6,372 matches
-
revărsare este împie- dicată la marginea foii de hârtie, antiromantismul și anti- lirismul scriitorului devenind semnificative în aceea că blochează mareea și vagul sentimental, retorica și decla- mația care apar doar în decupajul parodic, substanță de contrast iremediabil generatoare de comic. Pornind de la stilistica propusă de Leo Spitzer ar trebui să identificăm etimonul stilistic al operei, acea recurență semnificativă. Ceva ne ajută în acest sens și anume ceea ce Anne Herschberg Pierrot numește clișaj ăclichage) ca practică a clișeului „la tentative de
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
caragialismului, cât și al identității căreia el îi devine expresie. Iar Alexandru Dragomir consi- deră că expresia acestei deformări o dă comicul și caricatura. „Această lume a perturbației, a amestecului și a deformării ia la Caragiale forma caricaturii și a comicului. Comicul este aici expresia necesară pe care o îmbracă contrastul dintre cele două lumi. Pentru că într-o lume provincială, „sublunară”, cultura devine o comicărie, Caragiale a ales comicul, deci expresia artistică cea mai adecvată pentru dezvăluirea acestei comicării.” Există două
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
Sinele, iar această identificare deformatoare era pusă sugestiv sub semnul unui narcisism à rebours. „Suntem scuturați toți de febra caricaturii (s.n.), de voluptatea grotescului. Avem un ochi rău : cultivăm grimasa, reinventăm expresio nis- mul. Grimasa nu este aici cea a comicului, expresionismul fiind unul al deformărilor în tușă groasă a trăsăturilor ? Nu ne aflăm cu acest comic și cu caricatura în proximitatea lui „simț enorm și văz monstruos” ? Caricatura îl presupune prin definiție, enormitatea și monstruosul fac parte din stilistica caricaturalului
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
toți de febra caricaturii (s.n.), de voluptatea grotescului. Avem un ochi rău : cultivăm grimasa, reinventăm expresio nis- mul. Grimasa nu este aici cea a comicului, expresionismul fiind unul al deformărilor în tușă groasă a trăsăturilor ? Nu ne aflăm cu acest comic și cu caricatura în proximitatea lui „simț enorm și văz monstruos” ? Caricatura îl presupune prin definiție, enormitatea și monstruosul fac parte din stilistica caricaturalului. La aceste deformări apela și Caragiale când îl invoca pe Jiquidi unul dintre cei mai reputați
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
apropie de adevărul maximei lui Gogol : „Dacă privim atent și îndelung o istorie nostimă, ea devine din ce în ce mai tristă.” Ambi- valența și ambiguitatea pe care le sesiza prozatorul rus erau recalculată de către Eugen Ionescu în formula : „Puțin lucru separă oribilul de comic”. Poate că nu aceasta din urmă este chiar formula comicului caragialesc, deși există excepții precum Inspecțiune, Două loturi sau farsa 1 Aprilie, însă către această deformare va împinge interpretarea operei un Lucian Pintilie în De ce trag clopotele, Mitică ? Tristețea revelată
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
îndelung o istorie nostimă, ea devine din ce în ce mai tristă.” Ambi- valența și ambiguitatea pe care le sesiza prozatorul rus erau recalculată de către Eugen Ionescu în formula : „Puțin lucru separă oribilul de comic”. Poate că nu aceasta din urmă este chiar formula comicului caragialesc, deși există excepții precum Inspecțiune, Două loturi sau farsa 1 Aprilie, însă către această deformare va împinge interpretarea operei un Lucian Pintilie în De ce trag clopotele, Mitică ? Tristețea revelată de Gogol în chiar substanța comicului o simțim tulbure uneori
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
