30,454 matches
-
a durerii, mai sunt în viață. Am ripostat: sigur că mai sunt! Filmul respectiv însă nu-mi aparține. Apoi lucrurile s-au clarificat și, cu ajutorul a două doamne deosebite din partea ICRNY, Corina Șuteu și Silvia Rogozea, am aflat despre organizarea festivalului, despre cel ce a reușit o selecție impresionantă, Richard Peña, și că și filmul meu, O lacrimă de fată, e printre cele selectate. Prezența și contribuția lui Richard - o personalitate cu totul remarcabilă în lumea filmului, de peste 20 de ani
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
ce a reușit o selecție impresionantă, Richard Peña, și că și filmul meu, O lacrimă de fată, e printre cele selectate. Prezența și contribuția lui Richard - o personalitate cu totul remarcabilă în lumea filmului, de peste 20 de ani în fruntea Festivalului Internațional al Filmului din New York, precum și șansa de a revedea prieteni de altădată m-au convins să traversez oceanul Pacific. Veniți de pe toate coclaurile lumii, ne-am întâlnit, imediat după sosire: Gabor Tarko, Manuela Cernat, Dan Pița și eu. Au
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
plecării spre New York, așteptam cu interes ca acolo să-i revăd pe Nae Caranfil, pe Radu Muntean, așteptam să-l întâlnesc pe Cristi Puiu, pe Porumboiu; vroiam să dialogăm despre filme, despre filmele lor. Din păcate, n-au ajuns la festival. M-am bucurat să-i cunosc însă pe Tudor Giurgiu și mai apoi pe Ruxandra Zenide, doi cineaști, cred (le-am văzut filmele), de mare viitor. Pentru noi toți cei ce o știam, Anda Onesa a fost o revelație din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
să-i cunosc însă pe Tudor Giurgiu și mai apoi pe Ruxandra Zenide, doi cineaști, cred (le-am văzut filmele), de mare viitor. Pentru noi toți cei ce o știam, Anda Onesa a fost o revelație din prima zi a festivalului. Eu aș fi trecut-o în caietul-program pentru prietenia cu care ne-a întâmpinat și pentru acel gest impresionant de a ne invita pe noi toți participanții festivalului la ea acasă, în lumea ei, pe malul estuarului Hudson. Dominați de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
o știam, Anda Onesa a fost o revelație din prima zi a festivalului. Eu aș fi trecut-o în caietul-program pentru prietenia cu care ne-a întâmpinat și pentru acel gest impresionant de a ne invita pe noi toți participanții festivalului la ea acasă, în lumea ei, pe malul estuarului Hudson. Dominați de peisaj și de bucuria prilejului oferit, ne-am înfruptat cu toții din aceeași oală cu salată, ne-am turnat același vin. Pentru câteva ore, am fost buni unii cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
înfruptat cu toții din aceeași oală cu salată, ne-am turnat același vin. Pentru câteva ore, am fost buni unii cu alții și, în sinea mea, am crezut pentru moment că facem parte cu toții din aceeași unică generație. Judecând la rece, festivalul a avut un ecou și un succes așteptate și binemeritate de o echipă inepuizabilă condusă cu suflet de Corina Șuteu, echipă căreia țin pe această cale încă odată să îi mulțumesc. Mă așteptam la o prezență mult mai numeroasă a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
acasă mă așteptau rânduri din partea unei noi prietene. Îmi scria că New York-ul n-a mai fost același după plecarea noastră. Parafrazând, aș zice că pentru noi, participanții, New York-ul va fi de acum încolo foarte diferit de cel de dinaintea festivalului. Asta cât mai suntem în viață. Sydney, Australia TRIMISUL NOSTRU SPECIAL Florin L|Z|RESCU Poveste de-amețit copilul „Despre ce să fie povestea?“ „Una ca să dorm bine.“ „A fost odată un căluț indian.“ „Și îl chema Winnetou...“ „Ascultă. Nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
ideală - ori, mai știu eu, din sufrageria ideală. Dar mă amuză gândul că se găsesc oameni, ființe bipede, înzestrate cu rațiune, care vor să stea în fața frigiderului ca să se uite la meci sau, de ce nu, la un concert din timpul Festivalului „George Enescu”. Parcă îi văd cum deschid frigiderul, iau o bere, ciocnesc virtual cu dirijorul orchestrei și se întind pe scaunul din bucătărie. Nici cabina de duș cu radio nu mă încântă foarte tare. Cât de pasionat de radio trebuie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
venit de la Paris, al doilea de la New York. M-aș fi întrebat ce i-a adus după atâta amar de vreme înapoi și cred că aș fi știut să răspund. Apoi mi-aș fi strămutat bucuria în cele opt zile ale festivalului de muzică veche. I-aș fi înălțat cu grăbire imn de slavă și lui Scott Henderson, care i-a scos din minți cu ghitara lui pe clubberii de la The Note. M-aș fi ambalat după aceea cu maratonul internațional Timișoara
