3,099 matches
-
Nimeni. —Altfel? —Altfel? „Altfel“ spui? N-ar trebui să pui o întrebare ca asta. Uită-te în jurul tău. Uri, ascultă-mi sfatul. Renunță la asta. Ar trebui să-ți jelești părinții. Ai de aranjat o înmormântare. Se auzi un ciocănit. Secretara strecură capul pe ușă și îi șopti ceva lui Shapira. Sigur, o să-l sun eu. Se întoarse din nou spre Uri. —Fă-ți o favoare, Uri. Jelește-ți mama. Ține shiva. Și renunță la lucrurile astea. N-are cum să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
pentru întâlnirea de la 3.00 p.m. —OK, îi spuse lui Aweida. Vechea înțelegere? Desigur: le traduci pe toate și păstrezi una. De acord? De acord. Aweida își așeză un carnețel în poală și așteptă. Era poziția lui obișnuită, aceea a secretarei care scrie după dictare. Guttman ridică din tavă prima tăbliță, îi simți greutatea mulțumitoare în palmă, nefiind cu mult mai mare decât o casetă cu bandă magnetică. O duse la ochi, ridicându-și ochelarii ca să vadă mai bine textul. Privi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Le simt sufletul, le simt căldura ocrotitoare, le simt prezența sprijinului dezinteresat. Gh.Gh. tot nu vine. A trecut aproape o oră. O întreb pe fătuca de la catedră. Se duce în spatele unei uși masive. Revine și mă duce la o grăsană, secretara probabil. Zâmbind, doamna îmi spune că Gh.Gh. a telefonat să-l aștept. „E la rectorat, cu probleme.“ „Când a telefonat?“ „Acum douăzeci de minute.“ „De ce nu m-ați anunțat?“ „N-am știut că sunteți aici.“ Nu-l mai aștept. Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
de la celălalt capăt, care-mi spunea calm că tatăl meu nu mai stă acolo, toată adrenalina care mi se-nvârtea prin sistem a fost folosită mai constructiv și am format numărul de la biroul lui tata și efectiv am urlat la secretara de acolo să-i transmită un mesaj ca să mă sune urgent. Apoi m-am năpustit în camera lui Ben și am pornit o cercetare amănunțită, căutând ceva care ar fi putut să-mi dea un indiciu unde anume plecase. Iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
ar fi displăcut să fi luat unul din juniori, de exemplu, și să descopăr apoi că toată lumea invitase pe cineva din echipa de management - nu-i așa că ar fi fost jenant??? Am dansat de vreo două ori cu una dintre secretarele din birourile centrale, cu care mă întâlnisem în zilele de training, dar pentru că era invitata managerului meu regional, evident că n-aveam s-o monopolizez, chiar dacă făcuse destule drumuri la Asti1 și-mi arătase destul de clar c-ar fi foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
după aceea, Mi s-a povestit că pompierii i-au dat sfaturi bune timp de o oră și apoi l-au pus în libertate, Nu puteau face altceva, Așa e, domnule primar, într-adevăr nu puteau face altceva, Spuneți-i secretarei mele să mă anunțe când e mașina la ușă, Da, domnule. Primarul se rezemă de spătarul scaunului, așteptând, cu ridurile de pe frunte adâncite din nou. Contrar prezicerilor celor rău prevestitori, nu se întâmplaseră în aceste zile nici mai multe furturi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
mă va vedea pe mine și pe consilieri și pe funcționarii primăriei, urmărind pe acoperișuri pe asasinul de la miezul nopții și pe violatorul din zilele de marți sau în saloanele înaltei societăți pe hoțul cu mănușa albă. Telefonul sună, era secretara, Domnule primar, vă așteaptă mașina, Mulțumesc, spuse el, plec acum, nu știu dacă mă mai întorc azi, dacă apare vreo problemă sunați-mă la telefonul mobil, Să vă meargă bine toate, domnule primar, De ce îmi spuneți asta, În vremurile pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
urmare să vă mulțumiți cu aprecierea mea, Mă declar mai mult decât răsplătită, Rămâne atunci așa, dacă va fi nevoie, sunați-mă la telefonul mobil, Da, domnule, Pe mâine, dacă nu pe mai târziu, Pe mai târziu, pe mâine, răspunse secretara. Primarul aranjă sumar documentele răspândite pe masa de lucru, în marea lor majoritate erau deja ca și cum ar fi avut de-a face cu altă țară și alt secol, nu cu această capitală în stare de asediu, abandonată de propriul său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
