30,078 matches
-
fiert, îi scria de zor lui Măciucă. Silvestru își umflase obrajii de nervi, primul secretar asculta explicații neconvingătoare de la președintele culturii grena, și el! Noroc cu Virgil Tănase, care, mai cu tupeu (poate, curaj?) a țîșnit din scaun și-a strigat: Să terminăm cu nenorocita confuzie între OM și OPERĂ! Așa s-a procedat cu Blaga, cu Goga, cu Acterian... Penciulescu dacă e-n Suedia, tot regizor român rămîne! Și face cinste țării! La fel, Esrig!... Am prins curaj și noi
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
împărtășească interpretei noile truvaiuri regizorale. Roșu însemna că luni, să zicem, a decis că tot decorul să fie vopsit în acea culoare. Marți, Dandanache semnifica faptul că eroul masculin mai vîrstnic trebuia să semene cu personajul caragialean. Alteori, în funcție de inspirație, striga "Cehov!", "Eunuci!", "Freud!" în funcție de noile idei apărute în dimineața cu pricina. Înainte de premieră, a clacat: a fost internat la sanatoriu. La premieră, fiecare s-a descurcat cum a putut. Critica-l iubea pe regizor și a închis ochii la lipsa
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
terapeuți decât psihologii, prezintă o descriere concretă a abilităților și facilitează stabilirea obiectivelor și a metodelor de intervenție interdisciplilnară, un rol important îl are și identificarea punctelor forte sau slabe ale subiectului (tabelul Nr. 1). Socializare - se întoarce dacă este strigat, - cu anturajul obișnuit poate să-și desfășoare activitățile, - uneori, dacă este pregătit înainte, face față cu mai multă ușurință vizitelor - sunt momente în care acceptă jocul în grup sau asociat cu alt copil - nu suporta aglomerația, persoanele sau locurile noi
Modalităţi educaţional - terapeutice de abordare a copiilor cu autism by Raţă Marinela () [Corola-publishinghouse/Science/91883_a_93198]
-
barba sârmoasă, ce tăvălea cuvintele ca și cum le-ar stoarce pentru a le usca. Giandomenico asculta cu capul plecat; iar dacă în pauze pe furiș izbutea să ridice privirea din pământ, simțea imboldul să se agațe de barba călugărului și să strige. Dar niciunul dintre colegi n-ar fi fost de partea lui, niciunul nu s-ar fi raliat la acea farsă și la scandalul stârnit, drept care rămânea închis în sine, simțindu-se neputincios și în afara jocului. Pe părinții tăi va trebui
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
un păianjen gigantic i se înfățișează cu niște lătrături și îl trezește. E un păianjen vorbitor, glasul lui răgușit și rostirea silabelor par să rătăcească într-o lumină lăptoasă fără să-și găsească locul unde să se așeze. Acum, îi strigă mai încolo va fi târziu. Sări din culcuș, o luă pe un culoar întunecat ce miroase a mucegai. Aleargă, aleargă fără să știe de ce. La un moment dat se poticni și fu catapultat de la înălțimea unui zid. Era un zbor
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
urmă. Se-nvârti de colo colo zăpăcit și-și privi mâinile, sutana, dar dintr-odată se trezi gol și, din nou, coridorul acela lung și întunecat și acea jelanie de glasuri nedeslușite și răgușite. Puterile îl părăsiră. Aleargă, aleargă și strigă, strigă...și se trezi asudat, cu capul plesnindu-i de durere și senzația că i s-au umflat mâinile. Starețul se purta cu el cu precauție, îl spiona; dacă îl vedea cu o carte în mână, se apropia, se interesa
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
Se-nvârti de colo colo zăpăcit și-și privi mâinile, sutana, dar dintr-odată se trezi gol și, din nou, coridorul acela lung și întunecat și acea jelanie de glasuri nedeslușite și răgușite. Puterile îl părăsiră. Aleargă, aleargă și strigă, strigă...și se trezi asudat, cu capul plesnindu-i de durere și senzația că i s-au umflat mâinile. Starețul se purta cu el cu precauție, îl spiona; dacă îl vedea cu o carte în mână, se apropia, se interesa despre
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
și grozamele s-ar fi logodit, săracii și bogații ar fi devenit o singură familie după cum ne îndeamnă liturghia.18 Dar cum de-a fost posibil ca un napolitan să fie luat originar din ținutul Messinei? Se povestește că el striga să fie ascultat, că venea de la Napoli și nu din Sicilia, că era un neguțător de condimente. Nimic, furcile consătenilor tăi nu i-au mai îngăduit nici să-și facă semnul crucii. Familie sfântă, nu altceva. Baronul izbucni în hohote
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
