30,781 matches
-
cultivarea imaginației, creativității. Aici se pot exersa diferite metode de stimulare a creativității, cum ar fi brainstorming-ul. Dirigintele poate organiza întâlniri cu oameni de știință sau de artă care pot vorbi despre munca lor, despre dificultăți și satisfacții. Vizitarea expozițiilor, muzeelor, excursiile lărgesc orizontul, câmpul fanteziei copiilor și sunt surse de inepuizabile întrebări. “Mijloacele audio-vizuale vor avea dublu impact asupra creativității: pe de o parte, transformând relația de dominare între profesor și elevi și deci evitând sufocarea creativității, iar pe
Problematica Creativităţii by MARILENA CRĂCIUN () [Corola-publishinghouse/Science/91590_a_92997]
-
membri) În activitatea de grup, accentul cade pe discuții care orientează schimbul de idei dintre părinți, care ar trebui să identifice problemele comune cu care se confruntă și eventualele soluții privind creșterea propriilor copii. Convorbirile, conferințele, ședințele deschise, dramatizările, demonstrațiile, expozițiile, excursiile sunt activități ce pot fi desfășurate în cadrul grupurilor de părinți. Îndrumarea individuală În educarea părinților pot să apară probleme individuale care ar putea fi rezolvate de către profesori, consilieri, preoți sau alți membri marcanți ai comunității. Sfatul individual permite să
Problematica Creativităţii by MARILENA CRĂCIUN () [Corola-publishinghouse/Science/91590_a_92997]
-
a 650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei, sădirea a 650 de stejari în Chișinău, plantarea Aleii domnitorilor Moldovei). Festivitățile desfășurate începând cu 30 ianuarie 2009, când a avut loc un concert festiv la Palatul Național din Chișinău, mai programează expoziții de fotografii, emisiuni tematice istorice, concursuri radiofonice și televizate cu „elucidarea” unor aspecte ce țin de formarea Statului Moldovenesc la televiziunea Moldova 1 și Radioul Național. S-a hotărât și lansarea unui film artistic tematic, precum și filme documentare cu tematică
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
aparținând lui Take Ionescu, fondatorul publicației, rubricile „Oameni și fapte”, „Glose”, „Însemnări artistice și literare”, „Telegrama”, Informații” și „Foileton”. Semnează articole Șt. Antim (Poporanism sau social-democratism, Reformele lui Kogălniceanu), I. Duscian (Giordano Bruno, cu prilejul aniversării morții sale), Th. Cornel (Expoziția Tinerimea Artistică), Mihail Dragomirescu (Literatura de azi și cea de ieri), Liviu Rebreanu (Modernismul, Ultima lucrare a lui Gorki), Zaharia Bârsan (Ceva despre mișcarea literară din Ardeal), Emil Gârleanu (Cum citea Ion Creangă), V. V. Haneș (București în secolul al XIX
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288567_a_289896]
-
asumarea de responsabilități în folosirea oportunităților facilitate, stimularea autocontrolului, îndrumarea colaborării și comunicării, ghidarea rezolvării de situațiile-problemă) sau b) diferite servicii de susținere a educaților (consiliere, mentorat, sprijinire, încurajare, antrenare în activități extracurriculare dezbateri, lecturi publice, produse realizate și confruntate, expoziții ș.a.) și c) verificare, evaluare după progrese și rezultate particularizate, ca performanțe și apoi după standarde. ► Cercetările tematice insistă pe schimbarea rolurilor celor implicați, dar și calitățile educatorului se cer a deveni obiective explicite ale formării și dezvoltării sale profesionale
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
acordul, lauda, recompensa, gestica, recunoașterea) • Dezaprobarea (observația, reproșul, ironia, pedeapsa, mustrarea) • Reflecția critică. Educația estetică • Explicația • Observația • Demonstrația • Exemplul • Dezbaterea • Exercițiul • Descrierea • Studiul de caz • Reflecția personală • Sugestia • Tehnici de creativitate • Tehnici de stimulare • Dialogul • Aprobarea • Dezaprobarea • Concursul • Vizionarea • Audiția • Expoziția • Modelarea • Dramatizarea • Simpozionul • Îndrumarea Educația profesională • Explicația • Demonstrația • Exercițiul • Lucrarea practică • Documentarea • Rezolvarea de situații • Studiul de caz • Analiza comparativă • Observarea • Convorbirea • Consilierea • Vizita • Reflecția • Exemplul • Dezbaterea • Problematizarea • Tehnici de creativitate. Educația fizică • Exercițiul • Demonstrația • Descrierea • Explicația • Convorbirea • Exemplul • Problematizarea
