3,245 matches
-
a plăcut vreodată. Era un tip ciudat, antipatic, cu un regim alimentar strict vegetarian și cu toată căldura și personalitatea unui stâlp de iluminat public cu becul ars. Costume de poliester șifonate (majoritatea maro), ochelari cu rame groase, o mătreață perpetuă și repulsia deconcertantă față de conversația banală, indiferent de subiect. Puteai să apari la serviciu cu brațul în eșarfă sau cu un ochi bandajat și Henry nu scotea un cuvânt. Se uita la tine puțin, asimila detaliile problemei și pe urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
pământ. În lunile care au urmat evadării Aurorei din Carolina de Nord, chez Joyce s-au petrecut mai multe lucruri curioase. Pentru că ușa îmi era mereu deschisă, puteam urmări aceste întâmplări îndeaproape, pe care le observam într-o stare de perpetuă surpriză și mirare. Cu Lucy, de exemplu, totul s-a întors pe dos, pe neașteptate. În perioada petrecută cu Tom și Honey, avusesem emoții, așteptându-mă ca problemele să înceapă oricând. Nu numai pentru că amenințase că o să fie „cea mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
economii de piață ? La o primă vedere, au de toate : energie debordantă și voință de succes, cultul familiei (deci valori de bază), simplificarea ordinii sociale din perspectiva luptei pentru reușită în prieteni și dușmani și, mai presus de toate, cronica perpetuă și ostentatorie a semnelor vizibile de reușită : chefuri, mașini și femei. Totul pe un ritm senzual de om căruia îi place mai mult, de fapt, să se bucure de viață decît să se lupte pentru ea. Ce-ți mai trebuie
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
îți suflă în aripi. Destinul unui om poate fi răsucit de o întâmplare sau de o carte. Subiectivitatea destinului frizează anarhia. Soartă toți avem, destin - numai unii. Destin nu înseamnă numai belele. Rigiditatea se relaxează prin hazard. Viața rămâne un perpetuu melanj dintre necesitate și hazard. Numai nesimțiții cred că sunt la per tu cu destinul. Străzile sunt ticsite de destine mai mult ori mai puțin naufragiate. Norocul vine când are chef. Ghinionul vine cand ceva nu este în regulă. Într-
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
epavele. Zidul „părăsit și neisprăvit” ne menține lideri în zona improvizației. Tranziția de la o societate la alta aduce la suprafață ciocoi, nu boieri. Cele mai multe utopii s-au bazat pe complicitatea terorii. Istoria - acest uriaș ecran al eșecurilor umane. Istoria - acest perpetuu joc de-a hoții și vardiștii. În prea multe cotituri ale istoriei n-am știut ce să facem noi cu noi. Istoria inventariază mai ales paragini. Marile schimbări sunt acompaniate, în primă fază, de grandioase năruiri. Pentru început, noi, românii
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
cacofonic. Ghilotina este cea mai simplă doctrină de guvernare. Salvarea lumii ar trebui să vină din partea minorității ... gânditoare. Scopul comunismului a fost să transforme lumea în popoare de sperjuri și delatori. Plăcerea politicienilor e să-și transforme biografia într-un perpetuu streaptease mediatic. Politica perversă stimulează tăcerea. Mulți politicieni sunt riguros agramați și impecabil aroganți. Nero a fost un ageamiu. Politicienii actuali pot incinera orice speranță. Toate revoluțiile fac indigestie. Pentru că își devoră fiii cu tot cu pene. În politică, chirurgul este adesea
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
țesută numai din unghiuri optuze. Prostul nu se lasă până când nu se depășește pe sine însuși. Dispariția proștilor și a lichelelor ar însemna depopularea planetei. Prostia în artă e precum bășicile pe limbă. Numai imbecilii simt viața ca pe o perpetuă croazieră. Imbecilii nu se împiedică în regrete. Scriitorii nu pot fi comparați între ei precum merele. Idealul prostului e idolatria. Alpiniștii se urcă pe vârful muntelui, ca să poată vedea frumusețile din vale. Nici prostia nu mai are frontiere. Prostul se
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
bătrânețe, incisivii minții nu prea se mai descurcă prin stufărișurile bibliotecilor. Bătrânețea - o anticameră a veșniciei. Marele demolator de statui rămâne timpul. Sclerozata decența de astăzi este extravaganța de ieri. Există vremuri când ne închinăm la statuile pigmeilor. Bătrânețea - o perpetuă negociere cu moartea. Longevitatea ține de ereditate, mișcare, alimentație. Poate și de apatie. Bătrânețea este jurnalul coborârii spre eternitate. Cu timpul, orice revelație ajunge în stadiu de banalitate. Cărțile de memorii - acest pelerinaj la ruinele tinereții. Nu ne putem bucura
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
