3,182 matches
-
nu era un trandafir înflorit, ci doar sămânța care îndrăznise să scoată capul la lumină. Așa că atunci când, în anul I, Nick a invitat-o să iasă cu el, fusese la fel de surprinsă ca restul colegilor. A fost nevoit să-și repete rugămintea de patru ori înainte s-o convingă de faptul că invitația lui la cinema era serioasă și nu făcea parte dintr-un pariu elaborat cu ceilalți băieți din grupă. „Relația“ n-a durat decât patru săptămâni, adică până în vară, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
lui căutare se stinsese în el. — Mâine, își spuse. Sau poate în seara asta, ceva mai târziu. O să mă duc să-l găsesc pe Virgil și o să-mi cer scuze. Da, asta e. Mâine. încă-i mai răsuna în urechi rugămintea lui Virgil făcută cu o oră mai devreme: Sunt într-adevăr vulnerabil la orice rană mi-ai provoca. Temerile din dosul acestor cuvinte se adeveriseră deja. Vultur-în-Zbor știa că își rănise prietenul mult mai tare decât Flann O’Toole și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Era mult prea marcată de ultimele evenimente din viața ei. Sănătatea îi era șubredă, mai ales cea psihică. Cât va mai rezista organismul acela slăbit la astfel de șocuri? Va veni și acea zi în care inima îi va asculta rugămintea. Va obosi și ea să mai mențină viața într-un corp care nu și-o mai dorea. Fiecare zi era pentru ea o nouă provocare. Aștepta cu nerăbdare mesaje din partea lui, iar când acestea lipseau, era agitată, nervoasă și sfârșea
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
sac de gunoi negru și-i fac un nod. În bucătăria Întunecată, Îmi deschid laptop-ul și stau acolo scăldată În lumina lui metalică, lăptoasă. Deschid fișierul Salinger. Cifrele de pe ecran mă alină - felul În care se execută imediat la rugămintea mea, faptul că nu le pot minți. Pe când acasă sunt o falsificatoare, o prefăcută. Nu mi-e rușine, pentru că nu văd altă altenativă. O mamă bună face ea Însăși gemul, nu-i așa? În adâncul sufletelor, știm cu toții asta. Când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
sa dai lumină arcatelor ferești, Să văz în templu-i zâna cu farmece cerești. Prin vremea trecătoare lucește prea curat Un chip tăiat de daltă, deapururi adorat. Privi-te-voiu cu ochii în lacrime fierbinți... O marmură, aibi milă de-a mele rugăminți! Îndură-te și lasă privirea-mi s-o consol La alba strălucire a gâtului tău gol, La dulcea rotunzire a sânilor ce cresc, La noaptea cea adâncă din ochiul tău ceresc, Să văd că de privirea-mi tăcând te înfiori
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
-n vis Acelei vederi Care mi-au surâs Până ieri. {EminescuOpIV 440} OCHIUL TĂU IUBIT Variantă Ochiul tău iubit, Plin de mângâieri, Dulce mi-au lucit Până ieri. L-am iubit cu mii Lacrime fierbinți Și cu atât de vii Rugăminți. Și cum suferii De al tău amor, Cât de mult dorii Ca să mor! Pururi te cătam Pe orice pământ, Căci a-ți spune am Un cuvânt. Cămăruța ta Sara să-mi deschizi, Că te-oiu desmierda Ca să râzi. Să ți
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
culci, Cu un sărutat Ochii dulci. {EminescuOpIV 441} Să măsor mereu Cât de mult crescuși, Să sărut al tău Picioruș. Sânul rotunjor Când pe braț îl porți, Li s-ar face dor Și la morți. De te-i potrivi Astei rugăminți, Fericiți om fi Și cuminți. Zână din păduri, Umbră din povești, Glas al dulcei guri, Unde ești? {EminescuOpIV 442} DACĂ IUBEȘTI FĂRĂ SĂ SPERI Dacă iubești fără să speri De-a fi iubit vr-odată, Se-ntunecă de lungi păreri De
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
-l pot pricepe. El stăpânește amorțit Pustiile uitării Ca și o stea din răsărit Singurătatea mării. Și-l rog încet, îl rog pe veci Ca să-mi asculte plânsul, Când ale apei valuri reci Călătoresc spre dânsul. {EminescuOpIV 445} Atâtea blânde rugăminți, Atâtea calde șoapte, Atâtea lacrime fierbinți Vărsate zi și noapte, Le-am îndreptat despre apus Durerea să-mi alunge, Dar el se-nnalță tot mai sus Ca să nu-l pot ajunge. Va fi în veci necunoscut Va fi în veci departe
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
cu nimic nu m-am ales Din viața mea întreagă. E un luceafăr răsărit Din negura uitării, Dând orizon nemărginit Singurătății mării. Îngălbenit rămîne-n veci Și-i e aproape stinsul, Când ale apei valuri reci Călătoresc cu dânsul. Cu-atîtea tainici rugăminți, Cu-atîtea calde șoapte, Cu-atîtea lacrime fierbinți, Vărsate zi și noapte, I te-ai rugat: dorul nespus Din suflet să-ți alunge, Dar el se-nnalță tot mai sus Ca să nu-l poți ajunge. {EminescuOpIV 450} Va rămânea necunoscut Și va luci