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
predat desen, compoziție, istoria costumului și teoria scenografiei la Universitatea de Arte „George Enescu“ din Iași, Universitatea „Hyperion“ din București și UNATC. A realizat peste 50 de filme de animație în cadrul Studioului Cinematografic Animafilm. Începând cu 1968, a avut numeroase expoziții de grafică și scenografie la București, Iași, Annecy, Lund, Leipzig. Lucrările sale de grafică pot fi caracterizate drept gestualism liric de inspirație orientală. A mai publicat: Poetica filmului de animație (2002), Arta scenografilor români (2003), Teoria scenografiei (2003), volumul de
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
a lui Samuel Pedvisocar, funcționar. Urmează la București școala primară și gimnaziul (1952-1959), apoi Școala Medie de Arte Plastice (1960-1964) și Institutul de Arte Plastice „N. Grigorescu”, absolvit în 1970. Din 1979 participă la toate saloanele anuale de pictură, la expoziții de grup, în țară și în străinătate, având și două expoziții personale. În 1984 emigrează în SUA și se stabilește la New York, unde își continuă activitatea de artist plastic. Debutează în 1967, la „Contemporanul”, prezentată de Geo Dumitrescu. Câteva scrieri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288746_a_290075]
-
gimnaziul (1952-1959), apoi Școala Medie de Arte Plastice (1960-1964) și Institutul de Arte Plastice „N. Grigorescu”, absolvit în 1970. Din 1979 participă la toate saloanele anuale de pictură, la expoziții de grup, în țară și în străinătate, având și două expoziții personale. În 1984 emigrează în SUA și se stabilește la New York, unde își continuă activitatea de artist plastic. Debutează în 1967, la „Contemporanul”, prezentată de Geo Dumitrescu. Câteva scrieri îi sunt selectate în antologia A Delicate Balance, tipărită la New York
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288746_a_290075]
-
folosite", și altele similare. Evenimentele importante, care au marcat mișcarea deconstructivistă includ concursul de design arhitectural din anul 1982 din Parc de la Villette (și mai ales lucrările lui Jacques Derrida și Peter Eisenman, respectiv lucrarea câștigătoare a lui Bernard Tschumi), expoziția organizată la Museum of Modern Art, Deconstructivist Architecture, în 1988, în New York City de către Philip Johnson și Mark Wigley și deschiderea din 1989 a Wexner Center for the Arts, Columbus, Ohio, designat de Peter Eisenman 54. La fel ca textul
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
aparține astăzi În mare măsură poeziei, singura practică scriptică rămasă la nivelul - la nivelurile - cuvintelor. Poeziei atît ca gen literar - de care se ocupă Jean-Marie Gleize cît și, mai larg, Întregului corpus literar poetic: roman, eseu, récit, etc. Literatura de expoziție, nu de muzeu - deși În ambele cazuri se arată cîte ceva - este mereu recuperată ca semn de literatura poetică: negată, cum ar veni. Numai că ea s-a perfecționat În ultima vreme atît de mult Încît știe să recupereze ea
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
literatura ca literatură e foarte puțin interesantă pentru indivizi. Pe de altă parte, Însă, sistemul o Înghite foarte ușor, o transformă el Însuși, Înaintea altora, În semn. Ceea ce se Întîmplă astăzi cu proiectul Polirom este prima ofensivă a literaturii de expoziție pe o piață care Îi simte acut lipsa: În zece ani vom avea o industrie literară poatre la fel de Înfloritoare ca industria muzicală. Lumea vrea să se oglindească În pagina de carte, nu vrea să vadă literatura oglindindu-se acolo. Împotriva
