5,057 matches
-
și German, construcția Europei rămîne doar în faza de proiect. Pentru a duce la bun sfîrșit politica sa, SFIO trebuie ajutată de Partidul Laburist și de SPD. Or, la acea dată, nici unul, nici altul nu sînt, cel puțin putem afirma, partizani convinși ai unității europene. Am arătat deja modul în care analiza Partidului Laburist, mondială înainte de a fi europeană, se baza pe recunoașterea priorității Imperiului britanic. La fel ca și conservatorii, socialiștii englezi sînt foarte rezervați în ceea ce privește construcția Europei, iar SFIO
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
chestiuni. Ca organizație, Internaționala nu este capabilă să răspundă primei probleme politice de anvergură cu care se confruntă. Nu putem decît să semnalăm aici această neputință. Discuțiile care au fost angajate înainte în cadrul COMISCO au delimitat două tabere, cea a partizanilor minoritari ai Planului Schuman și cea a adversarilor. Francezii, belgienii și olandezii se pronunță în favoarea unei Europe federative, în timp ce englezii, germanii, scandinavii, austriecii, precum și ansamblul socialiștilor din Europa Orientală se opun acestui proiect. Argumentele aduse în situația dată fac să
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
pronunță în favoarea CED, cerînd imperios o disciplină de vot din partea deputaților socialiști. Secretar general al partidului, începînd din 1948 și conducătorul său necontestat de la moartea lui Léon Blum (1950) Guy Mollet s-a dovedit a fi, tîrziu dar aprig, un partizan al integrării politice europene. El nici măcar nu cere ca aceasta din urmă să aibă în prealabil un conținut socialist: ne aflăm în plin Război Rece și acest factor trece înaintea celorlalte. Totuși, în ciuda deciziilor acestui congres extraordinar, votul asupra CED
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
1948, în măsura în care majoritatea grupului parlamentar se pronunță, în definitiv, împotriva acestui proiect, obținînd astfel respingerea sa. Este unanim admis astăzi că eșecul CED a dat o grea lovitură cauzei europene, ceea ce face ca 30 august 1954 să fie considerată de partizanii Europei drept una dintre cele mai "sumbre" date din istoria Europei contemporane. Dispariția CED o antrenează și pe cea a Comunității Politice Europene, votată la 10 mai 1953, la Strasbourg; ea distruge pentru mai mult de un deceniu orice perspectivă
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
înverșunat dus împotriva naționaliștilor algerieni, precum și printr-o "acoperire" a numeroaselor exacțiuni ale armetei franceze (torturi, "razii"), această orientară nu mai are nimic de a face cu programul cu care SFIO s-a prezentat la alegeri. În spiritul anumitor ultrasocialiști, partizani ai Algeriei franceze, precum Max Lejeune sau Robert Lacoste, gazul și petrolul din Sahara vor permite relansarea economiei naționale, care va constitui fundamentele unei politici franceze de amploare, în special în Africa și în bazinul mediteranean. Independent de fiasco-ul
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
amintite acum. Internaționala socialistă și problema comunistă Întreaga istorie a mișcării socialiste din perioada interbelică, precum și eșecul său final se explică în mare parte prin disensiunile provocate în rîndurile sale, în legătură cu atitudinea care trebuia adoptată față de comunism. În rîndurile ISM, partizani și adversari ai unității de acțiune cu secțiunile Internaționalei a III-a nu au încetat să se ciocnească violent 18. La acest început al anilor '50, problema se pune în termeni total diferiți 19: în contextul Războiului Rece, lumea s-
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
de la Stuttgart al Internaționalei a II-a10, s-a discutat pentru prima dată despre chestiunea colonială. Această dezbatere însemna pentru mișcarea socialistă o tentativă de depășire a granițelor Bătrînului Continent. În situația dată, acest cadru geopolitic a influențat ansamblul dezbaterilor dintre partizanii și adversarii problemei coloniale: lumea era încă dominată de Europa și nu se putea reproșa socialiștilor faptul că nu au inclus în analizele lor o asemenea realitate. Foarte puțini au fost atunci socialiștii care au gîndit în termeni mondiali consecințele
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
octombrie, Partidul Comunist Maghiar decide să se autodesființeze pentru a crea un nou Partid Socialist, care va abandona repede noțiunile de centralism democratic și dictatură a proletariatului. În aceeași zi, vizita lui Gorbaciov în RDG reprezintă o încurajare puternică dată partizanilor reformei. Unsprezece zile mai tîrziu, Erich Honecker este scos din funcție și înlocuit cu Egon Krenz care, în ciuda tentativelor sale de reformă, nu reușește să oprească manifestările de stradă, precum și exodul tot mai masiv al germanilor din RDG către RFG
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
