3,475 matches
-
cazuri). Prezenta nodulilor murali și dimensiunile sub 2 cm sau mărimea chisturilor de peste 2 cm se asociază cu o rată de malignitate de 25% [8,10,11];tipul mixt, cu afectare de canal pancreatic principal și canale pancreatice secundare. Clasificarea histopatologica, bazată pe histologie și expresia mucinelor la imunohistochimie a subîmpărțit IPMN în patru categorii:subtipul intestinal (proliferări papilifere de tip intestinal, tapetate cu celule înalte, columnare,pseudostratificate cu celule Goblet ocazionale și cu expresie MUC6);subtipul pancreatico-biliar (papile cu sistem
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Nicolae Rednic () [Corola-publishinghouse/Science/92197_a_92692]
-
printr-o cicatrice cheloidă deprimată. Forme clinice: forma cu fistulă este mai frecventă, forma de adenită cronică hipertrofică (limfom TBC) este caracterizată de o adenopatie voluminoasă (de dimensiunea unui ou), fermă, mobilă, neaderentă. Diagnosticul de certitudine se stabilește prin examen histopatologic, ganglionii prezentând foliculi tuberculoși și celule gigante. Examenele paraclinice evidențiază: creșterea VSH-ului, radiografia toracică cu leziuni pulmonare TBC, și intradermoreacția la tuberculină este pozitivă. Inocularea puroiului la cobai permite diagnosticul de certitudine, dar tardiv. Evoluția adenitelor TBC este cronică
Tratat de chirurgie vol. VII by JECU AVRAM, IULIAN AVRAM () [Corola-publishinghouse/Science/92085_a_92580]
-
leagă speranța de prezența unei tumori cu caracter benign. De aceea, chiar și când toate circumstanțele clinico-imagistice pledează pentru caracterul malign, opinia noastră este să formulăm un răspuns care să nu distrugă speranțele: „certitudinea o vom avea doar după rezultatul histopatologic”. „Operația este singura soluție terapeutică?” Această întrebare trebuie să și-o pună și medicul specialist și mai ales să răspundă cu toate variantele posibile de tratament, dar și cu probabila evoluție naturală a bolii. Răspunsurile în fața unei tumori diferă evident
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
are planificarea și imaginarea mentală a întregii operații de către operator, pe baza datelor imagistice existente, ca formă de pregătire preoperatorie [11]. Scopurile terapiei chirurgicale în tumorile cerebrale sunt: − reducerea masei tumorale și implicit a efectului compresiv al acesteia; − precizarea diagnosticului histopatologic; − restabilirea funcțiilor cerebrale afectate prin compresiunea exercitată de tumoră; − refacerea circulației lichidiene cerebrale. Toate acestea au ca obiectiv final asigurarea unei calități mai bune a vieții pentru pacient. De aceea în cazurile în care, pe baza datelor clinice și imagistice
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
evoluție favorabilă postoperator nu există motive pentru prelungirea internării peste 7 zile. Pacienții cu evoluție neurologică trenantă vor fi menținuți atâta timp cât este nevoie, după care vor fi îndrumați spre o secție de terapie recuperatorie și sau terapie adjuvantă dacă diagnosticul histopatologic o impune. COMPLICAȚII Orice operație neurochirurgicală are o serie de rezultate previzibile ca și consecință a unor manopere asupra unor regiuni înalt diferențiate funcțional. Complicația reprezintă o abatere de la o evoluție previzibilă pentru tipul și localizarea tumorală. În 148 linii
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
întemeiate pentru a menține pacientul după ce se scot firele de sutură. În condițiile persistenței unui deficit, bolnavul va fi îndrumat spre un serviciu neurologic în vederea recuperării deficitului, cu recomandarea de a fi începută terapia fizicală cât mai timpuriu. Dacă rezultatul histopatologic impune o terapie adjuvantă, bolnavul va fi îndrumat spre serviciul teritorial de oncologie în vederea tratamentului radio- și chimioterapic. Acest tratament este de preferat să nu înceapă mai repede de 3 săptămâni de la operație, pentru aasigura vindecarea completă a regiunii. Primul
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
