3,228 matches
-
ai frânt destul... M-ai frânt destul, acum mă coase, cât timp o inimă mai am, dar lacrimi circulă prin vase și sânge mai puțin de-un gram. Au fost iubiri nesănătoase în care, inocent, credeamm-ai frânt destul, acum mă coase, cât timp o inimă mai am. Cu degete așa frumoase, subțiri și lungi, îmi pare cam târziu să coși bucăți rămase de suflet care strigă blamm-ai frânt destul, acum mă coase! Anestezie de primăvară E frig acum, dar câteodată aud
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
nesănătoase în care, inocent, credeamm-ai frânt destul, acum mă coase, cât timp o inimă mai am. Cu degete așa frumoase, subțiri și lungi, îmi pare cam târziu să coși bucăți rămase de suflet care strigă blamm-ai frânt destul, acum mă coase! Anestezie de primăvară E frig acum, dar câteodată aud cântând o interpretă; e primăvara ... cam discretă, cu voce stranie, sedată. în zbor angelic de egretă recheamă tot ce-a fost odată, dar amintirea e ciudată și însuși timpul o regretă
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
de copac esență de alint, Pe frunze caut dulci cuvinte să mă mint. Scorpia Te duc în sat, îți dau cazma Mă pui în pat? Mi-ai luat bazma?! Te pun să sapi! Lotu-i mare, Tu crezi că scapi? îți cos picioare! Să-mi iei saboți, ia-ți săpăligi, Deseară poți doar mămăligi. Te urcă-n deal să sapi la vii, Să vii c-un cal pe la chindii, Să treci prin lan: un snop de maci Tu ai alt plan?! Nu
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
-ți așterni dorul pe-o piatră de râu Și să-ți ții amoru-n frâu. Eu, bietul, doar piatră lui Brâncuși vreau să-i fiu! Timpul în firimituri Clipele-și scutură praful de pe aripi în grimase purtându-și masca; eu îmi cos speranța de mâneca zilei uzând cuvinte rătăcite-n cerul gurii. Poate vrea timpul să mă irosească învechindu-mă-n pasul lui neînceput. Abil, în vreme se afundă. Nu vrea să-mi vândă nicio fărâmă de secundă. Neobosit, le caută pe
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
din oglindă o să se ia după mine - și sigur că ea exact asta face. Apoi își examinează trena spectaculoasă, care a fost făcută pe comandă chiar de Vera, în persoană, și pe care, ulterior, douăsprezece cusătorese de la Casa Lesage au cusut cele mai frumoase diamanțele, astfel încât efectul să fie acela de praf de zâne. — Ești superbă, Claire, spune Bea. Pentru că, în fond, ce altceva poți să-i spui unei femei care poartă o astfel de capodoperă? Amândouă ne holbăm la mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
pe fiecare în parte ca să dea senzația de polen), corecți din punct de vedere botanic, dar realizați din zahăr. Asta ca să nu mai spun de modelul de fond de pe glazură care e la fel cu modelul după care au fost cusute diamantele de pe rochia de mireasă și cu cel de pe farfuriile de porțelan! și ce contează că prăjitura asta ca un zgârie-nor costă aproximativ tot atât cât taxa pe un an la un colegiu privat? E, literalmente, perfect. E o capodoperă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
faci pe dracu-n patru să scapi și din înghesuiala asta, ufff, ufff, Tușico, Angelina, acum chiar că n-o mai pot lungi, parcă se aud niște pași venind dinspre capătul coridorului. Eu am preferat întotdeauna adevărul gol-goluț în locul poveștilor cusute cu ață albă, spune Tușica, departe de mine orice bănuială, completează Angelina, ufff, ufff, uite cum nu știi niciodată de unde sare iepurele, ai fost prea naivă, Delfinașule, să nu iei în calcul și o asemenea variantă, n-o să afle nimeni
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
Roja, urmărind și el atent unduirile șoldurilor și umerilor Delfinei, care se mișcă în ritmurile muzicii lăsate deocamdată în surdină. — Asta zic și eu ținută, nu se poate abține Părințelul să constate. — Vă cred și eu, zice Roja, și-au cusut fiecare niște țoale cum n-a văzut Parisul, să nu-mi mai vorbiți de azi înainte dacă în noaptea asta n-o să se frîngă inimi, dacă n o să fie ele vedetele spectacolului de dans. — Ar trebui să mergem la ele
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