prăbușească. În privința tehnicii, constatăm că, după ce am aruncat momeala, ne-am trezit în undiță. Peste câteva decenii, vom privi lumea din navele cosmice ca din căruță. Omul contemporan insultă tehnica, nu pe cel care o folosește anapoda. Criza este ceva perpetuu. Important e să nu fie lăsată la volan. După ce omul a renunțat la bicicletă, singurul vehicul cu tracțiune inteligentă, au apărut îngrozitoarele accidente de circulație. Suntem fascinați de mitul accelerației. Alergăm cu ambulanța, dar nu ne mai uităm dacă pacientul
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
planetar. Trăim într-o lume a opțiunilor largi. Nici oamenii de geniu nu mai sunt acceptați de toată lumea. Mileniul al treilea ne-a găsit mângâindu-ne frustrările. Modernitatea poate fi adoptată în chip bigot, ori respinsă resentimentar. Progres înseamnă o perpetuă rupere și desfacere a echilibrului. În apa stătută dispare viața. Pe podium s-a instalat confortabil homo videns. În curând nici pe lună nu vom mai avea loc unii de alții. Dacă refacem echilibrul psihic, Pământul va deveni un ospiciu
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
alimente castrate : bere fără alcool, lapte fără grăsime, ouă fără colesterol etc. Lumea actuală încearcă să convertească spre divertisment toate valorile mapamondului. Nici Dumnezeu nu se mai poate descurca probabil fără rețele de calculatoare. Totul este opțiune. Respirăm într-un perpetuu referendum. Vom deveni, probabil, doctori în ... disperare. Psihiatrul l-a cam înlocuit pe preot. Multe țări mici au crezut că independența ține loc de dezvoltare. Lumea contemporană e ca un vulcan căruia nu i-a venit încă sorocul eliberării. Epoca
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
mai mult timp decât în comuna primitivă. Civilizația actuală este a tam-tam-ului. Am uitat ce înseamnă șoapta. Am luat-o creanga prin sistemul solar. Pentru că ne a rămas planeta prea mică. Se pare că între barbarie și civilizație există o perpetuă rocadă. Specialiștii spun că 20% dintre pământeni sunt marcați psihic. Ne vom înțelege, probabil, ca lumea, când toți vom fi duși cu pluta. Unii am venit în secolul nostru cu grotă cu tot. În satul global, vom fi foarte mulți
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
se poate transforma în substanța activă a creației. Receptarea artei moderne este chin , nu divertisment. Misiunea unor epoci e să incinereze capodopere. Artiștii longevivi nu prea încap în legende. Drogul lui Hamlet se numește melancolie. Arta nu poate fi o perpetuă băltire avangardistă. Artistul - un pelerin al absolutului. Puternice sunt doar culturile intens polemice. Deviza imposturii : când nu poți să - convingi, enervează - i ! Arta poate contribui la împingerea existenței spre conștiință. Criza lecturii constă fie în absența cititorului, ori în superficialitatea
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
cel puțin trei : cartea scrisă de autor, alta - visată de el și cea a cititorului. În artă, prestigiul este dictat de unicitate. Absența, pe termen lung, a contactului cu arta ne poate schimba regnul. Artistul trebuie să fie un disident perpetuu, un Gică contra al vremii lui. Boema poate fi o plăcută acoladă între viață și artă. La masa de lucru, toți creatorii de artă sunt colegi cu Dumnezeu. Tradiția este memoria artei. Scriitorul - acest star de apartament confort redus. Arta
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
se lasă până nu compromit un evantai de teme. Unele înjghebări artistice strălucesc precum uleiurile murdare în bătaia soarelui. Muzica - acest suflu bioenergetic al vieții. Arta poate fi o sublimă eliberare de cotidian. În esență, arta nu este decât o perpetuă încăierare dintre perisabil și durată. De pe câmpul de luptă al artei nimeni nu mai adună cadavrele. Un singur război fundamental poartă arta : cel cu timpul. Restul sunt banale încăierări de gherilă. Numai arta ar putea spăla câte ceva din rușinea lumii
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
se lasă până nu compromit un evantai de teme. Unele înjghebări artistice strălucesc precum uleiurile murdare în bătaia soarelui. Muzica - acest suflu bioenergetic al vieții. Arta poate fi o sublimă eliberare de cotidian. În esență, arta nu este decât o perpetuă încăierare dintre perisabil și durată. De pe câmpul de luptă al artei nimeni nu mai adună cadavrele.. Numai arta ar putea spăla câte ceva din rușinea condiției umane. Uneori, literatura se schimbă odată cu guvernul.. Arta ori șochează, ori plictisește.. Românul actual este
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
tranșează ierarhiile pentru eternitate. Arta poate fi făclia din tunelul disperării. Arta se poate lua la trântă cu timpul. Totalitarismul îi obligă pe artiștii valoroși să se refugieze în estetică. Artistul care se respectă e ca un soi de hippies perpetuu. În artă, contează și mărimea aripilor, dar, mai ales, dinamica lor. Artistul - această țărână celestă. Arta poate porni de la un furtunos dialog cu ... nimicul. Patronul sensibil la artă face și în bordel cenaclu literar. Arta actuală s - a întors la