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
urmă, vulgare. De la batjocura de un absurd negru cu care-i acoperă pe artiștii contemporani -swiftianisme mult hiperbolizate cu efect senzitiv imediat (este introdus la un moment dat un artist contemporan celebru prin ingeniozitatea instalațiilor sale, ca exemple fiind date expoziții de carne lăsată la putrezit În chiloți feminini sau de muște cultivate pe propriile excremente - p. 192) la denigrări Înveninate: “Plus loin, une tablée de Chinois de Honk-Kong - reconnaisables à leur saleté, déjà difficilement supportable pour un Occidental [...]” (p. 111
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
toate premediate. Naratorul este dezgustat de omenire. Mizantrop și misogin. Îl vizitează la locul de muncă o anume Sandra Heksjtovoian, o artistă absolventă a Artelor Frumoase din Caen: voia să-i arate ceva și să-i propună, desigur, finațarea unei expoziții. Ce-i arată? Mulaje după clitorisul personal, transformat În instalație. În seara aceleiași zile, acasă, Michel “examină cu atenție clitorisul lui Valérie.” Contrariată, amanta este calmată cu explicația: “E un demers artistic.” și finalul capitolului: “În fond, mi-am spus
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
metafizică (Marie Darrieussecq și Lorette Nobécourt), tîrfa hiperbolică (caz autentic de astă-dată, Catherine Millet), ascensiunea În lumea modei a unui manechin masculin datorită urîțeniei lui absolute (Amélie Nothomb) sînt cîteva dintre invențiile literaturii feminine ale ultimilor zece ani, ficțiuni forte, expoziții ale unor șocante anomalii somatice. șirului acesta de orori i se adaugă recent o alta: o bătrînă de 83 de ani care se Îndrăgostește și se mărită cu un preot de vreo 30. Invenția Îi aparține unei marseieze de patruzeci
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
ști să-l ascultăm pe Emmanuel Adely care ne vorbește firesc - veți vedea de ce adaug pronumele personal „ne” -, care expune cu modestia individului incapabil să se reprezinte mai mult decît pe sine o dramă de viață ca pretext al unei expoziții discursive. Contrar aparențelor, dar cît se poate de logic, numai ceea ce este expus poate ascunde ceva. Literatura enunțiativă semnalează neîntrerupt pulsiunea de dincoace de cuvinte, invers față de romantism care făcea mereu recurs la transcendență. În ambele cazuri, Însă, accesul, dincoace
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
privită separat. Nu același lucru am putea spune, de exemplu, despre pictura lui Picasso Guernica, deoarece axa principală a spațiului pentru care a fost destinată pictura merge paralel cu principala sa axă excentrică. Vizitatorii ce intrau în pavilionul spaniol de la Expoziția internațională de la Paris din 1937 se deplasau de-a lungul picturii, întărind astfel mișcarea laterală de la dreapta spre figura taurului din stânga. Ceea ce înseamnă că echilibrul dintre vectorii centrici și cei excentrici ai compoziției era de fapt altul decât ceea ce se
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
mare sfidare a gravității, în afara zborului. Balonul arhitectonic atinge solul într-un singur punct și este gata să se desprindă. Prin independența sa față de regulile care guvernează activitatea terestră, forma sferică este destinată clădirilor caracterizate de un oarecare nonconformism funcțional. Expozițiile internaționale, atât cea de la New York din 1939, cât și cea de la Montréal din 1967, au prezentat structuri sferice în mod remarcabil și adecvat, ținând seama că atari pavilioane au menirea de a întruchipa afirmații temporare, monumente simbolice ale prosperității, și
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
