6,028 matches
-
comunicare la Institutul Marx-Engels- Lenin!” Peste destui ani, în ajunul unui examen la Universitatea de partid, Z. Ornea îi „medita” pe Vulpescu și pe Liviu Călin. Din 10 în 10 minute, de cîte ori Zigu sfîrșea expunerea unei teme, Vulpescu exclama invariabil: „Aberant!” El se situa astfel, fără s-o știe, în consens cu Karl Popper, care plasează marxismul în categoria pseudoștiințelor, pe același plan cu psihanaliza sau astrologia. În anul IV studenții făceau practică pedagogică, în cadrul căreia fiecare dintre ei
Tinerețea lui Vulpescu by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/2579_a_3904]
-
Petre Stoica)/ una salută cu sunetul rămas într-o ureche tăiată/ cealaltă cu uguitul unui porumbel conservat într-un melon/ metafizicele mijloace de circulație se despart/ lăsînd în urmă vâlvătăi de culori/ incendiind câmpuri imense de grozamă// ce întâmplare penibilă/ exclamă veștejitele testicule/ pierdute în cămașa de noapte/ a bătrânului academician cu insignă de estet" (Întâlnire profund realistă). Bătrânețea și singurătatea sunt teme vechi în lirica lui Petre Stoica. Scriam, cu un alt prilej, că poetul Petre Stoica pare a se
Un suprarealist elegiac by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11110_a_12435]
-
jurnal tv, apare domnul prim-ministru C.P.Tăriceanu care ne liniștește lămurindu-ne: - ,Există două categorii sociale mari, care nu plătesc nici un ban la fondul de sănătate: pensionarii și agricultorii..." O, asta era? Bravo! - Vezi, mă, neamule, ce subinteligenți suntem!, exclamă Haralampy. Observi ce simplu e totul? Așa le trebă pensionarilor și agricultorilor! Ia să mai termine odată cu huzureala și cu scâncetele pe la farmacii, de l-au înnebunit pe bietul fost Mircea Cinteză... Că, dacă-l ajută Dumnezeu pe dom' Tăriceanu
Conversând cu Haralampy? by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/11355_a_12680]
-
învingătoare. Impunînd o realitate mincinoasă. Partea proastă este că ideologia, vorba lui Revel, conduce lumea: nu doar ziariștii ori pacifiștii, dar și destui dintre liderii actuali de pe toate continentele iau minciuna drept realitate. Ei sînt antiamericani din naționalism. "Țărișoara mea", exclamă cu gura plină liderii de la Paris sau Ankara. Turcii au devenit brusc îngrijorați de marșul kurzilor spre Kirkuk. După ce n-au permis trupelor americane să le tranziteze țara, spre a ajunge în nordul Irakului, acum, tot ei amenință cu intervenția
Cunoașterea inutilă by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/13999_a_15324]
-
un tablou de secol XIX care i-a amintit de antichitate, de posibilitatea de a revitaliza un gen semi-compromis: peplum. Eu am făcut cunoștință cu Gladiatorul abia a doua zi după decernarea premiilor și, în întunericul sălii Cinematografului Scala, am exclamat pe tăcute conform titlului parafrazîndu-l pe Poussin, căci mi se-ndeplinea un vis. În urmă cu ani, vizitînd ruinele impozantului edificiu, încercasem să mi-l imaginez însuflețit ca-n vremurile de glorie. Acțiunea filmului se petrece exact la 100 de
Et in Colosseum ego! by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/16261_a_17586]
-
Mihail și Gavriil l În 8 noiembrie În vremea de demult, când profetul Isaia trebuia să-și înceapă lucrarea sa de vestitor al împărăției lui Dumnezeu și când a văzut ceva din strălucirea Cerului, a căzut în genunchi și a exclamat: „Vai, mie! Sunt pierdut, căci sunt un om cu buzele necurate! “ (Isaia, 6, 5). Iar omul dumnezeiesc al Legii Vechi nu și-a început predica decât după ce un serafim i-a curățit buze cu un cărbune aprins și l-a
Agenda2004-45-04-stiri () [Corola-journal/Journalistic/283031_a_284360]
-
