3,866 matches
-
detalii anatomice sticlind sub coaja tegumentului lor, deveneau tot mai mari și mai agresive. Păianjenii aruncau, printr-o mișcare ciudată a labelor, jeturi de salivă către noi, încercînd să ne-atragă în vălătuci de pânză scânteietoare, unde se mai zăreau schelete uscate de lilieci, axoloți și copii. Mineralele care mozaicau pereții păreau să-și schimbe continuu culorile și, din îmbinările atât de neașteptate, de marmură, pirită, porfir și cristal de stâncă ni se năzăreau icoane bizare. Vasilica, am văzut pe un
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
încet din aripi, ca niște jucării cu cheiță în continuă destindere a arcușorului interior, până ce căzură pe podea, cu miile, ca să putrezească acolo aproape instantaneu. Și când cheratina zdrențuită li se înnegri și prinse mucegai, se văzu că insectele aveau schelet și craniu, doar că oscioarele fine ca niște ace păreau făcute din același cuarț orbitor ca și racla din buricul pământului. După risipirea în aer a cărnii lor de aspic, oscioarele se fărâmară și ele, fiecare în două bucăți, fiecare
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
lucidă, primind mereu vântul solar al vieții mele, cu franjele ei capricioase de auroră polară, cu amurgurile ei întortocheate și zorii ei orbitori, ce pătrund printre pielițe străvezii, îmi iluminează rinichii și glandele salivare, îmi desenează cu fluor și arsen scheletul și-mi vopsesc în mercur intestinele. Mă modifică, produc devieri chimice, amintiri și reflexe, imagini și sunete, eliberează hormoni și vise și lifturi și nopți și fețe monstruoase, nemaivăzute vreodată, și tot fluxul ăsta organic și psihic și tragic și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
martirizat. Și totuși câteva sute de fluturi se mai împing înainte, se târăsc mai departe prin canalul de carne și foc. Labe articulate ies din pereți și apucă, mandibule sfâșie cîte-un capăt de aripă ca pe-o pânză de corabie. Schelete de fluturi se leagănă în plase dese de păianjen. Când planeta burtoasă apare deodată în gigantica ei cavernă, doar câteva zeci o mai pot detecta cu penele moi ale antenelor. Atunci dragostea devine copleșitoare. Cu aripile în flăcări, fluturii zvâcnesc
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de Silvia din mintea monstruoasă a lui Dan Nebunul sau din propria ei minte de semioligofrenă și semirusalcă. Pentru că principiile minții sânt prea complicate pentru ca mintea să le poată-nțelege. Ea știe că sânt acolo, cum știm că avem un schelet, deși n-o să ni-l vedem niciodată. Doar că ea vrei să-și vadă scheletul, că nu există decât pentru asta, că viața noastră întreagă nu-i decât vivisecția-nspăimîntătoare a minții asupra ei înseși, cu speranța nebunească de a se
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
semioligofrenă și semirusalcă. Pentru că principiile minții sânt prea complicate pentru ca mintea să le poată-nțelege. Ea știe că sânt acolo, cum știm că avem un schelet, deși n-o să ni-l vedem niciodată. Doar că ea vrei să-și vadă scheletul, că nu există decât pentru asta, că viața noastră întreagă nu-i decât vivisecția-nspăimîntătoare a minții asupra ei înseși, cu speranța nebunească de a se-nțelege în întregime, și nu doar în întregime, ci cu mult mai mult, pentru că revelația
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Trabanturi, căruțe și inși cu boccele în spate s-a urnit din loc, avansând, prin vârtejuri de praf, către nicăieri. Cîte-un scaun prost legat în vârful vrafului de mobilier mai cădea în țărână, rămânând acolo, pe jumătate-ngropat, ca un schelet de vită-n deșert. Am mers și eu cu ei, cu plasa mea în mână, înghițind praf, călcând în balegi proaspete și-mpiedicîndu-mă-n fiare răsucite. Câinii de casă, rămași fără stăpâni de la demolări, ne lătrau furios, încă mai apărau cîte-o curte
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
colosală, cu ochii în vârful a două coarne, cu corpuri ca niște zmee, negre pe spate și sidefii, costelive pe burtă, pe care-i tranșau în grabă, deși încă mai mișcau din vastele opercule, luîndu-și acasă halci de carne gelatinoasă. Scheletele goale, stranii ca de ființe din alte lumi, se albeau acolo, pe pământul negru, ca niște indescifrabile caligrame. Din drumurile mele în spatele blocului mă-ntorceam acasă sleit ca dintr-o țară îndepărtată. Nici nu știam de fapt să mă-ntorc
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
