4,702 matches
-
înțelegerea adecvată a unor idei și practici teologice fundamentale pentru Răsăritul ortodox. Între acestea, un rol aparte îl ocupă apofatismul 3. Din acest punct de vedere, încercarea lui Yannaras de a pune într-un dialog filozofic teologia patristică și tradiția apuseană are un rol de pionierat. Demersul său diferă de cel al lui George Florovsky sau John Meyendorff, care au fost preocupați de restituirea comorilor patristicii în termenii teologiei istorice. Mult mai ambițios, Yannaras adoptă metodologia contondentă a polemiștilor bizantini. Un
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
prin două trăsături: (1) documentația istorică insuficientă și selectivă în raport cu rezultatele cercetării istorice și filozofice contemporane; aceasta duce, prin omisiuni deliberate, la o compoziție literară cu ton resentimentar; (2) o interpretare reducționistă a discursului nietzschean și heideggerian cu privire la tradiția teologică apuseană. Vom încerca, în această ordine, să semnalăm principalele teme puse în discuție de Christos Yannaras, precum și dificultățile pe care o lectură atentă le poate revela. Lipsit de precauții metodologice și refuzând demonstrația pe texte, Yannaras învinovățește vehement o întreagă tradiție
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
cu privire la figurile importante ale teologiei latine - Augustin, Toma d’Aquino sau Bonaventura. Nicăieri în scrierile lor nu putem găsi o minimalizare a „contextului existențial” al cunoașterii teologice. Mai mult decât atât, sunt gata să recunoască epigonii săi moderni, sfinții Bisericii apusene au subscris la îndemnul apostolic: „Vedeți dar că din fapte este îndreptat omul, iar nu numai din credință” (Iacov 2, 24). Sursele idolatriei conceptualetc "Sursele idolatriei conceptuale" Prin urmare, „apofatismul personalist” pe care Yannaras îl atribuie Părinților greci presupune, și
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
conducerii, decît al unei "prăbușiri". Depunerea lui Romulus Augustulus de către Odoacru nu a afectat ci, dimpotrivă, a întărit autoritatea împăratului de la Constantinopol, în condițiile în care șeful germanic trimițînd însemnele imperiale în răsărit a recunoscut astfel preeminența acestuia asupra provinciilor apusene, acceptînd, totodată, din partea lui Zenon titlurile de patriciu și magister miilitum per Italiam care, din punct de vedere juridic, îl transformau în funcționar imperial. Procedînd în acest mod, Odoacru nu numai că restabilea de fapt unitatea puterii, dar se și
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
simbolic al vasalității in idem, Pentru un alt Ev Mediu. Valbri umaniste în cultura și civilizația Evului Mediu. Studiu introductiv, note și traducere de Maria Carpov, vol. II, București, Ed. Meridiane, 1986, p. 175-254; Radu Manolescu, Societatea feudală în Europa apuseană, București, Ed. Științifică și Enciclopedică, 1974, p. 239-241. Potrivit lui Jean-Pierre Poly și Eric Bournazel, immixtio manuum nu constituia o parte a ceremonialului "recomandării", ci o formă între multe altele de intrare în dependență, în vigoare la franci (more francico); cf.
