3,331 matches
-
SudEst și a întreprins cercetări care au demonstrat definitiv că hepatita B pro voacă cancer hepatic primar. Ca urmare a cercetărilor sale, a fost introdus un program de imunizare contra VHB care a avut un succes semnificativ în scăderea incidenței carcinomului hepato-celular în populația vaccinată din Taiwan și Gambia. Virusul hepatitic B este un virus parțial dublu catenar încadrat taxonomic în familia Hepadnaviridae. El este asociat frecvent cu infecții cronice progresive, cu ciroză și carcinom primitiv hepatic. Nu se cunoaște precis
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
un succes semnificativ în scăderea incidenței carcinomului hepato-celular în populația vaccinată din Taiwan și Gambia. Virusul hepatitic B este un virus parțial dublu catenar încadrat taxonomic în familia Hepadnaviridae. El este asociat frecvent cu infecții cronice progresive, cu ciroză și carcinom primitiv hepatic. Nu se cunoaște precis mecanismul carcinogenezei VHB, însă studii recente au evidențiat hiperexpresia unor inhibitori ai apoptozei hepatocitelor infectate. Peptidele virale codificate de genele preS2 și X sunt implicate în procesul neoplazic. VHB reprezintă o problema majoră de
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
procesul neoplazic. VHB reprezintă o problema majoră de sănătate publică la nivel mondial. Se estimează că mai mult de 350 de milioane de oameni sunt purtători cronici de VHB. Hepatita B este cauza principală a bolii hepatice cronice și a carcinomului hepatocelular, conducând la 1 milion de decese anual. Ample studii prospective și retrospective, în mai multe părți ale lumii, au oferit o asociere epidemiologică pu ter nică între infecția cronică cu VHB și carcinomul hepatocelular. Purtătorii de AgHBs au un
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
a bolii hepatice cronice și a carcinomului hepatocelular, conducând la 1 milion de decese anual. Ample studii prospective și retrospective, în mai multe părți ale lumii, au oferit o asociere epidemiologică pu ter nică între infecția cronică cu VHB și carcinomul hepatocelular. Purtătorii de AgHBs au un risc de 100 de ori mai crescut de a dezvolta HCC, comparativ cu populația neinfectată. Scăderea incidenței HCC la copiii din Taiwan după punerea în aplicare a vaccinării universale împotriva infecției cu VHB confirmă
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
de apariție a HCC de circa 100 de ori mai mare. Odată cu creșterea duratei de infecție, posibilitatea de formare a tumorilor crește progresiv. În contrast, infecția VHB dobândită la maturitate devine rareori cronică. Mecanismele prin care VHB conduce la apariția carcinomului hepatocelular nu sunt pe deplin lămurite. O problemă importantă încă nerezolvată este dacă VHB acționează printr-un mecanism oncogen cunoscut, în mod direct sau indirect. În general, se crede că VHB nu are un efect oncogen direct asupra celulelor hepatice
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
evoluție în mai multe etape, care implică multe mutații genice esențiale pentru dezvoltarea HCC. Cu toate acestea, spre deosebire de modi ficările genetice secvențiale din cancerul colorectal, majoritatea celor din carcinogeneza hepatocarcinomului rămân necunoscute. Pe de altă parte, latența îndelungă necesară dezvoltării carcinomului hepatic după infecția cu VHB poate sugera și o acțiune indirectă a virusului. Răspunsul imun al gazdei, împotriva pro tei nelor virale cu efect toxic asupra celulelor hepatice, pe termen lung poate cauza o necroză continuă a hepatocitelor, cu regenerare
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
integrare preferențiale care activează genele myc (c-myc și N-myc). Rămâne a se stabili dacă aceste diferențe izbitoare sunt legate de factorii determinanți virali sau factorii de specie. Au fost notate multe relații interesante între caracteristicile genetice moleculare și citogenetice ale carcinomului hepatocelular în Taiwan. În primul rând, demonstrarea amplificării și a supraexprimării protooncogenelor cunoscute, cum ar fi ciclina D1 și c-myc în HCC umane, activarea c-myc apărând mai frecvent la pacienții tineri cu nivele serice crescute de α-fetoproteină (AFP) sau cu
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
mai frecvent la pacienții tineri cu nivele serice crescute de α-fetoproteină (AFP) sau cu infecție VHB. În al doilea rând, pentru că analiza citogenetică a liniilor celulare din HCC arată cromozomul 1p este regiunea cea mai frecvent afectată. La jumătate de carcinom hepatocelular studiat s-au găsit aberații ale cromozomului 1p. Aceste anomalii grupate în partea telomerică (distală) a cromozomului 1p (cu o regiune comună localizată la 1p 35-36) sunt, de asemenea, regiuni cu pierdere frecventă a diploidismului în neuroblastom precum și în
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
