29,495 matches
-
unde fuserăm puși la muncă. Căram pietriș din râul Bușița de la doi kilometri, din zori până noaptea, târând după noi roabele și bocancii fără talpă. Soldații strigau: „La muncă, români!”. Voinicul bulgar tăbăra cu un ciomag plin de noduri și lovea unde nimerea. Plini de sânge și leșinați, cădeau și alții mureau. Credeam fericit pe camaradul care murise lângă mine, pentru că scăpase de chinuri. Iarna a doua pe care am trăit-o în Bulgaria a fost cea mai mare nenorocire. De
*Mărturie făcută de Gheorghe Dumitrică (din satul Molănești), în anul 1937 by http://revistaderecenzii.ro/marturie-facuta-de-gheorghe-dumitrica-din-satul-molanesti-in-anul-1937/ [Corola-blog/BlogPost/339390_a_340719]
-
pudoare se scălda. Urca apoi din nou pe cer și raza-i magic împletită În ramurile salciei, aplecată peste ape încunună Cu măreție împărătească noaptea clară. Răsplătită Gingașa clipă de aur aleargă cu valurile împreună. Îți văd și undele zvelte lovindu-se suav de maluri Aud și geamătul înăbușit al apelor, binecunoscut Când vântul modelator furios preface unda-n valuri Semn că eu cu tine, Fluviule, m-am înfrățit demult. Asemeni ție, viața mea a fost și este fluviu Traversează câmpii
FLUVIUL de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 2064 din 25 august 2016 by http://confluente.ro/elena_armenescu_1472122368.html [Corola-blog/BlogPost/383768_a_385097]
-
la suprafață, apoi Anglia, America Centrală... și, în sfârșit, Atlantida.... Spectatorii izbucnesc în plâns! Unele femei leșină, altele nasc... Vulcanii erup, lava se scurge în mările nou formate, insule pustii fumegă... Oroare... Din adâncurile universului apare desigur un asteroid uriaș care lovește planeta... Omenirea dispare... END! Filmul ia toate premiile Oscar, lumea este în stare de șoc, însă nemernicilor de chinezi, care habar n-au, că ei nu văd decât filme cu Mao, li se rupe. Așa o indolență nu este de
RĂCIREA GLOBLĂ de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1246 din 30 mai 2014 by http://confluente.ro/Mihai_batog_bujenita_1401461689.html [Corola-blog/BlogPost/342351_a_343680]
-
doi bolindeți? Parcă e un făcut! Atunci se aprinse o luminiță în scăfârlia lui Ilie : -Stați! Am aflat! Cineva ne poartă ghinion! Știu cine! O presimțire îmi zbârnâi și mie prin ceafă : „Noi fi eu?” și presimțirea se adeveri, Ilie lovi din plin : -Tu, acesta micu’, tu ești cu ghinionul! Zile întregi ai bâzâit, ne-ai bătut la cap să te luăm, ne-a fost milă de tine și uite ce ne-ai făcut! -Ce v-am făcut? am îngăimat eu
POVESTIREA BOLINDEŢI DIN VOL. MAGIA COLINDEI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/nastase_marin_1482509663.html [Corola-blog/BlogPost/383082_a_384411]
-
dese în care ceilalți părinți veneau să se plângă de comportamentul lui, în miezul unei lupte în care m-am așezat între el și celălalt copil, i-am zis: „Radu, ești furios? Dacă ai furie în pumni te rog să lovești aici!”, arătându-i spre burta mea. Eu l-am văzut pe Radu complet dezechilibrat, fără vreun mecanic care să-l ducă pe șinele potrivite. Violent fizic și verbal, cu un bagaj măricel de cuvinte grele și cu un stil de
Ultima zi în care l-am văzut pe Radu la școală. „Nu pot, doamna. Pe dumneavoastră nu vă lovesc niciodată” by https://republica.ro/ultima-zi-in-care-l-am-vazut-pe-radu-la-scoala-znu-pot-doamna-pe-dumneavoastra-nu-va-lovesc-niciodata [Corola-blog/BlogPost/337800_a_339129]
-