zice ciulindu-și încă o dată atent urechile, o fi închis-o de tot sau a dat-o doar mai încet? Dacă bine îmi aduc eu aminte, începe să recapituleze Roja adunîndu-și gîndurile, Delfina a fost prima care a început să coasă manifestele instigatoare în manșetele și gulerele cămășilor. Pe cont propriu, ferindu-se de ochii celorlalte, le explică. — Treabă de muiere, spune Curistul, s-a descurcat bine femeiușca, recunoaște, nimeni n ar fi făcut-o mai bine. Pînă s-a dat
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
încă se mai prelinge din rană, să le răsucească, să le dea la o parte ca să vadă mai bine, s-a lovit rău, unu, doi, trei centimetri, de la asta i se trage amețeala, pune Gulie diagnosticul, va trebui s-o coasem, altfel nu o să se cicatrizeze, foarte bine voluntarule, zice Dendé, că eu m-am săturat să tot fac pe mama răniților, ia-l tu în primire, adaugă și dispare în spatele tejghelei, deschide un sertar și începe să caute într-o
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
merge repede, prima ne-a luat ceva mai mult timp, dar acuma țac-pac și gata, zice Gulie perforînd restul găurilor și dobîndind brusc o plăcere ciudată termină treaba în doi timpi și trei mișcări. Ia priviți-l cum arată, e cusut ca o minge de fotbal, nici n-a mai fost nevoie să leșini, Tîrnăcop, mai trebuie doar să-l pansăm, zice Gulie smulgîndu-și și cealaltă mînecă. La ce bun atîta zoreală? se gîndește Roja, simțind că se apropie de Baracă
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
procedat corect. Ea chiar a luat-o de bună, nici prin cap nu i-a trecut c-ar putea fi o făcătură de-a voastră, zise Roja. Mi-am pierdut ceva timp să-i demonstrez că povestioara cu bilețelul era cusută cu ață albă. — Am încercat și noi să împușcăm doi iepuri dintr-un foc, spuse Angelina. Că nu ne-a prea reușit, asta e. Eram disperate să luăm legătura cu tine. — Nu era mai simplu să-mi fi spus despre
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
revelion. Muncise la ea o duminică Întreagă. Materialul acoperea covorul de iută al camerei. Înarmată cu un teu, trăgea linii cu o bucată de săpun. Apoi a luat foarfecile de croitorie ale doamnei Ster și a Început să taie. A cusut-o la Singer-ul aceleiași doamne. La ediția de noapte a telejurnalului rochia era gata. Îi venea atât de bine, Încât se bucura În sinea lui că nu mergeau nicăieri de revelion. Cu atât mai mult cu cât trebuia să recunoască
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
lui Flavius-Tiberius, student Întârziat pe atunci prin anul IV și ghid la Eximtour. Aveau și alte semne de recunoaștere. Ochii, bunăoară: verzi ca ai Amaliei Morar-Koblicska, mama doamnei Moduna, renumită la vremea ei pentru eleganța costumelor bărbătești pe care le cosea În atelierul propriu din Piața Carolina. Înălțimea: l,85. Atâta a avut și tatăl doamnei Koblicska la Întoarcerea din Galiția, când se credea că e doar rănit, nu și tuberculos, din care cauză a și murit după ce, mai Întâi, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
pe un semn, o aprobare a planului. Să Înțeleg că nu vei lipsi? Întrebă el timid. O asigurare În plus nu strica. În nici un caz. Așa ceva nu se ratează. Iau asupra mea panotarea. Și rochia pe care tocmai ți-ai cusut-o, se grăbi el să adauge. Ar da prestanță evenimentului... Pot veni așa cum sunt acum, la urma urmei, căci nici tu nu vei fi În frac. Cred că nu. Asta Înseamnă: pantaloni de velur, adică ăștia pe care Îi porți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
pahare de băuturi pe care le luau după plac invitații doamnei Koblicska. În picioare sau pe fotolii și canapele, musafirii puteau admira și costumul care Îmbrăca servitorul amfitrioanei. Comenzile curgeau chiar din seara petrecerii. Cum În atelierul doamnei Koblicska se cosea și lenjerie bărbătească, Coriolan putea fi admirat ținând cu aceeași siguranță tava cu șampanie și În ținută sumară, ceea ce făcea pe multe cucoane să ofteze, sau să bea șampania cu o repeziciune care Încălca toate regulile după care fuseseră crescute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
nici o slujbă. Tot împrumuta mărunțiș de la fetele de-aici și cerșea pe bulevarde băutură și mâncare de la indivizi de vârsta lui tataia. Uneori dispărea vreo două-trei zile și se întorcea cu ceva bani, apoi ne spunea tot felul de povești cusute cu ață albă despre cum a făcut rost de ei. Era o trombonistă clasa-ntâi și nimeni nu credea un cuvânt din ce zicea. — Zi-mi poveștile cusute cu ață albă. Și minciunile lui Betty în general. Sheryl stinse țigara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
