3,420 matches
-
astăzi să-ți fi oferit certitudinea că ești ... foarte bun! Cu inima strânsă te-am trimis În brațele Viorelei, o altă bună prietenă de a mea care mi-a confirmat cele afirmate despre tine și cred că a rămas foarte mulțumită! Și acum, hai să bem din șampania acesta pentru tot ce a fost frumos, fără lacrimi și să rămânem cu bucuria că toți am fost răsplătiți pentru tot ce am făcut prin trăirile adesea celeste pe care le-am avut
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
iau la harță pentru un ban, de ne aude lumea tocmai de la San Casciano, cum țipăm și strigăm. În acest fel, tăvălit în murdărie, îmi scutur creierii de mucegai și-mi vărs amărul pentru soarta rea pe care o am, mulțumit fiind că mă lovește în chipul acesta și că, poate, cândva se va rușina de ceea ce face. Când se lasă seara mă înapoiez acasă și intru în camera mea de lucru, în prag lepăd de pe mine haina de toate zilele
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
spus, dacă se va arăta lacom și se va face stăpân pe averile și pe soțiile supușilor săi. De aceste fapte trebuie să se ferească, deoarece, atâta vreme cât nu le iei oamenilor, anume majorității lor, nici averea, nici onoarea, ei trăiesc mulțumiți și nu ai de luptat decât împotriva arnbiției câtorva, pe care o poți înfrânge în mai multe feluri și cu ușurință. În schimb, el va fi disprețuit dacă se va arăta schimbăcios, ușuratic, fără energie, meschin, nehotărât. Principele trebuie să
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
trebuie să se teamă de orice lucru și de orice om. Statele bine organizate și principii înțelepți s au străduit întotdeauna să nu-i împingă la deznădejde pe cei mari și, totodată, să satisfacă poporul făcându-l să fie mereu mulțumit, fiindcă aceasta este una dintre grijile însemnate pe care le are un principe. Între regatele bine organizate și bine cârmuite din vremurile noastre este regatul Franței. Există aici nenumărate instituții bune de care depind libertatea și siguranța regelui; dintre acestea
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
tot timpul fericit, cu toate că a asuprit poporul. Însușirile lui îl făceau să pară soldaților și popoarelor lui atât de minunat, încât acestea din urmă stăteau uimite și ca încremenite în fața lui, pe când cei dintâi se arătau plini de respect și mulțumiți. Și, pentru că faptele lui au fost deosebite pentru un principe nou ce era, vreau să arăt pe scurt cât de bine a știut el să adopte natura vulpii și a leului, animale pe care, cum am spus, un principe trebuie
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
o smulgă de la prostituția stradală. După un duș rapid, mă culc, dar adorm foarte târziu din cauza oboselii și a căldurii. Cred că am băut mai mult de șase litri de lichide, dintre care trei de lapte. Intr-un târziu adorm, mulțumit că am găsit un loc unde să-mi plec capul. Miercuri, 25 iulie: Finale Ligure-Andora: 40 km Dimineața, la ora 6, Paola bate la ușă, dar eram deja treaz. Urc la etajul superior, întâi în capelă pentru o scurtă rugăciune
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
și au făcut ceva rău, acest fapt nu justifică deloc ca să fie tratați în acest fel. Merg la culcare, la etaj, în camera cu mai multe paturi destinate pelerinilor. Si încă o zi din itinerarul meu se încheie, având sufletul mulțumit și încercând să scap de țânțarii atât de enervanți. Pe unul l-am lipit de plafon cu fața de pernă. Pe ceilalți îi invit afară, aprinzând becurile de pe hol și stingându-l pe cel din cameră. Sâmbătă, 4 august: Aix
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
nu sunt. Mă surprinde încă odată numărul mic de pelerini, iar astăzi nu am întâlnit niciunul. Cina la familia (Françoise și Michael Conte) unde sunt cazat s-a întins până târziu, discutând de toate cu acești soți care sunt foarte mulțumiți pentru că au un nepot ce a fost sfințit preot la Paris, la sfârșitul lunii iunie, Jérémy, în catedrala Notre Dame, împreună cu alți 11 diaconi. Am privit împreună, pe calculator, multe fotografii de la acest eveniment, iar ei nu mai conteneau să
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
