3,724 matches
-
ultimul sistem ontologic al lumii, mâncând pâine cu gem pe un ziar și trăgând dintr-o pipă umplută cu tutun de țigări Carpați ―, cu o vorbă din Jurnalul lui Kierkegaard care spunea că divinul intră în lume îmbrăcat în haine umile. Acum, cu cabana umilă a lui Heidegger, mi se părea că am în față tema însăși a fenomenologiei. În tot ce a scris, Heidegger s-a ocupat de un singur lucru: de ceea ce apare as-cunzîndu-se. El însuși apărea, cu sărăcia
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
lumii, mâncând pâine cu gem pe un ziar și trăgând dintr-o pipă umplută cu tutun de țigări Carpați ―, cu o vorbă din Jurnalul lui Kierkegaard care spunea că divinul intră în lume îmbrăcat în haine umile. Acum, cu cabana umilă a lui Heidegger, mi se părea că am în față tema însăși a fenomenologiei. În tot ce a scris, Heidegger s-a ocupat de un singur lucru: de ceea ce apare as-cunzîndu-se. El însuși apărea, cu sărăcia acestei Hutte, ascunzîndu-se. Viața
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
bancă cu încuviințarea autentificată a lui Virgil. marți, 25 iunie Trec pe la Sănduc Dragomir. Este limpede că pe omul acesta, care, după moartea lui Noica, ne-a dat o altă măsură a gândirii, una ce pornea de jos, din miezul umil al fiecărui lucru, pentru ca apoi, asemeni spiritului din sticlă eliberat, să se lățească peste întreaga lume ― l-am pierdut. Aerul acela de bonomie eternă, pe care îl proiectează uneori în afară lenta ciuruire a creierului, s-a instalat pe fața
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
fluxul necontenit al mașinilor stă scris: Filarmonica din Novosibirsk. Siberia. Plec visător. Rușii își câștigă viața la Paris îmbrăcați în frac și cântând la trompetă Aida. Câteva sute de metri mai departe, postate în fața unui Monoprix, două maramureșence cu priviri umile te scutesc să împingi singur ușa magazinului. Până și în cerșetorie vindem cel mai necalificat produs: un simplu gest, simpla disponibilitate de servitor. Dar ce are a face? Important este că până la urmă cu toții "ne integrăm în Europa". luni, 12
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
De fapt, ce ar fi dacă am pune și punctul ei de vedere alături de al lui? Un articol de genul „ea și el“. Jack ridică o sprânceană către Lisa, suspicios. Este un subiect epuizat, spuse Lisa scurt. — Da? spuse Ashling umilă. OK. — Suntem în data de 12 mai astăzi, încheie Jack ședința. Consiliul vrea ca primul număr să apară pe piață la sfârșitul lui august. ăsta poate părea un termen lung pentru cei care vin de la publicații săptămânale, dar de fapt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
înăuntru pentru că își exploatează angajații, furându-le țigările. Jack Devine, eroul clasei muncitoare. —Eroul autoproclamat al clasei muncitoare ar fi mai corect, comentă Trix. —Cum adică? spuse Ashling, neputând să își ascundă curiozitatea. I-ar plăcea să fie văzut ca umil și să fie și el în stare să facă munca pe care trebuie să o facă pentru banii pe care îi primește. Nemulțumirea lui Trix față de lucrurile astea era aproape tangibilă. Problema e, reluă Kelvin, că s-a născut în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
drumul către sala de recepții. Nu lăsăm niciodată jacheta. Trebuie să le lași impresia că ești foarte ocupată, că doar treci pe aici pentru câteva minute, că ai o viață mult mai interesantă undeva în altă parte. —Scuze, spuse Ashling umilă. Nu mi-am dat seama. În sala de petrecere, o femeie slabă, îmbrăcată din cap până în picioare cu produse din colecția de vară Morocco, le-a întâmpinat și le-a întrebat cine erau, după care le-a cerut să semneze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
toate bufnițele alea? Deși majoritatea celor prezenți râdeau, Lisa îl citise imediat pe Ted. Știu că este prietenul vostru, dar ăsta e un caz evident de Noul-Costum-Hugo-Boss-al-Împăratului, spuse ea sarcastic. —Face asta doar ca să își găsească o prietenă, explică Ashling umil. Poate că e în regulă atunci. Lisa știa foarte bine ce însemna expresia scopul scuză mijloacele. Au mai urmat doi comici după Ted, apoi era rândul lui Marcus Valentine. Atmosfera a început să se schimbe, părând să se umple de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