cei doi fii, băiatul e în armată, e posibil să fie unul dintre cei care apară în acest moment frontiera cu o mitralieră grea gata pregătită și cu masca de gaze agățată de gât, iar fata, în străinătate, lucrează ca secretară și interpret într-un organism internațional, din acelea care-și vor instala sediile lor monumentale și luxoase în orașele mai importante, vorbind din punct de vedere politic, bineînțeles. Ei îi folosise la ceva faptul că avea un tată bine plasat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
s-o recunosc și vă mulțumesc, Vă las cu treburile dumneavoastră și mă întorc la ale mele. Președintele republicii era pe punctul de a întinde mâna ca să-și ia rămas-bun când, brusc, sună telefonul. Ridică receptorul și o auzi pe secretară, Domnul ministru de interne dorește să vă vorbească, domnule președinte, Puneți-mă în legătură cu el. Conversația a fost lungă, președintele asculta și, pe măsură ce secundele treceau, expresia chipului său se schimba, de câteva ori murmură Da, la un moment dat spuse E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
-mi spuneți numele dumneavoastră, Providențial va fi suficient, Ah, înțeleg, firma are numele dumneavoastră, Exact. Recepționera sună, explică despre ce era vorba și spuse, după ce închise telefonul, Vin imediat după dumneavoastră, domnule Providențial. După câteva minute apăru o femeie, Sunt secretara șefului redacției, vă rog să aveți amabilitatea de a mă însoți. O urmă printr-un coridor, mergea calm, liniștit, dar brusc, fără a-l preveni, conștiința pasului temerar pe care era gata să-l facă îi tăie respirația, ca și cum ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
un document extrem de important fără de care nu pot vorbi cu domnul șef al redacției, dar nu era adevărat, documentul era acolo, în buzunarul interior al sacoului, vinul a fost servit, comisare, acum nu ai altă soluție decât să-l bei. Secretara îl conduse într-o mică încăpere mobilată modest, niște fotolii uzate care sosiseră aici cu scopul de a-și termina în rezonabilă pace lunga lor viață, pe o masă în centru câteva ziare, o etajeră cu cărți prost aranjate, Vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
există un acord între noi, nu pot și nici nu trebuie s-o păstrez, Mulțumesc că nu m-ați pus în situația să v-o cer. Șeful redacției se folosi de telefonul din mica sală ca s-o cheme pe secretară, Condu-l pe domnul până la ieșire, spuse el, și reține că va reveni la patru și un sfert, să fii acolo ca să-l primești și să-l conduci la cabinetul direcției, Da, domnule. Comisarul spuse, Atunci, la revedere, celălalt răspunse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
spuse el, și reține că va reveni la patru și un sfert, să fii acolo ca să-l primești și să-l conduci la cabinetul direcției, Da, domnule. Comisarul spuse, Atunci, la revedere, celălalt răspunse, La revedere, și își strânseră mâinile. Secretara deschise ușa ca să-l lase pe comisar să treacă, Vă rog să mă urmați, domnule Providențial, spuse ea, iar apoi pe coridor, Dacă-mi permiteți observația, e prima oară în viața mea că întâlnesc un om cu acest nume de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
ar putea exista, Acum știți, Trebuie să fie drăguț să ai un nume ca ăsta, Providențial, De ce, Exact pentru asta, pentru că e providențial, Ăsta e, realmente, cel mai bun răspuns. Ajunseseră la recepție. Voi fi aici la ora stabilită, spuse secretara, Mulțumesc, La revedere, domnule Providențial, La revedere. Comisarul se uită la ceas, încă nu era ora unu după-amiază, prea devreme ca să prânzească, în afară de asta, nu simțea nici o poftă de mâncare, pâinea prăjită cu unt și cafeaua continuau să-și facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
ce știa despre sufletul lui îi ajungea și nu era prea sigur că nu i-ar fi apărut în oglindă si altceva care nu i-ar mai fi plăcut. Încă nu era patru și un sfert când intră la ziar. Secretara era deja la recepție, Domnul director vă așteaptă, spuse ea. Nu adăugă cuvintele Domnule Providențial, poate că îi spuseseră că, până la urmă, numele lui nu era acesta, iar acum se simțea jenată de greșeala în care, de bună credință, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
în care, de bună credință, o făcuseră să cadă. Trecură prin coridorul de mai înainte, dar de data asta au mers până în fund, acolo au cotit, pe a doua ușă la dreapta era o mică plăcuță pe care scria Direcție. Secretara bătu discret, dinăuntru i se răspunse, Intrați. Intră ea prima și ținu ușa ca să intre comisarul. Mulțumesc, deocamdată nu mai avem nevoie de dumneata, îi spuse șeful redacției secretarei, care ieși imediat. Vă mulțumesc că ați acceptat să vorbiți cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
