30,078 matches
-
bucată mare de material alb, care reprezintă cascada cerească, e aruncată în sus, norul e ridicat și actorul își face ieșirea de pe scenă. — Shang! Dă-i bacșiș! Shang! țipă și bate din palme împăratul Hsien Feng. Mulțimea îi urmează exemplul, strigând: — Shang! Shang! Shang! Capul lui Hsien Feng se leagănă precum toba unui comerciant. La fiecare bătaie a gongului, el lovește din picioare, râzând: — Excelent! țipă el, arătând înspre actori. Sunteți tari! Foarte tari! Marea Împărăteasă ordonă aducerea platourilor cu nuci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
se retrag. Majestatea Sa se ridică de pe scaun, și înțelegem că e vremea să plecăm. Ne lăsăm în genunchi și spunem: Până când ne vom revedea, vă dorim un anotimp liniștit! Soacra noastră iese fără ca măcar să încline din cap. — Palanchinele imperiale! strigă eunucul-șef Shim și cărăușii vin cu litierele noastre. În tăcere, ne înclinăm spre Nuharoo și apoi unele către altele. Perdeluța palanchinului meu e trasă jos. Mă lupt din greu cu amărăciunea și sunt rușinată de slăbiciunea mea. Nu folosește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
miroase a usturoi. Cântă îmitând sunete de animale. N-am mai văzut niciodată un dans atât de răvășitor. Femeile se află mai tot timpul în poziție ghemuită, iar. „cozile“ lor seamănă cu niște excremente înșirate. Nu cumva să te miști! strigă călugărul când observă că încerc să-mi dezmorțesc picioarele. Dansatoarele țâșnesc într-o parte și merg să încercuiască stâlpul. Se rotesc ca niște pui decapitatți, cu brațele fluturând spre cer. Țipă: — Porc! Porc! Patru eunuci aduc un porc legat fedeleș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
De ce să mai adaug o greutate în plus la cea deja existentă? Tinerețea din sufletul meu se deșteaptă și mă tachinează, numindu-mă „baston făcut din gheață“. Mă dojenesc pentru a-mi fi creat propria vreme rea. Simte lumina soarelui! strigă înțelepciunea-mi tinerească. De ce să-ți trădezi curajul, Orhideea? De când a murit tatăl tău, nu ai găsit nici o potecă fără să calci pe buruieni! Aud o voce de bărbat. Vine din partea dreaptă a holului de legătură. Nu poate fi decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
fi mai în vârstă sau mai experimentată, mi-aș regreta purtarea, dar sunt tânără și sângele îmi fierbe în vene. Cum înțeleg că voi fi decapitată pentru comportamentul meu, doresc să joc ultimul act așa cum vreau eu. — Stai pe loc! strigă din spatele meu împăratul Hsien Feng. Tocmai l-ai insultat pe Fiul Cerului. Mă întorc și zăresc surâsul batjocoritor de pe chipul său. — Dacă vreți să ordonați pedepsirea mea, îi spun ținându-mi capul sus, singura mea dorință e să aveți milă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
mă lua cu el când ținea audiențele. Îmi amintesc mesagerii care veneau la el, cu robele ude de transpirație. Caii pe care-i călăreau mureau din cauza oboselii, atât de multe vești proaste erau. Îmi amintesc sunetul puternic al vorbelor mesagerilor. Strigau de parcă ar fi fost ultimele cuvinte din viața lor: „A căzut Shanghaiul!“, „Chiang Nin a căzut!, „A căzut Hangchow!“. Copil fiind, am compus o poezie cu versuri care rimau cu „căzut“. Tata n-a putut decât să zâmbească amar. Când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
urâtă. Nici nu mai țin minte câte bătălii am ordonat și câți generali am decapitat pentru că nu au fost în stare să-mi aducă victoria. Cât e noaptea de lungă, soțul meu se zvârcolește de pe o parte pe alta și strigă: Cerule, ajută-mă! Dorm puțin și mă tem să nu fiu alungată. Locuiesc cu Majestatea Sa de luni de zile și i-am fost singurul companion. A transformat dormitorul nostru într-un birou unde redactează edicte și scrisori la orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
să-și călească oamenii, care au ajuns să fie cunoscuți sub numele de Vitejii Hunan. Ei sunt cea mai eficientă forță de luptă din imperiu. Datorită sprijinului prințului Kung, împăratul i-a acordat generalului Tseng o audiență privată. — Orhideea, mă strigă împăratul Hsien Feng în timp ce își pune roba imperială. Vino cu mine în dimineața asta, ca să-mi spui ce impresie îți face Tseng Kuo-fan. Îmi urmez soțul în Sala Dezvoltării Spirituale. Generalul se ridică din genunchi și îl salută pe Majestatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
