32,884 matches
-
sunt doctorul Roberts, de la Memorial Hospital. Marty Roberts. — Da, domnule doctor. O pauză. — E totul în regulă? — Da, doamnă Weller. Voiam doar să vă programez pe dumneavoastră și pe copiii dumneavoastră ca să veniți să vă luăm sânge și probe de țesut de obraz. Pentru testul ADN. — Am făcut deja asta. Pentru femeia aceea de la laborator. — Oh, înțeleg. Vă referiți la doctor Hunter? Îmi pare rău, nu am știut. Urmă o pauză. — Faceți, ăăă, faceți testele pentru Jack acum? zise Emily. — Da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
întrebase despre paternitate. Era îngrijorată dacă ei nu aflaseră și altceva. — Ei bine, doamnă Weller ... — Da? — Se pare că există o mică complicație. Nimic important. — Ce fel de complicație? — Laboratorul genetic a găsit urme dintr-o substanță chimică neobișnuită în țesuturile domnului Weller. Este, probabil, o eroare de laborator, o contaminare. — Ce tip de substanță chimică? — Am menționat asta doar pentru că știu că ați vrut ca soțul dumneavoastră să se bucure cât mai repede posibil de odihna eternă. — Așa este. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
de ani? — Da. — Am făcut un text toxicologic complet, la 3:37 a.m., duminică, pe opt mai. Test toxicologic și, ah, alte nouă teste. — Și ați păstrat proba de sânge? — Da, sunt sigur că am păstrat-o. Acum păstrăm toate țesuturile. — Ați vrea să verificați? — Dr. Roberts, acum păstrăm totul. Păstrăm chiar și ecusoanele nou-născuților, de câte ori se naște unul. Legea cere testarea fenilcetonuriei, dar noi păstrăm și ecusonul, pentru orice eventualitate. Păstrăm sânge din cordonul ombilical. Păstrăm țesut din placentă. Păstrăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Acum păstrăm toate țesuturile. — Ați vrea să verificați? — Dr. Roberts, acum păstrăm totul. Păstrăm chiar și ecusoanele nou-născuților, de câte ori se naște unul. Legea cere testarea fenilcetonuriei, dar noi păstrăm și ecusonul, pentru orice eventualitate. Păstrăm sânge din cordonul ombilical. Păstrăm țesut din placentă. Păstrăm excizii chirurgicale. Păstrăm totul ... — Înțeleg, dar v-ar deranja să verificați? — Pot să văd chiar acum, pe ecran, că este înregistrată, zise ea. Avem proba congelată în congelatorul B-7. Va fi dusă la depozitul suplimentar, la sfârșitul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Boston Pentru publicare imediată OAMENII DE ȘTIINȚĂ CREEAZĂ O URECHE MINIATURALĂ ÎN LABORATOR Prima „Formă parțială de viață“ la MIT Aplicații posibile în tehnologia auzului Savanții de la MIT au creat pentru prima dată o ureche umană într-o cultură de țesut. Artistul australian Stelarc a colaborat cu laboratoarele de la Institutul de Tehnologie din Massachusetts pentru producerea unei urechi suplimentare pentru el însuși. Urechea este puțin mai mare decât un dop. Țesutul luat de la Stelarc a fost cultivat într-un bioreactor de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
pentru prima dată o ureche umană într-o cultură de țesut. Artistul australian Stelarc a colaborat cu laboratoarele de la Institutul de Tehnologie din Massachusetts pentru producerea unei urechi suplimentare pentru el însuși. Urechea este puțin mai mare decât un dop. Țesutul luat de la Stelarc a fost cultivat într-un bioreactor de micro-gravitate, în timpul creșterii. MIT a dat publicității o declarație conform căreia urechea suplimentară poate fi considerată „o formă de viață parțială - parțial construită și parțial crescută“. Urechea încape în palma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
MIT a dat publicității o declarație conform căreia urechea suplimentară poate fi considerată „o formă de viață parțială - parțial construită și parțial crescută“. Urechea încape în palma unei mâini. Anul trecut, același laborator MIT a produs bucăți de carne din țesut de broască, crescute pe plasă de polimeri. Totodată, ei au crescut bucăți de carne din celulele unui miel nenăscut. Și au creat ceea ce au numit „piele animală fără victime“. E vorba de o piele care fusese cultivată artificial în laborator
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
