29,334 matches
-
invitatul Enescu, ușile secrete, suava masă de machiaj, sala de audiențe, I.G. Duca, ultima audiență..., cine a întors lumea asta frumoasă, nobilă, stabilă pe dos? (cum cine?), o răsturnare care, iată, n-a dus la nimic, unde-i Vîrful cu Dor, edenul pictat de Mirea? unde-s larii legitimi? aici, ha-ha-ha-ha-ha, fantomele își fîlfîie trenele, sîntem aici, iarăși aici, miroase tare a santal... Seara, în holul de la Cumpătu, văd la televizor cum, pe scara avionului, coboară principesa Ileana, sora lui Carol
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
văd pe trotuarul opus un ins corpolent făcînd notă frapant-diferită de restul pietonilor: mai întîi, pălăria, ceva între sombrero și canotieră, apoi toate celelalte, nou-nouțe, evident scumpe, cămașă în dungi bej, cu butonii manșetelor, vizibili cred, și de pe Vîrful cu Dor, pantaloni ou de rață, cu dungă lamă de brici, pe umeri, lejer, ca să fie, o geacă-buret, tot ou de rață, pantofii, castană, sclipind din toți solzii lor șerpești, ce mai apariție trăsnet. Zic. Ăsta e Mircea Crișan. Și trec strada
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Ce să zic? Mă calmasem. În turn continua să miroase a eucalipt. M-am înclinat și-am ieșit. Nu înainte de-a obține favorul de a-l vizita, din cînd în cînd, pe autorul celebrului Corpus hypercubicus. Cînd mi-e dor de Dali, urc în cupola Observatorului Astronomic, Aleea Sadoveanu, 5. 16 octombrie Ascunse, jumătate de secol, privirilor noastre, năravurile de casă ale rîndașilor care au pus mîna pe putere, codul manierelor de țoapă ale celor două curți roșii care s-
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
în recluziunea înțelepciunii și absente la vacarmul de-afară. Am încercat (recunosc) să le evit, înfundîndu-mi chiar urechile cu vată, dar... Prin geamurile duble ale atelierului din Armeană continuau să răzbată stridențele acestei lumi noi românești. De nerecunoscut. Mi-e dor de "iarna" aceea de demult, pictată de Craiu: om și cal, în același pas, prin zăpada proaspătă, grea, purificatoare. Eterna zăpadă a pămîntului românesc. Alintării lui Arthur Rimbaud: "Mi-e teamă de iarnă pentru că e anotimpul confortului", i-aș putea
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
fost prezenți totuși un rus care este de fapt kazah, un praghez care este austriac și un arădean, chiar din Arad, acesta cu titlul aproape oniric: "La ce visează tinerii pixeli". Nu-mi dau seama atunci cînd mi se face dor de un Tintoretto și mă reped la Muzeu să-l văd, sau de scumpul de Craiu, și tot acolo mă reped dacă sînt un retardat caraghios sau doar un momentan defazat. Angoase de atelier. 8 martie Ce-a fost doar
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
marșa cumva pe rîca interetnică, sugînd din subiectul dorohoian mult suc hrănitor. Da' de unde! Aveam în acei ani, într-un Dorohoi majoritar evreiesc, cîteva prietenii cu evrei de-o seamă, de o mai mult decît normală frumusețe. Cărora le duc dorul. Pe scena "Municipalului" bucureștean se joacă acum Take, Ianke și Cadîr, răsreluata piesă a unui Victor Ion Popa cunoscînd, și el, atît de bine, multietnicul cernăuțean, în perioada cît fusese director al Naționalului de-acolo. Din spumoasa pseudocronică a lui
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Ce s-a (mai) întîmplat dară de cînd mi-am... contuzionat dreapta scriitoare (și pictoricească)? O, cîte! Sper să le inventariez pe îndelete, cu dorită acribie și trecute prin filtrul uzului personal să le restitui celor care mi-au dus dorul. Sau celor care m-au crezut răposat. Acum însă la frisonatul debut să decupez doar cîteva. Pentru digitație. - euforiile apropierii "Pragăi" duc mercurul puterii spre punctul de fierbere; vlădica dîmbovițeană vrea să ne lase că credem că Vltava își iese
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
cineva care, în intimitatea lui cea mai distinsă, susține că nu i se face poftă, măcar o dată-n an, de-un mic. Ies pe le vecernie din atelier și-o iau spre Dosoftei. Din cînd în cînd, mi se face dor de Dosoftei. La întoarcere, n-am cum ocoli grătarul fumegînd de la Dunărea. Trei mici, vă rog! sună ignobila-mi comandă. Și cu ea m-așez la masa de pe terasă. Să vă mai spun dacă nu sînt luat pe la miezul nopții
