3,626 matches
-
lacrimile... Atunci, Învățătorul se apropia de ea și, punându-i cu delicatețe mâna pe creștet, Îi spunea cu o voce ce se risipea În mii de ecouri: „Asta-i steaua ta norocoasă... Asta-i steaua ta norocoasă... Steaua ta norocoasă... Norocoasă... Norocoasă... Să știi.“ „Eu m-am născut fără noroc“, rupea tăcerea Mașa. „Fiecare om are o stea norocoasă, pe care, dacă o caută, o găsește. Iar dacă n-o caută, Îl va căuta ea...“, șoptea vocea Învățătorului pierind În depărtări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
Atunci, Învățătorul se apropia de ea și, punându-i cu delicatețe mâna pe creștet, Îi spunea cu o voce ce se risipea În mii de ecouri: „Asta-i steaua ta norocoasă... Asta-i steaua ta norocoasă... Steaua ta norocoasă... Norocoasă... Norocoasă... Să știi.“ „Eu m-am născut fără noroc“, rupea tăcerea Mașa. „Fiecare om are o stea norocoasă, pe care, dacă o caută, o găsește. Iar dacă n-o caută, Îl va căuta ea...“, șoptea vocea Învățătorului pierind În depărtări. Unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
o voce ce se risipea În mii de ecouri: „Asta-i steaua ta norocoasă... Asta-i steaua ta norocoasă... Steaua ta norocoasă... Norocoasă... Norocoasă... Să știi.“ „Eu m-am născut fără noroc“, rupea tăcerea Mașa. „Fiecare om are o stea norocoasă, pe care, dacă o caută, o găsește. Iar dacă n-o caută, Îl va căuta ea...“, șoptea vocea Învățătorului pierind În depărtări. Unde era steaua norocoasă a Mașei? La câți ani lumină ardea departe de Pământ? Mașa ridică ochii și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
Eu m-am născut fără noroc“, rupea tăcerea Mașa. „Fiecare om are o stea norocoasă, pe care, dacă o caută, o găsește. Iar dacă n-o caută, Îl va căuta ea...“, șoptea vocea Învățătorului pierind În depărtări. Unde era steaua norocoasă a Mașei? La câți ani lumină ardea departe de Pământ? Mașa ridică ochii și privi Luceafărul de ziuă ce strălucea stingher pe cer. „De-ai fi tu steaua mea norocoasă, oftă ea, aș avea noroc În fiecare zi...“ După care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
ea...“, șoptea vocea Învățătorului pierind În depărtări. Unde era steaua norocoasă a Mașei? La câți ani lumină ardea departe de Pământ? Mașa ridică ochii și privi Luceafărul de ziuă ce strălucea stingher pe cer. „De-ai fi tu steaua mea norocoasă, oftă ea, aș avea noroc În fiecare zi...“ După care adăugă: „Femeie În toată firea și visezi cai verzi pe pereți, ia apucă-te de treabă, nu vezi că s-a crăpat de ziuă?!“ Și, abandonând pe cerdac tămâia și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
primejdioasă și misterioasă a lui Edward G. Robinson) duce cu sine secretul unei vieți marcate de litera stacojie a exilului. Moretta este, în termeni conradieni, un paria al insulelor, un exilat din comunitatea sa originară, încercând, odată cu o ultimă lovitură norocoasă, să-și regăsească tihna pierdută. Din rețeta suspansului și a sexualității nu putea fi absentă feminitatea carnivoră inseparabilă de canonul filmului noir. Cealaltă jumătate a ciudatei perechi transportate de Sven este negresa Bonbon, o floare din Caraibe ce nu-și
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
în zadar să te readuc la viață ! Buzele Morganei săpaseră în lume un tunel pe ale cărui culoare Corto se îndreptase către insula unde Rasputin îl aștepta. Ceva mai încolo, profesorul Steiner surâdea fericit. Dragul meu Corto, suntem cu adevărați norocoși. Teribila furtună ne-a aruncat pe acest țărm pe care se afla și Rasputin. Scuturându-se de nisipul fin ce îi cuprinsese trupul, Corto renunțase să mai privească în urmă. Dincolo și dincoace de acestă graniță a visului, Corto se
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
uciderea Discipolului. Implicațiile acestei descoperiri îi sugerară o idee de o însemnătate la fel de uriașă; și cuvintele îi ieșiră de pe buze automat: - Ce crezi că s-a întâmplat cu dușmanul vostru în momentul acela? Este posibil să fi fost atât de norocoși încât să-l lăsați cu flota lui acolo!?... - Concepția ta despre noroc, veni imediat, cu răceală răspunsul, nu corespunde cu a noastră. Dispariția noastră de la locul luptei înseamnă că vasta noastră civilizație... de acolo... se află acum la discreția unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
modă veche, cum vrei tu, dar astea sunt principiile după care mă conduc. Ascultând-o atent pe Cecilia, în loc să-l deranjeze pledoaria ei, l-a făcut s-o iubească și mai mult și s o respecte gândindu-se cât de norocos este că a întâlnit o fată cinstită, sinceră și pură. — Uite c-am ajuns la destinație. Te-am plictisit cu pledoaria mea. —Deloc. Ai perfectă dreptate. Sunt de partea ta. În Sinaia, nu prea era multă mișcare. Au mers la
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
trecut peste purtarea mea tâmpită din ajunul plecării ei. M-am simțit atât de bine în cele câteva zile în care am fost împreună. Am reușit să ne cunoaștem mai bine. Este atât de dulce, de afectuoasă, spirituală. —Ești foarte norocos Matei c-ai întâlnit o asemenea fată. Te felicităm și vă dorim să fiți fericiți! Ai grijă să nu mai dai cu bâta-n baltă c-ar fi păcat! Leontina a pregătit masa în timp ce discutau și i-as invitat să
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