repararea ADN-ului. Din cauza genei HB X, care modulează replicarea virusului hepatitei B, proteinele virale pot contribui indirect la hepatocarcinogeneză prin menținerea stării de portaj viral și predispun astfel la dezvoltarea de hepatită cronică, ciroză și, în cele din urmă, carcinom hepatocelular. Diferite evenimente marchează HCC induse de virusuri, direct sau indirect, probabil acționând în diverse etape din cursul genezei tumorale și în modalități distincte. Într-adevăr, efectele directe și indirecte ale virusului care acționează în mod concertat sunt probabil responsabile
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
direct a fost sugerat de curând; l Risc crescut în fața altor infecții virale cum ar fi cele cu virusul Epstein-Barr (boala Hodgkin), virusul Papilloma uman (cancer de col uterin și cancer anal), virusul herpes uman (sarcomul Kaposi) și virusul hepatic (carcinomul hepatocelular). 8. Virusuri cu potențial oncogen pentru om Au fost realizate progrese substanțiale în înțelegerea neoplasmelor asociate SIDA, dar patogeneza exactă a acestor tumori maligne nu este încă pe deplin elucidată. Multe din cazurile de cancer asociate cu HIV sunt
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
considerat oncogen datorită riscului relativ ridicat pentru anumite tipuri de cancer în SIDA cum sunt sarcomul Kaposi (KS) și limfomul non-Hodgkin (LNH), care sunt asociate cu gama herpes virusuri. Alte tipuri de cancere virale, cum ar fi HPV legat de carcinomul in situ la nivelul colului uterin în cazul femeilor și de tumorile ano-genitale la bărbații homosexuali sunt, de asemenea, frecvente deși acest lucru este mai puțin marcat în cazul carcinomului invaziv. Și tumorile testiculare au o incidență crescută în infecția
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
tipuri de cancere virale, cum ar fi HPV legat de carcinomul in situ la nivelul colului uterin în cazul femeilor și de tumorile ano-genitale la bărbații homosexuali sunt, de asemenea, frecvente deși acest lucru este mai puțin marcat în cazul carcinomului invaziv. Și tumorile testiculare au o incidență crescută în infecția cu HIV. Toate aceste cazuri pot fi o consecință a imunodeficienței cauzate de HIV. 8. Au fost descrise determinări hematologice la pacienții români care nu au călătorit în zone endemice
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
cancer asociate cu Papillomavirus uman (HPV) În patologia umană a prezentului, atenția se îndreaptă către trei entități tumorale maligne în care virusurile Papilloma joacă un rol transformator esențial: a) cancerul de col uterin, b) cancerele anogenitale și orofaringiene și c) carcinoamele cu celule scuamoase. 8.1.6.1.1. Cancerul de col uterin Acest tip de neoplazie, semnalată încă din antichitate, are, obișnuit, o incidență de 8-10 cazuri la suta de mii de femei, dar în unele screening-uri din SUA, frecvența
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
suspectate a juca un oarece rol și în can cerul de esofag. Datele disponibile nu sunt pe deplin convingătoare și variază sub stan țial între laboratoare individuale și diferite regiuni geografice de la zero la 67 %. 8.1.6.1.3. Carcinoamele cu celule scuamoase Acest tip de carcinoame în curs de dezvoltare la pacienții cu epidermodisplazie veruciformă (EV) s-au dovedit în 1979 a conține membrii unui subgrup specific de HPV. Dezvoltarea PCR-ului cu spectru larg care permite detectarea unei
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
în can cerul de esofag. Datele disponibile nu sunt pe deplin convingătoare și variază sub stan țial între laboratoare individuale și diferite regiuni geografice de la zero la 67 %. 8.1.6.1.3. Carcinoamele cu celule scuamoase Acest tip de carcinoame în curs de dezvoltare la pacienții cu epidermodisplazie veruciformă (EV) s-au dovedit în 1979 a conține membrii unui subgrup specific de HPV. Dezvoltarea PCR-ului cu spectru larg care permite detectarea unei game largi de tipuri de HPV a
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
epidermodisplazie veruciformă (EV) s-au dovedit în 1979 a conține membrii unui subgrup specific de HPV. Dezvoltarea PCR-ului cu spectru larg care permite detectarea unei game largi de tipuri de HPV a dus la descoperirea unui procent ridicat de carcinoame cu celule scuamoase în rândul persoanelor imunosupresate precum și la persoanele imunocompetente care conțin, în parte, noile secvențe HPV. În prezent, mai mult de 80 % din aceste tumori, sunt HPV pozitive. Un raport recent descrie o prevalență mai mare de anumite
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
col uterin. Ulterior au fost analizate cu precădere genomurile tipurilor 16 și 17 de Papilloma uman, putându-se preciza rolul fiecărei structuri moleculare din componența acestora (fig. 8-19). De reținut că inventarierea genomică și studiul transcrierii virale în celule de carcinom cervical au confirmat că ADN-ul viral se integrează frecvent în cel al celulei victimă, imortalizându-le. 8. Virusuri cu potențial oncogen pentru om Rolul proteinelor E6 și E7 În ultimii ani s-a dovedit că proteinele virale E6 și