se întorcea cu ceva bani, apoi ne spunea tot felul de povești cusute cu ață albă despre cum a făcut rost de ei. Era o trombonistă clasa-ntâi și nimeni nu credea un cuvânt din ce zicea. — Zi-mi poveștile cusute cu ață albă. Și minciunile lui Betty în general. Sheryl stinse țigara și-și aprinse imediat alta. Fumă în tăcere câteva momente și mi-am dat seama că actriței din ea începea să-i placă ideea de a o caricaturiza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
în pat, așa-i? — Așa-i. — Iar de dimineață? — Dimineața am pornit spre L.A.. Betty m-a însoțit la întâlnirile mele și a încercat să mă tapeze de cinci verzișori, dar am refuzat-o. Apoi mi-a vândut o poveste cusută cu ață albă, cum că se întâlnește cu sora ei în fața hotelului Biltmore. Voiam să mă descotorosesc de ea, așa că am lăsat-o în față la Biltmore chiar în seara aia, în jurul orei cinci. Dup-aia n-am mai văzut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
la fel de vagă precum „hidrobicicletă”, „quasar” sau „obscurantism”. Încercă să-și aducă aminte Felix S 23 dacă văzuse undeva soții adevărate: parcă văzuse, da, soția unui mecanic de întreținere de la Drăgănești-Vlașca, o femeie mărunțică, slăbuță, care, în schimbul a două-trei bujii, le cosea huse de noapte. Dar soții de genul Gettei 2, soții practic eterne, nu văzuse. Se gândea apoi comandantul Felix S 23, în acele seri fericite, să-i dăruiască Gettei ceva frumos. Dar ce? Bujii? N-avea sens, Getta 2 poseda
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
pe mormântul răposatului, cu toate că nimeni nu-l iubise și nu-l regreta. Însă după acest început promițător, a urmat o listă lungă de eșecuri ale Bătrânului. Unul și-ar fi tăiat venele, pentru ca să urle apoi după ajutor. În timp ce doctorii îi coseau venele, ar fi țipat ca din gură de șarpe că fusese înșelat: „M-a mințit! Mi-a vorbit despre moartea lui Seneca și a lui Petroniu, m-a asigurat că e o moarte dulce, ca o sfârșeală, fără dureri, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
înalt, cu capul ras și cu fața netedă și roșie, ședea într-un jilț larg de abanos și își rezema picioarele, încălțate cu sandale țesute din fire de aur și cu legături de mătase, pe o pernă pe care era cusut din mărgele de aur chipul soarelui, cu razele lui. Alături stătea o măsuță din același lemn negru, cu unelte de scris și foi de papirus curate. Marele Preot al Atlantidei, știutorul tuturor celor văzute și al celor nevăzute, citea. La
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
decorul. Florence Alexander, care fusese ea Însăși actriță În tinerețe, se ocupa Îndeaproape de afacerile soțului ei. La Începutul carierei lui de director de trupă, Îl ajutase să facă economii la costurile de producție creînd rochiile actrițelor, ba chiar și cosând o parte din ele. De asemenea, supraveghea atent direcția scenică și verifica personal, Înainte de fiecare premieră, ca toată recuzita să fie la locul ei. Premierele erau Întotdeauna problematice - se puteau Întâmpla atâtea -, dar aceasta mergea foarte bine. Cât de chipeș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
plecăm în sus, ci noi singuri decisem să o facem. Și unde credeți că furăm? Piticile și curatele stele puncte erau și când ieșirăm la ele. Stăteau calme și liniștite într-o continuă stare privilegiată, căci ele stelele cerului erau, cusute cu platină fir erau și puse pe întunecata pânză nocturnă pentru înveselirea noastră, pentru a ne ține nouă de urât. Ce făceau ele toată ziua? Întreaga zi, cât ținea ziua invizibile se preschimbau și lângă noi, curioase, veneau. Timpul îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
-i domolească cubului pâlpâirea, nu făcu decât să-i stingă, aceluiași cub, nuanța atotînvăluitoare de coniac revărsat. 46 DANIEL BĂNULESCU zgomot intestinal, emis probabil, din pricina proastei creșteri, chiar de ea. - Vah! Vah! Vah! - Catralioane de ace nerupte degeaba, pe când te coseau, Norocosule! Secole de măiestrie artistică s-au perindat, fără ca un singur trubadur să-și adune curajul să-și chestioneze iubita dacă a exhibat, sau nu, un mic zgomot intestinal. Ei, uite că tu ai întrebat- o! Și cum a reacționat
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]