5,297 matches
-
intimități". Psihanaliza ne-a arătat că ceea ce se află cel mai aproape de noi este uneori lucrul cel mai îndepărtat, cel mai inaccesibil. Dacă profunzimea animalului rămâne pentru noi un mister, aceasta se întâmplă și din pricina a ceea ce Bataille numește "abandonul suveran", din cauza transparenței lui acel mod aparte, atât de diferit de al nostru, de a fi în lume, unde se află, după cum spune autorul, "ca apa înlăuntrul apei". Nicio dorință, la animal, de a se demarca, nicio năzuință, spre deosebire de om, de
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
acelei apariții insulare sau de periferie care este nenaturală, care este anormală. În cataclism asistăm la o răsturnare devastatoare în care ceea ce este natural devine insular sau proiectat la periferia extremă, iar ceea ce este nenatural, nefiresc se instaurează drept extensie suverană. Cataclismul nu aduce un dezechilibru secundar ca episod secvențial, ci guvernarea și triumful cuceritor al dezechilibrului. Aici natura devine non-natură și firescul universal se preschimbă în nefirescul general. Este o răsturnare în care firea este înlocuită de nefire, iar viața
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
școala oferă indivizilor aceștia oferă comunității în aceeași măsură. Implicația este că, în acest fel, comunitatea este conceptualizată ca un nivel de "agregare" a indivizilor, fără nici o altă semnificație distinctă sau formativă. Nici o structură intermediară nu este înfățișată între individul suveran și centrul de putere. "Comunitatea devine un pur fenomen contingent, o formală și inerent reformabilă colocație de oameni și habitaturi, dar lipsiți de drepturi, cultură sau putere în comun. Ar fi ca și cum toate limbajele ar fi ca esperanto, cu convenții
by Ţăranu Adela-Mihaela [Corola-publishinghouse/Science/1050_a_2558]
-
internațională și au accentuat rolul politicilor de putere și al strategiilor de război ca mijloace de rezolvare a conflictelor internaționale raționaliștii, de pildă Locke sau Jefferson, care credeau în existența unei legături internaționale instituționalizate incluzând dezbateri și discuții între statele suverane, acestea constituind punctul central în crearea unei armonii internaționale și, în opoziție, revoluționaliștii care vedeau în răsturnarea sistemului existent cea mai bună metodă posibilă pentru realizarea unei comunități a omenirii. (Fujikane,H., 2003 141). 7 Joseph Stiglitz este laureat al
by Ţăranu Adela-Mihaela [Corola-publishinghouse/Science/1050_a_2558]
-
cu 76,7%, înregistrând, alături de Autoritatea palestiniană, cea mai spectaculoasă rată de creștere din lumea arabă la acest capitol. c. Statele cu dinamică medie a relațiilor politico-diplomatice bilaterale în perioada postbelică fac parte atât din primul eșalon de țări arabe suverane, a căror independență datează din prima jumătate a secolului al XX lea (Siria, Irak), cât și dintre statele ce și au dobândit independența după 1970 (Oman, Qatar, Bahrain). Se caracterizează printr-o evoluție mai modestă a raporturilor bilaterale, comparativ cu
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3052]
-
Pentru a-și asuma deplin această misiune, alte forme de cunoaștere și de competență Îi sunt indispensabile; or, acestea se află În posesia pacienților și În mediul lor de Îngrijire și familial, cu care trebuie să se stabilească contactul. Trufașe, suverane și izolate, competențele excepționale, oricât de precise ar fi, sunt insuficiente, fie că țin de știință, de cercetare-dezvoltare sau de marketing... Pentru a combina și a se articula cu energia cererii și a necesității HHC, Eisai se străduiește de acum
[Corola-publishinghouse/Science/2271_a_3596]
-
cunoștințelor tacite ale medicilor și cercetătorilor, exprimarea și exploatarea lor au creat condițiile dezvăluirii și formulării temerilor și lacunelor cognitive ale pacienților. Disponibilitatea unor experți, ce nu se consideră deținătorii exclusivi și privativi ai unei cunoașteri exercitate de la Înălțimea autorității suverane și izolate a competenței lor, a dat Încredere pacienților, iar din această relație dialectică a rezultat crearea de cunoaștere. Medicii au evaluat motivele fricii de endoscopie alături de bolnavi și au experimentat Împreună cu ei o metodă satisfăcătoare. Împărtășind problematicile și aplicând
[Corola-publishinghouse/Science/2271_a_3596]
-
Primul - libertatea de acțiune - este o măsură de independență a jocului unui actor, adică a deciziilor lui și a modului În care Își desfășoară acțiunea, În raport cu puterea de constrângere a celorlalți și a mediului. Cu cât un subiect este mai suveran În alegerile sale, cu atât libertatea sa de acțiune este mai mare. Ignorant și nesigur, cel care dispune de puțină libertate de acțiune așteaptă inițiativa și deciziile celorlalți. De aici, efortul central pentru creșterea ei, până Într-atât Încât André
[Corola-publishinghouse/Science/2271_a_3596]
-
