7,733 matches
-
s-au întemeiat veacurile prin cuvântul lui Dumnezeu, de s-au făcut cele ce se văd” (Evrei 11, 3) Domnul nostru Iisus Hristos le vorbea oamenilor despre Împărăția lui Dumnezeu. 2. Completează spațiile punctate din enunțuri folosind cuvintele: inspirație divină, revelație divină, revelată: a. Dumnezeu Se descoperă oamenilor prin ........................ pentru ca aceștia să-L poată cunoaște. De aceea, religia creștină este o religie........................... b. Cărțile Sfintei Scripturi sunt scrise sub ................................ a Duhului Sfânt. Fișa de lucru (nr. 2) Subliniați titlurile cărților canonice
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
Fericitul Augustin, De doctrina christiana, catrea întâi 84 (XXXV39), p. 103) Interpretarea proiectului didactic „Sfânta Scriptură” La începutul ciclului gimnazial, Programa școlară pentru disciplina Religie prevede familiarizarea elevilor cu „Cartea Sfântă”, în vederea educării lor în spiritul respectării acestei valori a revelației divine. Pentru realizarea acestui scop, am proiectat o lecție numită Sfânta Scriptură. Alături de următoarele materiale didactice: Biblia (câte un exemplar de elev), CD sau casetă audio (cu cântări din Psaltire, Apostol sau Evanghelie), calculator pe care prezentăm fragmente din ediții
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
n-a știut ca Dostoievski să înveșmânteze lumea absurdă în farmece atât de apropiate și, totodată, atât de chinuitoare. Și totuși, care-i concluzia lui? Două citate ne vor arăta completa răsturnare metafizică ce-l duce pe scriitor către alte revelații. Raționamentul sinuciderii logice provocând unele proteste ale criticilor, Dostoievski, în paginile următoare ale Jurnalului, își dezvoltă punctul de vedere, trăgând următoarea concluzie: "Dacă făpturii omenești credința în nemurire îi este atât de necesară (încât fără ea ajunge să se omoare
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
foc” (1932-1933, 1936) și este directorul ziarului „Credința” (1933-1937). Cu o psihologie febrilă, cu un temperament inflamabil, sceptic în privința capacității filosofiei și științei de a formula adevăruri esențiale despre existență, dar având o încredere neclintită în posibilitatea de cunoaștere prin revelație, T. a devenit un contestatar tot mai vehement al modului de viețuire contemporan. Apropiat, inițial, de cei mai de seamă frondeuri „bântuiți de patima de foc a Duhului înnoitor” (Eugen Ionescu, Mircea Eliade, Emil Cioran ș.a.), el visează, în articolul-program
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290284_a_291613]
-
Cuvântul”, pentru a hrăni pe cei flămânzi de nemurire, pentru a scrie „versete” maiestuoase ca pașii profeților, „covârșitoare mistere/ iluminând cuvinte” aducătoare de pace în suflete. Și după 1925 T. va publica versuri în periodice, încercând să transpună experiențe lăuntrice, revelații religioase într-o manieră cam confuză și bruscată de intensitatea arderilor spirituale, fiind unul din poeții reprezentativi ai gândirismului. Suire lăuntrică („Gândirea”, 1931) pare descrierea unui extaz, o furișare în imensitatea ființei interioare, unde eul prinde aripi și, într-o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290284_a_291613]
-
arderilor spirituale, fiind unul din poeții reprezentativi ai gândirismului. Suire lăuntrică („Gândirea”, 1931) pare descrierea unui extaz, o furișare în imensitatea ființei interioare, unde eul prinde aripi și, într-o încordare supremă, ajunge „în vârful vremii”, iar aici are, vag, revelația divinității, „pe afunzimea lumii trecând în lung oftat”. Mai mult, compune, după canonul ortodox, Acatistul preacuviosului părintelui nostru Sf. Dimitrie cel Nou, boarul din Basarabov (1942), o hagiografie unde cursul baladesc-narativ e întrerupt ciclic de condace și icoase, pline de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290284_a_291613]