de zile ușa a ajuns un fel de platoșă, moment în care băiatul promite să facă numai fapte bune! Pentru fiecare faptă bună, tatăl scotea un cui. Pe patul de moarte bătrânul a scos ultimul cui... la care băiatul a exclamat "Tată, am scos toate cuiele!", la care părintele, cu voce stinsă, i-a spus: "Dar găurile?" Așa e și în viață: vinovăția de a nu face ce trebuie atunci când trebuie te poate urmări toată viață. Mai puțin pe cei care
Huidu: Vinovăția și angoasele nu îți dau pace by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/36060_a_37385]
-
constă în progresia liniară, secționată de marcarea cronologică a zilei și a orei, a unor întâmplări perfect aleatorii, născute din prezența unui grup de artiști și neartiști la bordul unui vas de plăcere. Aflând numele vaporului, Nausikaa, cititorul informat va exclama: „Ah, ne aflăm într-o paradigmă joyceană! Scriitorul american intenționează, cu siguranță, să dea o replică faimosului roman din 1922, al irlandezului!" Un critic abil ar putea să găsească similitudini cu Ulysses-cartea care a bântuit subconștientul scriitorilor din anii '20
Primul Faulkner (VII) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6751_a_8076]
-
structura discursul, a și-l omogeniza cu o luciditate pe care disoluția n-o conturbă, ci dimpotrivă pare a o consolida, a o nutri precum un vector "pozitiv": "Cerul e invadat de luciditate,/ unde te mai ascunzi tu, Doamne?" (ibidem), exclamă autorul în cunoștință de cauză. Astfel încît constatăm cum înverșunarea sumbră, tonalitatea vehementă asediază nu fără un anume sistem cîteva centre vitale, cîteva teme în măsură a da seama de ansamblul existențial. Erosul nu e decît pierzanie, cale a morții
Întuneric moral by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9493_a_10818]
-
tîra înapoi sania-n care sta / sufletul meu pregătit de plecare". Sufletul este despărțit de trup în același mod nefiresc și brutal în care se produc toate ,sfîșierile" (la propriu) din poezia Ilenei Mălăncioiu. Nu știam că sfîșierea se ia" exclamă ea, constatînd că oasele zdrobite ale lui Ieronim se mutaseră în trupul femeii. Tot sufletul are puterile apei vii : ,Trupul tău din bucăți făcut abia învia / Ca apa vie sufletul se vedea cum le leagă", și tot el va porni
Ianuarie by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Journalistic/10953_a_12278]
-
administratorul teatrului, un bărbat care mi-a fost foarte simpatic, și s-a apropiat de mine. Am observat că era tulburat. , Suntem într-un impas, domnule V'rissimo", a spus el. ,Ambasadorul dumneavoastră nu vrea să prezideze întâlnirea." ,Perfect!" am exclamat. ,Asta înseamnă că nu vom avea prezidiu. Prefer să vorbesc fără să-mi stea cineva în spate." Bărbatul și-a consultat ceasul. ,Nouă trecute. Suntem deja în întârziere. Publicul a devenit nerăbdător. Teatrul mi se pare un adevărat butoi de
Centenar Erico Verissimo - Solo de clarinet by Micaela Ghițescu () [Corola-journal/Journalistic/11241_a_12566]
-
militar, rătăcit în ficțiune, se transformă într-un naiv incorigibil: "... De fapt, lucrurile sunt mai complicate decât vă închipuiți. Fratele dumneavoastră a traversat o experiență specială, nu știu, nu găsesc cuvintele, dar din ce a scris reiese că... - Domnu' maior, exclamă din nou femeia, eu sunt profesoară de limba și literatura română și măcar atât am învățat, că una-i literatura și alta-i realitatea, dacă le confundăm, dacă suprapunem planurile, greșim, adică dovedim o naivitate cu totul nepermisă. - Doamnă , eu
O moarte fictivă by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9901_a_11226]
-
rămas parțial paralizată. Zsa Zsa a decoperit faptul că piciorul ei a fost amputat în momentul în care a încercat să se ridice din pat, a declarat cel de-al nouălea soț al ei, Frederich von Anhalt. Lipsește ceva!” a exclamat actrița, îngrozită. Soțul ei susține că nimeni din anturajul vedetei nu a putut să o informeze despre operația de amputare, pentru că nimeni nu voia să o supere. Nu a putut să facă singură această descoperire deoarece are o mână paralizată
