7,774 matches
-
între fratele Avacum (numele sub acoperire al lui Roman) și organele de poliție. Roman îi descoperă acolo printre călugări pe Rică și Flecu, doi oameni ai lui Semaca care participaseră la jefuirea magazinului de bijuterii Lembert. Arestați, cei doi fac mărturisiri complete cu privire la implicarea lui Constantin Semaca în jaful armat. Jean Semaca, important binefăcător al așezământului, sosește într-una din zile la mănăstire pentru a participa la o vânătoare de dropii. În îmbulzeala iscată cu acest prilej, fratele Serapion vrea să
Ultimul cartuș () [Corola-website/Science/312634_a_313963]
-
unei soluții extraordinare. Mergând la secția de poliție și luând cu el un burete într-o geantă Gladstone, Holmes spală fața murdară a lui Boone, aducând la vedere adevărata sa față — fața lui Neville St. Clair! St. Clair face o mărturisire completă, rezolvă astfel misterul, dar mărturisirea sa creează alte probleme. Se pare că domnul St. Clair ducea o viață dublă, una respectabilă și o alta ca cerșetor. În tinerețea sa, el a fost actor înainte de a lucra ca reporter de
Omul cu buza strâmbă () [Corola-website/Science/323320_a_324649]
-
de poliție și luând cu el un burete într-o geantă Gladstone, Holmes spală fața murdară a lui Boone, aducând la vedere adevărata sa față — fața lui Neville St. Clair! St. Clair face o mărturisire completă, rezolvă astfel misterul, dar mărturisirea sa creează alte probleme. Se pare că domnul St. Clair ducea o viață dublă, una respectabilă și o alta ca cerșetor. În tinerețea sa, el a fost actor înainte de a lucra ca reporter de ziar. Trebuind să se documenteze pentru
Omul cu buza strâmbă () [Corola-website/Science/323320_a_324649]
-
pe Bloom, deoarece Darkar are nevoie de puterile lui Bloom pentru a obține celelalte bucății ale Codexului și pentru a deschide portalul către Realix. Astfel Bloom devine „"Întunecata Bloom"”, iar misiunea de-al opri pe Darkar pare imposibilă. Însă datorită mărturisirii făcute de Sky, Bloom revine la normal, și cu toți împreună îl înfrâng pe Darkar și salvează dimensiunea Magică din nou. La sfârșit Winx sunt la Alfea unde petrec. Winx se reîntorc la școală pentru ultimul an de studiu la
Winx Club () [Corola-website/Science/312189_a_313518]
-
(1689) a fost scrisă de baptiștii calviniști din Anglia pentru a reda în mod formal ideile creștinilor protestanți dintr-o perspectivă baptistă. Această mărturisire, ca și cea de la Westminster (1646), a fost scrisă de puritanii evanghelici care erau preocupați ca particularitățile organizării bisericii să reflecte exact învățătura biblică. Crearea mărturisirii de credință din 1689 este legată de istoria timpurie a baptiștilor și de diferențele
Mărturisirea de credință baptistă de la Londra () [Corola-website/Science/302363_a_303692]
-
pentru a reda în mod formal ideile creștinilor protestanți dintr-o perspectivă baptistă. Această mărturisire, ca și cea de la Westminster (1646), a fost scrisă de puritanii evanghelici care erau preocupați ca particularitățile organizării bisericii să reflecte exact învățătura biblică. Crearea mărturisirii de credință din 1689 este legată de istoria timpurie a baptiștilor și de diferențele dintre cele două tipuri de baptiști: generali și particulari. La începutul secolului al XVII-lea, baptiștii englezi reprezentau doar o serie de biserici din Anglia, și
Mărturisirea de credință baptistă de la Londra () [Corola-website/Science/302363_a_303692]
-
1642 și a luat sfârșit în 1649. Regele Charles I a pierdut conflictul iscat și a fost executat, Anglia devenind pentru o perioadă scurtă de timp Republică. Odată cu încheierea conflictului, baptiștii ce susțineau principiile particulare au profitat și au scris mărturisirea de credință. Șapte congregații și-au trimis reprezentanți pentru a ajuta la scrierea acestui document. Scopul acestui document a fost cel de a-i diferenția în mod oficial pe baptiștii particulari de anabaptiști. Documentul a fost terminat în anul 1644
