2,992 matches
-
și își menține cu foarte mare greutate echilibrul, o vede în fața lui, întinde mâinile, este ferm convins că urmează să o ajungă din urmă, își imaginează, deja, cum o va strânge în brațe, cu patimă, iar apoi își dă seama, uimit, că femeia s-a îndepărtat și mai mult, trasă de mâini nevăzute (mâini care nu se văd, gratii care nu se văd, realități paralele care se intersectează, se amestecă, apoi se despart din nou, dar numai pentru o scurtă perioadă
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
Funie, săpun, nici măcar un pistol apărut din senin, cu un singur glonte pe țeavă. Nici cianură, nici vreun alt lichid toxic. Te recunosc, mă mir că nu te-ai gândit la o tăiere a capului, în piața publică, sub privirile uimite ale câtorva pensionari. Și dacă nu vreau? Pur și simplu nu vreau, Magicianule. Ba, mai mult, o să merg la poliție și mă voi preda. - Să te predai? Pentru ce? - Să mă omor? Pentru ce? - Fiindcă n-ai să mai poți
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
A FOST AȘA... A fost așa...sau poate nici n-a fost Pe visul limpezirii, tremurarea Acelei clipe ce-și dorea un rost, Cătându-și disperată întruparea... O regăseam adesea, hoinărind Prin labirintul vremilor trecute, Privind uimită-n juru-i și zâmbind Cum rătăceam pe drumuri abătute... Iar uneori, îți tremura-n priviri Și se-ascundea în ochii tăi ca marea Apoi, pierduta-n taina dragei firi Își aștepta sfios îmbrățișarea... O clipă cuget pragul ne-mplinit, O zbatere
A FOST A?A... by Ioan Știfii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83738_a_85063]
-
viața noastră de unde ne tragem. Nu mi-am imaginat, până la citirea prezentei cărți ,,Vaslui,,Capitala Țării de Jos "...că aceste pământuri pline de istorie au putut naște atâtea valori umane ce au strălucit pe frontispiciul culturii române! Vasluian fiind, răman uimit de mulțimea ,,stelelor" ce s-au înălțat dintre dealurile vasluiene. Îmi condamn ignoranța și rămân recunoscător amicului de o viață Ion N. Oprea pentru strădaniile sale de a-mi umple lacunele cu lumina unui trecut, de dânsul scos la iveală
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93042]
-
pe care l-am visat, eu, împăratul Nebucadnețar. Tu, Beltșațar, tîlcuiește-l, fiindcă toți înțelepții din împărăția mea nu pot să mi-l tîlcuiască; tu însă poți, căci ai în tine duhul dumnezeilor sfinți." 19. Atunci Daniel, numit Beltșațar, a rămas uimit o clipă, și gîndurile lui îl tulburau. Împăratul a luat din nou cuvîntul, și a zis: "Beltșațare, să nu te tulbure visul și tîlcuirea!" Și Beltșațar a răspuns: "Domnul meu, visul acesta să fie pentru vrăjmașii tăi, și tîlcuirea lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85076_a_85863]
-
pentru mine, venise la școală ca orice elevă: numai ieri simțise nevoia să mă vadă, numai În clipa aceea a după-amiezii (n-avea cum să fie altfel!) plecase singură pe stradă să mă Întâlnească atrasă de dorința mea. (septembrie) Câteodată, uimit, simt cum respiră frenetic viața În lucruri; de exemplu, mi se Întâmplă să stau singur În amurg, atunci când lumina crepusculară se umflă de energii ciudate, ce fac să se audă șoaptele inaudibile ale obiectelor: este ca o dilatare de forme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
vrea să mai muncească, nu vrea să mai construiască cu sudoare un roman. Vrea să scrie cum Îi vine, chiar dacă are talent. E ca și cum s-ar bălega vaca, atunci când o mulgi, chiar În căldarea cu propriu-i lapte.“ Rămân absolut uimit de comparație. „Ia, de exemplu, să-l luăm pe cutare romancier foarte cunoscut, Eugen Barbu. Ce părere ai despre el?“ „Este un romancier...“ (Încerc să caut un atribut convenabil, care să nu deranjeze susceptibilitatea lui Preda, căci auzisem că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
zumzet ciudat În corp; eram posedat de o stare specială, de parcă intraseră mii de muzici În mine; fără să vreau, parcă le Înghițisem din greșeală ca pe niște bondari și acum cântau fără voia mea acolo, Înăuntru; eu le ascultam uimit, ca și cum aș fi ascultat ceva străin, cântam și eu fără să știu ce m-a apucat și nu mă puteam opri să nu cânt, pentru că nu știam unde era butonul acela ascuns pentru Întreruperea muzicilor din mine. Mă spălam cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
