5,138 matches
-
reprezintă totuși majoritatea acestui curent. Pentru numeroși aleși, în special edilii municipali, rămînerea la post sub regimul de la Vichy, mai poate încă servi la apărarea unei populații într-un moment deosebit de dificil, ceea ce nu ezită să facă André Morizet sau Henri Sellier. În asemenea cazuri este dificil să facem distincție între "alesul fidel opiniilor sale și cel care a prezentat Revoluția națională, raliindu-se unei politici colaboraționiste". Pe un alt plan, numeroși foști responsabili ai CGT, mai mult sau mai puțin
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
întîi, o dată cu fascismul care, încercînd să facă o sinteză între național și socialism, îl denaturează complet pe acesta din urmă. Acest demers va sta la originea celei de-a doua "crize revizioniste" care explodează la sfîrșitul anilor '20, datorită lui Henri de Man: în curînd, mișcarea socialistă va fi ideologic învinsă o dată în plus, datorită incapacității sale de a răspunde la problemele puse de naționalismul care, o dată cu venirea la putere a lui Hitler, va lua o formă foarte agresivă; dogmatismul socialist
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
308 Jouhaux, Léon 75, 163, 343 K Kautsky, Karl 33, 39, 60, 64, 67, 68, 69, 75, 81, 87, 91, 94, 120, 271, 336, 341 Kellog, Franck Billings 125 Kemal, Mustafa 134 Kerenski, Alexandre Fedorovici 89 Klement, Rudolf 171 Kol, Henri Hubert van 68 Kreisky, Bruno 279, 296, 354 Krenz, Egon 307, 309 Kropotkin, Piotr Alexeievici 33 Kun, Bela 92 L Labriola, Antonio 33, 53 Labriola, Arturo 71 Lacoste, Robert 154, 190, 241 Lafargue, Paul 33, 330 La Malfa, Ugo 191
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
Rodolfo 204, 214 Lloyd, Georges 89 Longuet, Jean 37, 83, 95, 97, 120, 132 Lussu, Emilio 191 Luxemburg, Rosa 45, 60, 77, 110, 209, 316, 336 M MacDonald, James Ramsay 92, 343 Mac Millan, Harold 273 Malatesta, Enrico 33 Man, Henri de 38, 47, 144, 145, 146, 147, 148, 149, 151, 152, 153, 154, 173, 178, 185, 187, 188, 202, 320, 345, 346 Marchand, Adrienne 132, 344 Marjolin, Robert 155 Marquet, Adrien 151, 154, 187, 188, 346 Marshall (Plan) 209, 212
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
185 Rosmer, Alfred 76, 338 S Saharov, Andrei 305 Saragat, Giuseppe 185, 214 Sarraut, Albert 155 Scheidemann, Philipp 91 Schevenels, Walter 163, 341 Schumacher, Kurt 209, 225, 234, 235, 273, 321 Schuman, Robert 218, 221, 234, 235, 237, 239 Sellier, Henri 188 Sembat, Marcel 76 Serwy, Victor 46 Severac, Jean-Baptiste Silone, Ignazio 186, 214 Snowden, Philip 77, 93 Sorel, Georges 62, 64, 66, 67, 71, 336, 337, 345 Spaak, Paul-Henri 136, 139, 153, 238 Spinasse, Charles 188 Stalin, Iosef 170, 174
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
numeroasele eseuri pe teme de lingvistică, filosofie, etnologie, sociologie, istorie, muzică, plastică, coregrafie, cinematografie, teatru, autorii selectați fiind Leonardo da Vinci, Friedrich Nietzsche, Sșren Kierkegaard, Roland Barthes, Benedetto Croce, José Ortega y Gasset, Ferdinand de Saussure, Martin Heidegger, John Ruskin, Henri Matisse. Documentul, mărturia, memorialistica, ce prezintă uneori prin ele însele interes literar, se încadrează frecvent în diverse configurări tematice, pentru a oferi un plus de informație. De menționat sunt cele aparținând lui François Mauriac, Lion Feuchtwanger, Nikos Kazantzakis, Paul Valéry
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289596_a_290925]
-
schematizată sub forma unor „figuri alungite verticale și paralele”, ce reprezintă domenii de activitate, în timp ce „alte figuri alungite, un fel de benzi sau panglici care le traversează orizontal pe primele”, reprezintă clase sau niveluri de statuturi (Dupréel, 1948, p. 125). Henri Janne (1908-1991) s-a folosit de această reprezentare cadrilată pentru a descrie ceea ce el a calificat ca fiind un proces de „verticalizare” a organizațiilor muncitorești. După opinia sa, organizațiile de clasă (orizontale, la început), generează niște elite în stare să