de ce a trebuit să porți pantaloni? întrebă când, peste câteva secunde, trecu și Ashling peste el. Când Lisa a apreciat că sunt destul de departe de hotel, a încetinit. Ashling a prins-o din urmă și i-a aruncat o privire umilă și neliniștită. Depinde ce e înăuntru, spuse Lisa cu buzele strânse. Tocmai își amintise de ce îi plăcea să lucreze singură. Când nu se poate, trebuie să împarți - machiaj, laude, lucruri. Deschizând geanta de doctor, spuse: Poți lua fardul de ochi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
mână, a invitat-o să inspecteze niște jaluzele verticale de birou hidoase. Ea dădu violent din mână. — Dar nu le vreau pe astea! Vreau unele din lemn și te asigur că mi le pot permite! Îmi cer scuze, spuse bărbatul umil. Nu voiam să crezi că te păcălesc să dai tot bănetul ăla. Dar dacă zici că îți permiți... Lisa oftă disperată. Ce țară imbecilă. Am făcut economii, încercă ea să îl liniștească. Te asigur că e în regulă. —Ai făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
râdă. Te cred, ai o figură sinceră. Ashling strâmbă din nas. —Dumnezeule, ce grozăvie, spuse ea, arătând către halba lui goală de bere. Mai vreți ceai, părinte? —Ce? Nu, Ashling, trebuie să te rog ceva, spuse el pe un ton umil. Te superi dacă trecem pe la un număr de comedie? Doar pentru jumătate de oră? Este cineva pe care chiar vreau să îl văd. Sigur, de ce nu? Asta nu urma să fie genul de ieșire la o cină scumpă și simandicoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
în care îi stă părul observatorului în timpul observației. Ce muncă plină de însemnătate facem noi aici! Ashling căzu pe gânduri, întrebându-se dacă ar trebui să se supere, dar Jack i-a luat-o înainte: —Scuze, spuse el, dintr-odată umil. Râdeam și eu. Asta e cel mai îngrijorător, îi șopti Trix lui Ashling la ureche. —Ai terminat de scris materialul despre Jasper Ffrench? se răsti Lisa la Trix. — Da. Lisa se apropie pentru a se uita peste umărul lui Trix
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
să se poată asigura, el a împăturit hârtia. A doua zi, telefonul lui Ashling a sunat la opt și un sfert. Ora matinală însemna că este Clodagh, disperată. Și chiar ea era. —Sunt trează de la șase și jumătate, spuse ea, umilă. Vreau doar să spun că îmi pare rău pentru aseară. Îmi pare foarte, foarte rău. M-am făcut rău de râs? Cred că problema este că am doi copii și nu prea ies... —Ai fost bine, spuse Ashling adormită. Toată lumea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
spun ceva amuzant. Ashling abia aștepta să spună povestea cu pipi și Oui, când Marcus replică: —Ascultă, eu sunt cel amuzant, da? Uimită, Ashling se uită urât la el. — Ce este în neregulă cu tine? — Nimic, spuse Marcus, dintr-odată umil. Îmi pare rău. —E din cauză că muncesc atât de mult, nu? Ashling se săturase. Se certaseră de mult prea multe ori pentru că el se simțea ignorat. —Marcus, dacă te consolează cu ceva, tu ești singura persoană cu care mă văd. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
mai bună, spuse Ashling intrând în bucătărie. Te-ai gândit și la mine câtuși de puțin când i-o trăgeai prietenului meu? Clodagh era în agonie. Cum să explice vinovăția, tortura? — Chiar m-am gândit la tine, Ashling, spuse ea, umilă. M-am gândit, a fost atît de greu. Dar te gândești că doar personajele din telenovele au aventuri. Dar și oamenii obișnuiți au, se întâmplă. —Dar mie. Cum ai putut să îmi faci mie asta? — Nu știu. Dar nu ieși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
aici a doua zi. — Când a făcut mai mult decât să spele căni? Nu avem conversația asta. Am halucinații. Clodagh dădu din cap, cu ochii în pământ. —Te-ai dus la Edinburgh cu el? Din nou, Clodagh dădu din cap umilă. Nu aș fi spus că este genul tău, o acuză Ashling, conștientă de faptul că fața ei era contorsionată și urâțită de durere. Cât și-ar fi dorit să aibă o mină calmă și plină de demnitate. —Nici eu nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
doar pentru că așa voia ea. Dylan i-a acordat tot timpul tandrețe și dragoste și îi venea greu să creadă că astea se transformaseră în duritate, chiar dacă ea era responsabilă pentru asta. Voi primi custodia, repetă el. —Bine, spuse ea umilă. Dar, deși fața îi era speriată, în minte i se agitau cuvintele: Nu îmi va lua copiii, în nici un caz! — Da, voi vorbi cu ei. Dylan se duse în camera în care Craig și Molly se uitau la televizor. Ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