românilor, se mândreau cu această asociere 64. Și într-un mod vag, dar nu inconsecvent, acest lucru a fost, de asemenea, legat de problema reînnoirii mandatului lui Manetti, căci dacă cererea celor din Pistoia era o chestiune între două state suverane și astfel dreptul florentin nu prevală, atunci nici propunerea lor nu era ilegitima. Poate că nu a fost circumstanțial faptul că în actul de mulțumire adresat lui Manetti pentru primirea Istoriei sale, Consiliul din Pistoia a pus accentul pe cercetările
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
magistraturi teritoriale din anul 136031. Pe scurt, instituția comisarului în practică florentina își are originile în acea perioadă în care florentinii începuseră să denumească și să se gândească la guvernarea lor, cel puțin în legătură cu afacerile interne, ca la un "stat" suveran, mai curând decât că la o dependență de imperiu 32. În discursul florentin din a doua jumătate a secolului al XIV-lea, cuvantul commissarius a înlocuit vechiul cuvânt sindicus, care era, de fapt, utilizat pentru a desemna reprezentanții comunei în
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
reflectând și deliberând în același timp asupra alegerii sale. În esență, autonomia este un drept negativ, definindu se prin libertatea de a nu fi supus constrângerilor impuse de către ceilalți. Un pacient autonom nu este acela care refuză, ci o persoană suverană pe întreaga sa capacitate de decizie. Din această perspectivă, putem afirma că autonomia este și un drept pozitiv, dreptul la autodeterminare, exprimare și alegere (17). Engelhardt a transformat principiul autonomiei în principiul permisiunii, în virtutea căruia, într o societate pluralistă seculară
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Maura-Gabriela Felea, Liana Rada Borza, Cristina Gavrilovici () [Corola-publishinghouse/Science/91973_a_92468]
-
pun astfel de probleme. Ziua de mâine este mult mai importantă. Ne învârtim astfel într-un cerc vicios, la un mod de gândire fals, care până la urmă determină și problemele din plan material. Ni s a spus că omul este suveran și poate face ce vrea pe planetă, dar poate că am fost duși în eroare. Ni s-a spus că omul este cea mai evoluată ființă din Univers, dar poate că realitatea nu este nici p e d eparte așa
Îngusta cărare către lumină by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Science/1225_a_2212]
-
care a impus limitarea eficientă asupra scopurilor și mijloacelor luptei șstatelorț pentru putere”31. Deși nu erau chiar universale, deoarece reprezentau doar moștenirea sistemului de state european, ele erau împărtășite de toate marile puteri care contau în sistemul de state suverane. Morgenthau a descris „influența restrângătoare a climatului moral” în felul următor: Existau certuri în cadrul familiei națiunilor, așa cum există certuri în toate familiile. Dar exista ceva mai tare decât toate aceste conflicte, ceva ce limita ambițiile și rivalitățile națiunilor, și anume
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
viitorul diplomației și metodele prin care ar putea fi restaurată. Intențiile sale sunt clare, chiar dacă aparent paradoxale: să găsească în nesigurele compromisuri ale anticei instituții a diplomației fundamentele unei transformări politice dramatice (deși valabilă pe termen lung) - înlocuirea sistemului statelor suverane cu o autoritate politică globală și, implicit, disciplinarea vechii practici a războiului prin îmblânzirea politicii internaționale în ceva asemănător politicii interne. Toate acestea ne conving de faptul că, pentru Morgenthau, lecțiile istoriei depind de calitatea relației dintre putere și pace
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
internațional nu este exagerat să afirmăm că însăși structura relațiilor internaționale (reflectată în instituțiile politice, procedurile diplomatice și aranjamentele legale) a tins să fie în dezacord cu - și în largă măsură irelevantă pentru - realitatea politicii internaționale. În timp ce primele presupun „egalitatea suverană” a tuturor națiunilor, ultimele sunt dominate de o inegalitate extremă a națiunilor, două dintre ele fiind numite superputeri deoarece dețin în mâinile lor puterea fără precedent a distrugerii totale, iar multe dintre ele sunt numite „mini-state” deoarece puterea lor este
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
situații au o caracteristică în comun. Faptul modern al interdependenței necesită prezența unei ordini politice care să-l ia în calcul, în timp ce în realitate suprastructura legală și instituțională, datând din secolul al XIX-lea, presupune existența unei multitudini de state-națiuni suverane, autosuficiente și impenetrabile. Aceste rămășițe ale unei ordini instituționale și legale depășite nu numai că stău în calea unei transformări raționale a relațiilor internaționale și a interdependenței intereselor, dar chiar afectează - dacă nu face imposibilă - aplicarea unor politici mai raționale
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
politica mondială în ultimele decenii ale secolului XX, când o acumulare fără precedent de putere distructivă a făcut din problema păcii o urgență cum n-a mai fost vreodată. Într-o lume a cărei forță motrice e reprezintă aspirația națiunilor suverane către putere, pacea poate fi obținută doar cu ajutorul a două mecanisme. Primul este cel a utoreglator al forțelor sociale, care se manifestă în lupta pentru putere de pe scena internațională - mai exact, balanța de putere. Celălalt constă în limitările normative asupra
