4,981 matches
-
sau, în orice caz, aprecierea acestui raport dintre diferență și identitate constituie una din mizele subiacente ale dimensiunii istorice a cercetării. Redus la momentele sale principale, demersul din Le Paradis interdit... (și din volumele următoare ciclului, probabil) seamănă unui impecabil balet clasic, cu trei momente obligate - și este cu atît mai mare meritul cercetătorului de a nu se fi lăsat (întru totul) răpit de fascinația ritmurilor și de a nu-și fi compus un dans absolut personal. El pleacă de la una
În librăriile pariziene - Un succes pe tema eșecului by Ioana Bot () [Corola-journal/Journalistic/11417_a_12742]
-
Oracle. Le indică ce să facă și cum să procedeze. Lituania.com se lansă oficial pe 5 noiembrie. Un baner cu rezoluție mare - DEMOCRAȚIA ADUCE DIVIDENDE MARI - se defășura în acompaniamentul a șaisprezece măsuri din Dansul vizitiilor și grăjdarilor din baletul Petrușka. Una lîngă alta, în spațiul de un albastru intens de dedesubtul banerului, erau o imagine în alb-negru Dinainte ("Vilniusul socialist"), înfățișînd fațadele găurite de obuze și teii măcelăriți de pe Gedimino Prospektas, și una în culori strălucitoare de După ("Vilniusul pieței
Jonathan Franzen - CORECȚII by Cornelia Bucur () [Corola-journal/Journalistic/12292_a_13617]
-
de cai a lui Costache Negruzzi) și până "la doamna Ț." (din românul Patul lui Procust al lui Camil Petrescu). Cititorul, daca este bărbat, se așează surâzător în fotoliu pentru a citi această carte, în care crede că va vedea baletul mecanic al eroinelor literaturii române. Un adevărat harem livresc, pus la dispoziția să! Însă, după lectură primelor pagini, sare în sus că ars. Cartea este de fapt o capcană. Autoarea se amuză nu pe seama romanțioaselor fapturi, ci pe seama mentalității care
Studiu savant, joc literar si poem critic by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/18021_a_19346]
-
Liana Tugearu În prima decadă a lunii decembrie, Baletul Operei Na- ționale București a prezentat, în premieră națională, baletul pantomimă La Sylphide, cea mai longevivă creație scenică și care de peste 180 de ani se păstrează în repertoriul multor companii de balet până astăzi. În jurul anului 1830, romantismul, în plină
„La Sylphide“ Cap de serie al baletelor romantice by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/2942_a_4267]
-
Liana Tugearu În prima decadă a lunii decembrie, Baletul Operei Na- ționale București a prezentat, în premieră națională, baletul pantomimă La Sylphide, cea mai longevivă creație scenică și care de peste 180 de ani se păstrează în repertoriul multor companii de balet până astăzi. În jurul anului 1830, romantismul, în plină înflorire, se extindea de la literatură la teatru și de la teatru
„La Sylphide“ Cap de serie al baletelor romantice by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/2942_a_4267]
-
Liana Tugearu În prima decadă a lunii decembrie, Baletul Operei Na- ționale București a prezentat, în premieră națională, baletul pantomimă La Sylphide, cea mai longevivă creație scenică și care de peste 180 de ani se păstrează în repertoriul multor companii de balet până astăzi. În jurul anului 1830, romantismul, în plină înflorire, se extindea de la literatură la teatru și de la teatru la balet. Contrastul între serafic și grotesc, inspirația din folclor și din basme medievale se transpun în dans prin apariția unor personaje
„La Sylphide“ Cap de serie al baletelor romantice by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/2942_a_4267]
-
La Sylphide, cea mai longevivă creație scenică și care de peste 180 de ani se păstrează în repertoriul multor companii de balet până astăzi. În jurul anului 1830, romantismul, în plină înflorire, se extindea de la literatură la teatru și de la teatru la balet. Contrastul între serafic și grotesc, inspirația din folclor și din basme medievale se transpun în dans prin apariția unor personaje supranaturale, silfide, elfi, iele (Sânzienele din folclorul românesc), simboluri ale unei spiritualități nu totdeauna benefice, întruchipate printr-un dans aerian