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
de flori dintre documentar și ficțiune Nu cred că întrebarea „există public de documentar în România?“ mai are vreun sens. Dovadă recentă: sala plină de la avanpremiera celui mai recent documentar al lui Thomas Ciulei, Podul de flori. Filmul, prezentat în cadrul Festivalului Filmului European, era așteptat și pentru că se știa de premiile cu care fusese recompensat în străinătate, și pentru că, cel puțin în branșă, se auzise prin telefonul fără fir că ar fi foarte bun. Într-adevăr, e un film reușit, dar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
S(z)tarea de Insulă Manu Babescu Sziget înseamnă Insulă, extaz plutitor, reinventare individuală și de grup, speranță în pace și generator de energie. Sziget Festival este acum definiția abuzului de decibeli de calitate, de terapie prin artă, senzații extreme și fericire pentru milioane de vizitatori, pe parcursul a șapte zile de vară. 815 august 2007, malul Dunării, Budapesta: love is all! Welcome islanders! Întorc spatele Insulei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
este muzică, VIP-uri live, organizare, mâncare, bere, distracție, noroi pe picioare, o hartă. Oricum, Insula ți-o faci cum vrei pentru că într-un fel este și invenția ta. Welcome islanders, pe maghiară. Sziget-auto-ghid După 15 ani de existat ca festival, Sziget a devenit ceva de proporții fenomenale (vezi www.sziget.hu). În fiecare an am impresia că, la un moment dat, insula nu va mai suporta atâta încărcătură umană și va ceda, înecată în apele Dunării, interzise scăldatului. Pentru că oricât
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
într-un film și a juca într-o piesă de teatru.“ Loach se ferește totuși de cuvântul „adevăr“. „E un cuvânt prea mare, dar în cinema trebuie să faci astfel ca fiecare moment să fie cât se poate de adevărat.“ Festivalul în flash-uri Ce s-a mai întâmplat la Anonimul, după două zile, urmează foarte pe scurt, în flash-uri: Cristi Mungiu s-a uitat la meci în timpul Q&A-ului lui Ken Loach, pe urmă s-a bălăcit în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
suflet; mai ales atunci când ești un colecționar înrăit. Dar toată lumea se gândește la concedii, iar cele mai multe case de discuri își păstrează discurile cu interpreți fetiș pentru toamnă. Excepțiile sunt rare și aparițiile gândite adesea să însoțească și să stimuleze un festival. Cel de la Salzburg, de exemplu, este acoperit de câțiva ani buni de casa Orfeo, de la München, iar discurile din arhivă apar, de regulă, în august. Festivalul Marthei Argerich de la Lugano sau cel de la Verbier, sponsorizat de Union de Banques Suisses
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
toamnă. Excepțiile sunt rare și aparițiile gândite adesea să însoțească și să stimuleze un festival. Cel de la Salzburg, de exemplu, este acoperit de câțiva ani buni de casa Orfeo, de la München, iar discurile din arhivă apar, de regulă, în august. Festivalul Marthei Argerich de la Lugano sau cel de la Verbier, sponsorizat de Union de Banques Suisses, au făcut înțelegeri cu EMI, iar discurile cu interpretările alese ale ediției precedente sunt lansate în iunie, respectiv iulie. Între noutățile accesibile la Praga, violonistul Maxim
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
ale ediției precedente sunt lansate în iunie, respectiv iulie. Între noutățile accesibile la Praga, violonistul Maxim Vengerov, secondat de Lawrence Power, un tânăr violist de mare talent și care face deja o carieră internațională, a înregistrat pentru EMI, cu Verbier Festival Chamber Orchestra, un disc Mozart: Simfonia concertantă și două concerte de vioară. O înregistrare bună, dar cu un exces de perfecțiune căutată și cu un Vengerov nu tocmai convingător ca dirijor, deci nu un disc excepțional. Unica descoperire este orchestra
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
disc Mozart: Simfonia concertantă și două concerte de vioară. O înregistrare bună, dar cu un exces de perfecțiune căutată și cu un Vengerov nu tocmai convingător ca dirijor, deci nu un disc excepțional. Unica descoperire este orchestra de cameră a Festivalului de la Verbier, compusă din tineri laureați, absolvenți de conservator, reuniți din cele mai diverse țări ale lumii și care cântă cu o prospețime și cu un apetit rar întâlnite. Am găsit însă în altă parte discul de suflet căutat. Este
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