Zsa Zsa Gabor a realizat că i-a fost amputat piciorul, la 18 luni după operație by Banica Oana () [Corola-journal/Journalistic/73272_a_74597]
-
Așa s-a întâmplat și zilele trecute, când domnul ministru de Finanțe, semiblajinul Mihai Tănăsescu, anunța cu adâncă durere cum că nu putem intra în UE dacă prețul unui litru de benzină nu ajunge măcar la un EURO. Bravo, am exclamat, iacătă, încă un pas mic pentru Guvern, dar uriaș pentru contribuabil! (Scuze, domnule Neil Armstrong, pentru plagiere și adaptare...) Dar, neavând de lucru, mă împinge delavrancianul Neghiniță spre convertiri șoptindu-mi de mi-a zbârnâit membrana timpanului: Mă, Telefilule, dumneatale
Minunății by Telefil () [Corola-journal/Journalistic/13648_a_14973]
-
înainte de a apuca să scot un cuvânt, el ne dădea binețe și ne îmbrățișa de parcă am fi fost niște vechi amici ai săi, prezentându-l pe băiat impresarului său și membrilor orchestrei. Dacă ați ști ce muzică scrie puștiul ăsta, exclamă la un moment dat. M-a făcut praf, pur și simplu - și asta nu mi se întâmplă cu una cu două!" Din ziua aceea până la plecarea Maestrului din Israel, Eugen și cu mine am fost tot timpul în preajma lui, asistând
Amintiri cu Leonard Bernstein by Gina Sebastian Alcalay () [Corola-journal/Journalistic/7576_a_8901]
-
acei copii - cu cântărețul simpatic, sau cu proprietara hapsână cămării cu alimente -, ei au răspuns, nu cu lăutarul boem, ci cu furnica gospodară care muncește ... fiindcă muncește, mai repetând și zicala „cine nu muncește, n-are". - Auziți, domnii mei, a exclamat bătrânul împreunându-și mâinile păroase și trosnind din degete -, ce-nseamnă un proverb învățat în școală și care se întoarce spre tine, ca un bumerang... Invățătorul, romantic, pledase pentru șomerul liric al copilăriei lui de altădată: noapte, și să dormi
Tânăra generație by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/6126_a_7451]
-
mai-iunie 2003, și poate nici n-aș fi făcut-o dacă nu mi-ar fi atras atenția un textuleț de pe prima pagină (însoțit de o fotografie), care anunță amenințător: Ioana Bradea, un debut care schimbă fața romanului românesc. Fantastic!, am exclamat fără să vreau. Doliul literaturii române, vitregită de un asemenea roman, s-a terminat, a răsărit soarele și pe postata noastră literar-geografică și, dacă ne ajută bunul Dumnezeu, ne învârtim fără probleme chiar de-un Nobel pentru beletristică, așa cum ne-
Un debut... fulminant? by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/13599_a_14924]
-
ale personajelor cât în fragmentul Linia erotică „dintr-un roman în curs de apariție” al unei autoare cvasinecunoscute. „Proza ei nu va fi ușor digerabilă, nu va fi suportabilă multora. Nu așa arată realitatea românească de azi - vor dori să exclame puritanii noștri de serviciu.”, se strofoacă să ne convingă I.B. și îi înțeleg zbuciumul, fiindcă puritanii, acești cârcotași incurabili, ar vrea ca literatura română să rămână în stadiul de incipiență văcăresciană sau, cel mult, sadoveniană. Cum să intrăm noi în
Un debut... fulminant? by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/13599_a_14924]
-
dl. Jekyll, ci există, trăiește pur și simplu per se. De asemenea, doctorul Jekyll nu e doar un accesoriu, o mască publică, un travesti al maleficului domn Hyde, ci o individualitate cu statut bine precizat. "Eram în mod radical amîndoi", exclamă tragic bătrînul om de știință. Ar trebui să intuim aici o declarationem veracitur, mai ales că protagonistul își sprijină observația pe următorul comentariu: " Dacă fiecare dintre cei doi ar putea trăi într-o identitate separată, viața mea s-ar desprinde
