuală. Moartea este un fenomen
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
acesta e miracolul - nu perversitatea - literaturii ; te poate face să te îndrăgostești de o bătrână). Darul acesta l-au avut sporadic și mai puțin copleșitor, dar l-au avut, și alții, mai puțin mari. (Fenomenul se produce și în registrul comic, dar în cel de anvergură : Mița Baston de pildă, „republicana”.) Matei Caragiale nu a izbutit acest lucru decât de două ori, în treacăt, mai mult sau mai puțin în plan secund, dar puternic, cu Pena Corcodușa și cu încă una
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
mai populare ale autorului, sunt desigur și cele pe care în primul rând se bizuie contestarea calității sale de poet. În vremea noastră s-a uitat că sfera poeziei e mai largă decât cea a lirismului. Poezia poate fi și comică, poate fi burlescă, poate fi didactică etc., speciile acestea având exemple notabile în istoria literaturii. Balada chiriașului grăbit e o poemă satirică nu lipsită de accente elegiace. În jurul unui divorț e un foarte vioi scenariu comic (de moravuri). Orice ar
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
Poezia poate fi și comică, poate fi burlescă, poate fi didactică etc., speciile acestea având exemple notabile în istoria literaturii. Balada chiriașului grăbit e o poemă satirică nu lipsită de accente elegiace. În jurul unui divorț e un foarte vioi scenariu comic (de moravuri). Orice ar crede spiritele austere, aceste poeme burlești și hazlii nu sunt frivole. E. Lovinescu, pe care Topîrceanu l-a atacat infatigabil în versuri pline de vervă și spirit, îl recuză ca poet, recunoscându-i totuși calitatea de
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
transformă în clișee, adică în elementul mecanic al raportului „mécanique plaqué sur du vivant ”. Cu cât insul e mai „intrat la idee”, adică mai „ideizat”, chiar „ideologizat”, cu atât efectul e mai mecanic și ridiculul mai net ; aceasta e formula comicului mazilian, aceeași cu a celui caragialesc. E un comic de situație (trebuie de altminteri spus că nici nu există alt comic decât cel de situație, adică efectul unui raport ; comicul de limbaj, atât de frecvent la Caragiale, prezent și la
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
mécanique plaqué sur du vivant ”. Cu cât insul e mai „intrat la idee”, adică mai „ideizat”, chiar „ideologizat”, cu atât efectul e mai mecanic și ridiculul mai net ; aceasta e formula comicului mazilian, aceeași cu a celui caragialesc. E un comic de situație (trebuie de altminteri spus că nici nu există alt comic decât cel de situație, adică efectul unui raport ; comicul de limbaj, atât de frecvent la Caragiale, prezent și la Mazilu dar nu prin deformare ci prin modul plasării
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
idee”, adică mai „ideizat”, chiar „ideologizat”, cu atât efectul e mai mecanic și ridiculul mai net ; aceasta e formula comicului mazilian, aceeași cu a celui caragialesc. E un comic de situație (trebuie de altminteri spus că nici nu există alt comic decât cel de situație, adică efectul unui raport ; comicul de limbaj, atât de frecvent la Caragiale, prezent și la Mazilu dar nu prin deformare ci prin modul plasării, nu e nici el altceva decât tot un comic de situație). Deosebirea
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
nu există alt comic decât cel de situație, adică efectul unui raport ; comicul de limbaj, atât de frecvent la Caragiale, prezent și la Mazilu dar nu prin deformare ci prin modul plasării, nu e nici el altceva decât tot un comic de situație). Deosebirea dintre Mazilu și Caragiale e că acesta avea o structură funciarmente dramaturgică, iar primul una de „moralist”, de aceea teatrul lui e mai abstract : e un teatru de „moralități”, deci un teatru „de idei” ; paradoxul lui Mazilu
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
cu taică-su într-o altă scenă pe care e greu să o recitești fără să intri-n pămînt de rușinea personajului. Toată biografia asta e un fel de jale veselă de la un capăt la altul. E ca în filmele comice din vremea cinema-ului mut : dacă un per sonaj ia un șut în dos, ți se pare penibil, dar dacă ia zeci de șuturi de la toată lumea, te cuprinde un rîs nebun. Bucățile care plutesc în derivă, ca un fel de
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