ușă la dreapta era o mică plăcuță pe care scria Direcție. Secretara bătu discret, dinăuntru i se răspunse, Intrați. Intră ea prima și ținu ușa ca să intre comisarul. Mulțumesc, deocamdată nu mai avem nevoie de dumneata, îi spuse șeful redacției secretarei, care ieși imediat. Vă mulțumesc că ați acceptat să vorbiți cu mine, domnule director, începu comisarul, Cu toată sinceritatea vă mărturisesc de pe acum că prevăd dificultăți maxime în legătură cu o divulgare eficientă a chestiunii pe care domnul șef al redacției mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
decedați. Tatăl era mort, dar mama era bine mersi deasupra solului. Ocupa dormitorul cel mare de la ultimul etaj, se plimba cu bicicleta prin Prospect Park în fiecare duminică și, la vârsta de cincizeci și opt de ani, încă lucra ca secretară la o firmă de avocatură din centrul Manhattanului. Ce să-ți spun, mult mă ajutase geniul meu infailibil. Mult mă ajutase privirea vulturească a familiei Glass. Nancy era căsătorită de șapte ani și, când vorbea despre soțul ei, îi spunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
are țâfnă, nu argumente. Când nu mai fac față altor vicii, unii se apucă de scris. Multe dintre marile spirite nu s - au întâlnit cu laude decât în propriile necroloage. Norocul fumătorilor : pe ei canibalii îi fac pastramă. Fustițele tinerelor secretare încep prea târziu și se termină prea devreme. Groaza bețivului începe când vede că i se termină gardul. Cei mai zgârciți sunt preoții. Ne dau la biserică vinul cu lingurița. Impostura transformă idealurile în lozinci. Piedicile și îmbrâncelile intră în
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
retribuția este egală. Prin lege se stabilesc măsurile de protecție și securitate a muncii, precum și măsuri special de ocrotire a muncii femeilor și tineretului... Și citatul nu s-ar fi întrerupt dacă nu suna interfonul și nu se auzea vocea secretarei. Da, tovarășa secretară. Da. Bine. Păi dacă-i așa cum o să refuz? Uite acuma am să ies. Ne vedem în câteva minute - apoi privindu-l pe Gerard cu niște ochi pașnici și nevinovați adăugă - Trebuie să plec, tovarășe drag. Mai vorbim
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
Prin lege se stabilesc măsurile de protecție și securitate a muncii, precum și măsuri special de ocrotire a muncii femeilor și tineretului... Și citatul nu s-ar fi întrerupt dacă nu suna interfonul și nu se auzea vocea secretarei. Da, tovarășa secretară. Da. Bine. Păi dacă-i așa cum o să refuz? Uite acuma am să ies. Ne vedem în câteva minute - apoi privindu-l pe Gerard cu niște ochi pașnici și nevinovați adăugă - Trebuie să plec, tovarășe drag. Mai vorbim. Dar știi ce
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
la rugăciune... E ora de rugăciune... Veniți la moschee? Guvernatorul încuviință în tăcere, se apropie de masă, stinse havana într-o scrumieră masivă de cristal și răsfoi hârtiile pe care le studiase: — Pe urmă ne întoarcem, spuse. Să rămână o secretară; astea trebuie să plece mâine. — O să vă duceți acasă să mâncați? Nu. Anunț-o pe soția mea. Ieșiră. Anuhar dădu câteva ordine și coborî scările în fugă, ajungându-l în clipa când se urca în automobilul negru, în care șoferul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
o prietenă. Părea o bucățică tânără și drăguță. — O fată din ansamblu? „Fetițele lui Dunn“ Începură să cânte: Dacă vrei să spui expres, Sentimentul ce te-ncearcă, Când te ia cu frig deodată Și-uneori cu cald. — Nu, nu. Era secretara unui prieten de-al meu. Navlositor. Vino atunci Încoace, cântau fetele, Vino atunci Încoace, niște marinari englezi, care stăteau la mesele din spate ale grădinii, bătură din palme și strigară: „Așteptați-ne! Venim!“ Un marinar Începu să-și croiască drum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
de liniște s ar fi putut cuibări, în sufletul său răvășit de durere? În dreptul ușii de la intrarea în sala de concerte a institutului de teatru Nicolae Grig fu întâmpinată de un tânăr. Ce faci, la ora asta, pe aici, Doamnă Secretară; încotro, cu asa fugă? Nici eu nu stiu. Acum, că am ajuns aici, și că te-am întâlnit pe tine, pot spune că veneam aici ca sa întâlnesc un om. Că, mare necaz a căzut pe capul meu! De ce natură? De
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]