3,309 matches
-
dai dreptate. N-am idee ce s-ar putea întâmpla în aceste condiții. Dar imaginea mea nu prezintă nici un bruiaj. Lui Gosseyn îi plăceau experiențele, dar nu era momentul potrivit. Și situația prezenta alte aspecte. Ansamblul problemei previziunii părea din ce în ce mai tulburător pe măsură ce-l aprofunda. Dacă Enro, Prezicătorii și Gilbert Gosseyn însuși erau cu toți produsele unui aceluiași antrenament, de ce el, care se aflase într-un incubator de treizeci de ori mai mult decât un prezicător - și de peste o sută de ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
și-i confirmă impresia. Ceea ce spunea nu avea importanță, nici răspunsul lui Crang. Ceea ce conta era faptul că ei erau acolo și că în biblioteca de lângă dormitor se găsea un distorsor legat de cel al refugiului Discipolului de pe Yalerta. Descoperire tulburătoare. Gosseyn hotărî să nu se arate înainte de a vorbi lui Elliott și celorlalți. Dar nu voia încă să părăsească Gorgzidul. Reveni în bibliotecă și examină distorsorul. Ca și cel din refugiu era un aparat cu comandă unică. Părea logic să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
asta e o poveste de dragoste. Am văzut odată o coniță uitîndu-se la mare prin face-à-main. Apa nemărginită în veșnică legănare, cu imensele ei bogății de culoare, cântece și parfumuri, dezgolindu-și întreaga ființă fără nici o pudoare meschină, arătîndu-și toată tulburătoarea ei nuditate, și, în față, minuscul și artificial, tremurând capricios deasupra unui nas ștrengar, două sticluțe pe un bețișor de abanos, la capăt cu un funduleț de mătase. Am râs nebunește la imaginea grotescă. Mă rezimasem de o stâncă, și
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
continuându-și marșul spre Fukushima. În timp ce mergeau, soldații erau încrezători și, adesea, spuneau: Vom strivi forțele lui Kiso. Dar, pe măsură ce zilele treceau, veștile transmise la comandament nu-i trezeau lui Takeda Katsuyori nici un zâmbet de satisfacție. Dimpotrivă, toate rapoartele erau tulburătoare. — Kiso e încăpățânat. — Terenul este deluros și au mijloace bune de apărare, așa că, va fi nevoie de mai multe zile pentru ca avangarda noastră să se apropie. De fiecare dată când auzea asemenea lucruri, Katsuyori își mușca buzele și mormăia: Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
-se unele pe altele, cele cincizeci de femei rămase se împrăștiară curând ca florile dintr-o grădină răvășită de furtună, iarna. Zăceau pe o parte sau cu fața în jos, ori se înjunghiau, îmbrățișându-se între ele. În mijlocul acestei scene tulburătoare, se auzeau plânsetele copiilor încă neînțărcați sau prea mici pentru a părăsi poalele mamelor. Disperat, Sozo urcă pe cai patru femei cu copiii lor și le legă de șei. Nu se va pune la socoteală ca infidelitate dacă nu muriți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
încât n-a mai avut timp să-și aducă omagiile. Replica lui Nobunaga fusese rostită cu o voce atât de limpede și înviorătoare, fără a manifesta nici o emoție deosebită în timp ce vorbea. Dar Ieyasu era puțin îngrijorat. Prin oraș circulau zvonuri tulburătoare. Răspunsul scurt și netulburat al lui Nobunaga, însă, părea să contrazică bârfele, iar Ieyasu abandonă subiectul. Cu toate acestea, în noaptea aceea, Ieyasu se întoarse la locuința lui și ascultă poveștile pe care le auziseră vasalii săi despre plecarea lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
ucis. Și pare să fie adevărat. Shonyu se încruntă, oftând. — Am început să vedem deja semnele că anul ăsta vor fi tot felul de tulburări. Cât de grave vor fi, depinde de cine sunt adversarii, dar recentele prevestiri se arată tulburătoare. Dumneata ești mai tânăr decât mine, Senior Gamo, dar mi se pare că ai o judecată mai bună decât a mea. N-ai cumva inspirația de a veni cu o idee bună înainte de a se întâmpla ceva regretabil? Părea profund
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
măduva oaselor, un adept convins al ideii că orice cauză poate fi descoperită și explicată. Numai că, până în momentul în care va putea determina etiologia vaginului lui Bull, Margoulies era conștient că detaliile legate de acesta ar putea fi extrem de tulburătoare pentru pacientul său. Orice alt comportament ar fi însemnat o dovadă de inconștiență. — Ce e, doctore? Vocea lui Bull avea o sonoritate ciudată, răgușită. — Păi... ăăă, John... Ai cam avut dreptate în ambele privințe... Margoulies pronunțase cuvintele recunoscător, de parcă le-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