asigurarea lui de sănătate a fost anulată. — De ce? — Tatăl lui avea gena BNB71 pentru boli de inimă. — Da? N-are nici o logică. Tipul era maniac cu sănătatea. — Avea gena. Asta nu înseamnă și că era activă. Am găsit-o în țesuturi. Iar acest fapt a fost remarcat. Compania de asigurări a aflat și a anulat asigurarea fiului, ca „pre-bolnav“. — Ei cum au obținut informația? — E online, spuse ea. — E online? E vorba de o anchetă juridică, zise ea. Conform legilor statului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Interesant, spuse avocatul. Dar asta nu contează. N-avem nici cea mai mică șansă să-l scăpăm. Capitolul 25 Henry Kendall parcă în fața spitalului Long Beach Memorial și intră pe ușa laterală a instituției, ducând în mână un container pentru țesuturi. Se duse la subsol, la laboratorul de patologie, și ceru să îl vadă pe Marty Roberts. Fuseseră prieteni în liceu, în Marin County. Marty ieși imediat. — Oh, Dumnezeule, spuse el. Ți-am auzit numele și am crezut c-ai murit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Vreau să te uiți la ceva, spuse Henry Kendall. La niște sânge. — OK, nici o problemă. Pot să întreb al cui e? — Poți să întrebi, zise Henry. Dar eu nu știu. Adică, nu sunt sigur. Îi întinse lui Marty containerul pentru țesuturi. Era o cutie mică din plastic special, căptușită cu izolație. În centru era un tub cu sânge. Marty scoase tubul. — Pe etichetă scrie: „De la laboratorul lui Robert A. Bellarmino“. Hei, nume mari, Henry. Desprinse eticheta și se uită atent la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
sentimentele. Iar sarcina artei e să trezească la viață sentimentele. Să trezească oamenii, șocându-i. Acesta e motivul pentru care mulți artiști tineri folosesc tehnici genetice și material viu, ca să creeze artă. Artă umedă, cum o numeau ei. Artă a țesuturilor biologice. Mulți artiști lucrau acum în laboratoare științifice, iar arta rezultată era, categoric, științifică. Un artist crease cotlete într-o capsulă Petri și apoi le mâncase în public, într-un spectacol. (Se pare că aveau un gust groaznic. Oricum, erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Long Beach Memorial. Dr. Martin Roberts, administrator șef al laboratorului de patologie, responsabil cu autopsiile din spital, a fost acuzat de 143 de cazuri de extragere ilegală de organe din cadavre și de vinderea lor, prin contrabandă, unor bănci de țesuturi. Procurorul din Long Beach, Barbara Bates, spune: „Această acuzație seamănă cu o poveste dintr-un film de groază de factură proastă“. Bates a pretins, de asemenea, în acuzația formulată, că dr. Roberts a falsificat certificare de deces, a falsificat rezultate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
de cinci ani, a furat cu premeditare organe de la mii de cadavre, inclusiv oasele lui Alastair Cooke, de 95 de ani; o anumită firmă de biomedicină din Fort Lee, N.J., care a vândut organele furnizate de Mastromarino unor bănci de țesuturi din toată țara; un crematoriu din San Diego, despre care se crede că a furat organe din cadavrele care li se încredințau, un altul din Lake Elsinore, California, la care organele erau păstrate în niște congelatoare uriașe, înainte să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
uriașe, înainte să fie vândute, și Centrul Medical al UCLA, unde 500 de cadavre au fost dezmembrate și vândute pentru 700.000 de dolari, unele către firma Johnson & Johnson. „Problema a căpătat o amploare mondială“, spune procurorul Bates. „Furturi de țesuturi au fost raportate în Anglia, Canada, Australia, Rusia, Germania și Franța. Suntem de părere că astfel de furturi se petrec, la ora actuală, peste tot în lume. Pacienții sunt foarte îngrijorați“. Dr. Roberts s-a declarat nevinovat la toate acuzațiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Familia Greenberg a vrut să se asigure că alte familii nu vor avea parte de aceeași durere, așa că l-au convins pe Reuben Matalon, un genetician, să creeze un test prenatal pentru boala Canavan. Familia Greenberg și-a donat propriile țesuturi, țesuturile copiilor lor morți și s-au străduit să obțină țesuturi de la alte familii cu boala Canavan, din întreaga lume. În cele din urmă, în 1993 a fost descoperită gena pentru boala Canavan. În sfârșit, un test prenatal gratuit era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Greenberg a vrut să se asigure că alte familii nu vor avea parte de aceeași durere, așa că l-au convins pe Reuben Matalon, un genetician, să creeze un test prenatal pentru boala Canavan. Familia Greenberg și-a donat propriile țesuturi, țesuturile copiilor lor morți și s-au străduit să obțină țesuturi de la alte familii cu boala Canavan, din întreaga lume. În cele din urmă, în 1993 a fost descoperită gena pentru boala Canavan. În sfârșit, un test prenatal gratuit era pus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
vor avea parte de aceeași durere, așa că l-au convins pe Reuben Matalon, un genetician, să creeze un test prenatal pentru boala Canavan. Familia Greenberg și-a donat propriile țesuturi, țesuturile copiilor lor morți și s-au străduit să obțină țesuturi de la alte familii cu boala Canavan, din întreaga lume. În cele din urmă, în 1993 a fost descoperită gena pentru boala Canavan. În sfârșit, un test prenatal gratuit era pus la dispoziția familiilor, la nivel mondial. Fără știrea familiei Greenberg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