să mă ajute, și ar vrea să mă rog și pentru ea. Am citit bunătate și bucurie în ochii ei, și chiar m-a emoționat. Îi părăsesc pe comeseni, salutându-i, mulțumindu-le și dorindu-le petrecere frumoasă în continuare. Mulțumit, fluierând și cântând prin ploaie, îmi reiau drumul șimi zic că Dumnezeu are mereu grijă, chiar mai mult decât ar trebui. Eu doream doar ceva să-mi astâmpăr foamea și setea, și când colo, am avut parte de o masă
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
merg. Stiu că trebuie să merg și știu că voi ajunge, doar că aș dori să ajung mai repede și oboseala să nu mă domine atât de mult. Seara ajung la Arudy, sleit de puteri, stors ca o lâmâie, dar mulțumit și fericit. Găsesc cazare la parohie, aproape de biserică, deși pe drum îmi era teamă că nu o să găsesc un pat să dorm. La presbyter-ul parohiei, mă întâmpină un preot din Senegal, tânăr și binevoitor, care ține locul parohului ce
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
a creat un aer greu de respirat. M-am mirat că nimeni nu a lăsat deschisă măcar o fereastră. Vroiam să deschid eu, dar nu era în dreptul patului meu. Cu tot acest aer închis, am dormit totuși destul de bine și mulțumit, pentru că am primit o pătură cu care să mă acopăr. Cu doar câteva excepții până acum, nu am avut nevoie sa mă acopăr. In dormitor, același zgomot, foșnet al unora care se trezesc mai devreme. Lângă mine a dormit un
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
iar gol. A dat să i-l umple iar, dar, când a Întins mâna mică, cu degetele Încovoiate, spre sticla de cristal, sperând că o să facă semn că i-ajunge, cu acel Agâp! al lui, celălalt o și Înhățase, râzând mulțumit. Nu ț-am zis dă la-nceput să nu te deranjezi, că Îmi pun singur? Toarnă, toarnă, frate! Nu vreau gheață, știi problemele mele cu gâtu’... Cuburile de gheață pluteau deja În apa topită din tăviță: mai mult de o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
pierde, nimic nu se câștigă, dragele mele, fiți liniștite! Clipsurile roz/bleu Încadrându-i fețișoara bine fardată, bineridată, cu cei cinci cârlionți uscați despre care a mai fost vorba, și ochii, verzi cândva, acum lăcrimoși, Încântați copilărește. Buni zâmbind non-stop, mulțumită că se află În centrul atenției, În centrul familiei și de fapt altundeva fiind de mai multă vreme, undeva unde nu pare să mai ajungă nici durerea, nici umilința de a fi un boșo. Ceea ce eu niciodată, niciodată, niciodată n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
mai incontestabil decât relatarea pusă pe hârtie de însuși inginerul ocolului silvic. Pentru că eu am scris asta, nu mai pot exista îndoieli sau păreri împărțite în legătură cu ceea ce s-a întâmplat. Chiar și Pettersson din Hugnaden ar fi fost întru totul mulțumit dacă împrejurările i-ar fi oferit ocazia să ia cunoștință de raportul meu despre acest mic episod demn de reflecție din istoria suedeză a despăduririlor prin foc. VIGNETA Pianul mecanic pe care bunicul îl primise în dar de Crăciun și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
și fără personal calificat... sau ca o naștere. Te aștepți să auzi din clipă în clipă țipătul nou-născutului, dar în final nu auzi decât tăcerea. Clipocitul apei nu se mai aude, clinchetul paharelor încetează, podelele nu mai scârțâie. Carosse oftă mulțumit: — S-a sfârșit! Ascultară amândoi ca niște conspiratori. Apoi adăugă: — Totul s-a terminat. Iar acum ea o să înceapă să se întrebe ce să facă. Nu poate rămâne singură în casa asta. —Trebuie să-l conduc pe preot acasă, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
în siguranță. Hai să mergem să bem un ceai. ― Te-a sunat mama ta, îmi strigă Sophie din ușa dormitorului ei când ajung acasă. A zis că dacă poți, s-o suni când ajungi. ― Mersi, strig și eu de pe scări, mulțumită că nu va trebui să stau la discuții când trec prin sufragerie. Bună, mamă, îi spun mamei, când ea răspunde la telefon în Hertfordshire la ea și spune alo cu vocea ei calină. Ce faci? ― Nu tocmai rău, îmi răspunde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
greșesc?” - se întreba Dumitru, încetinind pasul. ― Ei, cum a fost? Unde sunteți trimiși? - i-a întrebat sergentul, apropiindu-se de ei. ― Păi ne-a trimis pe amândoi acolo unde am făcut eu armata de recrut - a răspuns Dumitru. ― Și sunteți mulțumiți? ― Nici nu știți ce bucuroși suntem. Vrem ... Vrem să... ― Spuneți. Nu vă fie teamă. ― Avem aici - a pornit să vorbească Dumitru, băgând mâna în trăistuța unde pusese ceva de mâncare și sticla cu rachiu. Avem o... o sticlă... ― Ia s-