Mărturisirea de credință baptistă de la Londra () [Corola-website/Science/302363_a_303692]
-
acestui document a fost cel de a-i diferenția în mod oficial pe baptiștii particulari de anabaptiști. Documentul a fost terminat în anul 1644 și, deși nu a fost detaliat, avea un ton clar calvinist. Este cunoscut ca fiind " Prima mărturisire de credință a creștinilor baptiști" ce a precedat mai bine cunoscuta mărturisire de la Westminster scrisă în anul 1646. Odată cu dispariția monarhiei, mărturisirea de la Westminster a fost considerată declarația de credință pentru biserica anglicană, dar și pentru cea scoțiană. Congregaționaliștii și-
Mărturisirea de credință baptistă de la Londra () [Corola-website/Science/302363_a_303692]
-
pe baptiștii particulari de anabaptiști. Documentul a fost terminat în anul 1644 și, deși nu a fost detaliat, avea un ton clar calvinist. Este cunoscut ca fiind " Prima mărturisire de credință a creștinilor baptiști" ce a precedat mai bine cunoscuta mărturisire de la Westminster scrisă în anul 1646. Odată cu dispariția monarhiei, mărturisirea de la Westminster a fost considerată declarația de credință pentru biserica anglicană, dar și pentru cea scoțiană. Congregaționaliștii și-au creat propria versiune a enunțului de la Westminster în 1658, numită Declarația
Mărturisirea de credință baptistă de la Londra () [Corola-website/Science/302363_a_303692]
-
anul 1644 și, deși nu a fost detaliat, avea un ton clar calvinist. Este cunoscut ca fiind " Prima mărturisire de credință a creștinilor baptiști" ce a precedat mai bine cunoscuta mărturisire de la Westminster scrisă în anul 1646. Odată cu dispariția monarhiei, mărturisirea de la Westminster a fost considerată declarația de credință pentru biserica anglicană, dar și pentru cea scoțiană. Congregaționaliștii și-au creat propria versiune a enunțului de la Westminster în 1658, numită Declarația Savoy. Varianta originală a mărturisirii din 1644, deși era similară
Mărturisirea de credință baptistă de la Londra () [Corola-website/Science/302363_a_303692]
-
anul 1646. Odată cu dispariția monarhiei, mărturisirea de la Westminster a fost considerată declarația de credință pentru biserica anglicană, dar și pentru cea scoțiană. Congregaționaliștii și-au creat propria versiune a enunțului de la Westminster în 1658, numită Declarația Savoy. Varianta originală a mărturisirii din 1644, deși era similară din punct de vedere teologic, scrierea ultimelor două declarații nu era deloc asemănătoare, deci era clar că era nevoie de o nouă scriere a mărturiei de credință. După execuția lui Charles I, presbiterianismul, anglicanii și
Mărturisirea de credință baptistă de la Londra () [Corola-website/Science/302363_a_303692]
-
noi legi referitoare la închinare. În 1662, "Actul uniformității" a scos în afara legii folosirea oricărei alte cărți în afară de noua carte de rugăciune anglicană valabilă pentru toți anglicanii, presbiterienii, congregaționaliștii si baptiștii din Anglia. Mai mult biserica anglicană a renunțat la mărturisirea de credința de la Westminster și s-a întors la folosirea celor „39 de articole” ca mărturisire de credință. Ca rezultat al restaurării monarhiei, creștinii baptiști din Anglia au avut de suferit persecuții datorită credinței pe care o aveau. În 1677
Mărturisirea de credință baptistă de la Londra () [Corola-website/Science/302363_a_303692]
-
cărți în afară de noua carte de rugăciune anglicană valabilă pentru toți anglicanii, presbiterienii, congregaționaliștii si baptiștii din Anglia. Mai mult biserica anglicană a renunțat la mărturisirea de credința de la Westminster și s-a întors la folosirea celor „39 de articole” ca mărturisire de credință. Ca rezultat al restaurării monarhiei, creștinii baptiști din Anglia au avut de suferit persecuții datorită credinței pe care o aveau. În 1677 un număr mult mai mare de creștini baptiști s-au strâns pentru a pune bazele unei