nespus de mult! 8 noiembrie 1961 (miercuri) Am fost alungată de la patinoar. E groaznic. Mă dusesem seara cu Șerban și câțiva băieți din echipa de juniori a lui Petre și paznicul m-a cunoscut, și totuși m-a alungat. Sunt uimită, dar sunt În același timp mâhnită adânc, toți Încearcă să mă alunge din lumea aceea de feerie și vis. Nu mai spun nimic. Nu sunt zdrobită, nici scârbită, dar tare, tare mâhnită. Cu atâta ură m-a alungat... De ce? Ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
a instalat la ușa vestiarului și privea pe gheață. În acel moment, toată suferința mea strânsă o vară Întreagă și Înăbușită cu ură a izbucnit deodată. Am intrat În vestiar, ne dăduse afară de la ora de lot. Aici, sub privirile uimite ale lui Petre, am făcut acrobații, ajutați de Fredy. Și pot spune că am fost mult, foarte mult satisfăcută atât de contactul acesta fizic cu Marin, cât și de nedumerirea lui Petre. Apoi, Petre a plecat pe gheață. Și s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
observații?“ Tace. Am intimidat-o. Sunt sigur că i-au transpirat palmele. Când se intimidează, Îi transpiră palmele. E oribilă. Îmi iau o mină cât mai serioasă și declam pe nas: „Cererea În căsătorie se aprobă!“. Se uită la mine uimită. „Glumești?“ „Deloc!“ „Și mi-o spui cu aceste cuvinte?“ Devin amenințător. „Nu mai este de actualitate cererea ta?“ „N-am zis asta. Dar cum ți-a venit așa, după ce m-ai batjocorit atât? Mi-ai spus că vreau să fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
fost de piatră! Surprins de întrebare, făcu un început de mișcare să se scoale în picioare, își luă seama și se înțepeni mai tare pe loc. Răspunse gros, straniu, ca din altă lume: ― De... Titu Herdelea întoarse capul spre el, uimit. În întuneric, desluși o față osoasă, negricioasă, din care scăpărau doi ochi aprinși. Mâinile mari, noduroase, sprijineau capela pe genunchi, împreunate într-o crispare stângace, înfricoșate parcă să n-o turtească. ― Dânsul mi-e camarad, explică Mișu. Am început miliția
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
obraznic și neastâmpărat de n-are pereche!... Că doar și tu I-ai ocărât deunăzi aici, Trifoane, când nu știu ce făcuse... Vorbele cârciumarului căzură peste oameni ca o undă rece pe o fâlfâire de aburi. Se făcu o clipă de tăcere uimită, parcă mulțimea s-ar fi dezmeticit dintr-o aiureală. Trifon, aproape rușinat, deschise gura să recunoască: ― Apoi... Îi curmă brusc șovăirea glasul lui Petre Petre, înveninat de imputare aspră: ― Dar dumneata de ce sudui copilul, nea Cristache?... Pentru că I-au bătut
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
se întredeschise subit și în crăpătură apăru capul lui Deliceanu: ― Roșule, mai ai ceva? ― Nimic!... Poate mai spre amiazi. Am să telefonez și viu să anunț! zise secretarul fără să ridice nasul din jurnale. Când se închise ușa, Titu întrebă uimit: ― A și venit? ― Ehe! Chiar înaintea mea! râse Roșu ironic. Ne clătinam, ne clătinam! ― Guvernul? făcu Herdelea. ― Și guvernul, și toată banda, urma Roșu ursuz ca de obicei. Ne ducem dracului cu toții azi-mîine... ― Cel puțin în opoziție vom putea lucra
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
treburi. Avertismentele lui An-te-hai mă neliniștesc, și îl rog pe Majestatea Sa să întărească paza de noapte la poarta mea: Pentru orice eventualitate, îi spun. M-aș simți mai în siguranță. Majestatea Sa oftează: — Orhideea, îmi destrami un vis. Sunt uimită și îl rog să-mi explice. — Visurile mele de a făuri o Chină prosperă au fost sfărâmate de multe ori. Din ce în ce mai mult, nu mă pot împiedica să nu mă îndoiesc de capacitatea mea de conducător. Însă puterea mea nu întâmpină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
sumedenie de convenții. Pentru zânele căminului, care se vor sătura curând să facă "albul mai alb" și vor resimți alienarea, această "mistică feminină" denunțată de feminista americană Betty Friedan, starurile înfățișează un model feminin alternativ, cel al seducătoarei. Bărbaților încă uimiți le oferă o întruchipare a dorințelor lor, un suport pentru fanteziile lor cele mai nebunești. Ne făceau pe toți să visăm, își amintește Philippe Labro. Toți ne-am culcat cu ele de sute de ori în paturile noastre de adolescenți
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
în discuție descrie toate formele de rasism în termenii unei echivalențe lingvistice aplicată diferențelor culturale și urii rasiale (îi sînt recunoscător Rhondei Hammer pentru această sugestie). 17 În interviurile care au urmat lansării filmului, Lee spunea că este în permanență uimit de faptul că oamenii erau de fiecare dată indignați de distrugerea proprietății, puțini dintre ei dînd vreo importanță morții tinerilor negri. Lee era inițial preocupat de problematizarea condițiilor ce se fac vinovate de moartea tinerilor negri, în situații asemănătoare celei
