3,059 matches
-
abordarea tradițională, aflată în continuu regres, în care predarea e privită ca un proces de selectare a cunoștințelor, priceperilor și aspectelor culturale de învățat și de transmitere a lor, prin intermediul unor metode și tehnici expozitive/argumentative. Profesorul controlează continuu finalitățile, vehiculând conținuturile în manieră structurată și sistematică, iar cursanții iau notițe, apoi reproduc corect și cât mai exact respectivele informații. Abordarea socratică/euristică, mult încurajată, se bazează pe punerea unor întrebări. Ea constă în adresarea de către profesor a unei secvențe de
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
învățare, implicând, de fapt, toți participanții și fiind compusă din următorii factori pe care-i vom detalia în continuare: conținutul, mediul, profesorul, organizația, grupul de cursanți, individul ce învață și cultura. Conținutul reprezintă un ansamblu de informații, valori, deprinderi, atitudini vehiculate pe tot parcursul procesului. Conținuturile se află în relație directă cu cursantul, acesta vine la un curs din dorința de a afla ceva nou, de a-și actualiza anumite cunoștințe, de a fi la curent cu direcțiile domeniului respectiv. Profesorul
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
operează mai multe tipuri de conținuturi ce trebuie luate în considerare în activitatea de proiectare: - în primul rând, subiectul planificat al materiei predate: activitățile și dialogul legate direct de „lecție”, subiect ce reprezintă doar o mică parte din ceea ce se vehiculează într-un proces de predare-învățare; - în al doilea rând, sunt subiecte neplanificate, care țin de materia predată și care nu pot fi surprinse în prealabil: idei noi, nelămuriri, subiecte conexe; - un al treilea tip de conținut este cel ce ține
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
adulților" În literatura de specialitate putem întâlni numeroase modele de planificare, unele dintre ele fiind liniare, cu o succesiune de etape strict determinată, aceste modele fiindu-le utile mai ales debutanților, celor fără prea multă experiență în domeniu, iar altele vehiculând un set de elemente interactive, dinamice. Vom trece în revistă câteva dintre aceste modele, unele referindu-se la planificarea programelor dincadrul unei organizații, iar altele la proiectarea activităților de formare. Modelul Knowles (1970)tc "Modelul Knowles (1970)" Knowles și-a
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
tipuri de conținuturi pot fi puse în practică împreună: - în primul rând, este subiectul planificat al materiei predate: activitățile și dialogul sau comunicarea legate direct de „lecție”. Dar aceste subiecte planificate nu reprezintă decât o mică parte din ceea ce este vehiculat în cadrul procesului de predare-învățare; - în al doilea rând, sunt subiecte neplanificate ce țin de materia predată: idei noi, nelămuriri, subiecte conexe; - un al treilea tip de conținut este cel ce ține de „socialul” schimbului predare-învățare: regulile, convențiile și etichetele stabilite
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
ce „arsenal” de metode, tehnici, mijloace didactice poate utiliza profesorul și cum le poate combina cât mai eficient și adaptat în funcție de o serie de factori ce circumscriu contextul didactic (de exemplu, formele de organizare, particularitățile cursanților ori ale conținutului de vehiculat, timpul etc.) - factori ce au fost analizați în subcapitolul anterior -, vom porni de la câteva considerente cu privire la ceea ce înseamnă o predare eficientă în interacțiunea didactică cu cursanții adulți (pe care îi vom numi generic „cursanți” sau „studenți”), respectiv cu privire la noile tendințe
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
și ambiguităților, explorarea implicațiilor, confirmarea achizițiilor); 2. formularea clară a obiectivelor predării (astfel încât să-i ghideze pe cursanți să-și proiecteze posibilele rezultate ale învățării, respectiv modalitățile de autoreglare și de autoevaluare, să desprindă semnificația, relevanța și utilitatea conținuturilor de vehiculat, impactul lor asupra competențelor de îmbunătățit/de dobândit); 3. oferirea unui feedback și un control adecvat - toate pentru a facilita gândirea critică, respectiv o învățare semnificativă. Rolurile didactice cu aceste conotații sunt proprii educatorului pentru adulți privit ca facilitator al
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
auxiliarele didactice și care este rolul lor. 4.2.3. Resurse în învățaretc "4.2.3. Resurse în învățare" Resursele de învățare sau materialele didactice sunt menite să întărească, să accesibilizeze conținutul vehiculat, oferind exemple sau oportunități de a le vehicula și a vedea cum funcționează. Au rolul de a oferi experiențe concrete care altfel nu ar putea fi ușor accesibile, de a motiva și a stârni interesul cursanților, de a mări capacitatea de retenție (știm că ne amintim mai mult
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