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
fi existat. De aici, pentru cercetătorul istoriei Indiei și culturii sale, acea impresie de încremenire cronologică, de staticism, de atemporalitate, care nu rar a fost pusă în contrast izbitor cu dinamismul și frămîntările ce caracterizează, pulverizînd, epocile Occidentului, cu tendința apuseană de a surprinde în concretul ei fiecare clipă, de a da, oarecum, pecete materială fiecărei perioade, oricît de scurte, istorice. Diversitatea nîzuințelor din Occident pune adesea sigiliu de nemurire oricărei treceri, oricît de nesimțite, a timpului, pe cînd unicitatea preocupării
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
A recitit cu atenție textele, a parcurs din nou comentariile asupra lor și a constatat că multe ignorau aspecte importante ale pregătirii cărturărești a lui Cantemir, raporturile subtile pe care acesta le-a întreținut cu spiritualitatea occidentală, cu modelele literare apusene. Dacă sunt lăsate la o parte cărțile profesorului ieșean Giorge Pascu (cărți bine informate, dar de plasat pe un „raft” secundar), se poate constata că, între „momentul Iorga” (1901, prelungit până în 1904) și anul 1940, când apare primul volum din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286132_a_287461]
-
la Facultatea de Psihologie și Științele Educației din cadrul Universității "Alexandru Ioan Cuza" din Iași. Predă disciplinele Statistică aplicată în psihologie, Metode complexe de analiză a datelor, construcția instrumentelor de investigație în psihologie, fiind invitat să conferențieze la universități din Europa apuseană. Este autor, coautor și coordonator a mai multor volume din domeniul psihologiei. A condus organizarea mai mult conferințe internaționale de psihologie aplicate, sub egida instituției în care lucrează, cu participarea unor personalități științifice pe prim ordin din Europa, America, Asia
Eduard Gruber, întemeietorul psihologiei experimentale în România by Aurel Stan [Corola-publishinghouse/Science/1422_a_2664]
-
în străinătate. Este o lucrare deschizătoare de perspective în studiul stilurilor literare, și anume cea psihologică de abordare. Gruber poate fi considerat prin această lucrare întemeietorul psihologiei literaturii în România. Intenția sa este de a transpune ideile moderne din psihologia apuseană în analiza operelor literare. Încă de la începutul lucrării, el spune: "Cunoscând lumea internă și întrebuințând metoda experimentală putem analiza gândirea și să cercetăm întru cît ĭea se resfrînge în stil. Rezultatele cele mai noue și mai surprinzătoare în această privință
Eduard Gruber, întemeietorul psihologiei experimentale în România by Aurel Stan [Corola-publishinghouse/Science/1422_a_2664]
-
BALADĂ, specie a epicii folclorice, în versuri. Termenul a fost introdus de V. Alecsandri, în 1852, în culegerea sa Poezii poporale. Balade (Cântice bătrânești) adunate și îndreptate, substituindu-l denumirilor populare cântec bătrânesc, cântec haiducesc sau cântec vitejesc. În Europa apuseană, b. însemna inițial o formă fixă a poeziei lirice, cântată în timpul dansului. Mai târziu ea a denumit cântecul epic popular, dar și o poezie cultă, cu sau fără formă fixă. În folcloristica românească, termenul înglobează, în accepțiunea sa tradițională, întregul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285563_a_286892]
-
fi fost preluată de lăutari și folclorizată, ideea poate fi acceptată numai în cazul textelor cu subiecte din viața de Curte: Dobrișan, Vartici, Radu Calomfirescu. B. românească nu poate fi doar rod al unei influențe străine, fie ea balcanică sau apuseană, deși există, desigur, interferențe, chiar un fond comun de motive în folclorul țărilor balcanice. Se cunosc teme baladești de circulație europeană sau chiar mai largă, adaptate la specificul național, care pot fi explicate prin poligeneză sau prin migrația motivelor. Unele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285563_a_286892]
-