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
duelul rafina caracterul și bunele maniere. În fața unei ferestre murdare soarele răsare degeaba. Îmbinând liturghia, corida și bordelul, spaniolii s - au ales cu tristețea. Cu lacrimi în ochi, nu vezi prea bine pe unde mergi. Condiția umană este sfâșiată de perpetua gâlceavă dintre spiritul de ordine și cel de aventură. Până când vom deveni îngeri, statul și legile vor fi indispensabile. Singurătatea poate izvodi fascinante frumuseți și libertăți interioare. Trebuie să faci ceva. Nu e suficient să ai dreptate. Unele crize se
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
și libertăți interioare. Cel mai mare respect ți-l acordă țăranul când își pune pantofii care îl strâng. Unele crize se transformă în motoare existențiale. Trebuie să faci ceva. Nu e suficient să ai dreptate. Condiția umană este sfâșiată de perpetua gâlceavă dintre spiritul de ordin și cel de aventură. Îmbinând liturghia, corida și bordelul, spaniolii s au ales cu tristețea. Inscripționate, tricourile au devenit autentice măști. Frumusețea stă în complexitate și în nuanțe. Simplificările usucă. La nord - americani este vorba
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
Da. Vino. Te rog frumos, chiar acum, vino, și-o să vezi că o să ne fie bine. După ce-om sta la masă. O, tu, fericită țară! O, tu, mult prea fericit popor! Cum nu turbați, oare, de atâta durere?! Război perpetuu Bicicleta, motoreta, motocicleta, autoturismul, avionul, vaporul, trenul și toate celelalte mijloace de locomoție pe care omul le-a inventat pentru a-și ușura deplasarea dintr-un loc în altul, au ajuns să fie, de multișoară vreme, arme - armele unui război
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
Bicicleta, motoreta, motocicleta, autoturismul, avionul, vaporul, trenul și toate celelalte mijloace de locomoție pe care omul le-a inventat pentru a-și ușura deplasarea dintr-un loc în altul, au ajuns să fie, de multișoară vreme, arme - armele unui război perpetuu, care macină, încet dar sigur, viețile a milioane și milioane de pământeni. Urmașii acelorași, care, prin trudă, tenacitate și talent, au dorit să-și facă viața mai ușoară și mai frumoasă, mai lesne de suportat vicisitudinile ei. Lumea, zicea un
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
afacerea. Bondocul, tot timpul, alături cu ministrul. Vizite, la nesfârșit, pretutindeni, mai cu seamă, pe la reședința ministrului muncii. Când ăsta lipsea de acasă, bondocul, primul-ministru, adică, îi ținea locul, cu prisosință, din toate punctele de vedere. Ministrul muncii, pretutindeni și perpetuu, era ridicat la ceruri, aplaudat și răsaplaudat, pentru felul în care ministerul său prospera. și, de asemenea, asupra modului în care acționează, fundația, al cărei președinte devenise, între timp, doamna domnului ministru. Numai că... la un moment dat... un jurnalist
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
în țări străine... E drept, mă gîndesc eu, noi nu eram chiar așa. Dar niciodată nu sîntem la fel, de la o generație la alta, de la un an la altul... Fiecare cu vremea lui. Deși îmi pare că este o vreme perpetuă... perpetuum mobile... Că tot era vorba de telefoane mobile. Celulare. Ah, celularele... Ei, învățămîntul se duce de rîpă în țara asta... și grevele nu rezolvă nimic. Politicienilor nu le pasă... Ce reformă? Nu văd nici o reformă. Dar ce reformă ar
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
o piatră și gata - rămîn În drum, zac În praf, nimic nu se mai poate recupera la valoarea inițială cînd locul vulnerabil nu e În spate, ci În creier. Ca toate locurile În care existența se consumă Într-un provizorat perpetuu, sala de așteptare a aeroportului Otopeni are un aer tensionat, plin de nerăbdare. Aici oamenii se află Într-o casă a lor care nu este pentru nimeni acasă și de fapt aceasta e lumea. Un peisaj care rămîne mereu pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
pentru exploatarea subalternului de către șef, cu atât mai cruntă cu cît nici o independență economică nu va mai fi posibilă. Cea mai crîncenă exploatare e cea morală. - Viața trebuie codificată. Aceasta înseamnă realism. - Dar nu cu etichete. Viața e un proces perpetuu în care noutatea curge ca arabescurile unei cascade. În loc să caute s-o înțeleagă, dogmatismul dumitale o înghesuie în forme prefabricate, ignorînd ce dă pe dinafară. - Dogma înseamnă forță. - Și neadevăr. Ea aplică prezentului formule mulate pe realități trecute ori viitoare
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]