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
se producea și Soarele cobora la nivelul rogozului verde, intervenea Didița de pe mal, trăgând de funie și după multe smuncituri ale ciobacului, speriind copilul, aducea ambarcațiunea „la groapă”. De aici Începea minunea: Dorița, uzând de toate modurile de comunicare, de la rugăminte la amenințare, cobora anevoios și cu sfială, În apa tulbure și murdară, timp În care barba Îi tremura și dinții Îi clănțăneau din cel puțin trei motive: Vai, să nu cadă copchilul, că mă omoară Mamaia! Dacă vre-o scârboasă
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
și chiar condamnarea acestuia. De Securitate, nici atunci și nicicând, nu s-a putut apăra nimeni În această țară, cum ar fi putut s-o facă ginerele Ochenoaiei? Desele consilii de familie, pline cu ridicări din umeri, cu lacrimi, cu rugăminți, reproșuri, cuvinte de Îmbărbătare și promisiuni s-au finalizat cu o concluzie dură și greu de acceptat pentru mulți dar mai ales pentru cele două fete mai mici care nu Înțelegeau nici În ruptul capului cum ar putea cineva să
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
cu două, vedea cu ochii minții limba lui Vizanti atârnând șmecherește, roză și lungă și tare ar fi vrut să se joace cu ea, s-o atingă! Câte Încercări nu a făcut el pentru a se Împrieteni cu Vizanti, câte rugăminți nu i-a adresat el În gând, dar degeaba! Deseori se aventura În cuptorul pentru ars oale, chiar era o aventură care-i punea la grea Încercare curajul și spiritul de investigator, dorința de prietenie și neacceptarea insuccesului, deoarece trebuia
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
Învariabil la momentul când Va scotea prima porțiune de cap, cu o chică răvășită și plină de cenușă, cu fața, fruntea și urechile mânjite de tăciune și Întindea o mânuță la fel de colorată către Vizante, rostind cele mai duioase vorbe și rugăminți de a fi prieteni: -Vi’anti vrei să vin la tine? Vrei să ne jucăm? Ești un câine mare și frumos, de ce ești rău? ... dar nu reușea niciodată să-și finalizeze discursul pentru că Vizanti izbucnea violent, „bătând la om”! Va
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
joc, apoi a observat că Miercurica, vițica de trei săptămâni a Rozaliței Îl privește cu ochii săi mari și blânzi cu reproș, ba chiar Îi spunea: De ce te joci cu fetele și faci prostii? Du-teacasă! Ceea ce copilul și făcu, rezistând rugăminților Rozaliței și copleșit totuși de noutățile Învățate, vedea și retrăia nedumerit scenele din prima sa „căsnicie” și fără ca nimic din ceea ce fac oamenii mari În momentele lor de mare intimitate să se fi Întâmplat, totul fiind un joc copilăresc, Va
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
sa de până atunci, s-a topit de iubire și rușine și s-a Îndreptat șovăitor către draga sa bunică acaparându-i toate luminile sufletului ei atât de greu Încercat. Au curs lacrimi, s-au schimbat informații, s-au adresat rugăminți și s-au primit asigurări. Apoi Ochenoaia, cu nesiguranța și cu frica unui răspuns negativ, și-a Întrebat nepotul: Vrei să mergi cu mine la Cățălești, la Dorița și Didița? Pentru un timp și apoi te aduc Înapoi la Victor
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
poate că are să-l „țină năravul” acesta care ne-a unit și pe noi... odată! Știu care va fi „mutarea” următoare! Și fără a se sinchisi de faptul că are fața plânsă, spuse cu un glas care exprima ordin și rugăminte În același timp: Vrei să-ți arăt cum se scrie mama, o mai știi pe iubita ta mămică, Viorița?! Da nu „mama”, eu vreau „mamica”! Da, puiule, dar e mult mai greu, are mai multe litere! Cum litere? Întrebă Valerică
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
Hamilton, Înotătoarea cu părul negru pe care o văzusem la scurt timp după ce sosisem la club. Medic rezident la Clinica „Prințesa Margaret“, era unul dintre puținii oameni care nu doriseră să stea de vorbă cu mine. Nu-mi răspunsese la rugămințile de a mă suna și refuzase să se Întîlnească cu mine la biroul ei de la clinică. Acum, ținîndu-se În spatele lui Hennessy, cu ochii la călcîiele lui, părea la fel de puțin doritoare să participe la serviciul funerar. Bobby Crawford, profesorul de tenis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