Deconstrucție postmodernă by Codrin Liviu Cuțitaru () [Corola-journal/Journalistic/8827_a_10152]
-
care va scăpa de pieire, și golea acum pahar după pahar. Când ambele sticle fură goale, se ridică și strigă: "Doamnele sunt rugate să ia acum loc în sală!" Trei doamne erau de față. Ele ascultară imediat ordinul. Apoi el exclamă pe englezește: "Now let's begin!" Ușa fu deschisă, iar el intră cu un zâmbet disprețuitor, prevestitor de rele, în sală, opri cu un gest aplauzele inițiale și timp de o oră ținu într-o franțuzească de o bogăție rabelaisiană
Carl J. Burckhardt: Contele Hermann Keyserling by Mihnea Moroianu () [Corola-journal/Journalistic/11615_a_12940]
-
a patra și ne turnă la amândoi. Băusem deja două pahare din ea. Acum Keyserling nu se mai ocupă nici el de paharul său plin și privi deodată cu o expresie de imensă ironie în jur. Toate națiunile sunt odioase!", exclamă din nou, iar cu vârful barbișonului îmi arătă, ridicându-și bărbia, spre un tată de familie care împreună cu o femeie în vârstă, consoarta sa corpolentă, puternic fardată, și cu o palidă fată, consuma un hartan de miel. "Un exemplar autentic
Carl J. Burckhardt: Contele Hermann Keyserling by Mihnea Moroianu () [Corola-journal/Journalistic/11615_a_12940]
-
o clipă și am arătat spre sentința biblică. "Mai departe", rugă Keyserling încet și insistent, "te rog mai departe, să nu zăbovim lângă minciuna asta." Abia când zărirăm sclipirea Mediteranei la Saintes Maries, își încrucișă ambele brațe, respiră adânc și exclamă: Iar acum să vorbim numai cu taurii negri și caii albi - ei cel puțin ne înțeleg."
Carl J. Burckhardt: Contele Hermann Keyserling by Mihnea Moroianu () [Corola-journal/Journalistic/11615_a_12940]
-
par a se contrage, a seca drept rezultat al unui scepticism trecut în reflex, manifestîndu-se într-o înclinație către expresia laconică. Lehamitea conștiinței se oglindește în versul "economic", concentrat: "fetița cu chibrituri/ suflă în punga cu aurolac// ah ce rușine exclamă limuzina/ care gonește prin zăpadă/ spre antilopele bordelului" (Fapt divers). Ori: "iarnă grea geroasă/ cîteva vrăbii se adună/ la ușa înghețată// împart cu ele/ ultimele firimituri ale pensiei" (Notiță șianuarieț). Ori: "între glorie și nimic/ exersează orchestra șoarecilor// oricum iarna
Un poet antioficial by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14926_a_16251]
-
Creațiunea la principiile și legile unei logici și unei culturi pur concrete și sociale și ale unei estetici în totalitate de suprafață? Ardoare totuși, ardoare cu care același Psycha se oprea câteva săptămâni mai târziu, în fața unui măr înflorit ca să exclame: "iată frumusețea și iată adevărul"; am tras concluzia că prietenul Psycha știa totuși mai multe despre adevăr, decât credeam eu. Dragostea pentru formă nu implică obligatoriu ignoranță, depreciere a valorilor esențiale, cum suntem înclinați să o credem, noi ceilalți, observatori
Memoriile Mariei Cantacuzino Enescu by Elena Bulai () [Corola-journal/Journalistic/15802_a_17127]
-
invincibilă cum o prezintă Hitler. Și, cu asta, audiența a luat sfîrșit. Oricum, mai înainte, cînd Brătianu l-a informat pe Maniu că Antonescu voiește să guverneze exclusiv cu legionarii și chestiunea discutîndu-se în Biroul PNȚ, dr. N. Lupu a exclamat: "Am scăpat de o belea și am dat peste alta". Iar Maniu, cu toată experiența sa politică, socotea, în septembrie 1940, înainte de constituirea statului național legionar, "că de Antonescu ne putem debarasa mai ușor". În conducerea PNȚ, atunci, se profilau
Dezvăluirile lui Ioan Hudiță by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16753_a_18078]