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
dreapta într-o curbă logistică. Procesul de difuzare reprezentat de curbă aduce în scenă categorii de actori cu caracteristici diferite (vezi schema 1). Fg63 -p84 Frecvențe cumulate Timp t1 t2 t3 t4 Schema 1. Procesul de difuzare a unei inovații (Henri Mendras și Michel Forsé, 1953, p. 75) „Pionierii” sunt primii care adoptă inovația între t0 și t1. Ceva mai târziu, „inovatorii” li se alătură între t1 și t2, exercitând, la rândul lor, o influență în jurul lor; am putea zice că
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
Society, vol. 24, pp. 639-668. Hunter, Floyd, 1953, Community Power Structure, University of North Carolina Press, Chapel Hill. Jaeggi, Urs, 1967, Die gesellschaftliche Elite: eine Studie zum Problem der sozialen Macht, ediția a doua, P. Haupt, Berna și Stuttgart. Janne, Henri, „Un modèle théorique du phénomène révolutionnaire?”, Annales, Economies, Sociétés, Civilisations, vol. 15, nr. 6, pp. 1138-1154. Janne, Henri, 1968, Le Système social. Essai de théorie générale, Éditions de l’Institut de Sociologie, Bruxelles. Javeau, Claude, 2002, Éloge de l’élitisme
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
Jaeggi, Urs, 1967, Die gesellschaftliche Elite: eine Studie zum Problem der sozialen Macht, ediția a doua, P. Haupt, Berna și Stuttgart. Janne, Henri, „Un modèle théorique du phénomène révolutionnaire?”, Annales, Economies, Sociétés, Civilisations, vol. 15, nr. 6, pp. 1138-1154. Janne, Henri, 1968, Le Système social. Essai de théorie générale, Éditions de l’Institut de Sociologie, Bruxelles. Javeau, Claude, 2002, Éloge de l’élitisme, Le Grand Miroir, Bruxelles. Juchler, Jakob, 1994, Osteuropa im Umbruch. Politische, wirtschaftliche und gesellschaftliche Entwicklungen 1989-1993, Seismo Verlag
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
and Row, New York. Marx, Karl, 1965, Le Manifeste communiste, Œuvres, vol. 1, Gallimard, colecția „La Pléiade”, Paris, pp. 159-195 (prima ediție: 1848). Meisel, James H., 1962, The Myth of the Ruling Class, The University of Michigan Press, Ann Arbor. Mendras, Henri; Forsé, Michel, 1983, Le Changement social. Tendances et paradigmes, Armand Colin, Paris. Merton, Robert K., 1968, Social Theory and Social Structure, The Free Press, New York. Michels, Robert, 1914, 1971, Les Partis politiques. Essai sur les tendances oligarchiques des démocraties, ediție
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
locativ sau ca loc de muncă și de odihnă). "De veți vedea vreunul în interiorul unei case, nu e într-a lui. Neîndoielnic, este în cea a unui prieten. Toate ușile sunt deschise, toată lumea se află în altă parte" ne spune Henri Michaux.89 Este, poate, singura învățătură pe care o poate ilustra simulacrul de psihanaliză pe care l-am făcut. Dar unde o fi acel "ailleurs" (altunde)? Fiecare interpret întâlnit pe drumul investigațiilor mele l-a pus într-un topos (referențial
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
libertatetc "Excurs \: drumul către libertate" Eleutheria - un nume de stradă, promisiune, nostalgie și destin. Am știut că acest orizont metafizic și social, individual și comunitar, era refuzat românilor din momentul în care am dorit, ca puști pasionat de figura lui Henri Coandă, să devin pilot kamikaze al aeronavei prezidențiale. Mă întrebam mereu de ce complotul împotriva cuplului Nicolae și Elena Ceaușescu nu reușește 1. Pentru atâția șoimi carpatini, copilăria n-a însemnat întâlnirea cu „Ozana cea frumos curgătoare”. Am contemplat în schimb