„La Sylphide“ Cap de serie al baletelor romantice by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/2942_a_4267]
-
totdeauna benefice, întruchipate printr-un dans aerian, cast, pudic. Sunt personaje urcate pentru prima dată pe poante, sugerând zborul și îmbrăcate în tutu-uri lungi din muselină albă, ca în La Sylphide, prin care se inaugurează seria, așa numită, a baletelor albe. Un iubitor al istoriei baletului are sub ochi, odată cu montarea la noi a acestui spectacol, o imagine vie a evoluției genului: varianta Filippo Taglioni 1832, varianta Bournonville, 1836 - aceasta fiind cea reconfigurată în prezent - apoi Giselle 1841, Lacul lebedelor
„La Sylphide“ Cap de serie al baletelor romantice by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/2942_a_4267]
-
aerian, cast, pudic. Sunt personaje urcate pentru prima dată pe poante, sugerând zborul și îmbrăcate în tutu-uri lungi din muselină albă, ca în La Sylphide, prin care se inaugurează seria, așa numită, a baletelor albe. Un iubitor al istoriei baletului are sub ochi, odată cu montarea la noi a acestui spectacol, o imagine vie a evoluției genului: varianta Filippo Taglioni 1832, varianta Bournonville, 1836 - aceasta fiind cea reconfigurată în prezent - apoi Giselle 1841, Lacul lebedelor 1895 și Les Sylphide sau Chopiniana
„La Sylphide“ Cap de serie al baletelor romantice by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/2942_a_4267]
-
un Sigiliu, împodobit cu figurine din spectacolul Satanella, din 1852, cu un subiect în parte asemănător cu cel din La Sylphide, Sigiliu dăruit de dansatorii săi coregrafului Paolo Taglioni, fiul lui Filippo Taglioni, la împlinirea a 100 de reprezentații ale baletului Satanella, montat de Paolo la Opera din Berlin. Piesa, expusă pentru prima dată, așteaptă, printre vizitatori, și pe toți interpreții genului. Revenind însă la recenta premieră de la Operă, ea s-a constituit într-un eveniment cu multiple valențe. Adăugându-se
„La Sylphide“ Cap de serie al baletelor romantice by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/2942_a_4267]
-
și pe toți interpreții genului. Revenind însă la recenta premieră de la Operă, ea s-a constituit într-un eveniment cu multiple valențe. Adăugându-se producțiilor ultimilor ani, care au adus pe scena Operei, alături de creații autohtone, și nume mari ale baletului universal, precum Georges Balanchine și Jiri Kylian, prezenta premieră a fost încredințată lui Johan Cobborg, balerin îndrăgit încă din 2003 de publicul bucureștean, ca strălucit partener al Alinei Cojocaru, și, în ultimul deceniu, afirmat pe scena internațională și în calitate de coregraf
„La Sylphide“ Cap de serie al baletelor romantice by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/2942_a_4267]
-
Cobborg, balerin îndrăgit încă din 2003 de publicul bucureștean, ca strălucit partener al Alinei Cojocaru, și, în ultimul deceniu, afirmat pe scena internațională și în calitate de coregraf, în Anglia, Rusia, Lituania, Germania, Japonia, dacă luăm în considerație numai producția sa cu baletul La Sylphide. Dacă varianta lui Filippo Taglioni s-a pierdut, cea a danezului August Bournonville, pe un libret de Adolphe Nourrit și Filippo Taglioni și pe muzica compozitorului, danez și el, Herman Severin Løvenskiold, a supraviețuit deceniilor. Ea a fost
„La Sylphide“ Cap de serie al baletelor romantice by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/2942_a_4267]
-