acest pământ, eu trebuie să fiu cel mai hotărât. Dar, mai ales, de ce face ceea ce face acest demon înfricoșător, fără nume și chip? De unde vine? Să fie oare vorba în ceea ce-l privește despre lupta aceea eternă, cântată în versuri tulburătoare de toți marii poeți ai veacurilor, despre încleștarea aceea groaznică din care credeam că eu nu am cum să fac parte, că am să fiu scutit de a-i fi slujbaș? Chiar despre ea să fie vorba, iar acum, ironie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
doi polițiști dolofani care traversau strada în fugă. Și-au făcut apariția, ținându-și armele strâns. Maestrul lanțului a rămas neclintit, descriind cercuri largi cu zalele uruitoare. Polițiștii și-au coborât armele șovăitori. Erau și ei impresionați de această întâlnire tulburătoare, ei, cărora le făceau plăcere ocaziile care puteau să împartă pumni și bastoane, aplecați deasupra victimei, în timp ce numărau loviturile. Aha, făcui eu, crezând că am priceput: vor aștepta momentul când lanțul își va încheia cursa prin aer, după care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
trupul mai arcuit al celor aproape 2 metri cât a avut în tinerețea plină de dragostea de glie și monarhie, de străbuni și de atâtea minuni câte l-au scăpat din capcanele morții, își trece palma pe fruntea dungată de tulburătoare interogații și ofuri lăuntrice și, parcă neavând suficient aer, deschide fereastra încăperii sale de la etajul casei ce dă cu vederea spre zări și rămâne-n rama ei descheiat la piept, suplu, monumental. Aerul binefăcător și plin de aromele Buciumului ieșean
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
sector economico-administrativ, mai află că evoluția evreilor a fost sinuoasă, diacronia spiralei fiind uneori stilizată, adică în zig-zag, imaginea fulgerului răzbătător în văzduh, interesant! sens coborâtor, trăsnitor, distrugător-rămâne de văzut!:” Fiind un popor mânat de neînțelese idealuri și cu un tulburător destin, mereu în căutarea securității, mereu pândit de cataclisme și întotdeauna renăscând”... Gheorghiță Savel, rămas pe aripile îngândurării, tot nu află răspuns: cum de evreii care au suferit atâta în îndelungata lor existență, pierzând repetat spațiul biblic, pierzând limba, vestitul
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
Circulând printre nimicniciile lumești, cei care au trecut reeducările prin torturii comuniste, scăpați din acestea, au cunoscut din plin aceste suspiciuni, care-n unele cazuri, le-au stânjenit revenirea la lumina normalității, împingându-i spre alte suferințe de ordin moral. Tulburătorii de ape, de conștiințe, care dacă ar fi trecut măcar pe lângă torturile îndurate de martirii închisorilor, poate s-ar fi târât ca râmele, umiliți ca netrebnicii, cerând îndurare la nelegiuiții torționari făuriți de partidul comunist și securitatea lui, adică de
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
cu un rol istoric capital între cele trei războaie (1913, 1917, 1941) și azi, din lipsă de cadre, de bărbați politici, ajunsă pe mâna politicianismului corupt pătat din cap până-n călcâie, țară ajunsă pe mâna acestei babe și-n somn tulburătoare de liniști prin sforăitul horcăit, și la vreme de zi, prin lătratul maidanez multiplicat în colții atâtor perverși lingușitori, lichele nerușinate, pleavă în bătaia vântului purtată dintr-un partid într-altul cu teșchereaua plină de furăciuni pe care cu orice
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
să văd cum acel ins rămâne întunecat și gol, cum ea rămâne, ca în re viste, doar în ciorapi de plasă neagră, și mai ales nu puteam crede că ar fi fost de-ajuns să vreau, ca să particip la noaptea tulburătoare, minunată, de sex care se pregătea. Ce trebuia să fac? Nu puteam gândi prea departe la consecințe, fiindcă-ncepusem să tremur de excitație. Cred că totul ar fi fost tranșat dacă mi-aș fi desfăcut fie și un singur nasture
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
Urâtul este o constantă a umanității care depășește tărâmul esteticii și invadează universul cotidian. De aici poate și seducția exercitată asupra spiritului uman care citește, dincolo de numeroasele interpretări care i se pot asocia, natura lui serioasă și tulburătoare, care-i conferă statut de oglindă a realității, de adevăr intuit dincolo de aparențe. La acesta se adaugă efectul cathartic al urâtului: creatorul redă ori imaginează urâtul, iar iubitorul de artă îl acceptă, în speranța accederii, prin el, la starea contrarie
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
care moare în gât și devine o grimasă sau care este nuanțat cu o isterie moderată ori cu stânjeneală”. Credem că acesta este locul în care urâtul se întâlnește cu grotescul, cu mențiunea că efectul ultimului asupra spectatorului este mai tulburător și neliniștitor. În timp ce este evident că sentimentele ororii și dezgustului sunt direct psihologice, nu același lucru îl putem spune despre implicațiile râsului la o glumă îngrozitoare. Răspunsul se află în încântarea de a vedea tabu-urile încălcate, în senzația unei