-
fost realizate sub forma unor ateliere de lucru, care au generat experiențe și trăiri unice, atât pentru profesori, cât și pentru elevi. Practica acestor ateliere a dovedit că prin dialog și dezbatere toți participanții (profesori și elevi deopotrivă) au avut revelația unor adevăruri uimitoare legate de asemănarea dintre imaginarul științific și cel artistic (i.e. reprezentările infinitului în matematică, fizică, religie, poezie, muzică, sculptură); de proporția perfectă, divină a numărului de aur și prezența lui în arhitectura cosmică și cea a corpului
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
Concluziile" sunt apanajul, rezultatul exclusiv al judecăților raționale, clare și limpezi cu care elevii mei sunt deprinși. Dar a cunoaște înseamnă mai mult decât a ști, a demonstra etc. Rațiunea nu e unica formă de cunoaștere mai trebuie adăugate intuiția, revelația, trăirea efectivă. Cunoașterea depășește cunoștințele, e dincolo de adevărurile "demonstrate"; cunoașterea adevărată înseamnă înțelegere, interiorizare, trăire. Acest lucru trebuie, mai cu seamă, să-i "învăț" pe elevii mei. Și nu e deloc ușor. Sper ca până la sfârșitul cursurilor transdisciplinare să reușesc
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
tiparele consacrate, toate canoanele: nu se știa cine de la cine învață (vorba lui Noica). În aceste ateliere nu mai existau "profesori" și "elevi", ci doar "oameni", preocupați de a cunoaște lumea și pe sine, care trăiau autentic, împreună, uimirea în fața revelațiilor succesive pe care le aveau. Pentru mine, împlinirea și satisfacția, pe care am avut-o, participând la acest proiect, a fost dublă. Pe de-o parte, am trăit mulțumirea și mândria directorului în a cărui școală au loc asemenea inițiative
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
o singură soluție: să încerc ceva paralel cu sistemul, ceva nou, ceva ce mi se potrivește ca structură interioară și convingeri. Întâlnirea cu transdisciplinaritatea, prin cărțile lui Basarab Nicolescu, mi-a adus această nesperată bucurie; o bucurie sinonimă cu o revelație. Și am îndrăznit să încerc o regăsire de sine profesională în acest proiect. Dar cea mai mare provocare a reprezentat-o încercarea de a coordona echipa de profesori cu care am lucrat. Această experiență m-a solicitat mai mult decât
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
să contureze, să evidențieze ideea principală a proiectului nostru: descoperirea esenței, a acelei invariante imuabile, care rămâne mereu ascunsă, "anonimă" sub măștile succesive ale lumii și ale omului; că ar trebui să-i facem pe elevii noștri să trăiască această revelație în cunoaștere, care să-i lumineze interior, să-i transforme. Se pun întrebări, se cer lămuriri, se nuanțează lucrurile, se limpezesc și... "se despart apele de uscat". Toți sunt de acord cu ideea; ba, mai mult, unii mărturisesc că au
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
într-o carte, într-o piesă de teatru, într-o simfonie. Sau în tăcere. Și suntem sau nu conștienți că drumul nostru se face mergând. Orice călătorie însă presupune o destinație, un traseu, o hartă sau un ghid, dar și revelația și bucuria descoperirii. Călătoria noastră trans a pornit inițial de la un text-pretext și de la un concept pluridisciplinar. Uneori însă ideile cresc, se transformă, devin, și asta datorită unor conjuncturi sau a unor oameni care deviază traseul călătoriei, ducând-o spre
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
literare, uimind cu poemele fățiș anticomuniste, incluse mai târziu în volume precum Coșmarurile din carcera comună (1992). Versurile în care poetul caută supremul adevăr ajung să ocupe tot mai mult loc în preocupările lui. Producția aceasta va fi adunată în Revelații sacre (I-II, 2001-2003), cu texte de meditație religioasă, pe care S. le denumește „poeseuri”. Adorația și smerenia stau alături de îndoială, de întrebări și dubii, de curajul denunțării eului trufaș. Toate acestea - afirmă Gheorghe Grigurcu - „pe altarul lirismului încărcat de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289436_a_290765]