metafizic și teologic. Nu în-tâmplător, de pildă, Heidegger vorbea de „constituția onto-teo-logicăa metafizicii”: „Titlul adecvat scolastic, în trecerea de la evul mediula epoca modernă, pentru știința despre ființă (Sein), adică desprefiind (Seiendes) ca atare, sună astfel: ontosofie sau ontologie. Darastfel metafizica apuseană este, de la începuturile ei la greci, la acesttitlu ontologie și teologie”<footnote M. Heidegger, Die onto-teo logische Verfassung der Mtaphysik, în: Identität und Differenz, Neske, Pfüllingen, 1957, p. 45. footnote>. Mai exact, „metafizica este, astfel, teologie, deoarece este ontologie”. Înainte de
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
dintre cele mai mari șimai nobile Figuri cu care se mândrește omenirea”<footnote Art. „Athanase” (Saint), DTC, vol. I, p. 2, col. 2177 footnote>. „Atanasie este cel mai mare dintre Părinții Bisericii răsăritene,cum Augustin este printre cei ai celei apusene. Amândoi sunt teologiai mântuirii..., amândoi și-au formulat concepția despre mântuirecu o remarcabilă independență față de filosofia antică, căreia totușiîi datorează mult. Dar pe când Atanasie expunea învățătura bisericească asupra mântuirii într-o vreme în care dogmele teologice șihristologice încă nu erau
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
în fața legilor. Toate aceste principii erau considerate indispensabile pentru formarea unei societăți moderne 146. În ciuda unei asemenea convingeri, Kretzulescu nu ezita să-și denunțe colegii radicali pe care-i considera imitatori și care, în viziunea lui încercau să implanteze instituțiile apusene în societatea românească fără să țină seama de ceea ce se considera că sunt adevăratele nevoi ale României 147. Poziționarea aceasta nu credem că era una întâmplătoare dacă avem în vedere faptul că, după scurtul mandat încredințat între 8 și 24
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
stabilității interne și externe. Dorința de a avea un domn ales dintr-o dinastie străină nu va reprezenta în epocă o inovație a mediului politic românesc, exemple găsindu-se și în cazul altor societăți 228. Prima cerere în favoarea unui domn apusean era formulată la 1802, când un grup de boieri, refugiați la Sibiu, încercau să-i cointereseze pe habsburgi în numirea Marelui Duce de Toscana ca domn al Țării Românești, în care vedeau un element de progres și stabilitate 229. O
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
politic național 230. Unul din proiectele care circulă în această perioadă pleda în favoarea realizării unei confederații alcătuită din Principatele Române și Serbia. În 1816, Capo d'Istria propunea ca noul stat să fie condus de unul din principii din dinastiile apusene sub garanția Rusiei, Austriei, Angliei și Franței. Un proiect asemănător avansa în 1839 Leonte Radu, fără a mai face însă precizări în privința originii domnului european ce urma să se afle în fruntea Confederației concepute de el231. Mobilizarea românilor, în preajma unor
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
Opoziția Rusiei era determinată de dorința perpetuării unui sistem care să-i permită cel puțin păstrarea influenței sale în statele de la nordul Dunării. Climatul internațional contribuia tot mai mult la plasarea Principatelor în aria preocupărilor guvernelor europene, a opiniei publice apusene și la prefigurarea trecerii acestora tot mai mult spre instituirea garanției colective. Problema prințului străin rămânea în continuare una de actualitate, fapt consemnat și de rapoartele lui Bois le Comte, care aprecia contribuția unui asemenea act la completarea independenței și
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
a oamenilor politici din anii '60-'70 ai secolului al XIX-lea nu fac altceva decât să se plieze pe diferitele stereotipuri existente până atunci. Modernizarea presupunea, pentru cei mai mulți dintre ei, o racordare la transformările ce aveau loc în partea apuseană a Europei, nu însă și identificarea unei modalități de conviețuire a românilor împreună cu reprezentanții celorlalte etnii care locuiau pe teritoriul României. Surpriza cea mare venea după 1866 din partea prințului Carol de Hohenzollern care, devenit șef al statului român, își însușea
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