dese în care ceilalți părinți veneau să se plângă de comportamentul lui, în miezul unei lupte în care m-am așezat între el și celălalt copil, i-am zis: „Radu, ești furios? Dacă ai furie în pumni te rog să lovești aici!”, arătându-i spre burta mea. Mereu se dădea în spate, își ridica sprâncenele încruntate a surpriză și spunea: „Nu pot, doamna. Pe dumneavoastră nu vă lovesc niciodată.” Mereu, dar mereu-mereu, la cuvintele astea vedeam în el un om matur
Ultima zi în care l-am văzut pe Radu la școală. „Nu pot, doamna. Pe dumneavoastră nu vă lovesc niciodată” by https://republica.ro/ultima-zi-in-care-l-am-vazut-pe-radu-la-scoala-znu-pot-doamna-pe-dumneavoastra-nu-va-lovesc-niciodata [Corola-blog/BlogPost/337800_a_339129]
-
am zis: „Radu, ești furios? Dacă ai furie în pumni te rog să lovești aici!”, arătându-i spre burta mea. Mereu se dădea în spate, își ridica sprâncenele încruntate a surpriză și spunea: „Nu pot, doamna. Pe dumneavoastră nu vă lovesc niciodată.” Mereu, dar mereu-mereu, la cuvintele astea vedeam în el un om matur. Nu-mi dau seama ce vedeam; un respect real pe care mi-l purta (deci o umbră de chibzuință?) sau un respect indus de adulții din viața
Ultima zi în care l-am văzut pe Radu la școală. „Nu pot, doamna. Pe dumneavoastră nu vă lovesc niciodată” by https://republica.ro/ultima-zi-in-care-l-am-vazut-pe-radu-la-scoala-znu-pot-doamna-pe-dumneavoastra-nu-va-lovesc-niciodata [Corola-blog/BlogPost/337800_a_339129]
-
tatăl său o urmărea. Când într-o zi din întâmplare Ceasul rău,malefic bătea. În calea fetei i s-au ivit, Doi bieți oameni flămânzi,sărmani Iar buna copilă i-a hrănit Privită de ochii dușmani. Crudul tată securea scoate Lovindu-și biata copilă. Ochii ei blânzi se sting în moarte, Sub privirea fără milă. Dar trupul fetiței ucise Nu a putut fi ridicat, Până ce nu se amintise De mânăstirea din regat. De sfânta mânăstire Argeș C-al ei nume e
LEGENDA SFINTEI FILOFTEIA. de GABRIELA ZIDARU în ediţia nr. 1776 din 11 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/gabriela_zidaru_1447262019.html [Corola-blog/BlogPost/384726_a_386055]
-
tocul ușii de la bucătărie. Aștepta să vadă reacția bărbatului. Cine știe? Poate - poate! Vasilică, luat prin surprindere, fu străfulgerat de cel mai pervers gând: “Oare dracul ăsta se dă la mine, s-a bolânzit?” Întoarse cu iuțeală capul, dar se lovi cu tâmpla de colțul vaporizatorului și se prăbuși cu fața în sus, izbindu-se cu ceafa de gresia rece și dură. Leșină. Femeia a țipat ca din gaură de șarpe. -Un străin în casa mea! Tocmai a intrat pe ușă
ZIUA PROASTĂ SE CUNOAŞTE DE DIMINEAŢĂ de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 283 din 10 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Ziua_proasta_se_cunoaste_de_dimineata.html [Corola-blog/BlogPost/356643_a_357972]
-
în victorie în campaniile sale, pe vremea când împărat fusese Octavian Augustus-Divinul. Într-una din luptele din Panonia, sub Tiberius, Ponțiu Pilat fusese ales prin tragere la sorți să conducă o învăluire de forțe în jurul unei coline, aceasta pentru a lovi pe unul din flancuri triburile barbare ale qvazilor și marcomanilor, aliați ai panonilor de pe malul drept al Dunării. Bătălia care urmase fusese un triumf, deși viitorul procurator pierduse destui legionari în luptă, respingând atacul inamic, însă la reconstituirea din cortul