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
rămasă intactă la neoplatonici, la autorii patristici și chiar până la scolastici. Totuși, în creștinismul primului mileniu - pe vremea când lectura era încă un eveniment eclezial, precedând banchetul euharistic -, doar uzul liturgic al Scripturii legitima pasiunea bibliofilă. Inspirat de teologii alexandrini, Henri de Lubac prefera să descrie creștinismul nu ca pe o religie a Cărții, ci ca pe o religie a Cuvântului. Scolasticii au început să vorbească despre arhitectonica gândirii. Improvizația dialectică de tip socratic și retorica rafinată în protocoalele politice și
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
1888-1948), lipsesc numele unor gânditori catolici de referință care au comentat geneza și transformarea lumii moderne. De la papa Leon al XIII-lea (autor al faimoasei enciclice Rerum novarum, 1891) la autori profunzi și sofisticați precum Hans Urs von Balthasar (1905-1988), Henri de Lubac (1896-1991) sau Louis Bouyer (1913-2004), vocile teologiei apusene găsesc puțin ecou. În privința tradiției ortodoxe, cu excepția pr. Serghei Bulgakov (1871-1944) și André Scrima (1925-2000), nu apare în concertul dezbaterii despre relevanța teologică a experienței moderne nici un nume care să
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
Zosima rămâne cea mai adecvată terapie pentru buna folosire a maladiilor istorice: „Fiecare să se pocăiască pentru păcatele tuturor”. Riscul enorm al oricărei teologii a istoriei - benefic renăscută în secolul trecut sub pana unor autori ca Hans Urs von Balthasar, Henri de Lubac, Jean Daniélou sau H.I. Marrou - este acela de a intrica retrospectiv categoria necesității într-un șir de fapte care pentru modesta minte omenească apare drept o simplă contingență. „În parte cunoaștem, în parte prorocim” (I Corinteni 13, 9
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
al cunoașterii lui Dumnezeu. Este semnificativ faptul că ÎPS Bartolomeu a început această uriașă muncă de traducere și diortosire cu însăși Evanghelia. Numai cu Hristos putem înțelege că, de fapt, „creștinismul nu este o religie a cărții, ci a Cuvântului” (Henri de Lubac). Cunoașterea acestui Cuvânt se ascunde și se revelează în contemplarea rațiunii făpturilor și a sfintelor Scripturi. Primii teologi ai tradiției creștine au văzut în Sfintele Scripturi unul dintre multiplele aspecte ale Întrupării Cuvântului lui Dumnezeu (care se recapitulează
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
articolele Revoluția burgheză în România și Dezvoltarea socială a României, F. Aderca, Mișcarea literară. După necrologul Duiliu Zamfirescu, este reprodusă o poezie a acestuia, Crinul. Șt. Braborescu traduce fragmente din Hamlet de Shakespeare, Const. A.I. Ghica, versuri din Heine și Henri de Régnier. Alți colaboratori: Traian Lalescu, H. Sanielevici, I. Duscian, Iosif Nădejde. I.H.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287656_a_288985]
-
puține, paginile de traduceri cuprind doar un fragment din Novellino, cea mai veche culegere de povestiri din literatura italiană, și două poezii de Heine (Cântec și Intermezzo liric). Alți colaboratori: G. Bogdan-Duică, Coriolan Suciu, Oct. Lupeanu, Teofil Bugnariu, Livia Rebreanu-Hulea, Henri Jacquier, Septimiu Popa. I.M.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289320_a_290649]
-