Mărturisirea de credință baptistă de la Londra () [Corola-website/Science/302363_a_303692]
-
de credință. Ca rezultat al restaurării monarhiei, creștinii baptiști din Anglia au avut de suferit persecuții datorită credinței pe care o aveau. În 1677 un număr mult mai mare de creștini baptiști s-au strâns pentru a pune bazele unei mărturisiri mult mai detaliate decât ultima. Declarația de la Westminster, pe care mulți baptiști o adoptaseră, chiar dacă modul de organizare a bisericii sau modul în care erau botezați credincioșii era diferit, a constituit bazele acestei noi mărturisiri. Documentul din 1677 era diferit
Mărturisirea de credință baptistă de la Londra () [Corola-website/Science/302363_a_303692]
-
pentru a pune bazele unei mărturisiri mult mai detaliate decât ultima. Declarația de la Westminster, pe care mulți baptiști o adoptaseră, chiar dacă modul de organizare a bisericii sau modul în care erau botezați credincioșii era diferit, a constituit bazele acestei noi mărturisiri. Documentul din 1677 era diferit față de cel de la Westminster sau față de Declarația Savoy din două puncte de vedere. În primul rând, baptismul trebuia să devină o denominație separată. În al doilea rând și cel mai important dintr-o perspectivă baptistă
Mărturisirea de credință baptistă de la Londra () [Corola-website/Science/302363_a_303692]
-
să se întâlnească la Londra între 3-11 iulie pentru a-și exprima susținerea față de documentul din 1677. În ciuda faptului că documentul a fost scris în 1677, prefața oficială a documentului a făcut ca acesta să fie cunoscut sub numele de Mărturisirea de credință baptistă de la 1689. Mărturisirea de credință din 1689, alături de cea de la Westminster și de Declarația Savoy, este considerată cea mai importantă declarație din zona anglofonă. Nu există nicio îndoială că Mărturisirea din 1689 a avut la bază cele
Mărturisirea de credință baptistă de la Londra () [Corola-website/Science/302363_a_303692]
-
3-11 iulie pentru a-și exprima susținerea față de documentul din 1677. În ciuda faptului că documentul a fost scris în 1677, prefața oficială a documentului a făcut ca acesta să fie cunoscut sub numele de Mărturisirea de credință baptistă de la 1689. Mărturisirea de credință din 1689, alături de cea de la Westminster și de Declarația Savoy, este considerată cea mai importantă declarație din zona anglofonă. Nu există nicio îndoială că Mărturisirea din 1689 a avut la bază cele două bine-cunoscute declarații anterioare și că
Mărturisirea de credință baptistă de la Londra () [Corola-website/Science/302363_a_303692]
-
acesta să fie cunoscut sub numele de Mărturisirea de credință baptistă de la 1689. Mărturisirea de credință din 1689, alături de cea de la Westminster și de Declarația Savoy, este considerată cea mai importantă declarație din zona anglofonă. Nu există nicio îndoială că Mărturisirea din 1689 a avut la bază cele două bine-cunoscute declarații anterioare și că nu a influențat doar Biserica Baptistă, ci și pe cea reformată și cea calvinistă. Baptiștii au reușit foarte repede să formeze biserici în America colonială și în
Mărturisirea de credință baptistă de la Londra () [Corola-website/Science/302363_a_303692]
-
și că nu a influențat doar Biserica Baptistă, ci și pe cea reformată și cea calvinistă. Baptiștii au reușit foarte repede să formeze biserici în America colonială și în 1707 s-a format Asociația Baptistă din Philadelphia. Asociația a adoptat "Mărturisirea de credință de la 1689" în 1742 după ce mai multe congregații o adoptaseră deja, fiind redenumită în "Mărturisirea de credință de la Philadelphia". În timpul celei de-a doua Mari treziri spirituale din America, baptiștii calviniști au fost „atacați” de evangheliști arminieni precum