de Adolphe Nourrit și Filippo Taglioni și pe muzica compozitorului, danez și el, Herman Severin Løvenskiold, a supraviețuit deceniilor. Ea a fost reconsiderată și remodelată, în actuala variantă, de Johan Cobborg, tot danez de origină. Format la Școala Regală de Balet Daneză și afirmat, din 1989 la Baletul Regal Danez, unde a ajuns ulterior prim solist, Johan Cobborg a devenit apoi prim solist la Baletul Regal din Londra, tot aici începând și cariera de coregraf, în 2005, tocmai cu o ediție
„La Sylphide“ Cap de serie al baletelor romantice by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/2942_a_4267]
-
pe muzica compozitorului, danez și el, Herman Severin Løvenskiold, a supraviețuit deceniilor. Ea a fost reconsiderată și remodelată, în actuala variantă, de Johan Cobborg, tot danez de origină. Format la Școala Regală de Balet Daneză și afirmat, din 1989 la Baletul Regal Danez, unde a ajuns ulterior prim solist, Johan Cobborg a devenit apoi prim solist la Baletul Regal din Londra, tot aici începând și cariera de coregraf, în 2005, tocmai cu o ediție a baletului La Sylphide, după care a
„La Sylphide“ Cap de serie al baletelor romantice by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/2942_a_4267]
-
remodelată, în actuala variantă, de Johan Cobborg, tot danez de origină. Format la Școala Regală de Balet Daneză și afirmat, din 1989 la Baletul Regal Danez, unde a ajuns ulterior prim solist, Johan Cobborg a devenit apoi prim solist la Baletul Regal din Londra, tot aici începând și cariera de coregraf, în 2005, tocmai cu o ediție a baletului La Sylphide, după care a mai pus în scenă și alte lucrări. Mai întâi a dansat în rolul lui James, în șapte
„La Sylphide“ Cap de serie al baletelor romantice by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/2942_a_4267]
-
și afirmat, din 1989 la Baletul Regal Danez, unde a ajuns ulterior prim solist, Johan Cobborg a devenit apoi prim solist la Baletul Regal din Londra, tot aici începând și cariera de coregraf, în 2005, tocmai cu o ediție a baletului La Sylphide, după care a mai pus în scenă și alte lucrări. Mai întâi a dansat în rolul lui James, în șapte montări diferite ale acestui balet, după care a semnat respectiva adaptare coregrafică pe mai multe scene de prestigiu
„La Sylphide“ Cap de serie al baletelor romantice by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/2942_a_4267]
-
aici începând și cariera de coregraf, în 2005, tocmai cu o ediție a baletului La Sylphide, după care a mai pus în scenă și alte lucrări. Mai întâi a dansat în rolul lui James, în șapte montări diferite ale acestui balet, după care a semnat respectiva adaptare coregrafică pe mai multe scene de prestigiu, între care o amintim pe cea de la Bolșoi din Moscova, prezenta premieră de la București fiind cea de a șasea producție. Viața și visul sunt teme eterne. Înterferența
„La Sylphide“ Cap de serie al baletelor romantice by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/2942_a_4267]
-
din actul doi, cu ruine invadate de vegetație și clasicele rochii albe, vaporoase ale silfidelor. Luminile gândite de Daniel Klinger au fost însă tot timpul inexpresive, necontribuind la dinamica scenică. Această premieră, ilustrare a unui moment de răscruce din istoria baletului, va fi binevenită, dacă balanța va fi echilibrată cu o montare într-o viziune contemporană, cu atât mai mult cu cât ea vine după penultima stagiune - singura din toată istoria Baletului Operei bucureștene - fără nici o premieră, ci doar cu reluarea
„La Sylphide“ Cap de serie al baletelor romantice by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/2942_a_4267]
-
premieră, ilustrare a unui moment de răscruce din istoria baletului, va fi binevenită, dacă balanța va fi echilibrată cu o montare într-o viziune contemporană, cu atât mai mult cu cât ea vine după penultima stagiune - singura din toată istoria Baletului Operei bucureștene - fără nici o premieră, ci doar cu reluarea unei premiere din 2008. Și mai trebuie să se aibă în vedere și faptul că nici o cultură nu poate supraviețui numai cu creații de import. Se usucă. Dar, după premiera spectacolului