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Cum să uit acea adunare a breslei, marcată de... darea lui de seamă, înfierînd, vigilent, nesănătoasele influențe ale artei decadente occidentale asupra unora printre care, evident, mă prenumăram -, subminînd astfel ele, influențele strădaniile sănătoase ale Cîntării României! Ciricul însă, în dorul apropiatului 2 Mai, anula pe loc indispoziția. Nimeni, nici chiar dîrlăii cu ochi albaștri, fojgăind pe la colțuri de trotuare, nu puteau împiedica galantul apetit întreținut, constant, de triumviratul Ursachi-Andoni-Gheorghiu în vămuirea trăpașelor ce traversau, pe la vecernie, Piața, notele obținute de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Bogdan Duică hidalgoul acesta de pe bancă nu mai păstrase nimic din aplombul pamfletar al părintelui, plasîndu-i-se diametral opus. Finețea gesticii sale spunea ceva esențial despre acea parte nobilă a unei Românii ce dispăruse demult și căreia îi ducem și-acum dorul. Reîntîlnit, altădată, într-un înțesat vernisaj de Sală Dalles, Catul, în așteptarea, și el, a personajului în discreționară vogă, iscă un moment de comic uluitor. Cum, în murmurul sperioasei așteptări hiperpoliticosul Catul își fuma distins țigara, un urlet de leoaică
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Ciulnița │56. Perieti 14. Cocora │57. Perisoru 15. Colelia │58. Pietroiu 16. Constantin Brîncoveanu │59. Piua Petrii 17. Cosimbesti │60. Platonesti 18. Crasani │61. Plevna 19. Crunți │62. Poiana 20. Cuza Vodă │63. Radu Negru 21. Dichiseni │64. Rasă 22. Dor Mărunt │65. Răzvani 23. Dorobanțu │66. Reviga 24. Dragalina │67. Roșeți 25. Dragoș Vodă │68. Sălcioara 26. Facaeni │69. Sarateni 27. Faurei │70. Săveni 28. Fundata │71. Scînteia 29. Gheorghe Doja │72. Sfîntu Gheorghe 30. Gheorghe Lazăr │73. Smirna 31
EUR-Lex () [Corola-website/Law/152847_a_154176]
-
ani de acasă era ca o adiere, ca un duh bun, ca un miros de floare a minunii, ca o poftă rebelă și contaminativă de frumos. El, Eminescu, ne aprindea cerul în culorile paradisului de gând și ne răpea cu dorul în grădina stelelor”. (Pr. Iosif Zoica) CUVÂNT ÎNAINTE Din minunata lume de basm și de poveste, copiii vă trimit mesaje noi, invitându-vă să le ascultați cu atenție glasurile, să vă aplecați cu sensibilitatea și dăruirea specifică admirabilei profesii de
Compunerea şcolară by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Science/652_a_1025]
-
pe pământ neînsuflețite, uscate, pierzându-și culoarea verde ce sugera odinioară viață, gingășie, tinerețe... Acum, unele galbene, semn că au sfârșit din cauza vârstei, sunt bătrâne; altele roșii , încă mai au de trăit, dar s-au stins de focul dragostei, de dorul zilelor însorite și, sinceră să fiu.... mi-e dor de primăvară ! Elena Arhire BASMUL TOAMNEI Din cele patru fiice ale anului, una este mai bogată în fructe și legume, cu miros îmbietor de flori frumose și fân proaspăt cosit, cu
Compunerea şcolară by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Science/652_a_1025]
-
sugera odinioară viață, gingășie, tinerețe... Acum, unele galbene, semn că au sfârșit din cauza vârstei, sunt bătrâne; altele roșii , încă mai au de trăit, dar s-au stins de focul dragostei, de dorul zilelor însorite și, sinceră să fiu.... mi-e dor de primăvară ! Elena Arhire BASMUL TOAMNEI Din cele patru fiice ale anului, una este mai bogată în fructe și legume, cu miros îmbietor de flori frumose și fân proaspăt cosit, cu recolte aurii. Cu mantia ei strălucitoare, Toamna coboară încetișor
Compunerea şcolară by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Science/652_a_1025]
-
pe puținele rămase cu dânsa printr-un semn: Cip-cirip ! Un vânt sălbatic ia tălpile de pe brațele arătărilor care rămân goale și pustii. Plantele, iarba și florile cu miresme dulci își apleacă capetele spre pământul zbârcit. Sunt obosite și mare e dorul ce-l simt pentru doritul soare. Vara, el le mângâie ușor fețișoarele vesele. Acum totul e un vis trecător, spulberat de vânt. Soarele se ascunde pe undeva, căci stăpâna Toamnă îl amenință cu vânturi grele care să șteargă parcă razele
Compunerea şcolară by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Science/652_a_1025]
-
și de nimic. Dar parcă, făcându-i în ciudă, fulgi spumoși își continuau dansul zburdalnic, mângâindu-se unul pe altul, căzând și urcând în același timp, pentru ca mai apoi să se așeze obosiți pe pământul care-i aștepta uscat de dorul lor. Am ieșit afară și mi-am îngropat mâinile în argintul ce se așternuse în grădină. L-am dus apoi la tâmplă și am simțit cum căldura obrajilor mei topea zăpada cu repeziciune. Inima mea se topea de fericire, odată cu
Compunerea şcolară by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Science/652_a_1025]
-