o incizie mică la nivelul scalpului pentru o gaura de trepan prin care se introduce intracerebral o pensă de biopsie, utilizându-se coordonatele tridimensionale obținute prealabil de scanarea și procesarea computerizată (fig. 4.37). Specimenul obținut se trimite pentru analiza histopatologică. Pacientul se menține sub observație câteva ore, dacă starea o permite, putându-se externa în aceeași zi. Riscurile intervenției sunt minime. Dacă țesutul obținut nu este elocvent este necesară repetarea biopsiei. Alte riscuri includ: hemoragia intracerebrală, hemoragie intratumorală, crize comițiale
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
IOAN ȘTEFAN FLORIAN, ALEXANDRU-DRAGOȘ IOSIF, ADRIANA BARIȚCHII, MIHAI ROBERT DĂNCIUȚ Tumorile gliale reprezintă cele mai frecvente tumori primare ale sistemului nervos central și sunt reprezentate de un grup heterogen de tumori, cu apariție și distribuție anatomică variată, cu diferite aspecte histopatologice și istorie naturală variată de la un tip la altul, cu aspecte clinice și imagistice particulare, cu posibilități terapeutice mergând de la simpla observare clinico-imagistică la o terapie multimodală, cu un prognostic diferit, având ca punct comun originea lor neuroepitelială. În linii
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
DĂNCIUȚ Fiind tumori de origine glială în mod natural se vor dezvolta intraaxial, dar au și tendință de creștere intraventriculară sau subarahnoidiană. Au cel mai frecvent la origine celulele astrocitare, oligodendrogliale și ependimare, însă există și tumori în care aspectul histopatologic apare intricat, fiind considerate tumori mixte (oligoastrocitoame). Principalele caracteristici ale tumorilor gliale de grad mic sunt: − rata de creștere este relativ lentă; − se manifestă clinic prin crize epileptice și o sărăcie de manifestări neurologice; − în general nu se contrastează după
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
localizare predilectă la nivel cerebral. La copii au o localizare frecventă la nivelul trunchiului cerebral. Au un procent de distribuție mai mare la bărbat decât la femeie, în statistica noastră raportul fiind de 57% versus 43% [1]. Datorită polimorfismului lor histopatologic dea lungul vremii au apărut numeroase clasificări și încercări de sistematizare a acestor tumori [2-6]. Caracteristica astrocitoamelor fibrilare este faptul că în decursul evoluției lor pot să degenereze producând celule cu un grad de malignitate mai mare. Astfel un gliom
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
recidivelor tumorale sau în cazul degenerării maligne. Xantoastrocitomul pleomorfic Sunt tumori rare, ce apar la adultul tânăr, superficial la nivelul emisferelor cerebrale. Au o evoluție lentă cu un prognostic foarte bun. Simptomatologia de debut este dominată de prezența crizelor comițiale. Histopatologic au o formă compactă care conține multă reticulină ce formează o rețea, infiltrate cu celule inflamatorii cronice perivascular și cu un conținut lipidic variabil. Celulele prezintă un pleomorfism accentuat, cu prezența unor celule gigante multinucleate. La examenul imagistic apar ca
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
din totalul glioamelor. Sunt frecvente la adult între 30-50 ani și mai rare la copii, predominând ușor la bărbați. Majoritatea sunt supratentoriale (cu precădere lobul frontal). Au tendința de a invada structurile mediane profunde (septum pelucid, comisura sau peretele ventricular). Histopatologic: Macroscopic, oligodendrogliomul este o tumoră de consistență moderată, de culoare gri-brună, cu zone ferme, dure, calcificate și altele moi, chistice date de necroză. Aceste tumori apar de obicei la nivelul substanței albe cerebrale de unde se extind fie spre spațiu subarahnoidian
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
de consistență moale, culoare cenușie care se diferențiază de țesutul cerebral normal adiacent, arii hipodense ce captează substanța de contrast (nu toate astrocitoamele anaplazice captează substanța de contrast). Diferențierea față de glioblastomul multiform este dificilă macroscopic, ea făcându-se pe criterii histopatologice, unde prezența necrozei este determinantă pentru diagnosticul de glioblastom multiform. Microscopic se observă o creștere a celularității, cu un număr mai mare de mitoze, dispuse radiar de-a lungul a numeroase vase sanguine. Vasele tumorale formează o rețea densă, au