doar puțină funingine pe podul palmelor noastre. A doua zi, de mână cu mama, am ieșit în parcul cu iarba în întregime cenușie, am văzut, în fața menajeriei, cadavrul panterei complet carbonizate, am pășit între ruinele marii cupole devastate de incendiu. Scheletul ei, ca un iglu negru, fumega încă spre adâncul cerului. Iar acum, în crematoriul odăii lui Herman, în care-mi dorisem dintotdeauna să intru, sperând să găsesc acolo nici eu nu știam ce miracole, dar unde abia acum, din întîmplare
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mici triluri angelice, voce de rusalcă și de păianjen. Înainte ca măcar să deschidă prima dată gura îi auzisem vocea și-i știam cuvintele. Vocea ei ajungea în aer păstrând rezonanța tuturor oaselor ei de hârtie, în vocea ei îi vedeai scheletul fragil, uguind ca un diapazon. Vocea ei te fascina și-apoi, după o nanosecundă, te-nspăimînta de parcă ai fi dansat cu cea mai dulce femeie din lume și i-ai fi dat șuvițele aurii de păr peste ureche ca să-i săruți
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
căzu în gol, din ce în ce mai repede, se repezi-n jos ca o săgeată, țipând atât de tare, încît întregul trup îi arse în țipăt. Se prăbușea printr-un puț atât de îngust, că-i rupea umerii, îi sfâșia carnea, îi lăsa scheletul curat și-apoi și oasele i se fărâmițau de frecarea cu vântul năpraznic prin care aluneca. Și deodată izbi pământul ca și când s-ar fi zdrobit, întorcîndu-se-n trup, de propria lui piele de piatră. Își veni-n fire brusc, tresărind, și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
corpul pufos. Aripile prelungi, pictate de mână cu peisaje, înluminiuri, personaje biblice și orașe ale viitorului, îi ridicaseră-n aerul gelatinos, înghețat, al sălilor cu diorame, iar ei urcaseră la etaj, fluturând peste scările de marmură, filtrați prin coastele marelui schelet de Dinotherium din sala centrală și ieșiseră-n stoluri nesfârșite prin ferestrele deschise larg spre piața Victoriei, aproape goală la acea oră. Tot cerul Bucureștiului se umpluse-n curând de fluturi, mai mari decât două palme-mbinate astfel încît să arunce
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
tandră a minții. Un corp supus minții până la ultima lui celulă, un corp de voință și de tânjire, de forță și de dulce abandon. Atins de privirea ochiului cerebral, sau inventat de ea, se înălță în întuneric mai întîi un schelet de cristal greu și sonor, cu fiecare os modelat hipercorect, cu ciocurile și discurile fiecărei vertebre la locul lor, cu suturile craniului vizibile între oasele curbe de cuarț scânteietor, cu lamele coastelor fragile ca sticla, cu omoplații triunghiulari, cu oasele
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
sticla, cu omoplații triunghiulari, cu oasele bazinului complicate ca o floare de apă limpede, cu fiolele brațelor și picioarelor, cu eprubetele degetelor încoronate de unghii, cu calcaneele ciudate ca niște toporașe primitive, cu astragalele ca niște cuie de gheață. Un schelet minunat strălucea în centrul arenei și-al lumii. Sub apexul bolții craniene, al cupolei Circului și-al bolții cerești, în mica scobitură a șeii turcești din podeaua țestei, ochiul cel fără de pleoape își contemplă opera și-o găsi bună. Pe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
minunat strălucea în centrul arenei și-al lumii. Sub apexul bolții craniene, al cupolei Circului și-al bolții cerești, în mica scobitură a șeii turcești din podeaua țestei, ochiul cel fără de pleoape își contemplă opera și-o găsi bună. Pe schelet orândui apoi grupe de mușchi, fibre în evantai la tâmple și pe craniu, mușchi inelari în jurul orbitelor și al gurii, cilindrici sub mandibula rânjită, cu dinți străvezii și perfecți. Mușchi striați, fusiformi, suprapuși, întretăindu-se, pernițe pectorale și fesiere, pereți
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
buzele îngroșate, de-aici liniștea tensionată a celui pentru care voluptatea trece-n înțelepciune și-nțelepciunea în voluptate, la nesfârșit. Al șaselea strat era sufletul, care însă nu mai trebuia construit, căci el nu putea fi adăugat, ca mușchii peste schelet, organele Ppste mușchi, nervii peste organe, pielea peste nervi, sexul peste piele. Sufletul nu e un element, ci o postură a trupului, cum zâmbetul nu e un ruj, ci o schimbare a desenului gurii. Deodată corpul Omului Șarpe zâmbi, ca
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
care stătea chiar lângă ea. De câte ori era singur pe palier, Mircișor ridica zăvorul, trăgea de ușiță și găsea... ce cu gândul nu gîndeai: un vaporaș de plastic cu un scafandru pe punte, gata de scufundare, o cutie de sticlă cu scheletul unei mâini adevărate, un aeromodel de balsa și celofan, o broască vie, cu ochi roșii, mare cât un iepure, patru păpuși rusești așezate în ordine descrescătoare, o carte bogat ilustrată, scrisă cu litere necunoscute, o bilă albastru-străvezie care plutea în