marea majoritate a actelor de violență și abuz de orice fel se produc, dintotdeauna, în sânul familiei și au consecințe dezastruoase asupra copiilor și a viitorului lor «cultural», căci există o cultură a violenței și a urii și aceasta este vehiculată de familiile unde își găsește rădăcinile”(Pigott, 2005). Violența învățată în familie, în relațiile cu membrii familiei, devine moneda de schimb în relațiile cu ceilalți, la ieșirea din familie. Violența în familie, cu componentele sale de violență domestică, în cuplu
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
dovedi eficacitatea. Pe de altă parte, absența serviciilor speciale pentru intervenție în situații de violență domestică este reflectată de mentalitate prin ignorarea sau cel puțin desconsiderarea fenomenului. Unul dintre rezultatele acestei imagini colective asupra violenței domestice sunt glumele care se vehiculează în legătură cu aceasta și care sunt gustate de toți cei care împărtășesc mentalitatea care le-a generat. Mentalitatea îngăduie aceste glume, deoarece violența domestică nu este conștientizată ca o „problemă”care impune urgent soluții, iar suferința pe care o generează este
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
a copilului. Lipsit de o pregătire de specialitate în violența domestică, în absența unei deprinderi permanente de abordare prin punere în paranteză a fenomenului și a unei chestionări permanente asupra naturii și a consecințelor fenomenului, profesionistul devine tributarul acelorași mituri vehiculate de mentalitatea unei societăți care îngăduie și chiar valorizează dominația celui mai puternic asupra celui mai slab, în diverse forme și cu o încărcătură variabilă de violență. în România, discuțiile despre violența domestică la nivel politic au fost inițiate deja
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
46%, pentru femeile care au fost confruntate cu o asemenea experiență dezastruoasă (Kessler et al., 1995, apud Andrews et al., 2007). Așa cum aminteam anterior, trauma se află în strânsă conexiune cu stresul, și totuși ele nu trebuie confundate. Conform opiniei vehiculate de Riedesser și Fischer (2007), trauma are o rezonanță psihologică, transformându-se într-o rană sufletească, or, stresul este o manifestare externă, adică după opinia noastră, un agent care poate provoca sau nu o traumă, în funcție de amplitudine, intensitate și durată
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
Wilmshurst, 2007) se fac câteva exemplificări prețioase. De pildă, în locul sentimentului de frică și insecuritate, la copiii cu PTSD apare o conduită agitată și haotică. Mai apoi, referitor la paralizia emoțională care apare la copiii ce prezintă PTSD, conform opiniei vehiculate de Weems și colaboratorii săi (apud Wilmshurst, 2007), ea se datorează epuizării emoționale induse de hiperexcitabilitatea lor. Adolescenții, care oricum traversează o perioadă de profunde transformări pe multiple planuri, prezintă o mare fragilitate față de traume, potențată și de multiplicarea factorilor
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
că, în urma prelucrării statistice a rezultatelor grupului de studiu, versus cel de control (format tot din 35 de subiecți, dar care nu practică deloc meditația) a înregistrat o cotă a optimismului semnificativ mai bună, ceea ce consonează cu o opinie similară, vehiculată de autoritățile domeniului și constituie încă un argument pentru utilizarea meditației în tratamentul PTSD. Seriozitatea cu care milenara practică meditativă a pătruns în arealul științific este atestată și de prestația realizată de Tara Bennett Goleman (2005), care a creat metoda
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
posibile, deoarece existența prenatală și perinatală cumulează un important potențial traumatic. Din punctul nostru de vedere, așa cum am mai atenționat anterior, ne surprinde că literatura de resort clasică este calată, aproape exclusiv pe traumele de după nașterea persoanei, deși conform opiniei vehiculate de L. Janus (apud Fedor-Freybergh, 2005), două treimi dintre adulți au avut trăiri traumatice prenatale și perinatale, și apoi să nu uităm că destinul nostru se joacă încă din viața intrauterină, dar și la propria noastră naștere. în construirea capitolului
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
își asumă curajul faustian de a sluji inovația, indiferent cât este ea de aritmică și surprinzătoare. Un frugal excurs istoric ne determină să menționăm, pe linia restituirilor oneste și responsabile a contribuțiilor de început, că sub sceptrul psihanalizei s-a vehiculat explicit ideea caracterului traumatizant al nașterii și, mai ales, al importantelor consecințe care decurg de aici: S. Freud, O. Rank, N. Fodor, R. Perbolte ș.a. (Rank dedicând acestui subiect o carte-reper, intitulată Șocul traumatizant al nașterii, publicat în anul 1924
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