gena pentru boala Canavan. În sfârșit, un test prenatal gratuit era pus la dispoziția familiilor, la nivel mondial. Fără știrea familiei Greenberg, dr. Matalon a brevetat gena și apoi a cerut taxe mari pentru teste. Multe familii care contribuiseră cu țesuturi și bani ca să ajute la descoperirea acelei gene, acum nu își puteau permite testul. În 2003, familia Greenberg și alte părți implicate l-au dat în judecată pe Matalon și Spitalul de Copii din Miami, sub acuzația de încălcare a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Asta însemna că mergea spre vest. Și asta și voise. Mai mult sau mai puțin. Iar atunci, în tăcerea încordată, Gerard reîncepu. — Doamnelor și domnilor, mesdames et messieurs, damen und herren, din ceea ce a fost odată o masă nearticulată de țesuturi fără viață, vă prezint acum un om de lume cultivat și rafinat! Aplauze! — Te întreci cu gluma, spuse Stan. Iar eu te avertizez. Este viața mea... nu uita! cântă pasărea, țipând cât putea de tare. Parcă toată mașina vibra. Stan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
a putut veni personal. — Acest tribunal a ordonat ca ea să se afle aici, spuse judecătorul. Personal. — Știu asta, Onorată Instanță, dar ea și copilul ei sunt urmăriți, în prezent, de un vânător de recompense care are intenția să extragă țesuturi din corpurile lor. În consecință, ea a fugit, ca să evite asta. — Ce vânător de recompense? întrebă judecătorul. De ce este implicat un vânător de recompense în asta? — Exact asta am vrea să aflăm și noi, Onorată Instanță, spuse Bob Koch. Judecătorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
părăsit corpul mamei, putem presupune că fie mama, fie alte rude pot simți un atașament puternic față de fetus și doresc să aibă controlul asupra a ceea ce se face cu el, fie că e vorba de înmormântare, incinerare sau de donarea țesuturilor pentru cercetare sau pentru ajutarea altora. Noțiunea că spitalul sau doctorul pot dispune de acest fetus după bunul plac, numai pentru că se află în afara corpului și, în consecință, ar fi material rezidual, este categoric nerezonabilă și inumană. O logică similară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
decide acest lucru, conform unui alt concept juridic introdus forțat prin analogie. Nu putem reprima sentimentele umane printr-un ordin judecătoresc. Și totuși, exact asta au încercat să facă acele tribunale. Unii judecători au luat decizii în cazurile legate de țesuturi considerând aceste țesuturi ca fiind deșeuri. Alții au considerat țesuturile ca fiind material de cercetare, asemenea cărților dintr-o bibliotecă. Unii au considerat țesuturile ca fiind proprietate abandonată, de care se poate dispune în mod automat în anumite circumstanțe, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
conform unui alt concept juridic introdus forțat prin analogie. Nu putem reprima sentimentele umane printr-un ordin judecătoresc. Și totuși, exact asta au încercat să facă acele tribunale. Unii judecători au luat decizii în cazurile legate de țesuturi considerând aceste țesuturi ca fiind deșeuri. Alții au considerat țesuturile ca fiind material de cercetare, asemenea cărților dintr-o bibliotecă. Unii au considerat țesuturile ca fiind proprietate abandonată, de care se poate dispune în mod automat în anumite circumstanțe, la fel cum casetele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
prin analogie. Nu putem reprima sentimentele umane printr-un ordin judecătoresc. Și totuși, exact asta au încercat să facă acele tribunale. Unii judecători au luat decizii în cazurile legate de țesuturi considerând aceste țesuturi ca fiind deșeuri. Alții au considerat țesuturile ca fiind material de cercetare, asemenea cărților dintr-o bibliotecă. Unii au considerat țesuturile ca fiind proprietate abandonată, de care se poate dispune în mod automat în anumite circumstanțe, la fel cum casetele de bagaje închiriate pot fi deschise, după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
asta au încercat să facă acele tribunale. Unii judecători au luat decizii în cazurile legate de țesuturi considerând aceste țesuturi ca fiind deșeuri. Alții au considerat țesuturile ca fiind material de cercetare, asemenea cărților dintr-o bibliotecă. Unii au considerat țesuturile ca fiind proprietate abandonată, de care se poate dispune în mod automat în anumite circumstanțe, la fel cum casetele de bagaje închiriate pot fi deschise, după un anumit timp, iar conținutul lor poate fi vândut. Alți judecători au încercat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]