„La Sylphide“ Cap de serie al baletelor romantice by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/2942_a_4267]
-
nu poate supraviețui numai cu creații de import. Se usucă. Dar, după premiera spectacolului La Sylphide, a venit și un anunț neaș- teptat. Aproape de necrezut. Domnul Răzvan Ioan Dincă, directorul Operei Naționale București, a anunțat înfiin- țarea, în cadrul Operei, a Baletului Național Român, ce va fi condus de Johan Cobborg. Sperăm că nu este un vis, ca acela din spectacol, căci el a fost dorit de mulți dansatori și coregrafi și pentru el s-a luptat, fără succes, Oleg Danovski (am
„La Sylphide“ Cap de serie al baletelor romantice by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/2942_a_4267]
-
cam masochistă, poate) de a mă autodiscredita, la limita dintre "joc" și acele "adevăruri" care sunt prea grave pentru a fi spuse pe un ton serios: țin (v-am mai zis, am impresia) "conferințe" moliilor care-și fac numerele de balet prin camera mea de câte ori se plictisesc să stea ascunse. Sună a luptă cu morile de vânt, nu? Chiar dacă mie îmi lipsește un scutier. Dar am promis să fiu cât pot de sincer în dialogul nostru. Așa că nu mă voi grăbi
Octavian Paler: "Criza valorilor nu bântuie numai la Porțile Orientului" by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10498_a_11823]
-
o remarcă interesantă a autorului în discuție. în pofida aparențelor liniștitoare, calitatea de critic și istoric literar presupune "criterii nefixate", fiind omisă din lista profesiilor, listă care îndrituiește o poziție pe scala socială și o remunerație. Ar fi un soi de balet al gratuității, atît în sens estetic-moral cît și, vai, în cel pecuniar: Deocamdată însă, sociologic vorbind, meseria de critic și istoric literar nu există în nomenclatorul profesiilor de la noi, cei care o practică fiind retribuiți fie ca redactori de revistă
Cine este Ovidiu Pecican? by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11858_a_13183]
-
Victor Brauner, foarte productiv și generos, atunci când dăruia lucrări românilor veniți în Franța sau tablouri pictate în România, unde va mai sta între 1934-36, folosea un ton mult mai decent, mai cuminte. În 1928-1930 continua la Paris marea vogă a baletelor rusești ale lui Balanchine și Nijinski, în general pe muzică de Stravinsky. Max Ernst și Miró au desenat decorul pentru mai multe din aceste balete. În unele lucrări ale lui Brauner, această factură dansantă poate fi și ea observată. În
Centenar Victor Brauner by Amelia Pavel () [Corola-journal/Journalistic/13461_a_14786]
-
un ton mult mai decent, mai cuminte. În 1928-1930 continua la Paris marea vogă a baletelor rusești ale lui Balanchine și Nijinski, în general pe muzică de Stravinsky. Max Ernst și Miró au desenat decorul pentru mai multe din aceste balete. În unele lucrări ale lui Brauner, această factură dansantă poate fi și ea observată. În anii ‘30, Fritz Lang adoptă o poziție categoric antifascistă. În filmul Testamentul doctorului Mabuse, personajul principal este un monstru care hipnotizează oamenii și îi supune
Centenar Victor Brauner by Amelia Pavel () [Corola-journal/Journalistic/13461_a_14786]
-
oasele unui gînd care, pentru a fi spus, intră în cea mai mică expresie posibilă. În plus, peste tot se simte ritmul unui spirit care, legîndu-și cuvintele, știe să se acompanieze singur, bătînd accentul unor solfegii interioare. Rezultatul e un balet conceptual prins în haine literare, adică tot ce poate fi mai greu în materie de spirit trecut în pielea cuvintelor. Portretele din volumul Față către față sunt tot atîtea prilejuri de a-i urmări tehnica retorică. Cum însuși autorul mărturisește
Schițe de portret by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4950_a_6275]