copilul, încă din etapa prenatală, justifică indubitabil capacitatea acestuia de a înregistra cu fidelitate pe filmul său mnezic, întreaga experiență a nașterii. Un element decisiv, ce concură la engramarea evenimentului respectiv în memoria de lungă durată, o reprezintă, conform opiniei vehiculate de D. Hartman și D. Zimberoff (2002, apud Cotigă 2010) intensitatea experienței, ori fără îndoială nașterea îndeplinește cu prisosință această exigență. Dr. D.B. Cheek (1992), o autoritate în domeniu, a conceput o ingenioasă modalitate de validare a datelor furnizate de
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
MPF). Desigur, fiecare matrice perinatală, din totalul de patru, are un portret inconfundabil, format din ansamblul trăsăturilor de factură biologică, psihologică și spirituală. Prezența formațiunilor de sorginte arhetipală conferă un surplus de specificitate fiecărei matrici. Ideea capitală pe care o vehiculează Grof (2002, p. 63), se instituie ca un veritabil semnal de alarmă: „nașterea biologică este cea mai gravă traumă din existența noastră și un eveniment de o importanță maximă în plan psihospiritual. Ea rămâne înregistrată în memoria noastră cu cele
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
alt comentariu: „nu voi regreta niciodată modul meu de viață actual, deoarece sănătatea și conștientizarea semnificativă pe care transformarea le-a adus în viața mea, îi oferă o valoare imensă”(Servan Schreiber, 2008, p. 335). Procesul de vindecare, conform părerii vehiculate de B. Siegel (2004) funcționează mai fluid dacă sunt îndeplinite patru condiții: pacientul are încredere în propriile sale forțe, dar și în profesionalismul medicului, eficacitatea tratamentului, precum și în orientarea spirituală la care aderă. Cât privește activitatea de prevenție, ea trebuie
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
unor cauze multiple, generate predilect de numeroasele erori și deprinderi nocive (Wolf, 2004). Concluzia care se impune este aceea că un management corect al stresului diminuează sau chiar înlătură multe dintre stările psihice dăunătoare. Este vorba, în principal, conform opiniei vehiculate de R. și J. Holmes (2001), de stările albastre (îndeosebi depresia), stările galbene (mai ales anxietatea), stările roșii (preponderent furia) și stările verzi (precumpănitor invidia). Vorbind despre conotațiile traumatice ale bolii, nu se poate ignora problema pacienților aflați în fază
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
apărare a unui stat să fie una optimă, este necesar ca aceasta să țină cont de concluziile politicii de securitate. Prin urmare, pentru a putea evalua problematica Înlocuirii flotei de avioane de luptă, trebuie stabilit mai Întâi care sunt alternativele vehiculate la MIG-21 Lancer 1 și, de asemenea, ce reprezintă ele pentru politica de securitate. Printre avioanele de luptă identificate În spațiul public românesc, ca posibili Înlocuitori ai lui MIG-21 Lancer se numără avionul F16 (I/ B) Fighting Falcon, JAS39 Gripen
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
nemembre, apreciază că raportul este negativ și injust. La acesta se va putea răspunde cu un viitor raport. Raportul însă nu se referă la poporul român. El conține un amestec de aprecieri și condiționări, în spiritul ideologiei pe care o vehiculează Consiliul Europei, axată pe democrația pluralistă, respectul drepturilor omului și statul de drept. *** După Revoluție, am avut onoarea și plăcerea să fiu căutat de parlamentari și înalți funcționari din Secretariat, care s-au aflat în vizită în România, reîntâlnirile prilejuind
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
a moralei comune care se aplic] scopurilor instituționale pentru care au fost create aceste puteri. Un exemplu ar fi cazul violenței, aplicarea ei fiind considerat] de Waltzer, Hampshire și Nagel ca fiind un semn distinctiv al politicii. Deseori s-a vehiculat ideea c] ar fi greșit că cet]tenii s] folosesc] violență sau amenințarea cu aplicarea acesteia în relațiile cu alti cet]țeni, dar c] e acceptabil sau chiar corect că reprezentantul lor politic s] o foloseasc] în numele lor. Dac] acest
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
s] fie toleranți, considerând c] „ar trebui s] fim toleranți„ este unul dintre adev]rurile morale obiective. (Vezi capitolul 39, „Relativismul”, pentru o discuție despre tolerant] în contextul diferențelor sociale sau culturale dintre p]rerile morale.) O alt] concepție greșit] vehiculat] în mod frecvent este aceea c], dac] subiectivismul etic este adev]rât, atunci nimic nu este „cu adev]rât” bine sau r]u. Aceast] noțiune ar putea fi exprimat] în diferite moduri: am putea spune c] „totul este permis” sau
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Deși Darwin a subestimat acest aspect în Originea speciilor, el a indicat în mod clar c] teoria să iși g]șea aplicare, la modul absolut și total, în cadrul speciei umane. Teoria lui Darwin avea la bâz] elemente intuitive care se vehiculau deja în Anglia victorian]. Într-adev]r, chiar înainte de publicarea lucr]rii lui Darwin, cei care nu vedeau în creștinism o filosofie potrivit] pentru societ]țile industrializate au încercat s] transforme conceptele biologice într-un program socio-politico-economic cu drepturi depline. Dup
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]