ar fi vândut duhul lui Vohu Manah pe un pumn de odoare. În Abarkouh, dincolo de șosea, era un chiparos milenar, Pomul Raiului. Îl vedeai izbucnind din nisip ca o flacără verde-neagră, punctată de amulete și de eșarfe, de bilete cu rugăminți. În 1980, la scurt timp după Revoluție, canadienii și apoi rușii îi făcuseră testele cu carbon: patru mii de ani depășiți. I se mai spunea copacul lui Abraham sau al lui Ibrahim, dacă cel care îți vorbea era musulman ori
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
pavaj. Sus, la ferestrele chiriașilor se luminau geamurile. Calul bătea cu copita. Înțepa un friguleț de primăvară. Înghețase sufletul în Mielu. S-a apropiat iar de stăpân, și i-a spus cu gura pe jumătate: - Domnu Bică, aș avea o rugăminte... Jupânul s-a întors mirat spre el, cu ochii mici, de nedormit ce era. - Ce-i? - Ce să fie... - Spune, mă prostule! Parcă a mai prins curaj Mielu. - Domnu Bică, aș avea o mare rugăminte... -Ei? - Domnu Bică, am strâns
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
Domnu Bică, aș avea o rugăminte... Jupânul s-a întors mirat spre el, cu ochii mici, de nedormit ce era. - Ce-i? - Ce să fie... - Spune, mă prostule! Parcă a mai prins curaj Mielu. - Domnu Bică, aș avea o mare rugăminte... -Ei? - Domnu Bică, am strâns bani să-mi cumpăr un loc în gura gropii, să am și eu un metru de pământ al meu... - Ei? a mormăit stăpânul. - Și nu-mi ajung banii... 171 - Și ce-mi spui mie? Se
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
al virtuții celui care face ceva ce te îmbogățește din punct de vedere cultural. Dar deși la teatrul Cross nu era un du-te-vino pe scări în acel moment - de obicei oamenii veneau mai târziu, după ce-și terminau porția de rugăminți în stație - atmosfera nu era nici pe departe ca cea din Sloan Square în momentele de glorie. Dacă priveai în josul drumului, vedeai o porțiune din gara Thameslink și o stație de autobuz cu cioburile pereților ei de sticlă împrăștiate spectaculos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
acum nu-i mai aparții, căci orașul este în mâinile noastre. Dacă îmi spui că e bărbatul tău, va putea să te păstreze, dar va trebui să se boteze imediat, iar preotul să vă binecuvânteze căsătoria. Warda își întoarse atunci rugămințile spre tata: — Învoiește-te, Mohamed, altfel ne vor despărți! Se făcu tăcere. Cineva din mulțime strigă: — Allah e mare! Tata, care era tot trântit pe jos, se ridică fără grabă, înaintă demn spre Warda și îi spuse cu voce nesigură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
mare, un asasin, iar averea lui la început n-a fost altceva decât rodul unui sfert de veac de jafuri. Dar e ceva cu mult mai grav. Harun scotocise de minune după informații săptămână după săptămână, dar, în ciuda frecventelor mele rugăminți, refuzase să-mi dezvăluie fie și cel mai mărunt indiciu înainte de a-și fi terminat cercetarea. În ziua aceea venise să mă aștepte în fața moscheii Karauiyinilor. Aveam ore de la ceasul al treilea la ceasul al cincilea al dimineții, cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
a isprăvit exprimându-și dorința de mă revedea cu alt prilej. Întrevederea se încheiase. M-am încăpățânat totuși să continuu, în ciuda sprâncenelor încruntate ale maestrului de ceremonii: — Dacă mi-ați mai acorda un minut, aș vrea să vă înfățișez o rugăminte. Și am început să vorbesc despre sora mea, cât de iute puteam, rostind de două-trei ori cuvântul „nedreptate“ și reamintind de făgăduiala făcută lui Khâli. Monarhul se uita în altă parte; eram convins că nu mă asculta; însă un cuvânt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
ofițeri, slujbași ai palatului și făceam afaceri. Încă din prima lună, am izbutit să plasez într-o caravană de cămile, închiriată de negustori din Maghreb, o încărcătură de voal indian și mirodenii pe adresa unui neguțător evreu din Tlemcen. La rugămintea mea, el mi-a trimis un sipețel cu ambră de Messa. Între două afaceri, culegeam confidențe. Astfel am aflat, la o săptămână de la sosire, că sultanul era de acum într-o dispoziție mai bună. Convins că boala sa era o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]