7,819 matches
-
la „Loga“ l Pentru viitorul an școlar Părinții care doresc să ofere copiilor lor o educație de calitate pot opta pentru înscrierea acestora la Colegiul Național „C. D. Loga“ din Timișoara. Cel mai vechi liceu românesc din Banat este și singurul din Timișoara care a primit diploma de excelență din partea Ministerului Educației și Cercetării pentru rezultatele deosebite la învățătură ale elevilor, pentru premiile obținute în urma participării la diverse concursuri naționale și internaționale, precum și pentru proiectele în care este angrenată unitatea de
Agenda2004-35-04-scoala () [Corola-journal/Journalistic/282821_a_284150]
-
democratic, la care s-au raliat 7,4 milioane de români, care au votat în favoarea demiterii lui Traian Băsescu. Traian Băsescu este un președinte fără legitimitate, care s-a întors la Palatul Cotroceni în urma unor artificii. Noi, liberalii am rămas singurii consecvenți sancționării sistemului lui Traian Băsescu, în timp ce Victor Ponta și PSD sunt cei care au semnat un pact de coabitare imediat după alegerile din 2012. Pentru că mandatul președintelui se apropie de final, Victor Ponta vrea să înlocuiască sistemul nociv al
Cristina Pocora, ATAC vehement la adresa lui Traian Băsescu by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/28711_a_30036]
-
-i pe proștii ăștia cum joacă, mai rău decât niște muieri. Au picioare de cârpă, să-mi bag pula în mama lor de boi. De când a intrat căcăciosul ăsta, nu se mai leagă nimic, maimuțoii dracu’. Futu-i... Vlădeanu era singurul care nu visase nimic în noaptea dinainte. Asta pentru că nici nu-i trecuse prin cap să se culce. Se dusese cu niște prieteni și niște gagici la restaurant, apoi la discotecă, la un bar, terminaseră petrecerea pe la șase dimineața cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
din buzunarul lui Wakefield a tot vibrat cu intervenție, pe parcursul acestei ciudate Întîlniri. În timp ce pregătește băuturile, Își ascultă mesajele. Este unul de la agentul de prelegeri, care Îl imploră să accepte o apariție la jumătate din prețul obișnuit; prietenul lui Ivan (singurul lui prieten), care Îl invită la o partidă de poker; agentul de bursă, care Încearcă să-i vîndă acțiuni la o nouă IPO; fosta sa soție, Mariana, care vrea să Îi vorbească despre fiica lor. Wakefield Își toarnă În pahar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
sînt niciodată sigur care din aceste lucruri este important, care este un măr și care este o prună scofîlcită, adică o prună uscată. Evident, mărul nu contează. Merele cad În capetele a tot felul de inși care nu sînt Newton. Singurul care contează este mărul care a căzut În capul lui Newton, al nimănui altcuiva. Așteaptă ca publicul să cumpănească dacă ei sînt Newton sau nu. — Eu aparțin unui club care face ca merele să cadă În capetele oamenilor, Clubul Merelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
sune cît mai pedant. — Mă rog. Zi-mi cum e cu ascunsul, insistă ea. E greu de spus. Wakefield are un obicei nevrotic pe care nu-l dezvăluie prea des. I l-a mărturisit fostei soții și a regretat rapid. Singurul alt suflet demn de această informație este Ivan. Pe Maggie doar ce a cunoscut-o. Pe de altă parte, a te mărturisi unui străin... Maggie pune degetul pe rană: — Am fost cîndva, pentru scurt timp, barmaniță și oamenii Îmi spuneau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
nu am fantezii cu staruri de cinema sau orgii... — Mare păcat. Wakefield e ușor dezamăgit. — De fapt, am un viciu... oftează Maggie. Wakefield devine interesat. — Citesc, mărturisește Maggie, cărți. — Un viciu privat. — E un viciu grav, spune Maggie, dar este singurul care nu face rău nimănui și este credința mea fermă că trebuie să-ți duci viața astfel Încît să faci cît mai puțin rău. Wakefield simte o enormă simpatie și Îi sărută mîna care Îi sprijină capul. Simte această simpatie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
se teamă de locurile pe unde l-ar putea purta elocința sa; se lăsa dus de val. Asta Încercase să-i spună lui Ivan. Desigur, banii erau buni. Prețul lui a crescut ușurel la Început, apoi a explodat. Nu era singurul. Era o epocă a renașterii negustorilor ambulanți, precum la jumătatea secolului al XIX-lea. VÎnzători de ulei de șarpe și guru de orice culoare se umpleau de bani predicînd mulțimilor. Paradisuri iluzorii În care se putea ajunge În baza unor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