în cercul dantesc al ipocriților. Ba chiar, știi ce cred? Ar trebui să compunem un imn al ipocriziei, să facem din ea de-a dreptul o dogmă de respectat în toate ocaziile pentru a nu fi părtinitori. Simt nevoia să strig la această turmă, s-o scuip în față. Potolește-te, Tommaso, întoarce-ți mai curând ochii la stânga și-o să vezi, printre cei de față, pe cineva foarte cunoscut ție. Tommaso n-a înțeles de îndată, dar numai ce își întoarse
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
Altomonte. Patru inși îl însoțeau cu ordinul expres de a-l snopi în bătaie dacă ar încerca să fugă sau să comunice cu cineva pe drum. Nu-și întoarse privirile înapoi, dar Starețul su siguranță spiona plecarea lui, drept care Tommaso strigă: Oaia molipsită pleacă, n-o să mai aveți pe cine mulge. VIII La Altomonte a dat de o vrăjmășie pregătită și pusă la punct de mesagerii ce sosiseră înaintea lui. Era tratat ca un paria, certat pentru orice-ar fi făcut
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
Mai devreme sau mai târziu se va sfârși și cu teroarea, ne vom aduna toți laolaltă și vor fi măturați". Apoi, zărindu-mă, au schițat un zâmbet și au schimbat vorba. Dar de unde i-ați adus pe acești smintiți? a strigat Tommaso ajuns la limita răbdării în ce fel i-ați convins să mintă în halul ăsta, fără să știe măcar cine sunt și ce fac? Depozițiile au continuat ore-n șir; fiecare născocea o poveste, fără să-i pese dacă
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
glasul lui puternic, baritonal, tuna: Știința poeziei va demonstra canaliilor din Sfânta Inchiziție că legile lui Dumnezeu sunt mult mai necuprinse și dăinuitoare decât meschinele lor planuri de prigonitori. Ne dau șoareci de mâncare, iar eu mănânc șoareci. I se striga în cor să tacă. Noaptea era făcută pentru odihnă, să-i scutească de predicile alea, și-așa n-o să-l mai scape nimeni de la moarte. Doar în zori contenea să se agite și să strige, să anatemizeze și să se
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
eu mănânc șoareci. I se striga în cor să tacă. Noaptea era făcută pentru odihnă, să-i scutească de predicile alea, și-așa n-o să-l mai scape nimeni de la moarte. Doar în zori contenea să se agite și să strige, să anatemizeze și să se distragă în predici ce păreau a fi delir. Ceva îi spunea că i se pregătea podiumul de foc pe care, pentru ultima oară, ar fi putut să se înalțe și să strige adevărul său, dar
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
agite și să strige, să anatemizeze și să se distragă în predici ce păreau a fi delir. Ceva îi spunea că i se pregătea podiumul de foc pe care, pentru ultima oară, ar fi putut să se înalțe și să strige adevărul său, dar focul preschimbă totul în cenușă și, atunci când lumii i se oferă un spectacol, toți râd și nu iau în serios niciun adevăr, spus fie cu voce normală, fie cu un strigăt. Era nevoie, așadar, să găsească un
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
felul de a fi decât în fața morții. Nu trebuia să-și piardă timpul, trebuia să născocească ceva pentru a scăpa, sau cel puțin să amâne, rugul. Dădu foc la salteaua de paie. Temnicerii veniră în goană cu găleți de apă, strigând cât îi țineau bojocii, în timp ce Tommaso, printre flăcări, din fericire nu foarte încinse și înalte, acuza: Dumnezeu în persoană a dat foc culcușului meu. Dumnezeu o să-l stingă. Mi-ați promis hârtie și cerneală și-n schimb mi-ați tras
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
În timpul interogatoriului lui Cesare Pisano, murmurul mulțumii se făcu auzit destul de tare, astfel că a fost nevoie de intervenția președintelui pentru a potoli dezaprobarea ce rămase totuși anonimă. Răzvrătiții voiau să-i omoare pe toți Preoții și Călugării și să strige: "la moarte cu Regele Spaniei..., să-l taie în bucăți pe Guvernator." Ne aflam în grajdul acela ca să discutăm cu un ghicitor despre cele de sub pământ. Câmpurile sunt însetate. Ghicitul urma să ne arate unde s-ar fi putut săpa
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
de trup. Se temea între somn și trezie să nu fi murit deja sau că a mărturisit numele unor prieteni și confrați, a unor nobili și țărani ce participaseră la răzmeriță. În acele clipe, înșfăca barele gratiilor, le zguduia și striga cu toată puterea ce-i mai rămăsese că Domnul va să vină și va să execute acele bestii umane. Existau momente în care se gândea să cedeze și să spună totul; zicea să fie chemat judecătorul de serviciu, ce părea
