3,436 matches
-
europocentrism nu a fost integrată printre "școlile noi", ea are toate caracteristicile acestora: retrasă de aglomerările sociale pentru a oferi elevilor posibilitatea unui contact cît mai direct cu natura, preocuparea pentru educația integrală, prin alternarea activității intelectuale cu cea fizică, întemeierea pe interesele elevilor, stimularea dezvoltării vieții afective, a gustului pentru frumos, prin mijlocirea operelor literare, prin dramatizări și dans, valorificarea coeducației pentru dezvoltarea morală a copiilor și tinerilor (1). La începutul secolului XX s-au deschis și alte instituții de
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
denumit, mai tîrziu, pedagogia existenței; ea a fost, totodată, încă o încercare de constituire a pedagogiei ca știință. Spre deosebire de pedagogia experimentală, care aprecia că pedagogia va deveni știință prin cercetarea copilului pe cale experimentală, pedagogia socială tindea spre același țel prin întemeierea ei pe știința despre societate. Dacă pedagogia experimentală se întemeia cu prioritate pe psihologie, pentru a cunoaște trebuințele copilului, pedagogia socială își avea sursa metodologică în sociologie, vizînd cunoașterea trebuințelor societății. Ideea științifizării pedagogiei prin fundamentarea ei pe cunoașterea vieții
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
psihice. Selecția instinctelor, pe care urma să-și bazeze educatorul intervenția, este una arbitrară; în afară de aceasta, în sistemul său de educație morală lipsește tocmai ideea cultivării conștiinței morale, a unui sistem de norme capabile să devină călăuză în viața socială. Întemeierea procesului de educație pe anumite particularități ale naturii psihice a copilului constituie numai începutul procesului de dezvoltare a ființei umane, fără a acoperi însă integral acest proces. Pe de altă parte, educația morală presupune un efort conștient de învingere a
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
în care limba română să fie limba de predare, iar manualele să pună în valoare spiritualitatea poporului român (20, p. 14). Mai mult, P. Șpan susținea necesitatea legării conținutului disciplinelor școlare de mediul natural și social în care trăiau copiii, întemeierea educației din vatra școlară pe specificul celei primite în vatra părintească era o garanție a realizării unei educații naționale. Pentru aceasta era necesară o bună cunoaștere a poporului. P. Șpan stimulat poate și de lucrarea lui W. Wundt, Völkerpsychologie (Psihologia
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
ocupăm, la autentice cercetări de pedagogie experimentală. Așa au fost GRIGORE TĂBĂCARU (1883-1939) și VLADIMIR GHIDIONESCU (1878-1948). Aceștia din urmă pot fi socotiți drept cei mai frecvenți susținători ai pedagogiei experimentale din România, în accepțiunea de atunci a termenului de întemeiere a educației pe cercetarea copilului prin metoda experimentală. Așa se și explică confuzia care apare uneori la Tăbăcaru între pedologie și pedagogie experimentală. Acest tînăr și entuziast pedagog își manifesta adeziunea la pedagogia experimentală încă din 1903, într-o broșură
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
Dacă spre sfîrșitul secolului al XIX-lea termenul de progresivist exprima mai ales opoziția față de școala tradițională, în cel de-al doilea deceniu al secolului XX acest termen semnifica ceva mai mult: adeziunea la teoria pedagogică a lui John Dewey. Întemeierea, în 1919, a Asociației pentru educația progresivă (Progresive Education Association) n-a însemnat altceva decît oficializarea teoriei pedagogice a lui J. Dewey și începutul unei largi aplicări mai mult sau mai puțin consecvente a acesteia. Așa cum se întîmplă în cele mai multe
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
o continuare a principiilor fundamentale formulate de pedagogia clasică se justificau; cele care se opuneau acestor principii nu prezentau garanția vreunei valori (15). Nu era negată posibilitatea de dezvoltare a teoriei pedagogice; se admitea însă o dezvoltare organică, evolutivă, prin întemeierea noului pe vechi și continuarea vechiului prin nou. G. G. Antonescu adopta o poziție de mijloc între conservatorismul acelora care nesocoteau contribuția noilor teorii în explicarea fenomenului educației și pretinsul revoluționarism al unor contestatari ai vechii pedagogii. Poziția sa găsea
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