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
dimineață când m-am trezit în același pat cu Luke am simțit că-mi venea să mor. După ce m-am trezit, mi-au trebuit vreo câteva secunde ca să-mi dau seama că nu eram în patul meu. —Mmmm, mă gândeam mulțumită, cu ochii încă închiși, oare în patul cui sunt? Sper că e un tip drăguț. Apoi, ca și când cineva ar fi aruncat o găleată de apă rece peste mine, mi-am amintit: Rickshaw Rooms, Bărbații Adevărați, cum ne luase valul în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Toți avem nevoie de ajutor ca să fim fericiți. —Fericiți? — Da. Fericiți! Tu ești fericită? — Sigur că da, am spus eu plină de încredere în mine. Mă distrez excelent! Nu, ești fericită? a repetat el. Știi la ce mă refer! Ești mulțumită, senină, împăcată cu tine însăți? Nu eram sigură ce voia să spună. Nu-mi puteam închipui cum ar fi fost dac-aș fi fost mulțumită sau senină, dar, și mai important, nu voiam să mă simt așa. Suna înfricoșător de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Mă distrez excelent! Nu, ești fericită? a repetat el. Știi la ce mă refer! Ești mulțumită, senină, împăcată cu tine însăți? Nu eram sigură ce voia să spună. Nu-mi puteam închipui cum ar fi fost dac-aș fi fost mulțumită sau senină, dar, și mai important, nu voiam să mă simt așa. Suna înfricoșător de plictisitor. Sunt bine, am spus rar. Sunt perfect fericită cu excepția unor lucruri care trebuie schimbate... Cam ca tot restul, gândul ăsta m-a lovit în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Gândește-te câteva minute. John Joe s-a gândit îndelung respirând pe gură într-un fel extrem de enervant. într-un final, a vorbit. —în siguranță, a spus el foarte hotărât. —Ești sigur? John Joe a dat din cap. Josephine părea mulțumită. —Ai spus că PJ „a început să plângă ca o femeie“, a spus ea. Asta sună ca și cum ai disprețui femeile. Ce vreau să spun e că sună ca și când n-ai avea prea mult resp... Știu ce înseamnă a disprețui, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
sigură că nu vrei, a rânjit Celine. Ai fost la prelegerea de astă seară? — Nu, am spus eu acră. Am decis să chiulesc și m-am dus în sat să beau câteva beri. Celine a căscat ochii. Nu era deloc mulțumită. Sigur c-am fost la prelegere! Unde altundeva să fiu? —De ce nu privești mersul la dentist ca pe primul gest de om matur din viața ta, mi-a sugerat ea. Ca pe primul lucru înfricoșător pe care ai reușit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
e... Brigit nu s-a oprit decât după mult timp. A lăsat capul în piept și a arborat o figură atât de umilă, încât era limpede că era un truc. Probabil că repetase totul cu Luke în avion. —Acum ești mulțumită? am zis eu rânjind, plină de amărăciune. — Nu, s-a văitat ea și, spre uimirea mea, a izbucnit în lacrimi. De ce plânge? Ăsta e dreptul meu! Josephine a spus cu multă blândețe: — Poți să spui grupului de ce ești așa de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
în New York ca să înțelegi. Oamenii ăia sunt foarte importanți. Pentru mine nu sunt importanți, a zâmbit Josephine. Nu sunt importanți nici pentru Misty. Misty a dat aprobator din cap. Normal! Curva! —în toată lumea sunt milioane de oameni care trăiesc foarte mulțumiți și fără să aibă aprobarea Helenkăi. —Ai putea să-mi spui, am zis eu disprețuitoare, ce legătură au toate astea cu drogurile? —Au mare legătură, mi-a răspuns ea cu o scânteie amenințătoare în ochi. O să vezi. După prânz, Josephine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
nu-i așa? —Abia-abia, a fost el de acord. Avem voie atâta timp cât nici unul dintre noi nu vomită imediat după ce-a mâncat, nu comandă cinci feluri de desert și nu are alte comportamente aberante. Unde mergem? am întrebat eu. Eram mulțumită. îmi imaginam un bistrou micuț și romantic, cu o lumină obscură. Chipurile noastre apropiate în lumina lumânărilor. Discutând până la ore mici. Patronul grăsuț ne zâmbește cu afecțiune în timp ce toate celelalte scaune sunt urcate pe mese. Eu și Chris continuăm să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]