3,436 matches
-
Vodă, războiul de in-dependență, dezvoltate în personificări ciudate, cu onomastică neobișnuită până la manieră. Cărțile populare, cronicile, atmosfera cultică sunt concentrate într-o formulă de joc gratuit, arghezian, sau în decantări abstracte barbiene. Astfel, poetul vorbește despre întemeierea Moldovei pornind de la întemeierea Romei, implicând motivul biblic al lui Moise, " Capra cu trei iezi" de Ion Creangă și legenda lui Ion Neculce. Bogdan plânge semnificativ, pentru că pe masă vin semne de sânge și pentru că nu-și cunoaște puterea: "Să ne apere întemeierea". În
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
de la întemeierea Romei, implicând motivul biblic al lui Moise, " Capra cu trei iezi" de Ion Creangă și legenda lui Ion Neculce. Bogdan plânge semnificativ, pentru că pe masă vin semne de sânge și pentru că nu-și cunoaște puterea: "Să ne apere întemeierea". În poemul "Oaia năzdrăvană" îmbină mitul creștinesc al vinderii lui Isus cu Miorița, stilul amintind pe alocuri de suprarealism: "Știu, domnilor soldați./ dar aș vrea, când mă mâncați,/ să mă sui pe deal și să mă arunc,/ în stomacul vostru
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
progresul pe care îl propune ideologia corespondentă, cât aderența de care se bucură tezele acesteia și eficacitatea explicațiilor și justificărilor date de noua paradigmă. Fapt care arată că a vorbi de un mai bine în cazul revoluțiilor nu-și are întemeierea în mod intrinsec în revoluție, abia rezultatele urmând să decidă în acest sens (iau în considerare aici și diferența considerabilă între modelul teoretic inițial și rezultatele aplicării acestui model, comunismul fiind unul din exemplele dramatice în acest sens). Succesul oricărei
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
pe viitor, valoarea prezentului și a trecutului fiind dată de ceea ce va să vină. Cum viitorul stă sub semnul posibilului, el a putut fundamenta puncte de vedere extrem de diferite. Această deschidere a temeiurilor (gândită sub forma unor posibilități multiple de întemeiere) a determinat nevoia de stabilizare a prezentului prin fixarea unui teren ferm, și anume viul. Gândind bioetica în sens larg, în cadrul ei este vorba de stabilirea unor criterii de selecție a posibilităților ce dau seama de o grijă a omului
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
Bioetica este încercarea de închegare a unei viziuni sistematice asupra viului, ce are drept valoare supremă viața înseși. Din acest punct de vedere, bioetica suferă o fundamentare în imanență, existența viului (viața ca atare) fiind datul fundamental. Orice încercare de întemeiere a vieții în altceva nu ține de bioetică. * Corectitudinea politică a pătruns și în sfera evaluării inteligenței: prostul nu mai este prost, ci diferit. Dreptul la diferență a suferit astfel o nepermisă extindere, afectând funcționalitatea unei ierarhii. Cum spuneam în
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
puncte de reper pentru existența unei limbi. Am senzația că prin ei limba ajunge la împlinire. Aceasta este forma ideală de patriotism! * Dragostea pentru meleagurile natale, atunci când prevalează față de iubirea culturii naționale, este semn de constituire exterioară a identității, de întemeiere a sine-lui pe context și nu pe ceea ce este propriu. Cea mai puternică cultură este cea care rezistă indiferent de mediul geografic. Și aici evreii sunt de invidiat, chiar dacă este vorba mai curând de o religie (sau tocmai de aceea
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
calitatea ei de eveniment necontrolabil, fiind supusă controlului. Astfel, ea este înlocuită de exterminare (un sfârșit calculat). Se pierde pe această cale până și bruma de sens pe care ne-o dădea propria moarte. Mă bântuie tentația unei altfel de întemeieri a limbajului, în care fiecare concept se întemeiază pe sine și nu prin trimitere la alte concepte. Este o renunțare la trimiteri ce ar sparge universalitatea circuitului, lăsând un propriu al conceptului. Singura formă de întemeiere ar fi pe idealul
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
tentația unei altfel de întemeieri a limbajului, în care fiecare concept se întemeiază pe sine și nu prin trimitere la alte concepte. Este o renunțare la trimiteri ce ar sparge universalitatea circuitului, lăsând un propriu al conceptului. Singura formă de întemeiere ar fi pe idealul unei smulgeri din metafizică. Este tentația imposibilului?! Lumea este constituită din mai multe straturi ale realului. Chiar și virtualul a început să intre în compoziția sa. * Absența spiritului de prevedere dă seama de o anumită formă
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
