4,141 matches
-
mai există ateliere de costume la Pipirig. Oamenii sunt demoralizați. Prosperitatea actuală provine de pe timpul când erau salariați. Toate fabricile din Târgu-Neamț s-au închis. Străinii le-au luat pe bucăți. Micii întreprinzători abia mai respiră sub taxe. Preoteasa și muștele Humuleștiul s-a înfrățit cu satul Dendermonde din Belgia. Așa a primit școala televizor, dulapuri, mașină de scris, aparatură de laborator, echipament sportiv. Școala datează din 1921 și aici învață 500 de copii. Arhitectura repetă modelul Primăriei din Craiova. În
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
are Creangă în sat? - Mai are... Chiar și eu sunt, mai de departe... Este apoi Mihai Grigoriu, profesor de geografie și fost inspector școlar din Bacău. Din familia lui David Creangă, de la Pipirig, mai este doamna preoteasă Caia... Nu toate muștele fac miere. Unii fac teatru pe opera lu Creangă, cu actori în blugi. Merge ca nuca-n perete... Dinții urmașilor Părinții au mâncat aguridă și copiilor li s-au strepezit dinții... «Creangă nu mai are pe nimeni», crede Maria Roșu
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
ocupe de Parcul Herăstrău... S-a făcut târziu. În urmă, îl aud pe Traian Băsescu: "Șefu! Șefu! Cum te cheamă! Ha, ha, ha!" Este o mierlă indiană, neagră ca tăciunele și cu guleraș galben. Eleva favorită a lui Pazvante. Dimitrie Muscă: “Sunt prea naționalist ca să nu fac performanță” Într-o țară în care exportul de materii prime a devenit sport național, transportatorii clasici și-au orientat serviciile oferite clienților tocmai în aceste direcții. Se preferă exportul de bușteni? Au apărut camioane
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
un minim de plusvaloare adăugată? Transportatorii au făcut rost de camioane potrivite. În paralel însă, unii oameni de afaceri și-au construit propria flotă de transport pentru ca activitatea lor să devină mai profitabilă. Un exemplu de acest gen este Dimitrie Muscă de la Curtici, care a conceput o «artilerie de transport», așa cum îi place să spună. Dar el nu vinde materii prime... Dimitrie Muscă este un campion al agriculturii actuale din România. Atunci când toți rătăciții din țara noastră puneau în practică insinuarea
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
propria flotă de transport pentru ca activitatea lor să devină mai profitabilă. Un exemplu de acest gen este Dimitrie Muscă de la Curtici, care a conceput o «artilerie de transport», așa cum îi place să spună. Dar el nu vinde materii prime... Dimitrie Muscă este un campion al agriculturii actuale din România. Atunci când toți rătăciții din țara noastră puneau în practică insinuarea preceptului «economia României este un morman de fiare vechi», el i-a convins pe oamenii din Curtici să păstreze patrimoniul Cooperativei Agricole
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
de magazine la Curtici, Arad, Timișoara și Oradea. A rezultat un holding agrar perfect integrat, unde întregul profit se întoarce spre Combinatul Agro-Industrial de la Curtici. A arendat mult pământ de la oameni, majoritatea bătrâni. Pentru un hectar dat în grija lui Muscă, fiecare țăran primește 1500 de kilograme de grâu și porumb, sau contravaloarea în bani. Indiferent de an. Ca să înțelegem mai bine, toți ceilalți fermieri din România acordă 400-700 kilograme de cereale pentru un hectar arendat numai în anii buni. Oamenii
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
Mergeam prin Curtici și, unde vedeam un grup de oameni, mă opream. „A murit bunica, stătea în capătul satului. Eu stau la București și nu știu ce să fac cu cele trei hectare de pământ, care mi-au rămas”. „Dă-l la Muscă!”, venea invariabil același sfat. „Uite, eu am pământ la 20 de kilometri de-aici, pe frontieră. Mă duc eu, la șaptezeci de ani, să-l mai muncesc acolo?...” Respectat și temut. «De la Muscă nu-i bine să furi că te
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
care mi-au rămas”. „Dă-l la Muscă!”, venea invariabil același sfat. „Uite, eu am pământ la 20 de kilometri de-aici, pe frontieră. Mă duc eu, la șaptezeci de ani, să-l mai muncesc acolo?...” Respectat și temut. «De la Muscă nu-i bine să furi că te bate Dumnezău și te bate și el...», m-a sfătuit același bătrân. Pe un perete plin de plasme, poate urmări în orice moment ce se întâmplă în ferme, în fabrici sau în magazinele
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