a editat, „Universu” (1845-1848) și „Mondul” (1847), ca și mai înainte, în „Cantor de avis și comers”, G. a publicat (deseori fără semnătură) articole, unele adevărate reportaje, pe teme sociale și culturale, biografii ale oamenilor celebri, compilate uneori din revistele apusene. O atenție constantă a acordat-o problemelor limbii române literare. Era adeptul introducerii alfabetului latin, pleda pentru o limbă „populară”, ferită de barbarisme și excese latinizante. Referirile pe care le face la literatură dovedesc lecturi bogate și discernământ. Preocupat de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287214_a_288543]
-
ales în zonele rurale; organizarea unor campanii de promovare eficientă la nivel național Și european, care să-i atragă atât pe turiștii români, cât Și pe cei străini. Considerăm că ar fi mai benefică o promovare regională (de exemplu Munții Apuseni, Delta Dunării, turismul cultural Și religios din Moldova) în dauna celei naționale; construirea de Școli specializate (în parteneriat cu licee sau universități din țară) pentru tinerii care doresc să lucreze în industria turistică Și pentru pregătirea continuă a personalului angajat
Turismul și dezvoltarea durabilă by Dorin Paul Bâc () [Corola-publishinghouse/Science/238_a_160]
-
creșterii taurinelor în fermele organice din România, în perspectivă, se impun următoarele măsuri: dezvoltarea bazei furajere, prin îmbunătățirea și exploatarea rațională a pajiștilor naturale și cultivate, sporirea suprafețelor cu culturi furajere în special trifoliene și sfeclă furajeră până la nivelul țărilor apusene, utilizarea mai bună a resurselor furajere secundare din producția vegetală și parțial a celor din industria alimentară; stimularea creșterii taurinelor în gospodăriile populației prin prețuri atractive, acordarea de credite avantajoase pentru cumpărarea de animale de rasă, construcții de adăposturi și
Tehnologii de agricultură organică by Gerard Jităreanu, Costel Samuil () [Corola-publishinghouse/Science/1276_a_1895]
-
Pe parcursul secolului XX a avut loc o dezvoltare fără precedent a științelor și tehnologiilor care, până în prezent, au produs efecte inimaginabile pentru întreaga societate umană. Spre exemplu, dacă ne referim la agricultură, producția medie de grâu la hectar, în Europa apuseană a crescut de la sub 800 kg la începutul secolului al XIX-lea, la 2000 kg la mijlocul secolului al XX-lea și la peste 7000 kg în prezent. Aceste mutații au determinat transformări profunde în ceea ce privește factorii de producție puși în funcție de agricultură
Tehnologii de agricultură organică by Gerard Jităreanu, Costel Samuil () [Corola-publishinghouse/Science/1276_a_1895]
-
al XVII-lea și al XVIII-lea, și cât pune în discuție rolul scrierilor religioase și istorice în manevrarea opiniei publice în funcție de sfera de interese particular sau general politice. Perspectiva este, desigur, a istoricului occidental, ea fiind veridică pentru partea apuseană a Europei. În Răsărit, și voi insista asupra acestui lucru, criza conștiințelor declanșată mai târziu, cu o desfășurare mult mai lentă, dar cu mutații nu mai puțin spectaculoase (dacă ar fi să luăm doar doctrinele religioase, literatura, istoriografia ca puncte
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
Chaunu, Jacques Le Goff, Georges Duby, Alphonse Dupront, Michel Vovelle ș.a. Alături de Braudel, Paul Zumthor completează în mod fericit imaginea cotidianului occidental, dezvăluind secolul de aur olandez, adică istoria deceniilor care despart cele două mari crize ale conștiințelor din Europa Apuseană. Viața de toate zilele în Olanda din vremea lui Rembrandt, cuprinzând modul de viață al olandezilor, respectiv religia, învățământul, viața sentimentală, banchetele, sporturile și sărbătorile publice, artele plastice, muzica și literatura, industria, agricultura și comerțul, ne-a slujit în cunoașterea
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
a căutat să înfățișeze trăsăturile specifice imperiului, prin izvoarele consultate fiind în măsură să observe atât unitatea spirituală din interior, cât și intensitatea comunicării cu Apusul. El ne conduce în miezul evenimentelor memorabile ale culturii, exemplificând nu numai influența renascentistă apuseană asupra Bizanțului, ci și încercarea de replică a acestuia, mișcarea în care s-au implicat dascăli, editori, comentatori de texte, filologi și filosofi, reprezentanții unui ideal care se prelungește până după celebrul cretan Theotokopulos, devenit la Toledo El Greco. „Sunt refugiații
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]