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
între granițele păcii un timp nelimitat, trebuie să punem trei întrebări la care să și răspundem: Care este valoarea principalelor propuneri în prezent pentru menținerea păcii internaționale? Mai exact, care este valoarea propunerii de a transforma societatea internațională de state suverane într-o organizație supranațională, ca un stat global? și, în fine, cum ar trebui să fie un program de acțiune care să conștientizeze lecțiile trecutului și să încerce să le adapteze la problemele prezentului? Partea a II-atc "Partea a II
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
printre primii care au glorificat binecuvântările științei în relațiile internaționale: Adevărul este peste tot egal cu sine însuși: știința reprezintă unitatea umanității. Dacă, din acest motiv, în locul religiei sau al autorității, știința ar deveni în fiecare țară norma socială, arbitrul suveran al intereselor, guvernul reducându-se la zero, toate legile universului ar fi într-o stare de armonie. Naționalitatea sau originea nu ar mai exista în sensul politic al termenului; ar fi vorba doar despre locul de naștere. Indiferent de rasă
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
economic. Dacă o națiune nu poate sau nu vrea să cucerească teritorii pentru a-și impune dominația asupra altora, poate încerca să obțină același rezultat controlându-i pe cei care guvernează teritoriul. Republicile din America Centrală, de exemplu, sunt toate state suverane, au toate atributele suveranității și afișează mijloacele auxiliare acesteia. Dar viața lor economică este complet dependentă de exporturile către Statele Unite, deci, dacă nu primesc suficient sprijin din alte surse, sunt incapabile să ducă orice fel de politică internă sau externă
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
de Gaulle. Comisia nu este un guvern, susțin francezii, iar ceremonia ar trebui să fie mai moderată. Acesta este unul dintre aspectele opoziției față de așa-zisele trăsături supranaționale ale comunităților europene. Franța le privește ca pe un grup de state suverane 5. Negocierile de pace dintre Statele Unite, Vietnamul de Nord și de Sud și Frontul Național pentru Eliberare (Viet Cong), care ar fi trebuit să înceapă în noiembrie 1968, au fost întârziate timp de zece săptămâni din cauza unei dispute legate de
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
organizaționale și procesele politice prin care acționăm pe scena internațională, pe de o parte, și condițiile obiective în care trăiește umanitatea, pe de alta. Deci, este „remarcabilă” iraționalitatea absolută de a lăsa controlul puterii nucleare, care poate distruge umanitatea, statelor-națiune suverane. Același raționament se aplică și în cazul în care este lăsat controlul petrolului- care poate distruge într-un mod diferit (mai puțin dramatic, dar aproape la fel de deplin) civilizația națiunilor industriale foarte dezvoltate - așa-numitelor state-națiune care sunt suverane doar într-
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
umanitatea, statelor-națiune suverane. Același raționament se aplică și în cazul în care este lăsat controlul petrolului- care poate distruge într-un mod diferit (mai puțin dramatic, dar aproape la fel de deplin) civilizația națiunilor industriale foarte dezvoltate - așa-numitelor state-națiune care sunt suverane doar într-un sens limitat. Țările membre ale „clubului nuclear” nu mai sunt în stare, iar cele producătoare de țiței nu au fost vreodată, să îndeplinească funcțiile pentru care a luat ființă statul, de a proteja și promova viața, libertatea
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
puțin severe, moralul național german s-a prăbușit în noiembrie 1918, un precedent care ar fi indicat o cădere similară în vara lui 1944, după invazia Aliaților în Normandia. Tolstoi oferă, în Război și Pace, o analiză strălucită a importanței suverane a moralului pentru succesul militar: ...știința războiului identifică forța trupelor cu efectivul lor. știința războiului afirmă că forța trupelor e cu atât mai mare cu cât sunt mai numeroase. Les gros balaillons ont toujours raison. Afirmând aceasta, știința războiului face
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
toate societățile compuse dintr-un număr de unități autonome îi datorează autonomia părților componente; că balanța de putere și politicile ce vor să o mențină nu sunt doar inevitabile, ci reprezintă un factor esențial stabilizator într-o societate a națiunilor suverane; că instabilitatea balanței nu se datorează erorii principiului, ci condițiilor specifice în care trebuie să opereze principiul în această societate. Echilibrul socialtc "Echilibrul social" Balanța puterii drept concept universal Conceptul „echilibrului” ca sinonim al „balanței” este folosit în mod obișnuit
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]