PRIMUL FRAGMENT. de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1184 din 29 martie 2014 by http://confluente.ro/Mihai_condur_1396128712.html [Corola-blog/BlogPost/353531_a_354860]
-
și ar mai fi așteptat puțin cu atacul său, ar fi căzut nu în flancul rândurilor dușmane ci chiar în spatele acestora, blocându-le în acest fel retragerea și replierea alături de marcomani. Ponțiu Pilat însă atacase nerăbdător, prea devreme poate și lovise triburile quazilor din flanc provocându-le pierderi serioase, punându-le pe fugă, însă inamicul reușise totuși să scape din capcană retrăgându-se în cele din urmă. Tiberius dădu dreptate aceluia iar triumful lui Ponțiu Pilat fu umbit de această remarcă
PRIMUL FRAGMENT. de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1184 din 29 martie 2014 by http://confluente.ro/Mihai_condur_1396128712.html [Corola-blog/BlogPost/353531_a_354860]
-
mai stă-n cale. Vii, sunt preț de o secundă, Scufundă-te in ele cu curaj, Prilej nu vei avea a doua oară Să retrăiești acest miraj. Valul te va duce, nu te teme Cum ție sortit, lin ori rapid Lovit de ești, zâmbeste, nu geme Fă din durerea ta un zid. Momentul clipei ce-o trăiești E un sfârșit a celei dinainte, Discerne ce să agonisești, Alege. Viață și nu Moarte! Ceva paradoxal trezești in tine De-ți vezi a
ALEGE SĂ FII...VIAȚĂ de GABRIELA DOCUȚĂ în ediţia nr. 1952 din 05 mai 2016 by http://confluente.ro/gabriela_docuta_1462434678.html [Corola-blog/BlogPost/378834_a_380163]
-
Iosif, într-un poem care îi dă de gol afinitatea și apropierea de poezia simbolistă bacoviană, o oboseală a firii după o descindere în lumea uitării. Ea nu încetează niciodată să se definească: Eu sunt Poetul, culegător al stelelor, / Când lovește-n Lună, șirul lung al cocorilor...(Glasul Deltei), cu o simplitate caracteristică și naivă eului poetei, și aceasta o spune nu pentru a impresiona, ci pentru a înțelege că trăiește pentru o lume a ideilor, a sporului angelic într-o
TIMP ŞI SENS ÎN DESCIFRAREA CODULUI POETIC de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 296 din 23 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Timp_si_sens_in_descifrarea_codului_poetic.html [Corola-blog/BlogPost/356916_a_358245]
-
așa că l-am invitat pe Dumitru să-l dezvolte: “Sunt născut la data de 17 martie 1945, deci la 11 zile de la instalarea guvernului dr. Petru Groza și nu aș fi amintit de acest fapt dacă nu m-aș fi lovit grav cu capul de urmașii acestuia. După ce am absolvit patru clase primare în satul de baștină, Odaia Bursucani, tatăl meu, fiind om cu stare materială excelentă, adică chiabur după cum li se spunea peiorativ pe atunci gospodarilor satelor, m-a trimis
De la Odaia Bursucani, la Alma Ata și Torino by http://balabanesti.net/2013/01/10/de-la-odaia-bursucani-la-alma-ata-si-torino/ [Corola-blog/BlogPost/339916_a_341245]
-
sar în fața lui mămica și cerșesc o sărutare: - Nu am făcut rău nimica. Mama le știa năravul și se uită, lung, prin casă, ordine pare să fie, dar, - unde-i vaza de pe masă? Ei se uită cu mirare și se lovesc cot în cot - O să vă dau sărutare când veți fi cuminți de tot! Ce angajament și-au luat Ionuț cu Floricel, rămâne să mai vedem, doar nu-a Azor cu Motănel!? 1977 Drăgășani Titina Nica Țene
ARE MAMA DOI BĂIEŢI, POEZIE PENTRU COPII DIN VOLUMUL ANOTIMPUL JOCULUI; APĂRUT LA EDITURA NICO, TG.MUREŞ, DE TITINA NICA ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 296 din 23 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Are_mama_doi_baieti_poezie_pentru_copii_din_volumul_anotimpul_jocului_aparut_la_editura_nico_tg_mures_de_titina_nica_te.html [Corola-blog/BlogPost/356982_a_358311]