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
rug de mure și fața potopită de șerpi ce se repeziseră la el. Nu i-au sărit în ajutor, și-au luat picioarele la sănătoasa și, doar atunci câns s-au simțit în siguranță pe ulițele satului, au început să strige, să cheme ajutor. Oamenii dădură fuga la locul respectiv cu seceri și cosoare, dar nu putură să mai facă nimic ca să-l salveze pe băiatul ciupit de mușcături, sfâșiat și hărtănit de acele târâtoare. XIII Zilele treceau încet în spațiul
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
mă rugam, mă închinam, mă concentram gândindu-mă la Isus înfrigurat într-o biată peșteră, deasupra unei grămăjoare de paie. La un moment dat, pe altar am văzut zburând un șarpe, în clipa următoare dispăruse în absidă. Am început să strig, m-am îndreptat imediat spre preot și, cu glas tare, am povestit viziunea. Oamenii au încetat să se mai roage și se uitau la mine în tăcere și înspăimântați, preotul încerca să mă domolească, spunându-mi că era vorba de
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
zic? Că agresorii vor fi pedepsiți, și-mi cer ajutor. Și tu? Eu făgăduiesc, și te asigur, o să mă țin de cuvânt, dar nu voi ucide pe nimeni deoarece sângele mă înspăimântă. În timpul procesului te-ai apărat vreodată? N-ai strigat că ești nevinovat poate că o să fi auzit? Voiau să știe dacă acela era șarpele ce-o ispitise pe Eva în raiul pământesc. Cum aș fi putut eu să știu? Tu crezi că ar fi putut fi el, chiar el
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
icoanei Tale neprihănite, Bunule, cerând iertare de greșelile noastre, Hristoase Dumnezeule. Căci cu voia bine ai voit a Te sui cu trupul pe cruce, că să izbăvești pe cei ce i-ai zidit din robia vrăjmașului. Pentru aceasta cu mulțumire strigăm Ție: toate le-ai umplut de bucurie, Mântuitorul nostru, Cel ce ai venit să mântuiești lumea. În cult, lucrarea lui Hristos este un fapt prezent. Cultul nu este memorie, ci "eveniment mântuitor prezent" sau e "eveniment mântuitor prezent, întemeiat pe
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
nu au apărut și încă destul de des vorbe de respectuoasă și caldă apreciere pentru faptele de laudă ale chiriarhilor și preoților noștri? Că, alteori, aprecierea a fost defavorabilă, și asta e adevărat; dar ce putem noi face, când înseși faptele strigă la cer?". 1 George Racoveanu, Canoanele, în "Cuvântul", an IV, nr. 1169, 25 iulie 1928, pp. 1-2. Urmat de replica lui C. Dron, Canoanele?, ibidem, an IV, nr. 1181, 6 august 1928, p. 1 și de alte două articole ale
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
vor fi din nou tipărite în culegerile În văpaia lunii (1971) și Fântâna (1974). Și Pierdut în Balcania (1982) include schițe și nuvele noi. Seria romanelor lui N., care au prilejuit discuții aprinse, pro și contra, începe cu Îngerul a strigat (1968; Premiul Uniunii Scriitorilor) și continuă cu Frumoșii nebuni ai marilor orașe (1976; Premiul Uniunii Scriitorilor) și Scaunul singurătății (1987), toate trei fiind publicate într-o ediție definitivă sub titlul generic Țara hoților de cai (1991). Amantul Marii Doamne Dracula
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288387_a_289716]
-
o tot atât de nedatabilă poezie. Se poate vorbi aici și de un adevărat panlirism, chiar epicul îndeplinește, în acest orizont, funcții poetizante și adesea nu e decât pretext sau suport al câtorva repere indispensabile. În timpul secetei din ’46 un călăreț necunoscut strigă unui țăran, uscat de foame ca toți consătenii, că „vine gârla”. Ar fi plouat la munte. De teamă ca apa să nu fie oprită în șanțuri de morarii din satele de sus, bărbații încalecă și, înarmați cu ce le cade
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288387_a_289716]
-
vădesc înclinații spre cruzimea gratuită, spre perversitate. Tinerii din cutare sat, bunăoară, se amuză chinuind câinii prin „dare în jugău”. Mai numeroase decât firile violente și crude sunt cele doar „sucite”. Un sătean își aprinde casa, apoi, de pe o movilă, strigă de trei ori: „Cocoșul roșu”. Cineva înnebunește subit văzându-l viu pe unul de care era sigur că murise. O țigancă ce pretinde a ghici țărăncilor soarta soților aflați în război suferă o adevărată traumă când este întrebată ce e
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288387_a_289716]