trag de perdea. Din fericire, An-te-hai a prins-o bine. Nu sunt sigură dacă am auzit într-adevăr cuvântul „însărcinată“. Am tot suferit de grețuri matinale în ultimele săptămâni, însă tot nu-mi vine să-mi cred urechilor. — An-te-hai! îl strig. Adu-mi mâna înapoi! După ceva agitație de celaltă parte a perdelei, umbra doctorului revine. Mai mulți eunuci îl conduc la scaun, și mâna îi este împinsă dincoace de perdea, în mod evident nemulțumită. Stă pe marginea patului meu cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
să mă lovească. Încerca să-și stăpânească tremuratul, dar până la urmă, a căzut pe spate și nu s-a mai putut ridica în capul oaselor fără ajutorul eunucilor ei. Asta nu a împiedicat-o să mă înjure: „Inculto!“, mi-a strigat. Nu am înțeles de ce a ales acest epitet: nici una dintre celelalte doamne, poate cu excepția lui Nuharoo, nu era mai citită decât mine. Încerc să evit ochii lipsiți de viață ai doamnei Jin. Atunci când trebuie să mă uit direct la ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
dorinței primei soții, îi ofer lui Norișor o sumă frumușică, pe care fata o primește cu un „Vă mulțumesc“ dulce. Îi spun lui An-te-hai să stea cu ochii pe ea. După câteva zile, fata e prinsă spionând. Am prins-o! strigă An-te-hai, târând-o pe Norișor în fața mea. Sclava asta de nimic trăgea cu ochiul în scrisorile Majestății Voastre! Norișor neagă acuzația. Când o ameninț că o bat dacă nu mărturisește, ea își dă arama pe față. Ochii săi mici se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
eu, e prea târziu să te gândești să mă mituiești, doamnă Yehonala! Îi voi raporta stăpânei mele tot ce am văzut. Eu voi fi răsplătită pentru loialitatea mea, iar tu vei sfârși fără memebre, să trăiești într-un borcan. — Biciul! strig eu. Pedepsește-o pe fata asta până tace din gură! Nu a fost deloc intenția mea ca An-te-hai să îmi ia cuvintele în sensul lor literal. Din păcate, asta s-a întâmplat. El și alți eunuci au târât-o pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
dragonului“. Simt contracții. Înspăimântată, mă țin de burtă și îi zic lui An-te-hai să nu irosească nici o clipă. El ia un lighean și iese prin camera din spate, prefăcându-se că se duce după apă. Aud afară o voce care strigă să mă grăbesc cu îmbrăcatul: — Majestatea Sa Împărăteasa așteaptă! Nu știu dacă sunt eunucii mei sau oamenii care au venit să-mi distrugă palatul. Zăbovesc cât de mult pot, ca să câștig timp pentru An-te-hai. Două dintre doamnele mele de onoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
poate fi trecută cu vederea. Ne uităm fix una la alta. Înțelegem perfect ce gândește cealaltă. — Eu joc cinstit, doamnă Yehonala, nimic mai mult, zice Nuharoo aproape cu delicatețe. Pot să te asigur că nu e nimic personal. — Pe cadru! strigă eunucul-șef Shim. Gărzile mă iau pe sus ca pe o găină. — Majestatea Voastră, țip eu, zbătându-mă să mă eliberez. Ca sclavă a Domniei Voastre, îmi cunosc crima. Deși nu merit, vă implor milă. Am început să-i spun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
a se fi încheiat. După ce cada este golită de apă, Tung Chih e pus înapoi, fără însă a fi trezit. Câțiva lama îmbrăcați în robe de culoarea soarelui se așază jos, în cerc, în jurul copilului și încep să psalmodieze. — Darurile! strigă eunucul-șef Shim. În frunte cu împăratul Hsien Feng, oaspeții vin să-și ofere omagiile. Pe măsură ce cutiile sunt deschise una câte una, eunucul-șef anunță ceea ce conțin: — De la Majestatea Sa, patru lingouri de aur și două bucăți de argint! Eunucii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
face nimic, doamnă Yehonala! — Păi, așa cun zicea prințul Kung, China e la pământ și nu are de ales, trebuie să facă ce i se spune. Nuharoo își acoperă urechile: — Oprește-te! Eu nu pot să fac nimic în legătură cu asta! strigă ea, apucându-mă de mâini: Te rog, lasă treburile astea în seama bărbaților! Yung Lu, comandantul-șef al Gărzii Imperiale, este convocat de Nuharoo. Ea e convinsă că atâta vreme cât are pe cineva care să păzească porțile Orașului Interzis, e în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