Mărturisirea de credință baptistă de la Londra () [Corola-website/Science/302363_a_303692]
-
au reușit foarte repede să formeze biserici în America colonială și în 1707 s-a format Asociația Baptistă din Philadelphia. Asociația a adoptat "Mărturisirea de credință de la 1689" în 1742 după ce mai multe congregații o adoptaseră deja, fiind redenumită în "Mărturisirea de credință de la Philadelphia". În timpul celei de-a doua Mari treziri spirituale din America, baptiștii calviniști au fost „atacați” de evangheliști arminieni precum Charles Grandison Finney sau de teologi precum Nathaniel William Taylor, mulți din aceștia trecând la Hiper-Calvinism, deși
Mărturisirea de credință baptistă de la Londra () [Corola-website/Science/302363_a_303692]
-
treziri spirituale din America, baptiștii calviniști au fost „atacați” de evangheliști arminieni precum Charles Grandison Finney sau de teologi precum Nathaniel William Taylor, mulți din aceștia trecând la Hiper-Calvinism, deși declarația din 1689 nu susține asemenea extreme ale teologiei reformate. "Mărturisirea de credință de la 1689" rămâne până în prezent un document foarte important pentru toate bisericile reformate din toată lumea, permițându-le să aibă o declarație atestată istoric la Westminster.
Mărturisirea de credință baptistă de la Londra () [Corola-website/Science/302363_a_303692]
-
e aproape imposibil s-o pot termina cum vreau eu... De fapt, de ea se leagă tot viitorul meu, e primul meu proiect pe termen foarte lung și mi se strânge inima că nu voi avea destulă forță.’’ Astfel arată mărturisirea unui scriitor, pătruns de munca sa. O muncă care întradevăr a fost extenuantă, având în vedere dimensiunile romanului. O muncă a cărei răsplată, nu se știe sigur dacă va veni. În ,Dicționarul analitic de opere literare românești’’, Ștefan Borbely descrie
Orbitor (roman) () [Corola-website/Science/330586_a_331915]
-
Paracletului”, activitatea propriu-zisă a „Spiritului Sfânt” în biserică. Această activitate consta în a redresa disciplina și etica bisericii. În acest scop, fiecare creștin trebuia să exercite harismele sale și să părăsească orice preocupare terestră inutilă, practicând zilnic ascetismul, abstinența, postul, mărturisirea păcatelor. ul propunea adepților săi martiriul, ca semn al sfârșitului, cerea separarea bisericii de lume, încuraja profețiile și preoția femeilor. Datorită nonconformismului și disciplinei sale riguroase, montanismul s-a organizat ca mișcare separată de biserică, reușind să-l câștige în
Montanism () [Corola-website/Science/307660_a_308989]
-
pe care Poe îl folosise anterior în „Îngropat de viu”. Ea este, prin urmare, mai puțin despre o intrigă și mai mult despre o teorie. Poe descrie astfel această teorie: Lucrarea teoretizează că toți oamenii au tendințe auto-distructive, inclusiv naratorul. Mărturisirea finală a naratorului că este un criminal nu este inspirată de un sentiment de vinovăție, ci, în schimb, din dorința de a-și recunoaște acțiunile sale deși știe că nu ar trebui. Teoria lui Poe despre demonul perversității poate fi
Demonul perversității () [Corola-website/Science/334333_a_335662]
-
spune că discuția l-a întristat și că i-a dat mult de gândit, dar că apoi și-a dat seama ușurat că totul fusese doar o ispită, și a revenit la credință. Citită în continuarea scenei din sufragerie, scena mărturisirii preotului arată cu degetul diferența dintre bărbații civilizați și moderni care dezbat și discută despre cum se accede la adevăr, și bărbații barbari care (alături de femeile care îi sorb cuvintele fără să-i întrerupă), aleg calea credinței fără cercetare. Credința
Subiectivitate și obiectificare în Sieranevada () [Corola-website/Science/296149_a_297478]