-
odată cu întrebarea, a rămas încremenită. El rânjea diabolic și ochii parcă‑i scăpărau în cap. În mână avea un cuțit cu lamă lungă pe care‑l răsucea în fața ei. Printr‑o mișcare fulgerătoare, a îndreptat lama către bărbie și a lovit‑o puternic cu pumnul în frunte. Din ochii ei au țâșnit milioane de steluțe multicolore și a simțit greutatea unui munte prăvălit pe cap, într‑o fracțiune de secundă. A căzut moale pe banchetă, eliberând un icnet dureros din gura
CHEMAREA DESTINULUI (22) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 300 din 27 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Chemarea_destinului_22_.html [Corola-blog/BlogPost/356991_a_358320]
-
aproape de tot și se forța să‑și stăpânească pleoapele, să le țină nemișcate. Îl vedea greu, ca prin ceață. „ Trebuie să mă prefac în continuare. Să văd ce intenționează ca să mă pot apăra. Nu văd nimic pe aici bun de lovit. Nu se poate, Doamne, să mă lași așa! Învață‑mă să mă apăr de animalul ăsta! Dacă încearcă îl lovesc direct acolo... Trebuie să dau tare de tot, că are pumnul greu, nenorocitul ăsta. Pe urmă, oi vedea eu ce
CHEMAREA DESTINULUI (22) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 300 din 27 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Chemarea_destinului_22_.html [Corola-blog/BlogPost/356991_a_358320]
-
să mă prefac în continuare. Să văd ce intenționează ca să mă pot apăra. Nu văd nimic pe aici bun de lovit. Nu se poate, Doamne, să mă lași așa! Învață‑mă să mă apăr de animalul ăsta! Dacă încearcă îl lovesc direct acolo... Trebuie să dau tare de tot, că are pumnul greu, nenorocitul ăsta. Pe urmă, oi vedea eu ce fac”. - Hei, târfulițo! Tragi a moarte, după cum văd eu. Nu vrei să stai cu mine, hai? Ia o gură de
CHEMAREA DESTINULUI (22) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 300 din 27 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Chemarea_destinului_22_.html [Corola-blog/BlogPost/356991_a_358320]
-
capul locului. S-a făcut prezența și o mică atenționare a modului de lucru: să se taie buruienile bine, iar lângă firul de porumb să fie jumulite cu mâna, fiecare să-și țină rândul, să fim atenți să nu ne lovim sau să ne tăiem cu sapele. După ce am fost repartizați pe rândurile de porumb și ne-am apucat de prășit, profesorii s-au retras la umbra unui ulm, care se afla cam la un kilometru depărtare, în mijlocul câmpului. S-au
MARE PEDEAPSĂ PENTRU UN ÎNECAT!!! DE ION PĂRĂIANU de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1340 din 01 septembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1409599425.html [Corola-blog/BlogPost/376270_a_377599]
-
ani nu trece nici ea neobservată, devenind o componentă a mitului în măsura în care poate fi asimilată cu a „tânărului geniu”, ca sacrificiu solemn pe altarul artei. E o întâmplare sau o coincidență că și pe Eminescu la 33 de ani îl lovește dramatica boală la aceeași vârstă ca a Mântuitorului ? 2. Finalul vieții întunecat de nebunie, pierderea facultăților primordiale-inteligența și rătăcirea în neant, lovitura pe care o dă geniului se dovedește uneori extrem de crudă.Dau numai ca exemplu procesul-verbal din fatidica seară
MITUL EMINESCU SAU DE LA OM LA GENIU de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 911 din 29 iunie 2013 by http://confluente.ro/Mitul_eminescu_sau_de_la_om_la_ion_ionescu_bucovu_1372529392.html [Corola-blog/BlogPost/363886_a_365215]