urmă este chiar formula comicului caragialesc, deși există excepții precum Inspecțiune, Două loturi sau farsa 1 Aprilie, însă către această deformare va împinge interpretarea operei un Lucian Pintilie în De ce trag clopotele, Mitică ? Tristețea revelată de Gogol în chiar substanța comicului o simțim tulbure uneori la Caragiale. Comicul caragialian este însă pus în abis cu formula „simț enorm și văz mon- struos”. Chestiunea contemporaneității, actualității lui Caragiale este și ea deplasată, de la lumea lui Caragiale la caragialescul potențial al locuitorilor ei
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
a spus la terminarea unei furtunoase întrevederi cu regina Maria: "Crezîndu-mă tigru, românii au trimis o leoaică să mă răpună". 54 Regele a constituit guvernul dictaturii sub președinția lui Miron Cristea, patriarhul României. Nu se putea închipui act politic mai comic și trist. Pentru a da guvernului însă un aspect de autoritate dictatorială, a numit pe Armand Călinescu, ministru de interne. Partidele politice au fost desființate. În locul lor a luat ființă Frontul Renașterii, partid fantomă, marionete în uniforme sclipitoare și ridicole
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
răsturnări de situații și metamorfoze tipologice surprinzătoare, prin pendulări între lumi reale și fantastice. Efectele speciale computerizate au fost folosite din plin, așa încât producția a avut toate calitățile unui blockbuster memorabil, cu mare impact vizual. În contrapondere la mixtura de comic, aventură și fantasy din pelicula lui Verbinski, filmul Blackbeard : Terror at Sea (2006, regia Richard Dale și Tilman Remme) s-a 100 plasat foarte aproape de adevărul istoric al pirateriei de secol al XVIII-lea. Figura cvasi-realistă a piratului Edward Teach
PIRAŢI ȘI CORĂBII Incursiune într‑un posibil imaginar al mării by Adrian G. Romila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/850_a_1578]
-
1912, Moartea lui Cain - 1914), nuvele apărute sub genericul Din amintirile unui bătrân în revista „Neamul românesc” (1909-1910) și în „Arhiva” ieșeană (1911), proză memorialistică (Curtea domnească din Iași, Ulița mare și Pomul verde 1913), opera muzicală Cetatea Neamțului, opera comică Pescarii din Sulina ș.a. Era și un pasionat muzician. Nașterea, moartea și întreaga lui creație sunt legate de orașul Iași. Ieșenii mai vechi îi spuneau „cneazul Moruzzi din Tătărași”. Ultimii ani i-a trăit retras într-o căsuță din fundacul
Personalităţi ieşene by IoanTimofte () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91513_a_93222]
-
Povestirile lui Hoffmann de Jaques Offenbach etc. George Popa a reușit de fiecare dată să redea muzica întreagă lăsată de compozitor în partitură. A fost un mare interpret, nu doar un cântăreț de operă, având disponibilitate pentru roluri tragice și comice în aceeași măsură. Era înzestrat cu calitățile fundamentale ale cântărețului de operă: frumusețea, strălucirea, expresivitatea vocii, egală în toate registrele, impunătoare, cu puterea de a insufla viață personajelor. S-a dovedit mereu ascultător, maleabil, disciplinat în relațiile profesionale cu regizorii
Personalităţi ieşene by IoanTimofte () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91513_a_93222]
-
de sancțiuni disciplinare, din partea unor superiori obtuzi, care nu-l înțelegeau sau nu-l agreau. Astfel, în 1932 primește patru zile de arest sever pentru lipsă nemotivată de la serviciu, iar în 1934, două zile pentru o întâmplare de-a dreptul comică. Primise ordin să-și interneze în spital soldatul de ordonanță dar, la rugamințile acestuia, i-a dat drumul în concediu. "Du-te, mon cher, la iubita ta îi va fi spus ce rost are să zaci prin spitale...". Superiorii nu au
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