schimbului de opinii, se optează pentru aprecierea exigentă a oricărei scrieri, indiferent de poziția socială a autorului ei. Cele mai multe versuri incluse în cuprinsul jurnalului (pagini de proză apar cu totul sporadic) sunt ocazionale, mai cu seamă satire politice, fabule, cuplete comice, ode festive, prin care autorii răspund prompt la evenimentele legate de înfăptuirea Unirii și de lupta pentru realizarea unor reforme sociale. Dintre poeții de seamă ai epocii publică, destul de rar, V. Alecsandri (Hora Unirei), Gr. Alexandrescu și, cu versuri reproduse
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289894_a_291223]
-
note bucolice accentuate. Având ca model opera lui Goethe Reinecke Fuchs și scrierea populară franceză Le Roman de Renard, compune poemul Povestea vulpei (1903). Satira sa are asemănări numeroase și cu Istoria ieroglifică a lui Dimitrie Cantemir. Într-o manieră comică, adesea de parodie, poetul imaginează o dispută dusă în parlamentul animalelor pe marginea nedreptăților săvârșite de Vulpe în timpul cât fusese prim-ministru, acuzatorul fiind Lupul, dușman și adversar politic. Dar cele cincisprezece cânturi se desfășoară greoi, împiedicate atât de lungimi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288372_a_289701]
-
la cinema; el, mai ales, e cel mai caraghios și înduioșător tătic. Îl tot pisează pe mititel - o minune - cântându-i ceva de genul „Măi Ca zace, Căzăcele“, încă și mai comun. Îi strigă „Mă, puștiule“ și micuțul își subțiază comic buzele și-i răspunde: „Gu, gu, me, me“. 4) Am să-l văd mâine pe Mihai; nu l-am mai văzut de cincisprezece zile, e clar de ce. Gaby trebuie să-ți fi scris despre cvasi pățania mea; așa că am preferat
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
degrabă aș vrea să te fac să zâmbești, draga mea, să aduc o notă veselă în scrisoarea asta care seamănă a trage die și pe care vreau s-o transform într-o dramă de actualitate, nu lipsită de latura ei comică. Lungă convorbire cu Camil; o declarație semnată Membru al Ac[ademiei] RPR, asta e tot ce a putut face ca să-mi fie de folos și să-i impresioneze pe asesorii populari. [...] Te rog, ajută-mă cu atitudinea ta, cu înțelegerea
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
de la minister, iar nu „evaziune“, cum Biriș îl numește. Această fugă sau refuzare, întâlnită la mai toate personajele romanului, face posibilă o asemănare cu alte personaje ale lui Mihail Sebastian, din piesa Jocul de-a vacanța, unde, într-un mod comic, personajele, dar mai ales Valeriu, își propun să uite de Timp, să se sustragă, pe durata concediului, acestei dimensiuni. Prin retragerea sa în miraculoasa cameră Sambô, Ștefan Viziru reușește să smulgă zilnic câteva ore istoriei, timp în care se sustrage
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
lui B.P. Hasdeu, V.A. Urechia și Alecsandri, V. îi premerge lui Delavrancea, care pare să fi cunoscut piesa. În 1897 i se mai joacă pe scena bucureșteană comedia Gărgăunii dragostei. Dramaturgul scrie însă pentru publicul ardelean, compune numeroase „cântece comice”, monoloage (Copila română, Renegatul, Ciobanul din Ardeal ș.a.), comedii „sătești” (Ruga de la Chiseteu, Sărăcie lucie, Mâța cu clopot ș.a.) sau în care încondeiază moravuri de la oraș (Secretul, Mireasă pentru mireasă, Soare cu ploaie, Gărgăunii dragostei ș.a.). Cele peste treizeci de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290664_a_291993]
-
Gărgăunii dragostei ș.a.). Cele peste treizeci de piese (unele rămase în manuscris, multe menționate doar ca reprezentate) au o intrigă simplă, transparentă, ca în comediile lui Alecsandri, țintind să transmită în mod accesibil o învățătură, o idee morală. Există un comic al întâmplărilor, un dialog cu savoare populară, adesea plin de haz și de culoare. Comediile „poporane” așezau prezentarea datinilor, a folclorului în centrul acțiunii, ceea ce făcea ca ele să devină și atrăgătoare spectacole etnografice. SCRIERI: Poezii, Pesta, 1866; Panteonul român
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290664_a_291993]
-
1970, La iarbă albastră, 1973 etc.). B. face, cu succes, și cronică sportivă (Fotbalul-joc de bărbați, 1971), scrie reportaje, mici eseuri morale, portrete satirice. Unele sunt ocazionale, efemere, dar printre ele pot fi descoperite și fragmente literare autentice. Originalitatea talentului comic se vede limpede în volumele, mai sever selectate, Pompierul și opera (1976), Dragoste bolnavă (1980), Umorul la domiciliu (1981). Multe dintre aceste narațiuni umoristice, nu lipsite de un fond tragic, au fost transformate de B. în piese de teatru, unele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285548_a_286877]