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
a valma. Și-o voce se auzi: "Fiu al omului, vor putea oare oasele acestea să trăiască?" Urmă un vuiet ca de ape mari și oasele tresăriră, se-apropiară, formară centuri scapulare și pelviene, care se prinseră de șirele refăcute. Scheletele se ridicară-n picioare și benzi de mușchi, șuierând, se-ncolăciră pe oasele goale, prinzîndu-se de ele cu zgârciuri. Nervi și vase de sânge se strecurară peste tot printre ele, organe moi umplură toracele, în pântec crescură ficatul, fierea și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
trăgea la pilă toată ziua, s-a hotărât să meargă mai departe la țesătorie și să-l lase pe Mircișor, ca toată lumea, la o creșă. Acolo era să-l piardă și pe el, căci după câteva săptămâni ajunsese un mic schelet albăstrui, care nu mai dormea decât când obosea de țipat și nu mai mânca decât când era prea slăbit ca să mai refuze tetina. Până la urmă mama lăsă baltă serviciul și rămase acasă, în cămăruța cu ciment pe jos din curtea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și în parte cât de importante sunt momentele astea. Nu-l ispiti pe Dumnezeu să mă facă să resimt păreri de rău. Maria se așeză pe o treaptă, privind mut la întinderea sălii, în rânduri ordonate stătea o mulțime de schelete metalice care sprijineau containere ovoide, strălucitoare. Încăperea degaja un aer paradoxal de vechime infinită, dar și de perfectă conservare. Lipsa oricărui fir de praf, luminile puternice, dar bine camuflate în tavan, și strălucirea cromată a Ouălor transformau sala într-un
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
cele care ne-ar putea dezbina. Dar vă atrag atenția că asta nu înseamnă nimic. Multe sisteme se prăbușesc în ele însele, tocmai din cauza intensității de nesuportat a unor asemenea forțe interioare. Regulamentul canonic încearcă să ofere societății noastre un schelet suplimentar, care să mai ușureze această povară." Oksana Bint Laesia - Introducere în studiu Regulamentului canonic 7. VĂZÎND CĂ ÎN CAMERA LUI intră ambele Marii, Abatele închise ochii, încercînd să-și alunge senzația de dezgust. Încet-încet se transforma într-un șobolan
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
care zeții îl pregăteau dintr-o argilă care se găsea mai peste tot pe planeta lor. Deși de la depărtare păreau din piatră, N'Gai Loon văzuse destule construcții ale mătcilor pentru a ști că, de fapt, erau realizate pe un schelet de ciment și umplute apoi cu mortarul acela. - Tot gânditor ești! spuse împăratul. - Da, Sire. Există un gând care nu-mi dă pace deloc. - Să nu începi iarăși cu urzelile lui Zuul, că zău, nu mai ai nici un haz... - Nu
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Cernăuți, Dolhasca-Fălticeni, Pașcani-Iași, VereștiBotoșani și altele din județele Suceava, Câmpulung, Rădăuți, Botoșani și Iași. După revenirea administrației în Nordul Moldovei, a avut loc o reorganizare a birourilor poștale ambulante în întreaga țară. Ca și în trecut, rețeaua feroviară a oferit scheletul pe care s-a realizat rețeaua poștală. Teritoriul țării a fost împărțit în 8 zone poștale, corespunzând liniilor ferate principale cu plecarea din București. Linia București Suceava, București-Rădăuți-Vatra Dornei, alcătuia începând din 1 februarie 1945, zona a IVa. În anul
Poşta şi telecomunicaţiile în zona Fălticenilor : (1780-2000) by Dumitru Neculăeasa () [Corola-publishinghouse/Administrative/91562_a_93226]
-
începea să piară, casa să se risipească, via să se ofilească și bunicul să cadă la pat, care peste puțin timp va fi locul unde-și va da ultima suflare. Acum, din capul străzii, nu-ți mai zâmbește decât un schelet din ceea ce fusese mândria aceea de casă. Asta se întâmplase cu 57 de ani în urmă...” Maria Nicolau Clasa a X-a Colegiul Teoretic „Mihail Sadoveanu” Pașcani (Memoriile Anetei Murariu, tehnoredactate și finisate de nepoata ei, Maria Nicolau) Probota, satul
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
începea să piară, casa să se risipească, via să se ofilească și bunicul să cadă la pat, care peste puțin timp va fi locul unde-și va da ultima suflare. Acum, din capul străzii, nu-ți mai zâmbește decât un schelet din ceea ce fusese mândria aceea de casă. Asta se întâmplase cu 57 de ani în urmă...” Maria Nicolau Clasa a X-a Colegiul Teoretic „Mihail Sadoveanu” Pașcani (Memoriile Anetei Murariu, tehnoredactate și finisate de nepoata ei, Maria Nicolau) Probota, satul
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]