astfel de structuri sferice să pară inaccesibile. Anumite orificii ar fi trebui să străpungă integritatea cochiliei pentru a le permite vizitatorilor să aibă acces la viziunea creată de Boullée și tot astfel, la pavilionul american al lui Buckminster Fuller de la Expoziția de la Montréal, s au practicat deschideri pentru liniile miniaturale ale trenulețelor care transportau publicul în și prin spațiul expoziției. Menționasem mai înainte că în pictură, ramele circulare, adoptate în secolul al XV-lea, întruchipau simboluri vizuale ale unei dezvoltări sociale
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
permite vizitatorilor să aibă acces la viziunea creată de Boullée și tot astfel, la pavilionul american al lui Buckminster Fuller de la Expoziția de la Montréal, s au practicat deschideri pentru liniile miniaturale ale trenulețelor care transportau publicul în și prin spațiul expoziției. Menționasem mai înainte că în pictură, ramele circulare, adoptate în secolul al XV-lea, întruchipau simboluri vizuale ale unei dezvoltări sociale care slăbise conexiunea dintre operele de artă și locurile cărora le erau destinate. Tondourile deveniseră la modă, mai ales
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
structuri exclusiv centrice nu justifică tensiunea creată de tendințele antagoniste ale experienței umane. Ne aducem aminte de banalitatea și trivialitatea scuturilor din cercuri concentrice pe care unii op-artiști ai anilor ’60 le foloseau în scopuri practice. William C. Seitz, curatorul expoziției „Ochiul sensibil” din 1965, organizată la Muzeul de artă modernă din New York, scria cu acea ocazie: . Într-un sens mult mai material găsim în arta reprezentațională al doilea motiv evident pentru a nu neglija structura excentrică: este necesară ca să îndreptățească
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
surori secretară la Școala Normală de Fete, era excedată de propriile-i probleme (văduvă, recăsătorită, divorțată) pentru a se mai gîndi la cele literare ale poetului. Cît despre Catinca (profesoară de lucru manual, care a avut, împreună cu elevele ei, cîteva expoziții reușite, apreciate laudativ în presa locală) și Virginia, ele îl compătimeau, desigur, pe „bolnavul familiei”, mă îndoiesc însă că aveau și înțelegere pentru munca lui. îl judecau, probabil, exclusiv cu inima, uimite sau îngrijorate. Dar cei doi frați, Ioan (Eugen
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
îi impune celui ce-o poartă o conduită demnă: „Neavînd o sală confortabilă de teatru, în care să [se] poată primi ansambluri superioare de artă dramatică, sau de muzică aleasă; neavînd un palat cultural în care să [se] poată primi expoziții de artă plastică și sculptură; neavînd biblioteci cu săli convenabile de lectură, băcăoanii se mulțumesc cu spectacole de cinema, cu exhibițiunile lui Tănase și își formează, în mare parte, educația literară și artistică în șezătorile populare pe care ni le
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
ceea ce pare exotism e o realitate istorică de puțini cunoscută în datele ei primare: „«Folies Bergères» e un teatru ca «Folies dramatiques», însă mai liber. Adică se fumează, se iau consumații și se primblă spre a admira «cocottes»-le. O expoziție de femei frumoase care se vînd și care astăzi se cheamă «cocottes», cum ieri se chemau «lorettes». «Bullier» e un bal-café, frecventat de studenți și de «cocottes», «grisettes» minorum gentium. «Mabille» este aristocrația: «gommeux», «leișorii» (petits lions) și «cocottes»-le
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
ajuns la o clasificare, devenită clasică, a conflictelor: a) „atracție-atractie”, b) „respingere-respingere”, c) „atracție-respingere”. În conflictul de „atracție-atracție” asupra individului se exercită, în același timp, influența egală a două scopuri, valențe pozitive (atractive): ex. subiectul ar vrea, să vizitez o expoziție, dar la fel de mult ar dori să asiste la o partidă de folbal internațional. În conflictul de „respingere-respingere”, individal este presat de rezolvarea a două scopuri, a două situații negative (de respingere): să mă operez sau să urmez un tratament medical
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]