salariu de 10.000 de euro pe lună (nici chiar de 500) și tot să simți că n-ai putea evada din micul tău univers plat. Lucrul cel mai frumos din acest film islandezo-norvegian - care a participat la mai multe festivaluri după ce a fost selecționat la Cannes în secțiunea „Semaine de la Critique“ (inclusiv la TIFF) - este modalitatea prin care figurează tentația lumii din afară, a paradisului pierdut în mod abstract. Nu ni se spune cum a ajuns eroul, Andreas, în acel
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
frumoase- le care alegorice, să asculte muzică și chiar să însoțească alaiurile, fiecare după cât îl țin picioarele, pe traseul dinainte stabilit. Târgul de artizanat african, despre care scriu într-un alt capi- tol al acestei cărți, este însoțit de un Festival de muzică africană, ajuns abia la a doua ediție, consumată în anul 2010. Numai că de manifestări muzicale, multe în aer liber, nu duce deloc lipsă Brive. Fête de la musique, de exemplu, se desfășoară, concomitent, în mai multe spații accesibile
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
un Dicționar tezaur al limbii, nu aveam realizat Descriptivul limbii române după standardele Consiliului Europei, nu avem o Panoramă a literaturii, artelor...”. — Bine, bine, ajunge! Știu eu toate astea! Pastenague nu se poate opri brusc: — „...România a fost invitată la Festivalul culturilor orale, unde eram vecini cu Africa de Sud, sectorul Kalahari”. Ia stai puțin! Toate astea nu depind și de Uniunea Scriitorilor? De ce se vaită președintele? — Poate că Uniunea nu are bani destui. Trebuie să participe, măcar bănește, și statul. În Franța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
impostor, de jigodie, de biet pseudonim etc. Abia dacă mai am timp să mă iscălesc... Ed PASTENAGUE Cotidianul, 1 septembrie 2002 One man show Când președintele țării, Ion Iliescu, a venit în ultima zi să-i salute pe participanții la festivalul de la Neptun, laureatul, scriitorul franco-spaniol Jorge Semprun nu mai era acolo: o ștersese, ca să zic așa, englezește. Ceea ce m-a lăsat cam perplex. Erau în schimb Robbe-Grillet și Michel Deguy, perdanții festivalului, care fuseseră probabil invitați doar ca să dea mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
ultima zi să-i salute pe participanții la festivalul de la Neptun, laureatul, scriitorul franco-spaniol Jorge Semprun nu mai era acolo: o ștersese, ca să zic așa, englezește. Ceea ce m-a lăsat cam perplex. Erau în schimb Robbe-Grillet și Michel Deguy, perdanții festivalului, care fuseseră probabil invitați doar ca să dea mai multă strălucire adunării. Așadar fostul comunist n-a avut răbdare să-l aștepte pe noul adept al social-democrației. A umflat bănuțul și a plecat. Mă rog, o fi avut omul treabă... O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
ca să dea mai multă strălucire adunării. Așadar fostul comunist n-a avut răbdare să-l aștepte pe noul adept al social-democrației. A umflat bănuțul și a plecat. Mă rog, o fi avut omul treabă... O fi fost invitat la alt festival. Așa că ne-am consolat cu Iliescu. Scriitorii străini erau evident mai curioși decât ai noștri să-l audă pe președintele României. Acesta și-a ținut discursul, așa cum se cuvenea, în românește, iar două persoane anume desemnate pentru asta asigurau tălmăcirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
a pierit piuitul. Prim-ministrul a vorbit despre necesitatea ca arta să nu fie ajutată de stat, ci lăsată, ca și literatura, într-o liberă confruntare pe piața mondială. Poate că n-am înțeles eu bine, eram obosit - după atâtea festivaluri și colocvii când la mare, când la munte! -, dar mi s-a părut că dl Năstase se află într-o stare de confuzie îngrijorătoare. Probabil că-și închipuie că dacă intrăm în NATO vom și deveni o mare putere și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
fost valorificată în timp și de către Televiziunea Română care a realizat emisiuni televizate în direct sau documentare dedicate special Ansamblului Trandafir de la Moldova. Succesele nu s-au lăsat prea mult așteptate ! 19 IX. TROFEE Anul 2OOO Anul 2OOO înseamnă participarea la Festivalul Internațional de Folclor Peștișorul de Aur de la Tulcea, unde Ansamblul atrage atenția specialiștilor în Folclor, președintele CIOFFRomânia ,domnul Marin Barbu și maestrul coregraf Theodor Vasilescu, artist emerit; a obținut Premiul pentru Prezența Scenică și Interpretare de Excepție și încununarea deplină
ANSAMBLUL ARTISTIC TRANDAFIR DE LA MOLDOVA by LUMINIŢA SĂNDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/254_a_494]