Germania, la Claas. Toți au învățat să respecte și să aplice rigoarea științifică a șefului, un om care se documentează mereu și testează în teren noile tehnologii. Artileria La fel ca Adrian Porumboiu pe latura de est a României, Dimitrie Muscă a integrat transporturile cu agricultura. Nevoile au crescut, mai ales că, de vreo opt ani, a mai făcut o fermă la Olari, satul lui natal. «Ca să acopăr nevoile companiei, am o flotă de transport completă. Lucrez cu toate forțele pe
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
lasă GPS-urile dracului! Dacă în vamă l-au prins și au văzut că are carne. Marfa se plătește când intră în România ca la curve: plătim și apoi intră marfa. Unde e factura? Să vedem. La cine merge? La Muscă.” Peste trei zile mă verifică pe mine dacă a intrat tirul, actele de pe tir și datele lui Muscă pe numele căruia e făcută factura. E chiar imposibil? Domnule, nu vrem să-i prindem. Ce tot vorbim prostii? Să-mi spună
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
plătește când intră în România ca la curve: plătim și apoi intră marfa. Unde e factura? Să vedem. La cine merge? La Muscă.” Peste trei zile mă verifică pe mine dacă a intrat tirul, actele de pe tir și datele lui Muscă pe numele căruia e făcută factura. E chiar imposibil? Domnule, nu vrem să-i prindem. Ce tot vorbim prostii? Să-mi spună mie ministrul Agriculturii că nu-i putea prinde pe cei care vindeau pâine la negru în țara asta
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
solidarității și ajutorului, al salutului. Cu mâna sprijini sau aperi, judeci și respecți. În jurul celor două mâini, au pus pus 29 de plăcuțe din marmură”. Pe ele e scris Tatăl Nostru în fiecare limbă. Este unicat. Ideea popei, zice Dimitrie Muscă. Toate costurile le-a suportat el. „Chiar și pe țigănește am scris. În jurul unei fântâni se pierd caracteristicile culturale, dar râmâi diferit. Eu spun că este diversitate de unități, nu unitate în diversitate. Pot să mă înțeleg cu un eschimos
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
avut. Și am agiuns la 82 de ani.” Câtă nevoie au cei doi băieți de păsările mamei? Dar ea pentru ei crește... „Țăranii au avut încredere în mine și mi-au dat pământul pentru că mi-am ținut cuvântul”, repetă Dimitrie Muscă. Ce straniu sună așa vorbă simplă, ca de pe altă lume, într-o țară de oameni blajini: „Mi-am ținut cuvântul”... Ceasul fermei din Curtici cântă «Noi suntem români!», apoi dă ora exactă aproape de frontiera cu Ungaria... Fudulia, revoluția și averea
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
și cu o austeritate tehnică ce descoperea pe eleva de Conservator. Pascalopol întoarse capul cu o mare satisfacție, având aerul a primi un omagiu personal. Aurelia rămase indiferentă, de-o indiferență făcută, Aglae însă dădu dovezi de impaciență, ca și când o muscă ar fi supărat-o. În sfârșit izbucni, trântind o carte: - Grozav e de agasant pianul ăsta! (Apoi strigînd:) Otilio!dă-l încolo de pian, știi că mă enervează! (Mai încet, către G. Călinescu ceilalți:) Ori știi să cânți, ori nu
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
ca și la Titi, erau îmbinate viguros deasupra nasului. Stănică, în schimb, era roșu la față, fără sa fie propriu-zis gras, de o sănătate agresivă, contrastând cu părul lui mare și negru, foarte creț și cu mustața în chip de muscă. Un guler tare și înalt ținea o cravată înfoiată ca o lavalieră. Venise îmbrăcat într-un costum de soie-écrue deschis și Felix fusese izbit, de la început, de lărgimea hainei și de ridicola dimensiune a canotierei de paie, care abia îi
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
ar îmblânzi educația sau treptele ulterioare ale evoluției. De unde vine această cruzime? A fost ea, la începuturile ei „mezozoice“, un fel de reacție violentă de apărare față de tot ce apărea ostil în natură? Când calci un gândac sau strivești o muscă, o faci cu un fel de scârbă agresivă, amestecată cu oroarea față de o specie care ți se pare așa de străină, încât în repulsia pe care o resimți se amestecă elementul „crud“, cruzimea stranie și înfiorătoare față de ceva străin, cu
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
străină de a ta, atât de străină încât ți se pare că te agresează, că este diferită de tine în mod violent și abrupt, simți că nu poți avea, în nici un fel, o relație de familiaritate. Nu poți iubi o muscă așa cum te atașezi de o pasăre, nu poți iubi un gândac așa cum ai un sentiment de gingășie față de o gărgăriță. Există o anumită graniță între speciile vieții, cele organice, care hotărăște fie un anumit grad de cruzime, repulsie și oroare