-
SCRIERI: Baladă pe rug, București, 1971; Motive istorice, București, 1973; Cercul perfect, București, 1979; Ștefăniță-Luminiță, București, 1981; Arborele de sânge, București 1986; Cartea cu ferestrele deschise, București, 1988; Coșmarurile din carcera comună, București, 1992; Dragoste la vârsta întâi, București, 1994; Revelații sacre, vol. I, București, 2001, vol. II, pref. Pan M. Vizirescu, Bacău, 2003; Dragoste la vârsta întâi, dragoste la vârsta a treia, postfață Gheorghe Grigurcu, București, 2001; Imaginara paranghelie, Târgu Jiu, 2002; Psalmul cenușii (Holocaustul perpetuu), Târgu Jiu, 2003. Repere
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289436_a_290765]
-
lor nu sunt înfățișate în lumina proprie, ci în a autorului; și nu sunt libere (cu acea libertate, desigur relativă, din proza realismului obiectiv), ci sunt predeterminate de calificarea morală a lui S. Circuitul epic nu furnizează astfel mari surprize, revelații, mutații importante în structura protagoniștilor. Ca și în piesele de teatru, aceștia sunt prinși de la bun început în insectarul scriitorului și ilustrează categoria la care acesta i-a obligat să evolueze: autorul „colaboraționist”, respirând prin nările sale fine realismul socialist
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289705_a_291034]
-
un fermecător și atractiv exercițiu spiritual cu noi înșine, un mult așteptat și binevenit autoparteneriat (sau intraparteneriat). Este, poate, cea mai potrivită educație pe care ne-o putem face pe parcursul vieții. Autoeducația este o educație a așteptării, a spontaneității, a revelației, a surprizei, a mirării și a producerii. Ea ne poartă - mereu și mereu - apoi, spre o altă așteptare, spre o altă revelație, spre o altă clarificare. Ne trezim într-o altă dimensiune a existenței. Nu mai suntem ca înainte. Oricât
[Corola-publishinghouse/Science/84934_a_85719]
-
educație pe care ne-o putem face pe parcursul vieții. Autoeducația este o educație a așteptării, a spontaneității, a revelației, a surprizei, a mirării și a producerii. Ea ne poartă - mereu și mereu - apoi, spre o altă așteptare, spre o altă revelație, spre o altă clarificare. Ne trezim într-o altă dimensiune a existenței. Nu mai suntem ca înainte. Oricât am fi de copleșiți sau de absorbiți de problemele și de dilemele/crizele cotidiene, autoeducația a intrat și lucrează în noi. Suntem
[Corola-publishinghouse/Science/84934_a_85719]
-
ca fiind singura capabilă să găsească răspuns la problemele sociale acute generate de nedreptățile regimului nazist și de înfrângerea acestuia. Potrivit tradiției tomiste a dreptului natural, există anumite principii ale adevăratei morale, care pot fi descoperite de către rațiune fără concursul revelației, chiar dacă au o origine divină, iar dacă legile elaborate de oameni intră în conflict cu aceste principii, ele nu sunt o parte validă a dreptului. Reprezentanții ius naturalismului îl citează frecvent și pe Augustin, care a refuzat recunoașterea apartenenței la
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
În textul său, împodobit cu „împletituri rituricești”, meșteșug învățat de la bizantinul Constantin Manasses, poziția privilegiată este rezervată panegiricului, cu un „obiect” selectat, de data aceasta, din spațiul nontranscendent. Petru Rareș, patronul, transformat în model de umanitate, venit pe tron prin revelație divină, va fi împodobit cu toate virtuțile posibile de imaginat pe un traseu în care nimic nu este imprevizibil: ascendență ilustră („odraslă a veșnic pomenitului Ștefan”), vitejie fără seamăn, neîncovoiat în vremuri de restriște, drept și generos cu cei ce