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
poate fi utilizat, de asemenea, pentru a zăpăci și dezorienta, dar și pentru a educa cititorul într-un timp scurt, pentru a-i zdruncina căile obișnuite de percepere a lumii și a-l confrunta cu o perspectivă radical diferită și tulburătoare. Credem că în arta și literatura urâtului, ca și în cea a grotescului, spargerea și restructurarea realității familiare joacă un rol extrem de important. Reprezentări istorice ale urâtului în literatură și artele plastice Antichitatea Transpunerea artistică are puterea magică de a
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
o mare intimitate sau o mare primejdie ar fi îngăduit-o. Gajus își petrecuse adolescența privind mereu în jur și, în timp ce Antonia se îndepărta, cu capul aplecat spre ciudatul ei însoțitor, ascultând, el percepu că la palat ajunsese o veste tulburătoare. Scrisoarea cifrată Două zile mai târziu, într-o dimineață limpede de septembrie, Antonia trimise pe cineva să-l cheme pe Gajus din camerele lui. Veni repede și o găsi șezând singură într-o încăpere mică, somptuoasă, unde el nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
de frână; deasupra unui prim-plan al unei vulve grav învinețită se afla o manetă a volanului și sigla fabricantului. Aceste uniuni de organe genitale afectate și secțiuni ale habitaclului și ale tabloului de bord formau o serie de module tulburătoare, unități ale unei noi monede a durerii și dorinței. Aceleași îmbinări, dar mult mai terifiante când păreau să evoce elementele latente ale caracterului, am văzut în fotografiile cu răni faciale. Acestea erau decorate ca manuscrisele medievale cu detaliile încrustate ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
aleși de Vaughan imaginaseră diferite feluri de accidente. Alegerile Verei Seagrave fuseseră făcute la întâmplare, ca și când mintea ei abia dacă ar fi făcut diferența dintre expulzarea prin parbriz, capotarea și coliziunile frontale. Gabrielle pusese accentul pe rănile faciale. Cele mai tulburătoare dintre toate răspunsurile erau ale lui Seagrave - în accidentele imaginate de el, singurele răni pe care le sufereau victimele sale ipotetice erau cele de tip genital, și erau răni grave. Singur printre subiecții lui Vaughan, Seagrave alesese o mică galerie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
ce i-a inspirat lui Urmuz «Emil Gayk»”. În continuare, este republicată demonstrativ o notă din Contimporanul, Anul V, No 71, 1926: „Foarte puțini știau că grefierul Demetrescu-Buzău (în articolul original numele e trecut greșit: Vasilescu-Buzău, n.n.) era originalul și tulburătorul Urmuz, autorul lui «Ismail și Turnavitu», revoluționar discret al literaturii românești și precursor ignorat al mișcării de avant-gardă, al prozei și poeziei în contrasens, al umorului nou, al liricei eliberate de logică și anecdotă din lumea întreagă (Urmuz-Dada-Suprarealismul, trei cuvinte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
fiecare om fac diferențele și se întrevăd de când suntem copii. Laur este un tânăr de statură medie, subțirel, cu trăsături plăcute, frunte înaltă și puțin teșită, fața prelungă, sprâncenele bogate vag unite cu câțiva perișori aurii ascund ochii albaștri tulburători, adânci și visători; nasul lung, ușor acvilin și buzele subțiri demonstrează încăpățânare, bărbia e despicată de o linie, ușor perceptibilă, agil și sigur pe el; nu este un vorbăreț însă fizionomia îl ajută în tăcerile lungi care nu pot fi
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
ajunge undeva! Doi ochi privitori înainte și unul iscodind în urma ta , sunt suficienți pentru a-ți liniști sufletul. Orice se poate porni și opri, numai timpul nu... nu și nu... El este marele nostru necunoscut ( și el!). Născut dintr-o tulburătoare speranță de viață, omul trăiește într-o lungă așteptare (aproape) fără de speranță. Clipele frumoase durează extrem de puțin dar lasă urme pe viață! Copiii se maturizează, în vreme ce părinții se copilăresc. Unii se plâng de ceilalți că lucrurile merg prea încet... Când
MINIME by COSTANTIN Haralambie COVATARIU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1685_a_3002]
-
meu a-l stinge nu pot cu toate Apele mării. De-al meu propriu vis mistuit mă vaiet. Pe-al meu propriu rug, mă topesc în flăcări... Pot să mai re-nviu luminos din el ca Pasărea Phoenix? Piară-mi ochii tulburători din cale, Vino iar în sân, nepăsare tristă; Ca să pot muri liniștit, pe mine Mie redă-mă! O liniște ca de catedrală se așternu în hol și toți îl ascultară pe recitator cu vădită admirație. Când sfârși, poetul își roti
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]