Au asistat la depunerea juramântului de credinta: regele Ferdinand I al României (1914-1927), Ionel I. C. Bratianu, președintele Consiliului de Ministri, generalul Constantin Prezan, șeful Marelui Cartier General român, generalul Dimitri Gr. Scerbacev, comandantul forțelor ruse de pe frontul român, generalul Henri Berthelot, șeful Misiunii militare franceze, precum si alte personalități ale vieții politice și militate românești și străine. In după amiaza aceleiași zile, în Piața Unirii din Iași, în fața statuii primului domn al României, Alexandru Ioan Cuza, voluntarii transilvaneni și bucovineni au
Corpul voluntarilor ardeleni la Hârlău 1917-1918 by Miron Dumitru () [Corola-publishinghouse/Science/686_a_1342]
-
I-II, București, 1981; Adèle de Boigne, Memorii (Povestirile unei mătuși), I-III, pref. Marcel Petrișor, București, 1982, Un secol de zădărnicie, I-II, București, 1993; Bernard Dorival, Pictori francezi ai secolului XX, I-II, pref. Octavian Barbosa, București, 1983; Henri Rochefort, Întâmplări din viața mea, I-II, București, 1983; Honoré de Balzac, Jean Louis. Copilul renegat, București, 1984, Mireasa furată, București, 1997; Frédéric Soulié, Castelul din Ronquerolles, I-II, București, 1985; Eugène Sue, Paiața, I-II, București, 1987; Maurice Leblanc
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288902_a_290231]
-
literatură română veche. Meritele științifice ale profesorului C., nume tot mai familiar cercurilor științifice din străinătate (participa la reuniuni științifice internaționale, publica în reviste prestigioase, iar recenziile care îi comentau contribuțiile purtau semnături ilustre: Carlo Tagliavini, Mario Ruffini, Giulio Bertoni, Henri Grégoire, Mihail Laskaris ș.a.), vor fi recunoscute și onorate: în 1929 este ales membru al Academiei Americane de Studii Medievale Harvard, precum și membru corespondent al Academiei Române, la propunerea lui Ioan Bianu, iar în 1941, pe baza unui raport întocmit de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286132_a_287461]
-
Cehov, Azilul de noapte de Maxim Gorki, Așa e dacă ți se pare de Luigi Pirandello, Strigoii de Henrik Ibsen, Colportaj de Georg Kaiser, Dragoste de Paul Géraldy, În larg de Sutton Vane, Fracul de Draghely Gábor, Legea iertării de Henri Lavedan ș.a. Traduceri din poezia lui Charles Baudelaire, Théophile Gautier, Émile Verhaeren, Jules Lemaître realizează Neculai Roșca, Dragoș Vitencu, A. Pop-Marțian. Revista mai include rezumatele pieselor din repertoriul Teatrului Național din Cernăuți, interviuri, informații teatrale și culturale, epigrame. Alți colaboratori
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289818_a_291147]
-
Germania 4 Italia 1 România 1 Rusia 3 SUA 1 Compania este dintre cele mai selecte, din comitet făcând parte figuri celebre ale științei: Charles Richet, Theodule Ribot, Francis Galton, Cesare Lombroso, William James, Hugo Münsterberg, Hyppolite Bernheim, Henry Sidwick, Henri Beaunis. În articolul Histoire succinte des Congrès internationaux de Psychologie, Henri Piéron descrie primele congrese mondiale de psihologie și participanții importanți de la acestea. Primul congres mondial de psihologie a fost o inițiativă franceză (Piéron, 1954, p. 397). S-a ținut
Eduard Gruber, întemeietorul psihologiei experimentale în România by Aurel Stan [Corola-publishinghouse/Science/1422_a_2664]
-
este dintre cele mai selecte, din comitet făcând parte figuri celebre ale științei: Charles Richet, Theodule Ribot, Francis Galton, Cesare Lombroso, William James, Hugo Münsterberg, Hyppolite Bernheim, Henry Sidwick, Henri Beaunis. În articolul Histoire succinte des Congrès internationaux de Psychologie, Henri Piéron descrie primele congrese mondiale de psihologie și participanții importanți de la acestea. Primul congres mondial de psihologie a fost o inițiativă franceză (Piéron, 1954, p. 397). S-a ținut între 6 și 10 august 1889, cu ocazia uneia din cele
Eduard Gruber, întemeietorul psihologiei experimentale în România by Aurel Stan [Corola-publishinghouse/Science/1422_a_2664]