Costică (Anastasiu) îl acompania cu: "Ia porumbul, Na porumbul, Ia porumbul, Na porumbul !" Nici cu maistrul radio, Romică Cerneschi, nu-i era rușine Escadrilei 59, sub raport artistic. "Alifie" sau "Aspirină", cum îi ziceau toți, era plin de talent de comic teatral. El nu avea nevoie de un repertoriu învățat de undeva, deoarece felul în care își "debita părerile" în toate împrejurările, vesele sau triste, de treabă serioasă (cum ar fi fost spre exemplu o partidă de pocher, la care s-
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
în plus noi invitați, printre care Păstorel Teodoreanu, Gion caricaturist și reporter de ziar, alți câțiva gazetari și N. Stroe, care rămăsese fără perechea sa din scheciurile duminicale de la radio, Vasile Vasilache [celebrul cuplu cu cele două voci care clamau, comic, pe calea undelor, în anii '30: "Alo-alo / Aici e radio / Stroe și Vasilache-lache !" n.a.] Compozitorul și actorul Vasilache își pierduse viața în primul bombardament asupra Bucureștiului. Cuplul lor însă fusese nevoit să se despartă înainte de moartea lui Vasilache. Erau condițiile
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
Maiorescu cu scopul de a strânge pe toți junimiștii la o masă comună s-a transformat repede într-o manifestare cu încărcătură spirituală de cea mai fină speță. Chiar din 1867, Maiorescu a cerut participanților să aducă o scurtă scriere comică sau satirică. „Așa de mult a prins aceasta chiar de la primul banchet al Junimii - ne spune Iacob Negruzzi - încât am repetat-o și în anii următori,până când, cu vremea, s-a făcut un obicei”... Aceste mici creații se păstrau în
Junimiștii la ei acasă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1686_a_2905]
-
s-a dus la o oală cu apă și-a scos o cană din ea, iar eu am luat castroane de supă pentru a putea bea cafeaua, ceilalți urmând exemplul meu, astfel situația mergând înspre îmbunătățire. A fost atât de comic totul, am râs cu lacrimi și din acel moment am început să ne simțim „ca acasă”, indiferent de ceea ce avea să ni se mai întâmple. După ce-am servit micul dejun, ne-am transferat pe vas (Miss Prestige) unde suntem
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
fi prea banal. Efimița se închină zeului Ipohondriei: MEDICAMENTUL. Pentru ea, fiecare dimineață și fiecare seară se concretizează într-un adevărat ritual. Mi se pare mult mai legat de piesă decât rugăciunea. Mă refer la situație, la personaje și la comic. Nici situația nu privește pietatea, nici personajele nu au un Dumnezeu și nici comicul nu cred ca va fi realizat prin rugăciunea Efimiței, la începutul piesei. Mi-aș imagina-o cu o sfințenie de necontestat înconjurată de hârtiuțe din care
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
2000 Reîntâlnirea cu sine. Personajele sunt universale. Umilință în fața lui Cehov. Spectacol pentru secolul XXI. Piesă de vedete. Avantaj? Dezavantaj? - pentru faptul că toată lumea știe textul... Trebuie uitat tot ceea ce am știut până acum. Totul vine prin descoperirea, inventivitatea individuală (comică). Adevărul de bază - plângi sau zâmbești cu fiecare personaj, emotiv, cu naivitatea de copil. Personajul trebuie „scenarizat” (eu voi căuta în spectacol). Trebuie aruncată o găleată de apă peste termenul cehovian. Fără nostalgie, tristețe. Curriculum Vitae al personajului (total). Ce
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
carne, cu suflet, cu frământări, cu sentimente, numai și numai din pricina harului de actriță. Magnetismul aparent spontan cu care își purta personajele prin scenă, intensitatea fanatică a trăirilor, echilibristica periculoasă și devastatoare pe firul transparent de ață dintre tragic și comic, glasul cu densități de bocet ancestral (uneori) sau cu gângureli de porumbiță ofensată (alteori), implicarea devotată până la nesăbuință în repetiții, au fost câteva din atuurile Adei la această vastă, colosală și obscenă „ruletă rusească” pe care, zi de zi și