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
mai bun sau similar cu cel al pacienților cu glioblastom primar. Fiziopatologie. Glioblastoamele pot fi clasificate ca primare sau secundare. Cele primare se întâlnesc în majoritatea cazurilor (60%). Chiar dacă aceste subtipuri tumorale nu pot fi diferențiate din punct de vedere histopatologic, există numeroase elemente genetice care le deosebesc. Tot mai multe studii au început să evalueze prognosticul 166 asociat cu diferitele mutații [10,11]. Unele dintre cele mai des întâlnite anomalii genetice sunt următoarele: Pierderea heterozigoției la nivelul cromozomului 10q este
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
comparativ cu țesutul cerebral normal. Diagnosticul diferențial trebuie făcut cu: gliomul de grad mic, cavernomul cerebral, limfomul, metastaza cerebrală, abcesul cerebral, toxoplasmoza, necroza de iradiere. Tratament. Tratamentul glioblastomului multiform poate cuprinde o gamă largă de metode: biopsierea tumorală pentru examenul histopatologic, ablarea tumorală, radioterapia și chimioterapia. În perioada preoperatorie tratamentul se îndreaptă către combaterea hipertensiunii intracraniene, a hiponatremiei, a crizelor epileptice și corticoterapia preoperatorie. O rezecție largă a glioblastomului asigură o îmbunătățire a calității, duratei supraviețuirii și o îmbunătățire din punct
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
o îmbunătățire a calității, duratei supraviețuirii și o îmbunătățire din punct de vedere neurologic, dar oricât de agresivă este intervenția operatorie, chiar și în cazul hemiemisferectomiei, nu se obține o vindecare [31]. Tratamentul chirurgical al glioblastmului multiform urmărește: − stabilirea diagnosticului histopatologic; − scăderea presiunii intracraniene prin reducerea masei tumorale; − scăderea efectului compresiv asupra parenchimului cerebral și diminuarea edemului cerebral; − aplicarea de medicamente intratumoral (gliadel); − obținerea unui diagnostic molecular și genetic, cu precizarea statusului MGMT și prezența de deleții la nivelul cromozomilor 1p
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
în favoarea sexului masculin. La copil sunt localizate frecvent la nivel subtentorial (70%) și mai puțin supratentorial (30%) [1]. În Clinica de Neurochirurgie din Cluj-Napoca ependimoamele anaplazice au reprezentat 3% din totalul glioamelor de grad înalt operate în ultimii 12 ani. Histopatologic. Macroscopic apar ca formațiuni dure, solide, voluminoase, lobulate, de culoare cenușiu-roșiatică, friabilă, de consistență moale, aspirabilă, bine vascularizate. Localizările supratentoriale au o culoare mai cenușie, prezentând mai des chiste intratumorale. Uneori se pot observa calcificări intratumorale sau necroze. Microscopic se
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
și semne neurologice de focar. Oligoastocitoamele apar tipic în substanța albă. Oligodendrocitele se întâlnesc predominant în regiunea fronto-temporală ceea ce face ca aceste tumori să apară la acest nivel. Macroscopic se pot observa: arii de necroză, hemoragie intratumorală, chiste degenerate, calcificări. Histopatologic apar: atipii nucleare, pleomorfism celular, celularitate crescută, activitate mitotică crescută. Suplimentar se poate întâlni proliferare microvasculară și necroză. Semnele de malignitate pot fi întâlnite în componenta oligodendroglială, astroglială sau amândouă. La examenul CT oligoastrocitoamele apar ca niște formațiuni hipodense, edemul
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
meningiomul intraventricular (apare aproape exclusivă adulți), astrocitomul subependimar (localizare mediană, aspect inomogen, hidrocefalie obstructivă), astrocitomul subependimar (localizat parțial intraparenchimatos, nu are conexiune cu plexul coroid, hidrocefalie obstructivă). În localizările de la nivelul ventriculului IV de multe ori diagnosticul definitiv este cel histopatologic, existând numeroase similitudini imagistice cu ependimomul, meduloblastomul. Tratamentul papilomului de plex coroid implică două aspecte: abordul chirurgical direct al tumorii și tratamentul hidrocefaliei. Rezecția chirurgicală completă a papilomului de plex coroid reprezintă opțiunea terapeutică cea mai recomandabilă, cu atât mai