nord de râul Amur și la sud de zona muntoasă Wai-hsin-an, nu-i așa? — Corect, Majestatea Voastră. — E o regiune întinsă. Oamenii de la Curte știu foarte bine cât de mare este această pierdere. Unii încep chiar să plângă. — Su Shun! strigă împăratul Hsien Feng, prăbușindu-se în jilțul său. — Aici sunt, Majestatea Voastră. Su Shun vine în față. — Scurtează-l de cap pe Yi Shan și îndepărtează-l pe Kuei Liang din toate funcțiile. Inima mea e alături de Kuei Liang, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
în pace! Su Shun e uimit să mă vadă. Ochii lui se îngustează. Își tot întoarce capul încoace și încolo, de la Majestatea Sa la mine. Știu că l-am ofensat prin simpla mea prezență. Se holbează la mine și-mi strigă din priviri: „Du-te la broderiile tale!“. Numai că sunt obligată să-i dau lui Hsien Feng un răspuns. Sper ca Su Shun să presupună că împăratul are motivele sale să aibă încredere în mine și că ajutorul meu e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
i se umflă venele de pe gât și sprâncenele i se încruntă, semănând, răsucite cum sunt, cu o rădăcină de ghimbir. Sare la Su Shun, dărâmându-l la pământ, și începe să-l lovească cu pumnii încleștați. Unde vă sunt manierele? strigă împăratul Hsien Feng. Su Shun avea permisiunea mea să se exprime. Vorbele împăratului îl copleșesc pe prințul Kung. Își lasă mâinile în jos și se aruncă în genunchi: — Fratele meu imperial, nu se va obține nimic prin capturarea ambasadorului lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
Peking. Împăratul se așază, și eunucii încearcă să-i pună cizmele. — Prințul Ch’un va trebui să îmi asigure paza în călătoria la Jehol. — Majestatea Voastră, vă implor pentru ultima oară să luați în considerare rămânerea în Peking. — Su Shun, strigă nerăbdător împăratul Hsien Feng, pregătește un decret pentru a-l autoriza pe prințul Kung drept putătorul meu de cuvânt. Ce să iau la Jehol e o problemă pentru mine. Aș vrea să iau totul, deoarece habar nu aveam când mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
Spre dezamăgirea mea, Tung Chih nu vrea să fie cu tatăl său. Se plânge de „privirea înfricoșătoare“ și de „răsuflarea mirositoare“. E nefericit când îl împing spre patul bolnavului. Își numește tatăl o pacoste și o dată îndrăznește chiar să-i strige: „Hei, om gol pe dinăuntru!“, Trage de cearșafurile lui Hsien Feng și aruncă în el cu perne. Vrea să se joace de-a „Călărește căluțul“ cu cel aflat pe moarte. Nu există nici măcar o fărâmă de compasiune în trupul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
roșie. Tung Chih țipă. Îmi curg lacrimi, dar lovesc din nou. Trebuie să mă forțez să continui. L-am lăsat de capul lui prea multă verme. Asta e deopotrivă pedeapsa și ultima mea șansă. — Cum îndrăznești să mă lovești!? îmi strigă el, nevenindu-i să creadă. Micile-i sprâncene se unesc în mijlocul feței sale înspăimântate. Nimeni nu dă în fiul împăratului! Îl biciuiesc și mai tare: — Asta e ca să te facă să auzi sunetul tunurilor străine! Ca să te facă să citești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
că-i va atrage atenția lui Nuharoo. Prințului Ch’un nu i s-a încredințat vreo misiune. O țintuiesc cu privirea pe Nuharoo: El va fi perfect pentru această treabă, nu crezi? — Da, doamnă Yehonala, aprobă ea. — Prinț Ch’un! strig eu. Aici, vine răspunsul prințului Ch’un dintr-un colț al încăperii. — Își convine această măsură? — Da, Majestatea Voastră, se înclină prințul Ch’un. Expresia prințului Yee se schimbă, pentru a-și arăta regretul față de ceea ce și-a făcut singur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
vorbind, apoi aud pași grei care se apropie. Sunt târâtă printre frunze uscate și împinsă în ceva ce-mi pare un șanț. Cârpa din gura mea s-a îmbibat cu salivă și în cele din urmă cade. Nu îndrăznesc să strig după ajutor, temându-mă că vor veni și vor termina cu mine mai repede. Încerc să mă pregătesc pentru ce e mai rău, însă mă cuprinde un sentiment zdrobitor: Nu pot să mor fără să știu unde este Tung Chih
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
în schimb mai mulți pași și zăngănitul metalic al armelor. Se aude un țipăt scurt și apoi ceva, un trup, cade peste mine. Pentru o clipă se face liniște, apoi din depărtare vine sunet de copite și de oameni care strigă. Nu mă pot hotărî dacă să rămân tăcută sau să strig după ajutor. Dacă sunt oamenii lui Su Shun care au venit să se asigure că sunt moartă? Dar dacă sunt oamenii prințului Kung? Cum poți atrage atenția cuiva asupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]