mă Întrebi pe mine, dar m-am uitat În sinea mea și cred că s-ar putea ca ea să aibă dreptate, dacă poți vedea lumina. Avem nevoie de oameni deștepți pentru studioul nostru de televiziune. După război, va fi singurul care va rămîne În funcțiune și chipul tău ar putea deveni chipul speranței pentru supraviețuitorii de afară. Wakefield nu știe dacă ar trebui să se simtă măgulit sau să fugă cît Îl țin picioarele. I-ar plăcea să rîdă, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
roșie. Foarte simbolic. A fost o perioadă în care nu puteai să intri în bucătărie fără să dai de Jim, care era îmbrăcat cu același pardesiu negru și lung. Se întreținea cu mama. Mama devenise prietena lui cea mai bună. Singurul lui aliat în lupta pentru câștigarea inimii lui Helen. Majoritatea candidaților la titlul de iubit al lui Helen petreceau mult mai mult timp în companiei mamei decât cu Helen. Tata îl detesta. Probabil chiar mai mult decât Helen. Cred că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
aproape dărâmându-și scaunul în graba de a-l servi. Îți aduc eu. Mai vrei și un pahar de lapte? Vă mulțumesc foarte mult, doamnă Walsh, a răspuns el politicos. Era așa de drăguț. Și nu spun asta fiindcă era singurul care-mi mânca mâncarea. Era așa de copilăros. Într-un fel atât de bărbătesc. Sau poate că era așa bărbătos într-un fel atât de copilăresc. Ei, indiferent cum o fi fost, era foarte atrăgător. Și cu toate că Adam era îngrijorător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
după care se apucase să ridice pernele de pe canapea și să mute fotoliile, bolborosind ceva legat de faptul că nu citise The Independent și că dacă Helen îi luase ziarul, avea de gând s-o omoare. Și cum că era singurul care cumpăra ziarele, așa că nu-și explica de ce nu apuca niciodată să le citească. După vreo trei minute, tata se întorsese ca să vadă dacă focul ardea ca lumea și purtase o discuție înfocată, în principal cu el însuși, pe tema
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
fi stat într-un loc mult mai drăguț și mai scump. Dar dacă nu venise în Dublin în interes de serviciu, atunci de ce venise? —Pot să te ajut cu ceva? l-am întrebat pe un ton ușor răutăcios. Nu era singurul din zonă în stare să fie ironic. Vocea mea voia să transmită că, dacă James se afla în necaz, atunci nu aveam de gând să ridic nici un deget ca să-l ajut. —Claire, m-ai ajuta foarte mult, a zis el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
a spus el gânditor, lăsându-se pe spate, protejând cafeaua trădătoare cu ambele mâini. Suna de parcă nu-i era deloc greu să creadă așa ceva. Nu-mi vine să cred că m-ai lăsat să intru în casă. Ei, nu ești singurul căruia nu-i vine să creadă, mi-a venit să-i zic, dar am tăcut. — De ce? l-am întrebat cu o politețe glacială. —A, mi-a răspuns el clătinând din cap și zâmbind ușor amuzat, de parcă nu putea să acorde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
șiroindu-mi pe față. Cum de poate să fie așa de simplu pentru el? E ca o nenorocită de mașină! N-are nici un fel de sentimente! — N-a fost deloc supărat? Măcar puțin? m-a întrebat mama îngrijorată. Singurul lucru, singurul care-l îngrijorează pe nenorocit e cât de sordid o să fie să ne împărțim bunurile. — Dar asta nu e așa de rău, a zis Helen încercând să mă liniștească. În cazul ăsta poate c-o să-ți lase ție totul. O să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
Dacă aș fi știut că nu voiai, atunci m-aș fi ocupat eu de ele. De ce să-mi fi dorit să fac eu toate astea? m-a întrebat el răutăcios. Cărui om normal la cap îi face plăcere să fie singurul responsabil de plata facturilor dintr-o gospodărie? —Ai dreptate. Sigur că da, am recunoscut. —Ei, a zis James cu o voce ceva mai caldă. Presupun că n-a fost de fapt vina ta. Întotdeauna ai fost cam cu capul în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
noul an școlar, toamna se și grăbi să scuture frunzele pomilor. Apoi, viforosul noiembrie, împovărat cu toate vânturile adunate din cele patru zări, desăvârși lucrarea, lăsând așezarea ca aruncată în pustiu. Nici nu punea bine stăpânire întunericul peste oraș, că singurul care străbătea nestingherit străzile era vântul. O dată cu parcurgerea primului trimestru școlar, acest mesager aduse și primele semne ale iernii, anotimp care se resimțea pe drumul către școală, în clasă sau în garsoniera ei friguroasă de la etajul patru. Centralele termice funcționau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