Sozialistichen Arbeiterkongresses in Hambourg, 21 bis 25 mai 1923..., Berlin, 1923, 111 p. 29 Cf. nota 8, p. 316. După G. Lefranc, op. cit., p. 25, FSI s-ar fi folosit de "toată autoritatea pentru a determina pe socialiștii împărțiți în partizanii fostei Internaționale și partizanii unei noi Internaționale să reconstituie o internațională nouă care, după Congresul de la Hamburg, se va numi ISM". Cf. și memoriile lui W. Schevenels care a fost pentru mult timp secretarul FSI: Quarante-cinq années. Fédération syndicale internationale
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
21 bis 25 mai 1923..., Berlin, 1923, 111 p. 29 Cf. nota 8, p. 316. După G. Lefranc, op. cit., p. 25, FSI s-ar fi folosit de "toată autoritatea pentru a determina pe socialiștii împărțiți în partizanii fostei Internaționale și partizanii unei noi Internaționale să reconstituie o internațională nouă care, după Congresul de la Hamburg, se va numi ISM". Cf. și memoriile lui W. Schevenels care a fost pentru mult timp secretarul FSI: Quarante-cinq années. Fédération syndicale internationale, 1901-1945. Institut E. Vandervelde
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
se opun sistematic și public unele altora în privința unor chestiuni de politică și de ideologie, avem un consens subiacent asupra „regulilor jocului” și a valorii instituțiilor politice existente. În acest sens, diferitele facțiuni sunt în competiție pe baza unui spirit partizan moderat și cooperează tacit pentru a rezolva probleme deosebit de explozive și pentru a limita conflictele. Concepția politicii rezultante este cea a unei „politici ca negociere” sau politics as bargaining (Sartori, 1987, p. 224). Elitele unificate ideologic funcționează într-un context
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
o largă bază electorală. O astfel de moderație umple puțin câte puțin prăpastia ideologică dintre elitele dezbinate, iar toate facțiunile importante ajung progresiv la un consens în ceea ce privește regulile jocului și valoarea instituțiilor existente, continuându-și competiția pe baza unui „spirit partizan moderat”. Găsim exemple ale unui astfel de proces în Danemarca și în Norvegia în primele trei decenii ale secolului XX, când elitele radicale ale partidelor socialiste și ale sindicatelor și-au moderat pozițiile pentru a pune capăt dominației elitelor liberale
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
elite de poziție și ale uneia de funcție. Și, după cum această distincție este luată în considerare sau nu, putem fi înclinați să diagnosticăm destul de diferit capacitatea de adaptare a elitelor comuniste în cursul deceniului postcomunist. Dacă ne centrăm atenția asupra partizanilor necondiționați ai regimurilor de tip sovietic instalați la putere în Europa Centrală și Orientală după cel de-al doilea război mondial, putem fi tentați să aderăm la teza circulației elitelor. Dacă, în schimb, examinăm și situația noii elite (mai calificată
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
culese și dovedite? Experiențe Însă poate aduna oricine, indiferent dacă aparține sau nu unei corporații hotărâte, sau dacă a urmat sau nu vreo școală oarecare. Din contră, s-a văzut adesea, că, așa numiții laici văd cu alți ochi decât partizanii vreunei corporații și găsesc adesea drumuri noi, spre a ajunge la adevăr, pe cât timp persoane care au făcut aceeași școală și cugetă În același fel, de obicei urmează a merge Împreună pe calea cea veche. Rezultatele pe care le-am
Știința expresiei figurii sau Manualul unei noi diagnoze pentru cunoașterea stărilor de boală Întocmit pe baza cercetărilor și descoperirilor proprii de Louis Kuhne by Louis Kuhne () [Corola-publishinghouse/Science/842_a_1737]
-
arestată și soția lui, care a fost eliberată, se pare, la presiunile unui prieten lider comunist. A fost eliberat din nou în ultimele zile ale anului 1948, probabil pentru a fi urmărit și pentru a avea astfel date despre restul partizanilor, și s-a întors în Vrancea. Arestat pentru a treia oară în octombrie 1949, a fost dus la Galați, unde un gardian s-a îndurat de el și i-a facilitat comunicarea cu soția, aducându-i chiar o poză cu
[Corola-publishinghouse/Science/2118_a_3443]
-
Louth), am putea simți mai bine importanța înrădăcinării, a adăpării la izvoare. Evident, rădăcinile ortodoxiei nu sunt în pământ, ci în cer și pretutindeni acolo unde suflă Duhul. Dar despre relativitatea formelor istorice ale tradiției știm foarte puține, întrucât rămânem partizanii unor mitologii locale. Elocvent pentru relația ortodocșilor cu tradiția (care înseamnă predare, cu lecții de dictare și traducere) este motivul „limbii sacre” care circulă în unele medii bisericești. Încăpățânarea cu care foarte mulți episcopi și presbiteri doresc să mențină în
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
nu avea decît 6 ani) și a regenței maniei sale, Agnès de Poitiers, Papalitatea a avut mînă liberă să treacă în fapt la tendințele reformiste, în timp ce cardinalii au avut posibilitatea de a-i desemna drept pontifi pe aceia care erau partizani ai totalei independențe a Sfîntului Scaun față de împărat: Ștefan IX în 1057, apoi Nicolae II (1059-1061). În 1073, călugărul Hildebrand, după cum știm, partizan hotărît al reformei spirituale a clerului și al întîietății pontificale, accede la tronul Sf. Petru. Henric IV