relevă dintru început sensul demersului liric al autorului: „Dă-mi putere, Doamne, să mă dărui / prăbușitelor, din noi, altare. / De obida vieții te îndură. // Sufletul mi-l arde și mi-l spală. Umple-mi darnic, cu furtuni, etacul / meu de dor și de singurătate. / Vreau în luptă să mă mistui. Poate / voi găsi, pe treapta triumfală, / zborul vast, minunile și leacul.” Lirica sa dă expresie întoarcerii spre sine a ființei ce renaște. Urmând calea christică, poetul redescoperă „valențele de lumină lină
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287370_a_288699]
-
adecvate atributele omului format într-un complex de influențe variate, printre care au fost prezente și acelea ale spațiului geografic ondulatoriu, de alienare a dealurilor și văilor a pădurilor cu plaiurile, care l-au făcut creatorul Mioriței, al cântecului de dor și al doinelor, așa cum le menționează Lucian Blaga 3. Credem, în ceea ce ne privește, că pentru definirea mentalității acestui prototip uman vom găsi resurse în informațiile pe care le putem desluși în cele mai vechi producții artizanale și meșteșugărești, ca
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
după ce o strălucită strategie a chiulului îl reabilitează, chipurile!, în fața colegilor, asigurîndu-i (?) avansarea; ca antidot pentru o nouă cădere în gol se naște ideea creșterii unui "copil". Pe încetul iluzia se transformă în "halucinație" terifică, combătută de valul delirant al dorurilor de "a tăia lemne", de "a cosi", de "ceva adevărat"; iar "plecarea în pădure" suprem elan utopic al căutării acelui "ceva adevărat" care să-l readucă la viață, pune definitiv capăt cursei autoiluzionărilor. III. Fiecare act de autoiluzionare e clădit
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
raiului...; patruzeci de zile înseamnă patruzeci de pachete..., ba chiar cincizeci... mai dau și îngerilor care se ocupă cu repartizarea locurilor mai cu verdeață..., să-mi dea și mie unul mai... rezidențial... cu vedere spre... pămînt... c-o să-mi fie dor, fir-ar să fie... Gh. P. unu: Cincizeci de pachete ai spus?! Mamă, ce cheltuială! Gh. P. doi: Lasă că le cumpăr eu dinainte... Gh. P. unu: Auzi, da tu cum ai intrat...? Că ușa era închisă! Gh. P. doi
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
P. unu: ...Ia și programele de sală... și cronicile... și afișele... Gh. P. doi: (privindu-l cu o intenție pe care încă nu o deslușim...) Ai să vrei să mai aduc programele astea..., și afișele..., și albumele... O să-ți fie dor de ele..., ține minte! Gh. P. unu: Bine, cînd o să mor de dorul lor, o să-ți spun la telefon... Gh. P. doi: (apropiindu-se de ieșire) Deci cînd ne mai întîlnim cu trecutul? Gh. P. unu: Păi... în viitorul apropiat
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
doi: (privindu-l cu o intenție pe care încă nu o deslușim...) Ai să vrei să mai aduc programele astea..., și afișele..., și albumele... O să-ți fie dor de ele..., ține minte! Gh. P. unu: Bine, cînd o să mor de dorul lor, o să-ți spun la telefon... Gh. P. doi: (apropiindu-se de ieșire) Deci cînd ne mai întîlnim cu trecutul? Gh. P. unu: Păi... în viitorul apropiat... (Gh. P. doi iese; Gh. P. unu închide ușa cu cheia; își amintește
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
dar/talent "a fi talentat", a avea haz, a avea noroc: (40) Prâslea întrebă ce putere are zmeul (Ispirescu). e. Complementul este o stare sufletească sau o stare organică; exprimă același lucru ca verbul corespunzător - am bucurie "mă bucur", am dor de casă "mi-e dor de casă"; se redă de cele mai multe ori ca "a simți": (41) Avut-am odată... dor de fală (Alecsandri); (42) N-avea poftă de mâncare (Drăghici); (43) Am dureri de cap. f. De cele mai multe ori, starea
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
a avea haz, a avea noroc: (40) Prâslea întrebă ce putere are zmeul (Ispirescu). e. Complementul este o stare sufletească sau o stare organică; exprimă același lucru ca verbul corespunzător - am bucurie "mă bucur", am dor de casă "mi-e dor de casă"; se redă de cele mai multe ori ca "a simți": (41) Avut-am odată... dor de fală (Alecsandri); (42) N-avea poftă de mâncare (Drăghici); (43) Am dureri de cap. f. De cele mai multe ori, starea sufletească indicată prin complementul abstract
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
Complementul este o stare sufletească sau o stare organică; exprimă același lucru ca verbul corespunzător - am bucurie "mă bucur", am dor de casă "mi-e dor de casă"; se redă de cele mai multe ori ca "a simți": (41) Avut-am odată... dor de fală (Alecsandri); (42) N-avea poftă de mâncare (Drăghici); (43) Am dureri de cap. f. De cele mai multe ori, starea sufletească indicată prin complementul abstract e un sentiment față de altcineva: (44) Toți aveau milă de ea (Ispirescu); (45) Are ciudă
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]