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
și o apă. Nuni pune pasărea pe masă și-i toarnă paharul de votcă, pe gît. Rața are un frison greu ghicibil, pe care Anestin în decriptează ca plăcere: Aha, îți place, nu? Dăduși de gust? Chelner, încă o votcă! Uimit, angajatul barului mai aduce o votcă. Nuni i-o toarnă și pe asta pe gît păsării. Rața se clătina vibil, măcăind în surdină și ratînd piruete. Deodată, actorul îi aruncă o privire sălbatecă: Nu ți-e rușine, bestie? Tu bei
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
M-am convins și că este un om deștept și un manager cu idei. Am devenit, destul de repede, amici (lucru de mirare, căci nu reușea defel să-și păstreze prietenii!). Îmi propune să montez Povestiri hasidice de H. Bloch. Rămîn uimit: nu e o piesă, ci o carte celebră, cu parabole și istorioare cvasi-filozofice. Oricum, nu e pentru copii. El insistă. Mă ambiționez: îi spun că o s-o fac... Munca pe text a fost un calvar: cartea n-avea nimic teatral
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Moise. Căci, pe lîngă fiorul metafizic, pe lîngă duioșie, lirism, musai ca spectacolul să aibă și un strop de umor. A avut, Slavă Domnului! La premieră, s-a rîs foarte des; și copiii s-au amuzat, spre bucuria mea încă uimită! Dar montarea a demarat greu: directorul chemase în Bacău, în acea dimineață a distribuției, o absolventă a Iașului, originară din Basarabia. O știam bine, îmi fusese studentă, un an. Era o fată drăguță, cam prostuță, dar odihnitoare la privit, pe
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
la un festival... culmea, tot în Banat (văd că și azi, în articol, e tot fruncea!), și directorul de-acolo i-a primit... în pijama și le-a zis, de bun venit: "Ce pușca mea căutați aci, mă găozarilor?". Aflînd uimit că el însuși îi invitase, a zis, conciliant: "Bine, luați niște cîrnați și un bax de bere, și dormiți la mine, că nu mai am bani de cazare!"... Mai am niște cazuri ieșene, dar mă abțin să mă pronunț. Deocamdată
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
viață mă tenta, cvasi-discret. Și de-aici... vă imaginați ce-a urmat! Hăpăială de epidermă meseriașă, cu alternanțe profesioniste: votcă-șoric-murături-șoric-șpriț de vin alb sec-șoric-mură turi-șoric-votcă-șoric-șpriț-șoric... nu mult, cam opt ore, non-stop. Erau în preajmă vreo cinci-șase oameni care mă priveau uimiți! Cum e posibil ca un rumîn țăcănit (așa-mi spuneau, uneori!) să termine doar într-o zi șoricul de pe un porc de 145 de kilograme? Mai precis, 1,5 metri pătrați de piele? A fost posibil. Am martori. Și despre
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
al meu, in chestiuni amoroase. El mai era si dramaturgul de succes al Teatrului "Nottara", în acea perioadă. Dar fusese inițial medic. Deci, poate că știa mai multe despre himere, deliurum-tremens, halucinații post-bahice... I-am povestit totul, sincer, crispat și uimit. Transpirînd și îngrozindu-mă de tembela-mi docilitate în fața necunoscutei. După ce am terminat, IDȘul cum i se mai spunea nu a avut nici el o reacție de om sănătos la cap. Ba chiar parcă vroia să-mi demonstreze, cabotin, că
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Patrichi, pentru o întîrziere la o repetiție? Sau te poate lăsa rece faptul că marea Doamnă a teatrologiei naționale, fragila profesoară Alice Voinescu, era sabotată sistematic la cursuri de un grup de golani condus de... Dan Deșliu? Sau nu rămîi uimit să afli că, din păcate, în rîndul ajutoarelor poliției politice de-atunci se numărau, vai!, actori mari (Caragiu!) sau doar cunoscuți (Teică, Mereuță), regizori serioși de mai tîrziu, precum D.D. Neleanu, profesori stimabili ulterior precum Beate Fredanov... Mă rog, asupra
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
se concentreze lăsându-se în voia unor sunete din amintiri de mult trecute. Câteodată uita de sine citind fără întrerupere din zori până-n asfințit, fără să-i pese de mustrările sau amenințările cu pedepse ale Starețului; ridica doar o privire uimită și nu scotea o vorbă, întrebător ca și cum ar fi fost în așteptarea unui eveniment hotărâtor pentru a se lămuri pe sine și pe ceilalți ce-ar urma să facă. Era lăsat să stea în chilia lui și în colțul de
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]