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
oroare, fie un grad opus, de apropiere, afinitate și intimitate. Oricum, cruzimea rămâne o „afecțiune“ circumscrisă la forme individuale de viață: nu poți să fii crud, să lovești cu „cruzime“ un arbore sau o stâncă, așa cum o faci cu o muscă sau cu un gândac. Deci ești crud, în fond, față de o formă de viață care provoacă în tine o atitudine dublă: știi că este ceva asemănător ție, că există ca individ dotat cu o viață proprie, și, în același timp
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
e bine deloc când cunoști prea multă lume!“ Numai că, de fapt, dacă eu mă știam controlat de el, și eu puteam să-l controlez pe el, ca să-mi dau seama dacă știau cele câteva lucruri în care căzusem ca musca în lapte, vinovat fără vină, și care se datorau chiar faptului că vedeam „prea multă lume“. Ajutat de Bogza și de Preda, devenisem membru al Uniunii Scriitorilor, după care Bogza mi-a spus: „Ca să fii la adăpost, Marine!“ Și era
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
este capabil de josnicii, fără să fie constrâns la ele. Relația cu infinitul - o locuțiune care apare des și care, spusă pe un ton de mare solemnitate, nu spune nimic în fond. Se poate tot atât de bine spune: relația cu o muscă, sau: relația cu publicul, sau... Există proprietăți definitorii: pentru lucruri, pentru indivizi, pentru epoci, pentru țări. Faptul că, dintr-un mănunchi de proprietăți și atribute, una devine preponderentă, îl putem numi fenomen de convergență - ceea ce presupune că, dintr-un număr
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
a pus dinamită sub raclă, și-a dat foc, s-a făcut un fum pân-la cer și, când s-a risipit, racla sfântului și moaștele era neatinse, n-avea nimic. Da nemții, care era pe-acolo, murise toți. Zăcea ca muștele moarte, fără mâini, fără capete, fără picioare, că nu se putea să le-ngăduie Dumnezeu atâta nelegiuire, și ncă după sărbătorile Paștelui. Așa vremi a apucat ea de-a trăit, așa a dus-o ei de mici, copii necăjiți... Care
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
torsadă la ceafă, ca pe vremea lui Pazvante, și sigur că nu la școală a învățat asemenea cuvinte. La școală nu se vorbește decât franțuzește. — De unde tot scoți cuvintele astea ? a întrebat Ștefan. De unde știi tu ce însemnează rea de muscă ? — Cum de unde ? De la bucătărie și de la camera servitoarelor, a spus acru Sophie. Și Ștefan, cât este el de influențat, râdea când a auzit că rea de muscă însemnează rea de gură ! — Ai dreptate, mon choux, s-a scuzat imediat la
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
scoți cuvintele astea ? a întrebat Ștefan. De unde știi tu ce însemnează rea de muscă ? — Cum de unde ? De la bucătărie și de la camera servitoarelor, a spus acru Sophie. Și Ștefan, cât este el de influențat, râdea când a auzit că rea de muscă însemnează rea de gură ! — Ai dreptate, mon choux, s-a scuzat imediat la Sophie, când ea l-a admonestat că este o conversație mai mult decât deplasată cu o jeune fille. Și că a ajuns să derezoneze pentru orișice cuvânt
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
fără putoarea bine cunoscută a maidanului cine știe unde s-ar mai fi trezit ! Din fericire însă, printre scaieții ciufuliți și tufele de mătrăgună zăcea, ca de obicei, un câine cu blana putredă și dinții rânjiți, bâzâit de un roi greu de muște, sclipind verzi-negre în lumină. Ce chilipir mai căutase și Mironescu-tatăl făcându-și casa aici, tocmai la mama-dracului, lângă Șosea ! Sigur că iarna își ispășește cărpănoșenia trezindu-se cu lupii în curte și vara șomoiogind cu cârpe arse, ca să mai potolească
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
nici la dreapta, nici la stânga, să nu ne privim decât înainte, mereu înainte, drumul, ca niște cai cu apărătorile pe ochi. Chiar dacă pielea ne supurează, roasă de hamuri, chiar dacă tremurul ei și loviturile de coadă nu mai prididesc să gonească muștele verzi-negre ce ni se așază pe răni, ciorchine, chiar dacă sub zăbală gura ne sângerează și ne poticnim tot mai des sub bici, îngenunchind, să ducem mai departe trăsura... Oricât de rău este viitorul spre care mergem, să plănuim laboratorul de
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]