răspuns? Putea cineva să-i dea acea liniște de care avea atâta nevoie o ființă aflată mereu pe un altar de jar încins? Atunci de unde a apărut și din ce sfere venea această tiranică punere sub acuzare? Simona socotea că singurul cu drepturi depline asupra vieții și demersurilor sale era numai Dumnezeu și pe baza acestor precepte, gândea că își putea așeza viața după îndemnul minții și sufletului său. Grija cea mare însă, examenul pe care nu-l trecuse încă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
tron și părăsește cetatea, urmărit de muștele ce simbolizează Eriniile din mitologia greacă. Ridicând omul la ipostaza de demiurg, Sartre exclude divinitatea sau destinul din univers. De aceea, el afirmă că „omul este ceea ce el se face”. În acest context, singurul „destin” posibil al său este acela de-a fi „condamnat să fie liber”3. Genul acesta de angajare în existență pleacă de la presupunerea că ființa umană este în permanentă confruntare cu anumite situații, libertatea sa constând în opțiunea pentru o
Legenda Electrei de-a lungul timpului by Irinel Aura Stoica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1626_a_3036]
-
portbagajul mașinii: - Da’ țolicul nu-l pui?, am avut revelația anilor de studenție și am rămas stupefiată de ușurința cu care el catalogase acel obiect drept “țolic”, într-adevăr acesta fiind un preș vechi țesut de bunica din codele colorate, singurul pe care eu îl luasem cu mine de la “dezbaterea moștenirii”, în vederea unei eventuale pene de cauciuc la mașină. Periculos de inteligenți, unii dintre arabii care studiau în Romậnia, veniseră pe vremea “tovarășului” cu misiuni precise. Alții colaborau intens cu serviciile
Yon by Luminita Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91711_a_92875]
-
aștept trecerea timpului și urmăresc cu mare atenție desfășurarea ostilităților... La TV este afișa mare, vizibil, titlul: Jaf național 1989-2009, dar se fură și în momentul de față. PSD-ul figurează pe primul loc ca jefuitori, dar nu sunt și singurii. Noua conducere instalată după ’89 a permis micile hoții și jafuri moștenire de la comuniști, pentru ca - tolerând furturile mărunte ale unora să nu se observe jaful mare, la nivel național, apărând tagma îmbogățiților, precum ciupercile după ploaie. Adversari în primul tur
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
acel moment, îmi venise să i-o strig în față, dar eram prea înfășurată în bandaje și îndopată cu sedative și împresurată de membrii familiei pentru a o putea face. Nu mai cunoscusem pe nimeni care să moară, înainte de Aidan. Singurii fuseseră bunicii și bunicele mele, dar în cazul lor te aștepți să moară; erau bătrâni, era firesc. Dar Aidan era tânăr și puternic și frumos și era cu totul nefiresc. Când îmi muriseră bunicii, fusesem prea mică sau nu-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
ceva. În trecut reușisem întotdeauna să scot un as din mânecă. Dar, spre groaza mea, tot nu-mi venea nimic și mai aveam doar șase zile... ...cinci zile... ...patru... ...trei... ...două... ...una... ...nici una... În dimineața prezentării în fața Ariellei, am îmbrăcat singurul meu costum sobru, cel pe care îl purtasem prima dată când l-am întâlnit pe Aidan, când vărsase cafea pe mine. Ar putea să mă ajute să fiu luată în serios. Aproape am făcut atac de cord când am văzut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
zis: —Mitch lucrează în condiții de stres maxim acolo. De îndată ce a coborât, îi spun să vă sune. Am închis și am lovit nervoasă în treapta de la intrare, gândindu-mă, „Cine, cine, cine?“. Nu putea să fie nici unul din Bărbații Adevărați. Singurul care nu avea iubită era Gaz, și el unul ar putea încerca să mă „vindece“ dându-mi foc. Apoi m-am prins. Nu era scris să fie Mitch. Ci Nicholas. Nicholas cel mic și scump. O să fie numai bun. L-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
al treilea! Portughezii și englezii sunt acolo, dar unde sunt francezii? Deci așa, cele două manifeste rozacruceene făceau aluzie, dacă le citeai cu luare-aminte, la faptul că englezii Îi pierduseră pe francezi. Iar după cele stabilite de noi, englezii erau singurii care știau unde ar fi putut să-i găsească pe francezi, iar francezii singurii care știau unde să-i găsească pe nemți. Dar chiar dacă, În 1704, francezii ar fi dat de urma nemților, ei s-ar fi prezentat fără două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]