Descoperirile științei aruncă în aer categorii tradiționale. Spre exemplu, termenul de mamă încetează să mai aibă o definiție precisă odată cu apariția mamelor surogat, donatoarelor de ovule etc., semn că știința își înghite treptat fundamentele metafizice, deschizând către alt tip de întemeiere. * Perspectiva ustensilică pe care o avem continuu asupra lucrurilor, lansată ca interpretare a cunoașterii omenești de M. Heidegger, pare să fie limitată, știința fiind una din excepții. Mă gândesc, spre exemplu, la numeroasele taxonomii existente în lumea biologicului. Numai că
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
lumea lor, ne înspăimântă prin mărturia pe care o aduc asupra posibilității unui alt mod de-a fi. Fără muzică sufletul n-ar avea nici un contur. * A murit prematur un admirabil coleg, ce și-a dedicat viața cercetării istoriei și întemeierii unei școli de Bizantinologie. Îi supraviețuiesc lucrurile făcute cumva împotriva inerției și indiferenței unei mari părți dintre colegi. Discret detestat în timpul vieții pentru ambițiile sale și pentru modalitatea de punere a lor în practică, pleacă stimat tocmai pentru insistența de
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
moral. Pentru Seneca „fericirea este de a avea un suflet liber, educat, echilibrat, neinfluențat de teamă și dorințe, pentru care singurul bun este onestitatea și singurul rău dezonoarea”. Binele, adevăul și frumosul sunt cele trei valori fundamentale care contribuie la Întemeierea fericirii. Dar dintre toate aceste virtuți, cel care contribuie cel mai mult la armonia sufletului este Binele suveran - Summum bonum esse concordiam, spune Seneca. Cine sunt fericiții? La această Întrebare răspunsul lui Seneca Îl Întâlnește pe Socrate. Fericit este numai
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
destinului” este o etapă, o perspectivă deschisă către „trecerea dincolo de existență”. Destinul nu este Închidere, ci perspectiva deschiderii către transcendent. Acesta este scopul cetății În viața omului. Destinul cetății este determinat de „factorul uman” care stă la temelia acesteia. Mitul Întemeierii cetății este legat de sacrificiul unui erou, care, prin gestul său, face un transfer pozitiv al propriilor sale virtuți sufletești și morale asupra cetății. În felul acesta, cetatea se Înfățișează ca o ipostază simbolică a „imaginii eroului Întemeietor”. Cetatea este
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
incarnează. Ea nu poate fi altceva sau altfel decât este Însăși persoana. De aceea, ea va Împărtăși destinul acesteia. Ca și omul, cetatea există prin valorile sufletești și morale care stau la baza ei. Orice cetate are un moment de Întemeiere, de naștere și un moment de distrugere, de moarte. Prin aceasta, ea repetă forma de existență umană. Dar așa cum omul refuză ideea morții, ca proces de distrugere al ființei sale sufletești, și În cazul cetății, lucrurile se repetă. Moartea, perisabilul
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
mauvaise conscience. Aubier, Paris. 52. Jaspers, K. Philosophie. Springer, Berlin, 1986. 53. Jaspers, K. Psychologie der Weltanschauungen Springer, Berlin, 1960. 54. Jaspers, K. La culpabilité allemande. Ed. du Minuit, Paris, 1948. 55. Kant, I. Anthropologie. Paris, 1863. 56. Kant, I. Întemeierea metafizicii moravurilor - Critica rațiunii practice. Ed. Științifică, București, 1972. 57. Kotarbinski, T. Meditații despre viața demnă. Ed. Științifică, București, 1970. 58. Lavelle, L. De l’être. F. Alcan, Paris, 1932. 59. Lavelle, L. Le moi et son destin. F. Aubier
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
faptul că proveneau din instituție. Am înregistrat și unele eșecuri pe planul relației de cuplu - femei abandonate de partener -, cazuri pe care le-am putea pune tocmai pe seama acestei grabe de a găsi o rezolvare a situației de viață prin intermediul întemeierii unei familii. Atunci când există sprijinul familiei proprii (cel puțin al unuia dintre părinți), tentația căsătoriei timpurii nu mai este atât de mare. Foarte puține tinere au luat cu adevărat viața pe cont propriu. Cele mai multe au preferat schimbarea unei tutele cu
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
nominal: un fecior boieresc, făcut paharnic, un fecior de țăran făcut căminar, un cojocar și un casap făcuți stolnici, iar alt casap, făcut medelnicer! Pahar nicul Costandin Sion, care, cu multă fantezie, își pretindea originea boierească mai veche și decît întemeierea Moldovei, fiind foarte cătrănit de această inflație de titluri, i-a urmărit ca un detectiv pe toți acei boieriți, în timpul său, și, după ce și-a aruncat tot focul și toată scîrba asupra lor, i-a trecut alfabetic într-o carte
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
fi decât una duminicală. In fiecare dintre volumele lui Nicolae Ionel exultă omul de duminică și de sărbătoare, cel menit celebrării perpetue, într-o limbă ce vorbește de la sine despre atât despre substanța sa profundă, cât și despre temeiul său, Întemeierea: "Cum în afară,-abisul de abise/ galactice nu poate fi ajuns,/ și-abisele-n lăuntrul meu închise/ n-adâncul celular nu-s de străpuns,// dar hăul de-aștri celui intim i se/ scrie-n afund și-i este cod ascuns/ lucrării de