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287940_a_289269]
-
obiectivă, pe de altă parte, sunt în mod fatal și iremediabil divergente. Blaga va califica drept iluzorie pretenția marilor sisteme filosofice, bunăoară a celor postkantiene, de a oferi o cunoaștere a absolutului, de a reprezenta în acest fel „surogate ale revelației divine”17. Rezistența misterului în fața tuturor încercărilor de a-l revela în sens pozitiv, prin creația de cultură, conservarea lui, conchide Blaga, „poate fi considerată ca una dintre condițiile metafizice esențiale ale istoricității ființei umane și ale permanenței de nezdruncinat
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
de concluziile cercetărilor acestuia privitoare la limitele cunoașterii omenești: „Nu ne mai amăgim cu prezumția de a putea ancora cu gândul în absolut. De seminția metafizicienilor ne separă această luciditate. Căci toți metafizicienii se simt într-un fel moștenitori... ai «revelației divineă - chiar și aceia care în chip declarat și explicit nu mai cred in asemenea revelație divină. Toți metafizicienii de după Kant au căutat să restaureze dogmatismul dinaintea acestuia... Toți metafizicienii de după Kant se comportă ca și cum principiile metafizice ar fi indreptățite
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
a putea ancora cu gândul în absolut. De seminția metafizicienilor ne separă această luciditate. Căci toți metafizicienii se simt într-un fel moștenitori... ai «revelației divineă - chiar și aceia care în chip declarat și explicit nu mai cred in asemenea revelație divină. Toți metafizicienii de după Kant au căutat să restaureze dogmatismul dinaintea acestuia... Toți metafizicienii de după Kant se comportă ca și cum principiile metafizice ar fi indreptățite numai în măsura în care pornesc de la premisa ca ar avea un acces în «absolută. S-a creat astfel
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
să restaureze dogmatismul dinaintea acestuia... Toți metafizicienii de după Kant se comportă ca și cum principiile metafizice ar fi indreptățite numai în măsura în care pornesc de la premisa ca ar avea un acces în «absolută. S-a creat astfel o serie fără sfârșit de surogate ale revelației divine.” („Ființa istorică”, pp. 483-484.) 26. Critica rațiunii pure, traducere de M. Bagdasar și Elena Moisuc, Ediția a III-a îngrijită de I. Pârvu, Editura I.R.I., București, 1998, p. 386. 27. Ibidem, p. 441. 28. Vezi Ibidem, pp. 274-75. Cititorul
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
unei comunități religioase. Isus Cristos este înfățișat drept propovăduitor al unei învățături morale și îndrumător pe calea vieții virtuoase. Semler, care a fost incepând din anul 1753 profesor de teologie la universitatea protestantă din Halle, distingea între mărturia omenească a revelației, ce stă sub semnul timpului, și cuvântul lui Dumnezeu. El prevenea împotriva confundării tradiției creștine orale și scrise cu acest cuvânt al lui Dumnezeu. Religia naturală, înțeleasă în primul rând ca învățătură atemporală, morală, este instituită drept instanță de evaluare
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
din această perspectivă, pe oamenii cu adevărat religioși din toate timpurile este neesențial, iar ceea ce îi apropie este cu adevărat fundamental. Religia, așa cum a înțeles-o Kant, este deasupra timpului și a locului. Mesajul ei răzbate prin religiile bazate pe revelație și supraviețuiește credințelor religioase care se schimbă odată cu locurile și timpurile, cu împrejurările. Spre deosebire de acestea, ea nu are început și sfârșit. Religia universală se impune drept consecință inevitabilă a recunoașterii imperativelor rațiunii practice pure, imperative accesibile, în principiu, oricărei ființe
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]