convingerilor. Acestea se formează ulterior, la conturarea lor contribuind și capacitatea de punere în aplicare a normelor morale. Ideea morală se sprijină astfel pe o tendință activă ce decurge din însăși deprinderea morală. Nota caracteristică a disciplinei libere o constituie întemeierea ei pe convingere. Potrivit concepției lui G. G. Antonescu, convingerea are un triplu caracter: rațional, afectiv și volițional, antrenînd astfel întreaga viață psihică. Orice convingere presupune deci: a) înțelegerea normei morale, b) acceptarea ei (uneori numai pe baza încrederii pe
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
într-adevăr, o puternică tendință spre elaborarea unui sistem educațional pe bază inductivă; numai în acest sens se poate vorbi de o tendință spre unitate. Procesul de științiifizare presupune nu numai utilizarea experimentului, a căilor inductive în general, ci și întemeierea acestor tehnici pe o concepție filosofică coerentă, care să asigure și interpretarea obiectivă și unitară a datelor obținute. Din acest punct de vedere teoriile filosofice erau foarte diferite, încît rar puteau constitui o premisă pentru dezvoltarea unitară a pedagogiei. 11
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
-l ignoreze, nici să i se supună fără critică" (42, p. 15, s.n.). Mai concentrat spus, idealismul educativ presupune adaptarea școlii la viața reală, în mijlocul căreia își desfășoară activitatea. Această adaptare implică două momente foarte strîns legate între ele. Primul: întemeierea procesului de instruire pe contactul nemijlocit cu obiectele și fenomenele din mediul înconjurător. În acest sens, Stanciu Stoian consideră localismiul ca un corolar al principiului intuiției, adăugînd: "dar și o consecință mai profundă" (a acestuia) (42, p. 16). Așa după cum
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
socială și în accepția lui H. Nohl. 11.2.3. Pedagogia psihologică și experimentală După cum s-a văzut într-unul din capitolele precedente, încă de la începutul secolului se conturase în România o mișcare pedagogică, cu oarecare ecou, ce își propunea întemeierea afirmațiilor sale pe cunoașterea, pe cale experimentală, a legităților de dezvoltare a copilului, precum și verificarea, pe aceeași cale, a ipotezelor pe plan educativ. În deceniile trei și patru, mișcarea se dezvoltă, cîștigă noi aderenți, se pun la punct unele tehnici experimentale
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
-se pe studierea realității școlare. Tot acum este făcută și distincția dintre cercetările de psihologie a copilului și cele de didactică asupra școlarilor (47). Gr. Tăbăcaru depășește astfel faza în care punea semnul egalității între pedagogia experimentală și pedagogie. Ideea întemeierii cercetării pedagogice pe "realitățile școlare" l-a apropiat și de problemele sociale. Spre deosebire de alți adepți ai experimentalismului în pedagogie din acea perioadă, care se limitau la cercetarea unor individualități desprinse de condiționările sociale, el ținea să integreze experimentul pedagogic în
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
a construi o teorie a educației dedusă din realitățile specifice societății românești, pe baza unei ample investigații cu caracter empiric. Spre deosebire de alți teoreticieni ai educației, pentru care pedagogia, fiind națională, nu putea aspira la statutul de știință, Gabrea vedea posibilitatea întemeierii științifice a teoriei educației tocmai pe investigarea prin colaborarea mai multor forțe științifice a faptului obiectiv al realității sociale și școlare dintr-o țară anume (72). Tocmai pentru a favoriza elaborarea unei "pedagogii românești", propunea el crearea unui Centru național
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
specialitate, unii dintre ei fără studii superioare. Îndată după adoptarea reformei școlii din 1948, a început să pătrundă în țara noastră "pedagogia sovietică", întemeiată pe filosofia materialist-dialectică și istorică. Se aprecia în lucrările traduse din limba rusă că numai prin întemeierea investigației pedagogice pe concepția marxistă, numai prin unitatea metodologică a acestei investigații, se putea asigura elaborarea unei teorii "cu adevărat" științifice cu privire la educație. Pe o astfel de bază metodologică urma să-și desfășoare activitatea și Institutul de Științe Pedagogice, creat
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
DUMITRU MUSTER și CONST. MOSCU, E.D.P., București, 1979. 33. Publicat în "Studii filosofice", București (1911-1913). 34. VLADIMIR GHIDIONESCU, Introducere în pedologie și pedagogia experimentală, București, 1915. 35. Cîteva din lucrările mai importante ale lui Ștefan Velovan publicate pînă în 1918: Întemeierea psihologică a actelor elementare ale gândirii, Caransebeș, 1890; Pedagogia, Sibiu, 1892; Cercul apercepției, București, 1895. Cf. G. T. DUMITRESCU, Ștefan Velovan, în vol. Din istoria pedagogiei românești, vol. IV, culegere de studii, sub redacția prof. dr. docent STANCIU STOIAN, E.D.P.