-
de lemn, au creat un stil și o tipologie. Câteodată piesele abordează teme de existență mai grave și, nu de puține ori, moravurile societății totalitare. B. a publicat și un roman remarcabil, Balanța (1985), într-o notă senzațională și, bineînțeles, comică. Verva lui este, și aici, scânteietoare și, în genere, romanul are substanță. A devenit, ulterior, scenariul unui film realizat de Lucian Pintilie. Pentru activitatea lui literară, B. a fost distins cu Premiul Academiei (1971) și, de mai multe ori (1968
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285548_a_286877]
-
Scump. O baie de aburi 7 mărci. Un dejun 7 mărci. O cafea 1 marcă. Un guler 1 m. 50. Un loc la teatru 7 mărci. Eftine bananele, 15 pfening când la Iași îs 25 de lei. Sara, la opera comică, se joacă o revistă, Berlinul fără cămașă, în care văd multe toalete, iar mai cu samă multe trupuri goale. Berlinul fără cămașă nu pentru că n-are dar pentrucă o crede de prisos în anume împrejurări și nu ziua. Multe soții
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
și sentimente care deschid paginile istoriei omenirii mongole. Un Zulu în frac rămâne tot Zulu. Un om cu mentalitate obtuză, lucrând fără inteligență și supus violenței instinctelor, rămâne în afara civilizației. Umblă într-un Rols-Royce dar rămâne un primitiv. Poate fi comic ca un urs pe bicicletă; pretenția la umanitate îi dă un aspect de tristețe ridicolă. *1 Greșeală urâtă să crezi că-ți servești patria calomniind pe cei care au întemeiat-o. Veacurile unei națiuni sunt foile aceleiași cărți. Adevărații progresiști
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
Anglo-Americani. Așa se spune și la radio. Reprezentație de circ în Moscova. Circ foarte frumos și bogat instalat, într-un vechi teatru. Bogăție de covoare și decorații. Multe numere de varieteu. Unele foarte interesante. Un cal bine dresat, un măgăruș comic. La urmă o trupă de urși și ursuleți dresați care fac felurite lucruri. Umblă cu bicicleta, cu motocicleta. Lume foarte multă. Patru reprezentații pe zi. Toți artiștii la început salută primăvara și lupta pentru pace. Prolog în versuri. Flori, steaguri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
saluta o nouă și viguroasă viitoare energie creatoare. Paradoxul face că vocația voastră s-a afirmat și realizat mai ales „sub dictatură”! Acel „regim odios”! - care a fost Într-adevăr astfel - v-a permis totuși sau, mai știi, printr-o „comică” și absolut paradoxală logică a lucrurilor, a susținut chiar partea cea mai valoroasă a firii și destinului dumitale, atât cât este și cât a fost. Dacă „drăguțul de Ceaușescu” și banda sa de miniștri și prim-secretari ar mai fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
ori i-am auzit sforăind În receptor, făcându-mi inutilizabil aparatul! - și nici pe numeroșii mei colegi care zâmbeau și-mi dădeau Încurcați mâna când mă Întâlneau și care apoi, harnici, În spate, „aveau voie” să debiteze variantele cele mai comice și mai insolente despre persoana și scrisul meu. Da, după cum se vede, securitatea „noastră” le-a permis celor invidioși și frustrați, semidocți și impostori, să se răzbune cu vârf și Îndesat asupra cuiva care Îi Întrece radical În profesiune și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
făcut tun”, „a coborît scările ca la bob”, fîșcîind și îndemnînd „La muncă!” A fost dus acasă cu mașina de Nanianu, care (de unde atîta voinicie?) l-a „depus ca pe un sac” în fața ușii. Ascultînd „reportajul”, eu am prizat latura comică, în schimb Bălăiță s-a pronunțat compătimitor: „își răzbună și el insuccesele...” În timp ce stăteam de vorbă cu Mircea Filip (colegul de facultate, Filip Leteanu, nu scriitorul) și nu mult după ce-i pomenisem numele, a apărut lîngă noi Sp.: arăta rău
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
putut să intereseze sub raportul ideilor politice; era însă „prea rece!”. Natura mea e contrară stilului înalt, encomiastic. Asamblarea s-a făcut avîndu-l ca „secretar” pe Adam. Nu mai conta ce-i al meu și ce-i al celuilalt. Involuntar comice, discuțiile în jurul fiecărei fraze semănau cu cele de la o repetiție teatrală. „Stop!”, striga unul. „Aici mai trebuie ceva sos... Ai pus înalt?... Și nobil?... Scoate fermitate... Scoate fierbinte!... Vezi că ai mai sus înflăcărat și călduros...” Am spus că „asemenea
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]