-
de cunoaștere, de perfecționare interioară. Marele Goethe zicea : „Numesc clasic ceea ce este sănătos și romantic ceea ce este bolnav”. Boala lui Eminescu pare și ea înscrisă în astre, așteptată ca un fel de mântuire, atât de către el cât și de prieteni. „...lovit în iunie 1883 de izbucnirea nebuniei, al cărui germen era din naștere ( ?)”, fraza lui Maiorescu atestă, la data scrierii ei, convingerea comună. 3. Imaginea fizică angelică. Portretul fascinant care iese din zodia accidentului pentru a se plasa în cea a
MITUL EMINESCU SAU DE LA OM LA GENIU de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 911 din 29 iunie 2013 by http://confluente.ro/Mitul_eminescu_sau_de_la_om_la_ion_ionescu_bucovu_1372529392.html [Corola-blog/BlogPost/363886_a_365215]
-
se vor petrece-n eoni timpi Iar noi rămâne-vom ca pradă-n pânza lor Torcându-ne răbdarea în fire de nisip Pe fusul alb ce-adună lâna stelelor Rătăcitor printre rătăcitorii aștri blonzi Acolo e Leviathanul foșnind abisuri verticale Lovind cu coada sa bătută în oțel și solzi. Orbite ce se contopesc în traiectorii rituale Oceanul cu parfumul său tălăzluind trireme Ridică norii pe fruntea munților topiți în cer Acolo e Leviathanul, sfidând imensitatea fără vreme Adâncul și înaltul reverberând
LEVIATHAN 3 de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 446 din 21 martie 2012 by http://confluente.ro/Leviathan_3_mihai_condur_1332324744.html [Corola-blog/BlogPost/354683_a_356012]
-
cuvinte nespuse, se-nchegau pe retină imagini rebele iar fața luminii subțire de prunc mă mângâia cu raze desculțe și iuți șlefuindu-mi visarea. O briză de arome mă învelea pe când darul divin se înmulțea, val șoptitor și înalt care lovește-n corăbii de se clatină marea. Asemeni nopții presărate din cer sfidând orice lumină, îmi iese în față despletită femeia cu anii desfrunziți de dorințe. Noaptea ei și a mea cu dinții de fildeș pe curbe de zahăr ne poartă
PE CÂND DARUL DIVIN SE ÎNMULŢEA de LLELU NICOLAE VĂLĂREANU în ediţia nr. 2034 din 26 iulie 2016 by http://confluente.ro/llelu_nicolae_valareanu_1469525753.html [Corola-blog/BlogPost/376299_a_377628]
-
Acasa > Poeme > Meditatie > MI-E TEAMA Autor: Nina Dragu Publicat în: Ediția nr. 2125 din 25 octombrie 2016 Toate Articolele Autorului Mi-e teama Mi-e teamă de noapte Mi-e teamă de moarte Mi-e teamă de cei ce lovesc pe la spate Mi-e teamă de gândul meschin și ascus Mi-e teamă de răul făcut dinadins Mi-e teamă de vorba mieroasă și falsă Mi-e teamă de mâna dușmănește întinsă Mi-e teamă de ură, mi-e teamă
MI-E TEAMA de NINA DRAGU în ediţia nr. 2125 din 25 octombrie 2016 by http://confluente.ro/nina_dragu_1477385630.html [Corola-blog/BlogPost/369999_a_371328]
-
altcineva și așa a dat de tine în stare de inconștiență. - Îmi pare rău, mai mult nu-mi amintesc. Și pentru mine este o enigmă cum s-a întâmplat să mă împiedic și să cad pe spate de m-am lovit la cap. Săndica la fel de nedumerită a fost și atunci când a fost dusă în salon și când să se schimbe în ținuta de spital, spre rușinea și nedumerirea sa, s-a trezit fără chiloți. Știa precis că nu pleacă niciodată așa
CAP. XVII de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1550 din 30 martie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1427696139.html [Corola-blog/BlogPost/341011_a_342340]