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
dezintegrează dintr-odată orice solidaritate europeană, fapt demonstrat de exacerbarea naționalismelor și de rivalitățile din acest moment dezlănțuite cu privire la colonii, piețe, materii prime, "spații vitale". La polul opus al naționalismelor, al căror caracter războinic se manifestă din ce în ce mai mult, visul de întemeiere a Statelor Unite ale Europei, care apăruse sub formă ectoplasmatică în "utopiile" secolului al XVII-lea (William Penn, abatele de Saint-Pierre) sau "proiectul păcii perpetue" al lui Kant capătă consistența unui sistem de idei în care se îngemănează emanciparea naționalităților, democrația
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
rețină luarea-aminte. Text transmis radiofonic la 12 februarie 1990 O STRATEGIE CULTURALĂ Capitol mereu deschis, fiindcă deschisă rămâne dilema pe care o rezumă pilduitor, Maiorescu cere să fie abordat mai ales global, ca acțiune socio-culturală într-o etapă cu multiple întemeieri. Această acțiune, începută oadată cu Unirea Principatelor, are ca termen ultim, la capătul primei conflagrații mondiale, ajunul realizării României Mari. În cadrul ei, se poate spune, nu filosoful precumpănește, oricum nu profesionistul acestui domeniu, ci tentativa de a înțelege, lămuri și
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
nu doar un mod de restructurare a conținuturilor, ci un mod de organizare a învățării și de stabilire a strategiilor de lucru aplicative. Cel mai important aspect al interdisciplinarității este aspectul explicativ, care cuprinde atât domeniul teoretic științific, cât și întemeierile filosofice. Acest aspect este condiționat de comunicarea prin limbaj și unificarea sau apropierea stilurilor de gândire și se încheie cu cel aplicativ, cel al transferului de metode sau de formare a unei metode noi. Aspectul aplicativ se dovedește a fi
Interdisciplinaritatea - Necesitate obiectivă a învăţământului primar by Rodica Ardeleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1234_a_1897]
-
timp, apărută în 1964. Întreaga activitate a lui I. stă sub semnul jurnalisticii atât ca tip de abordare a fenomenului literar și ca stil/limbaj al demersului critic, cât și ca activitate în sine, de la publicistica politică și culturală până la întemeierea, organizarea și conducerea unor gazete. Ucenicia și-a făcut-o ca secretar de redacție la „Jurnalul literar” al lui G. Călinescu (1939), o diagramă a acestei activități constituind-o amănunțitele relatări redacționale din scrisorile către director publicate în volumul al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287654_a_288983]
-
mitul libertății individuale 56". Deși obligat să nu se amestece în viețile pământenilor, eroul este liber să își aleagă destinul, lucru pe care îl și face, când (în Superman II) renunță la puterile supranaturale și alege să fie muritor, în vederea întemeierii unei familii fericite cu tânăra Lois. Superman este pe cale să ilustreze un alt mit american important (acela al dragostei romantice și al vieții de familie), când își dă seama că misiunea sa eroică nu s-a încheiat și că planeta
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
Elveția. Nu cunoaștem numele unui întemeietor al acestui cult. A fost un grup de credincioși evanghelici care nu au fost satisfăcuți de starea spirituală a Bisericii Luterane oficiale, care n-a mai păstrat și practicat principiile care au existat la întemeierea sa de către Luther. În aceste condiții acești credincioși s-au separat de Biserica Luterană, printre care au fost și pastori. Față de baptiști se deosebesc prin faptul că nu au pastori salarizați (numai personalul care deservește Uniunea Cultului este salarizat, neavând
[Corola-publishinghouse/Science/2229_a_3554]
-
cuvintelor nu se descrie doar lumea (descriptive fallacy), ci se creează lumea (un mesaj publicitar, un ordin, etc. aduc o schimbare efectivă în starea lumii, astfel încît cuvintele "fac" lumea). T.Todorov (în Les genres du discours, 1978) a propus întemeierea unei tipologii a discursurilor pornind de la acte de limbaj specifice (a ruga, a invoca, a întreba ca mecanism generator al rugăciunii, invocației magice, ghicitoarei etc.). ACTANT Unitate sintactică anterioară investirii semantice; în interiorul discursului se disting:i) actanții comunicării (naratorul și
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
Economie o formă intermediară de cunoaștere, o paranteză a probabilității ipotetice a așteptărilor de a se regăsi în consecințe. În acest sens, predicția nu iese din interioritatea cogniției și nu-și asumă tribuna profetului. Prin predicție în Economie se estimează întemeierea ipotezelor de lucru, gradul probabil de consistență în care proiecțiile noastre mentale, viziunile logistice au corespondență cu stabilitatea reprezentată de bunul-simț. În raport cu esențializarea proceselor cognitive de tip einsteinian, predicția pare să aibă paradoxal loc pe traseul reîntoarcerii ideilor din fapte
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
comportamentului uman stabilizat de obiectivitatea nevoilor și tulburat de subiectivitatea aspirațiilor. Pe treapta de jos a funcționării sale, Economia este o știință a echilibrului comportamental impus de necesitate, iar pe treapta cea mai înaltă tinde să fie o știință a întemeierii iluziilor pe randament, devenind a metaștiință. În fapt, Economia nu poate să fie doar la o extremă a ei fără să se anuleze ca știință. Mai degrabă condiția ei de știință a balansării între producția destinată nevoilor vitale și producția
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
gândire, adică ceea ce ne aseamănă ca specie, și suportul local al acțiunii creative, adică ceea ce ne diferențiază ca indivizi în sine și ca exprimare intersubiectivă în comunități valorice. Inversiunile în procesul cogniției se referă strict la reprezentări, acea stare a întemeierii gândului în forma expresivă a ideii sau în conturul viziunii sugerate ca posibilitate practică. Inversiunea abstractă se produce în starea cogniției în care intervine suprasaturarea de concret a cărei formă de reprezentare ideatică se recalibrează pe alt nivel de generalitate
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]