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
pentru om Rolul proteinelor E6 și E7 În ultimii ani s-a dovedit că proteinele virale E6 și E7 (expresii ale genelor cu același nume) sunt absolut necesare în procesul de imortalizare (cancerizare) al unor culturi celulare din biopsii de carcinom cervical. Intervenția genelor virale HPV timpurii E6 și E7 este antiapoptopică, împiedicând moartea celulelor transformate neoplazic (le asigură „nemurirea“), fapt des întâlnit la imunodepresați care dezvoltă veruci pe părțile expuse la soare. De altfel, când se vorbește de E6 și
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
următoare, ei au lămurit numeroase necunoscute referitoare la carcinogeneză cu acest herpesvirus uman. Între aspectele nou relevate a fost și cel că virusul Epstein-Barr nu este implicat doar în limfomul descris de Denis Burkitt la copiii africani, ci și în carcinomul nazofaringian frecvent la asiatici, ca și în unele limfoame cu celule B. Folosirea imunoflorescenței a avut ca rezultat detectarea unui nivel ridicat al titrurilor de anticorpi contra antigenelor virale, atât la pacienții cu limfom Burkitt, cât și la cei cu
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
nazofaringian frecvent la asiatici, ca și în unele limfoame cu celule B. Folosirea imunoflorescenței a avut ca rezultat detectarea unui nivel ridicat al titrurilor de anticorpi contra antigenelor virale, atât la pacienții cu limfom Burkitt, cât și la cei cu carcinom nazofaringian. În plus, aceste teste au indicat că EBV este larg răspândit în întreaga populație a mapamondului. În 1958, grupul de cercetători conduși de E. Henle a identificat EBV ca fiind agentul cauzal al mononucleozei infecțioase. Culturile celulare au permis
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
limfadenopatii, splenomegalie, astenie pronunțată, hiper-limfocitoză (> 50 %) cu limfocite atipice și nivel crescut al transaminazelor. În țările în curs de dezvoltare, anticorpii anti-EBV apar devreme în timpul vieții iar boala este de cele mai multe ori asimptomatică. EBV este asociat cu limfomul Burkitt și carcinomul nazofaringian. Limfomul Burkitt este o formă malignă de tumoră asociată cu EBV care este endemică în regiunile centrale din Africa și Noua Guinee, cu o incidență anuală de 6-7 cazuri la 100.000 și un vârf de incidență la 6-7
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
au fost discriminate două tipuri de latență: a) tip I, care se găsește în limfocitele B reactivate ce au markerii CD10 și CD77, în care se exprimă doar antigenul EDNA1 (a se vedea mai departe); b) tip II, întâlnită în carcinomul nazofaringian și în celulele Sterberg din maladia Hodgkin. În acest caz sunt exprimate atât antigenul viral EBNA1, cât și LMP, TP1 și TP2. 8. Virusuri cu potențial oncogen pentru om 8.3.4.1. Antigene asociate stării de latență Aceste
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
implicate in corpore în diferitele forme clinice care recunosc drept agent cauzal virusul Epstein-Barr ci, în unele entități morbide, acționează doar un singur antigen prooncogen (cazul limfomului Burkitt, în care nu s-a depistat decât prezența EBNA-1), în altele, precum carcinomul nazofaringian (CNF), alături de EBNA-1 fiind puse în evidență și alte antigene. Acestea sunt implicate în neoplazii ale pielii și mucoaselor. În acest sens ne referim mai ales la proteinele latente de membrană LMP (LMP-1, LMP-2). Redăm, în continuare, un inventar
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
LMP-1 exprimat în piele a dus la o marcată hiperplazie epitelială cu modificarea expresiei de keratină 6. Concomitent, LMP-1 a indus o mărire marcată a expresiei factorului de creștere epidermic. Cum LMP-1 este prezent în cantități semnificative la bolnavii cu carcinom nazofaringian, se consideră că acest antigen joacă un rol de luat în seamă în patogeneza acestei afecțiuni cu incidență crescută în Asia de Sud-Est. În ce privește structura și unele dintre funcțiile oncogene exercitate de proteina virală LMP-1, acestea au fost detaliate în secțiunea
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
în secțiunea intitulată „Cazul imortalizării cu Epstein-Barr Virus“, la pp. 213-216 ale prezentei lucrări. LMP-2, cu variantele sale - antigenele LMP-2A și LMP-2B - au și ele o acțiune de mortalizare a limfocitelor B și, mai ales, a celulelor epiteliale (în cazul carcinomului nazofaringian). sTRuCTuRI dE ACIzI nuClEICI prezente în celulele B infectate latent cu EBV au fost evidențiate în numeroase prelevări biopsice și în culturile celulare de B * Bel-2 este o proteină care inhibă exercitarea proceselor apoptotice favorizând oncogeneza. ** A20 este un
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]