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
tendințele reformiste, în timp ce cardinalii au avut posibilitatea de a-i desemna drept pontifi pe aceia care erau partizani ai totalei independențe a Sfîntului Scaun față de împărat: Ștefan IX în 1057, apoi Nicolae II (1059-1061). În 1073, călugărul Hildebrand, după cum știm, partizan hotărît al reformei spirituale a clerului și al întîietății pontificale, accede la tronul Sf. Petru. Henric IV avea pe atunci 23 de ani. Dornic să restaureze autoritatea coroanei imperiale, el reacționează cu extremă violență atunci cînd, doi ani mai tîrziu
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
1106, după ce va fi abdicat în favoarea fiului său, înfrîngerea Împăratului pare consumată. Marii feudali fac de acum înainte legea în Germania. Baronii germani sînt excluși de la cruciada cerută de Urban II. în Italia, acesta din urmă reușește să ridice împotriva partizanilor împăratului (ghibelinii) o coaliție a orașelor nordice, Liga Lombardă, aliată cu ducii de Bavaria, Welfii (de unde numele de guelfi dat partizanilor Papei). Moartea lui Clement III (l 100) pune capăt schismei și noul pontif, Pascal II, face noi progrese reale
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
Baronii germani sînt excluși de la cruciada cerută de Urban II. în Italia, acesta din urmă reușește să ridice împotriva partizanilor împăratului (ghibelinii) o coaliție a orașelor nordice, Liga Lombardă, aliată cu ducii de Bavaria, Welfii (de unde numele de guelfi dat partizanilor Papei). Moartea lui Clement III (l 100) pune capăt schismei și noul pontif, Pascal II, face noi progrese reale în legislația canonică, în legătură, mai ales, cu investiturile. Cearta, însă, nu întîrzie să izbucnească iar. Henric V (1106-1125) manifestă, odată
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
pus decît provizoriu capăt "luptei dintre Sacerdoțiu și Imperiu". Timp de aproape treizeci de ani, Germania trece prin tulburări grave, datorate înfruntării a două clanuri rivale care-și dispută o putere regală foarte slăbită, cel puțin la momentul acela: guelfii, partizani, după cum am văzut, ai Welfilor de Bavaria, se opun ghibelinilor (de la Weiblingen, nume al unui castel aparținînd familiei adverse, de Hohenstaufen). În 1152, prinții germani care doresc pacea îl aleg pe Frederic Barbarossa, un Hohenstaufen înrudit, însă, prin mama sa
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
Henric VI, va culege roadele abilei politici practicate, la sfîrșitul domniei sale, de Barbarossa, la fel ca și pe cele ale carismei tatălui său, aproape imediat transformat de fervoarea populară într-un erou mitic. Încoronat la Roma, învingător, în Germania, al partizanilor guelfului Henric Leul, căruia Barbarossa îi dăduse înapoi Bavaria și care își extinsese între timp puterea teritorială către est, începînd cu Saxonia și cu ducatul de Braunschweig, dar care-1 părăsise, mai apoi, pe împărat cu ocazia asediului Alexandriei (cetate-fortă-reață lombardă
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
teritorii vecine. Dacă nu reușește în privința Scoției, el își stabilește dominația în Irlanda, unde englezii s-au instalat încă din timpul domniei lui Henric II, și reușește să anexeze Țara Galilor. Din campaniile dure, purtate în regiuni cu acces greu, împotriva partizanilor scoțieni și galezi, englezii au învățat lucruri care-i vor ajuta să-și adapteze înzestrarea militară evoluției vremurilor, care pune, deja, în umbră rolul cavaleriei grele cuirasate. Ei adoptă armele adversarilor lor, în special arcul mare galez, și pun un
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
să țină piept revoltei orașelor toscane și mai ales Ligii Lombarde, susținută de suveranul pontif, care predică împotriva Împăratului o adevărată cruciadă. Un război aproape permanent și de o cumplită cruzime se instalează astfel în peninsulă, opunîndu-l pe Frederic și partizanii săi ghibelini cetăților guelfe și Statului pontifical pe care-1 domină parțial suveranul Hohenstaufen. În 1241, Grigore IX convoacă un conciliu general la Roma, cu scopul de a-1 detrona pe Împărat; acesta, însă, pune mîna pe corăbiile genoveze eare-i transportau
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
retrasă la Neapole, constituie încă o putere care intervine în întreaga Italie, beneficiind de sprijinul pontifical. Italia de Nord și Italia Centrală rămîn în tot acest timp pradă luptelor care se dau între guelfi și ghibelini. În principiu, primii sînt partizanii Papei, iar adversarii lor cei ai împăratului, în realitate, lucrurile nu sînt atît de simple. Guelfii sînt mai întîi campionii autonomiei municipale și, chiar dacă s-au aliat cu Papa, ei nu împărtășesc și ambițiile teocratice ale anumitor pontifi. De îndată ce Papa
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]