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
DE PLEX COROID Carcinomul de plex coroid este o tumoră chiar mai rară decât papilomul și apare mai frecvent la copii sub 5 ani. Apare ca o masă intraventriculară cu invazie ependimară și care captează inomogen substanța de contrast. Diagnosticul histopatologic este cel care stabilește diagnosticul definitiv aspectul fiind de pleomorfism nuclear și hipercromazie, accentuarea 176 activității mitotice, apariția de celule tumorale gigante și necroze. Invazia clară a parenchimului cerebral este de asemenea descrisă, dar aceasta nu poate constitui un criteriu
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
o treime din cazuri) sau se pot extinde și dezvolta în continuare în compartimentele extracraniene adiacente (orbită, sinus frontal, ureche medie) sau la nivelul mușchilor și țesuturilor moi ale scalpului. Rata medie anuală de creștere a meningioamelor depinde de tipul histopatologic si este între sub 1 cmc și 5,3 cmc [10]. În ceea ce privește indiciile imagistice asupra comportamentului tumoral s-a observat că prezența calcifierilor și aspectul hipointens în T2 se asociază cu un risc scăzut de creștere a formațiunii. Progresia tumorală
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
variază de la 20% în formele angiomatoase la 50% în tipul storiformpleiomorfic. Metastazele HFM pot afecta orice organ al corpului, frecvența metastazărilor depinzând de tipul histologic și variază de la 20% în formele angiomatoase la 50% în tipul storiform-pleiomorfic [14]. Anatomie patologică: histopatologic se descriu cinci subtipuri histologice: storiform-pleomorfic, myxoid, cu celule gigante, inflamator și angiomatos [17]. Histologic sunt formate din celule fusiforme cu histiocite, celule xantomatoase și celule gigante multinucleate. Nici un marker imunohistochimic nu este specific histiocitomului fibros malign [5]. Investigații paraclinice
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
celule gigante multinucleate. Creșterea tumorală are loc uzual la nivelul convexității cerebrale, invazia parenchimului determinând apariția de depozite intranevraxiale. De asemenea, pot să apară arii de necroză intratumorală și arii de hemoragie intratumorală (tumora este bine vascularizată). Ca și structura histopatologică este identic cu melanomul malign primar din alte țesuturi, testele histologice și imunohistochimice neputând face distincție între melanomul malign primar și metastazele cerebrale ale melanomului malign cu punct de plecare în alte țesuturi. Pacienții prezentând melanom meningeal primar sunt de
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
caz de limfom primar cerebral; de notat captarea difuză, imprecis demarcată și absența edemului perilezional. În afara examinărilor neuroimagistice menționate, diagnosticul poate fi facilitat și de analiza LCR prin „flow cytometry” [9]. Atitudinea terapeutică. Principalele probleme sunt legate de stabilirea diagnosticului histopatologic ferm, a localizării exclusiv la nivelul 206 creierului (nu ca suferință secundară a unui limfom non-Hodkin), identificarea condițiilor patologice predispozante (imunodeficiență indusă sau virală) și plicarea tratamentului definitiv. Odată efectuată examinarea imagistică trebuie efectuată o biopsie a tumorii. În completare
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
dezvoltă de la nivelul componentei vestibulare a nervului acustico-vestibular aproape de meatul acustic intern, în zona de tranziție a celulelor oligodendrogliale în celule Schwann (zona Obersteiner-Redlich, cam la 8-12 mm distal de trunchiul cerebral, aproape de porul acustic, iar din punct de vedere histopatologic este un schwanom (neurilemom), gradul WHO: I [1,2]. Epidemiologie. Incidența neurinoamelor în categoria tumorilor cerebrale este de 8-10% și de 75% din tumorile de unghi pontocerebelos, fiind cea mai comuna leziune diagnosticată la pacienții cu surditate unilaterala [2]. În
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]