sugeră Joy. Poate a mințit-o. Sau poate te ținea pe tine ca avantaj pentru a o obliga pe ea să îl părăsească pe Dylan. Mult prea târziu, Joy a realizat cât de dură fusese afirmația asta. Scuze, spuse ea umilă. Nu mă gândeam...Și Clodagh? Dacă ar trebui să aleg eu între Marcus și Dylan, știu pe cine aș alege. Iisuse! Scuze din nou. Auzi, nu vrei niște chipsuri? Ashling dădu din cap. Vrei ceva de mâncare? Ciocolată? Floricele? Ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
a murit, ne ferim să vorbim despre părintele nostru atunci cînd ne vedem. S-ar cuveni oare să le spun: „Doar nu sînt singurul din familie care a citit cărțile tatei?“. Cărți În care i se cere femeii să fie umilă, răbdătoare, tăcută și să stea acasă: „Femeia e făcută pentru interior, iar bărbatul pentru exterior“, se poate citi Într-o lucrare care i-a adus autorului ei Marele Premiu catolic pentru literatură și, de asemenea: „Bărbatul e veșnicul hoinar, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
adresează lui Hristos: „Aș putea oare, Doamne, să compar cu al Tău chipul uneia din făpturile Tale pe care o iubești mai mult decît pe mine? Copiii noștri vor avea oare harul de a-Ți fi asemenea, fraterni față de cei umili și față de animale, Închinați Ție prin ochii lor curați și Înlăcrimați de gîndul paradisului și prin nasul drept, semn al cărnii, eternă crucificare a pămîntului și a cerului?“. Semnalase deja, vorbind de logodnică, faptul că sprîncenele și nasul formează semnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
copiii, fără nici o vină și nici o putere în a determina respectarea legii. Poate că ar fi trebuit alese alte forme ale luptei sindicale pentru o revendicare a cărei soluționare este doar o chestiune de timp. Dar aceasta este doar o umilă părere de profesor. De trei săptămâni, particip, în calitate de parlamentar, de la o zi la alta, la protestele profesorilor de la Suceava. Alături de alți colegi din echipa din care fac parte, nu am fost și nu voi rămâne indiferentă la această situație pe cale
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
Martie în Parlamentul României, puține mi-au fost date să trăiesc până acum ! Așteptările noastre, drumurile noastre... Nu vreau să moralizez, nu vreau să culpabilizez. Mă întorc din nou către mine, întrebându-mă, în calitate de om politic, dar și de dascăl (umil profesor de lingvistică), de român, dar și de cetățean european, de femeie a prezentului, dar și a viitorului, prin copii și nepoți, cum aș putea defini orizontul de așteptare de astăzi al poporului meu. Pornesc la analiză, luându-mi ca
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
ca niște școlari cuminți fără să pricepeți nimic (p. 49). De fapt, el vrea să știe dacă să dea curs poruncii tatălui de a-l urma în meseria de tăbăcar sau să încerce să stea alături de înțelepți în pofida originii sale umile : Murdă rindu-mi mâinile de argăseală, nu mi-aș murdări oare și sufletul ? Pot eu să devin filosof ? Eu, Eurites, un neisprăvit și un neobrăzat ? (p. 49). Într-o discuție particulară cu Socrate, tânărul îi declară direct că îl urăște din pricina
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
este un ins obsedat de ideea de libertate. Exilatul din Sinope, izgonit pentru falsificare de bani, apare la banchetul lui Aristodem desculț, cu o manta veche, largă și zdrențăroasă, un băț grosolan și o desagă, fără a arbora însă atitudinea umilă obișnuită la cei dependenți de generozitatea altora (p. 107). Diogene îl interpelează pe Aristip pentru faptul că acceptă o poziție de subordonare față de amfitrion : Salut pe filosoful Aristip. Nu și pe sclavul Aristip, care s-a așezat la coada mesei
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
bălmăjind în aburi vineți ! - Oedip, scena 9). Ulterior, când încearcă să-l oprească pe Oedip să-și afle originile de la slujitorul care l-a salvat cândva, regina e acuzată că se teme că soțul ei s- ar trage din oameni umili (Dar în trufia ei, cum sunt/ Femeile, roșește poate de-al meu neam/ De jos - Oedip Rege ; Chiar de mă trag din neam de robi, tot vreau/ să știu al cui sunt ! Tu ești mândră/ de stirpea ta regească - Oedip
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]