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
învinge răul, eroismul luptătorilor marchează victoria asupra dușmanilor patriei sau a celor ostili ideologiei de partid. Scrierile Când zâmbesc scriitorii și artiștii (I-II, 1967-1970), Nimeni n-a murit de râs (1978) ș.a. sunt agreabile la lectură și selectează episoade comice din viața unor actori, regizori, scriitori: Mihail Sadoveanu, Victor Eftimiu ș.a. SCRIERI: Tăceri pentru apă vie, pref. Mircea Streinul, cu gravuri de Rudolf Rybiczka, Cernăuți, 1940; Hotar și inimă, București, 1941; Mătănii de zăpadă, Cernăuți, 1943; Carnetul soldatului Tilică, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290101_a_291430]
-
un repertoriu destul de vast, dar modest ca expresie literară și teatrală. Principala defecțiune pare a fi artificialitatea, datorată ușurinței în selecția și montajul episoadelor (uneori excesive, neverosimile sau nefiresc combinate), limbajului cam căutat, când forțând un stil „literar”, când unul comic (prin inserții de automatisme verbale, de construcții voit hazoase) sau de-a dreptul stângaci. Ar rămâne intenția de a pune în discuție câteva idei, aspecte ale unei comunicări fragile, prin intermediul unor personaje destul de bine conturate, unele chiar vii, puternice. Primul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289286_a_290615]
-
supusă și credincioasă, nimic nu arde pe ticăloși mai mult decât râsul-. Caragiale a creat o operă cu particularități care o unicizează în contextul literaturii naționale, dar și universale, o operă în care se disting cu ușurință trei universuri diferite: comic, tragic și fantastic. I.L.Caragiale a scric comedii ă„O noapte furtunoasă, O scrisoare pierdută, D-ale carnavalului-), drame ă„Năpasta-), nuvele ă„Două lozuri-), schițe ă„Vizita, Domnul Goe, Inspecțiune-) și povestiri ă„Calul dracului, Abu Hasan-). Caragiale este
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
membri de marcă ai partidului lor, pe care îl apără cu fanatism, sau de apariția lui Dandanache, care încurcă situația. Repetiția este asigurată prin revenirea cetățeanului turmentat, a cărui apariție nu rezolvă conflictul până în momentul când este găsită scrisoarea. Originalitatea comicului lui Caragiale ține de combinarea inimitabilă a tuturor mijloacelor artistice. Teatrul lui Caragiale, neegalat până azi, se impune prin arta desăvârșită a dialogului și a constucției scenice, prin capacitatea autorului de a realiza caractere și tipologii. Comicul și satirul îmbrăcate
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
desfășurarea ei „naturală-. De aceea, ni se adresează astfel: „Și ce să vezi?ăcititorul / ascultătorul imaginar). Din această „reprezentație nu lipsește interjecția „hăi, hăi!, atât de sugestivă pentru „rama povestirii-, ambianța ce tocmai s-a înfiripat. Urmează o adevărată scenă comică: copiii se așteptau să fie bine primiți, numai că se ivește o „hapsână de nevastăși le strică socotelile. Tot năduful colindătorilor este exprimat în aceste puține cuvinte. Și supărarea femeii este pe măsură. Ea se observă prin imprecația ăînjurătura) folosită
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
pui de zgârie brânză ca și mătușa Mărioara. Vorba ceea: a tunat și i-au adunat. Comicul e dat de plăcerea de a spune, de jovialitate și umor, de exprimarea mucalită. Pentru a stârni râsul, autorul folosește ironia, zeflemeaua, scene comice, citate, expresii, vorbe de duh, tratarea comică a unor situații dramatice. Sursele umorului sunt susținute și prin zicători rostite în versuri: ―La plăcinte Înainte, La război Înapoi.― Voinic tânăr, cal bătrân Greu se-ngăduie la drum.― Poftim punga la masă
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]