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
lumina/ aprinsă vreodată/ mă-ntrup fulguranță -/ a toate cuvintele/ care-au imnic rostit/ în putere-adevărul/ mă știu cunoștință" (mărturie din Cer de cer) Ori: "O, frumusețe-a tot ce-n bucuria/ iubirii-i frumusețe! Legământ/ făcut cu mîntuirea noastră-n via/ întemeiere-a toate câte sunt!// O, împlinire-a tot ce proorocia/ a înstelat în suflete mai sfânt,/ precum de aripi se umbrind, Maria/ primi să fie hrană de Cuvânt!// Se-nalță, iată, toată tinerețea/ în jerbe de lumini și de scântei
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
să opună lumina, progresul, libertatea acestor fapte întunecate, apăsătoare, tiranice, care împovărează creștinătatea. Geniul bun și geniul rău vor fi alături. Lupta va începe și Dumnezeu îi va păzi pe cei drepți... Este posibil ca această "sfîntă asociație" a cărei întemeiere o deslușește Rennepont, expresie a "luminii, progresului și libertății", să nu fie altceva decît masoneria. Important rămîne totuși mecanismul aproape irevocabil prin care modelului unei organizații malefice i se substituie imaginea unei alte organizații, replică la cea dintîi, dar aflată
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
gaullismul Generalului", frecvența acestor formule nu încetează să dovedească existența unui demers de recuzare a derivelor istorice, proiecția în perenitatea amintirii a tot ceea ce trecerea timpului nu pare a fi șters... Se poate remarca faptul că această vîrstă privilegiată a întemeierilor, a instituțiilor și regimurilor tinere rămîne datată, localizată în istorie, rămîne asociată unor evenimente relativ precise și ușor de reperat. Nu același lucru se întîmplă atunci cînd se atinge al treilea palier al construcției mitice; acela al nonistoriei. Timpul la
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
principiul divin", prin ea se restabilește "unitatea dinamică" între om, Dumnezeu și univers... "Cei ce sînteți principi, spune Saint-Simon, ascultați glasul Domnului care vă vorbește prin glasul meu." Acțiunea noastră, precizează unul dintre discipolii săi, este "de același fel cu întemeierea creștinismului". Cel care vede în "noua lume" plină de iubire mijlocul cel mai sigur de a realiza "comunicarea cea mai strînsă cu Dumnezeu" este tot Fourier. Potrivit lui, armonia recucerită, libertatea redo-bîndită a dorinței, impulsurile pasionale nu pot să nu conducă
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
Cel care vede în "noua lume" plină de iubire mijlocul cel mai sigur de a realiza "comunicarea cea mai strînsă cu Dumnezeu" este tot Fourier. Potrivit lui, armonia recucerită, libertatea redo-bîndită a dorinței, impulsurile pasionale nu pot să nu conducă la întemeierea unei religii de identificare cu Dumnezeu, diferită de religiile civilizate care constau în cultul speranței în Dumnezeu". Bineînțeles, trebuie subliniate ultimele cuvinte din spusa lui Fourier: religia pe care o vestește și o dorește este o religie "de identificare" cu
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
un manuscris preexistent în medio-bulgară și ajuns, cum se consideră, în Rusia, în cursul uneia dintre cele două perioade de domnie ale lui Petru Rareș (1527-1538, 1541-1546). Învederând similitudini cu Letopisețul de la Putna, cronica rezumă date după analele autohtone, de la întemeierea țării până la moartea lui Ștefan voievod, al cărui fiu, Bogdan al III-lea, e amintit laconic drept succesor la scaunul Moldovei. Comentatorul inițial și totodată traducător în românește al cronicii a fost slavistul Ioan Bogdan, pus în contact cu sbornicul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286527_a_287856]
-
la catolicism. Cel de-al treilea episcop al Bisericii Unite cu Roma catolică, Ioan Inocențiu Micu-Klein - considerat de Lucian Blaga „cel mai de seamă om politic pe care l-a dat neamul românesc din această țară transilvană” -, întocmește planul de întemeiere la Blaj a mai multor școli, plan înfăptuit, din 1752, de succesorul său, Petru Pavel Aaron, dezvoltat de următorii episcopi, care extind rețeaua școlilor în limba română pe tot cuprinsul principatului. Elevii eminenți aveau să își continue studiile la școli
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289563_a_290892]
-
cu condiția ca aceștia să fie de sursă latină. Extrapolarea demersurilor pentru învederarea caracterului latin a dus, prin exponenți din a doua generație ai Ș.A. - Timotei Cipariu, August Treboniu Laurian, Ioan Massim, cărora, de altfel, le revin merite importante în întemeierea lingvisticii românești -, la apariția curentului latinist, ce urmărea crearea unei limbi artificiale, curent combătut de personalități proeminente ale culturii naționale, ca Alecu Russo, Vasile Alecsandri, A. I. Odobescu, B. P. Hasdeu, Titu Maiorescu. Esențial pentru aprecierea corectă a Ș.A. este a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289563_a_290892]