cunoștea. —Una singură, dar nu le pot neglija pe mama și pe sora ei. Este aici? De câteva zile. Mă gândeam că fiind plecată vă consolați cu altele. — N-o pot trăda niciodată. O iubesc foarte mult. Este o fată norocoasă atunci. Să fiți fericiți împreună! — Mulțumesc! Luându-și trandafirii s-a prezentat la familia Sătmăreanu claxonând cu semnalul lui. A ieșit Cecilia primindu-și trandafirul și sărutându-se. —Doamna Sătmăreanu și Leni sunt acasă? Văd că le faci și lor
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
același lucru. „La dumneavoastră alcoolul a ajuns mai sus”, surâse Satanovski. Și atunci Noimann văzu cu oroare că mâna În care ținea paharul se prăbușește pe masă, transformată și ea, la rândul ei, În cinci nouari. „Nouă e numărul dumneavoastră norocos”, spuse, foindu-se pe locul său, inginerul Edward. „Pe când al dumneavoastră-i șase”, replică pictorul, privindu-și genunchii care Încă mai tremurau. „Șase-șase”, spuse Satanovski, aruncând printre pahare și un rând de zaruri. „Mai puneți unul, ca să fie trei”, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
de carne macră de ton tot așa, mă ridic și le văd neschimbate în toaletă. După ce ai suferit o rezecție intestinală serioasă, nu prea mai poți digera carnea. Majoritatea oamenilor au cam un metru jumate de intestin gros. Eu sunt norocos că mai am cincisprezece centimetri. Așa că n-am mai prins nici o bursă. Nu mi-am mai luat masteratul. Amândoi prietenii mei, puștiul cu morcovul și cel cu ceara, au crescut, s-au făcut mari, dar eu n-am mai pus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
greș. Apropiindu-se de mal și după valurile care le făcea ne-am dat seama că este un pește destul de mare. Frecându-și mâinile, Traian zice către mine: - Pregătește minciogul și încet se apropie și el de locul unde pescuia norocosul de Virgil. Luat de minciog peștele a fost scos la mal și nu mică a fost surpriza când am văzut un crap de circa șapte kilograme cu solzii aurii, mustăți mari și un cap negru cu bot albicios. Bucuros Virgil
Locurile natale by NECULAI I. ONEL () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83211_a_84536]
-
simbolul purității. Albul pierdu. Își văzu banii ducîndu-se pe copcă și se hotărî să uite de puritate. Negrul pierdu. Lîngă el răsună ca un clinchet de clopoței rîsul unei femei. ― Sper, domnule Gonish, că în jocul cu uriașul vei fi norocos. Dar te rog să ne urmezi în camerele rezervate. Gonish se întoarse și văzu o femeie și trei bărbați, dintre care unul era Prințul Del Curtin. Îndărătul măștii, fața femeii părea prelungă, iar gura avea aerul inconfundabil al familiei Isher
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
asimilare a sistemelor, de la sfârșitul secolului al XIX-lea, inițiată de Sophus Lie și Klein, triumfând însă cu Hilbert - merge către individual, către "proprietatea remarcabilă" și corespunde unui stadiu mai mult descriptiv al matematicelor. Cu atât mai mult trebuie admirat norocosul său instinct care-l duce la descoperirea suprafețelor S (identificate ulterior ca sfere afine), fundamentale pentru una din geometriile programului de la Erlangen. Cu un cuvînt: un ideal matematic admirabil adaptat spiritului genuin și nemodern al regretatului geometru, dar care lua
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
Într-un costum vechi care Îi era mare și cu o pălărie la mîna a doua pe care o cumpărase pe strada Condal pe șapte pesete, un om ce nu-și putea permite să-i dăruiască fiului său un stilou norocos care nu servea la nimic, dar care părea să Însemne totul. În seara aceea, la Întoarcerea mea de la Ateneu, l-am găsit așteptîndu-mă În sufragerie, etalînd aceeași față de Înfrîngere și de jind. — Începusem să cred că te-ai rătăcit, zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
bizui pe el. — Apăi, atunci o iau pe asta cu insula, dacă mi-o Împachetați dumneavoastră. CÎt vă datorez? — E din partea casei, am zis eu. Ah, nu, cu nici un chip... — Doamnă, dacă dumneavoastră Îmi Îngăduiți, făcîndu-mă astfel bărbatul cel mai norocos din Întreaga Barcelonă, e din partea lui Fermín Romero de Torres. Bernarda se zgîi la noi amîndoi, fără cuvinte. Uitați-vă, eu plătesc ce cumpăr, iar ăsta e un cadou care vreau să-l fac verișoarei mele... — Atunci o să-mi permiteți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
din casă se uitau la televizor, erau atât de fascinați de telenovele și de raliuri încât putea să umple casa întreagă cu sunetele ei, nimeni n-ar fi auzit-o. Viața lui Zinzin intrase într-o eră nou, în cea norocoasă, se împlinea pe zi ce trece, la minte și la trup. Deși trecuse bine de cinzeci de ani începuse să semene cu o adolescentă, se subțiase, organele interne îi întineriseră, cu câteva luni în urmă avusese chiar o spaimă, i
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
mine, nu mai era cale de întoarcere, de aceea îmi iubesc eu cu disperare patria, știu că nu voi mai avea parte de ea niciodată, când te vei întoarce acolo să săruți pământul patriei și pentru mine, nu știi ce norocoasă ești că ai un copil care te iubește, este deștept și tu poți fi mândră de el, este și statul australian mândru de el, apropo, de ce nu rămâi aici, bandiții de aici ar trebui să-ți sărute picioarele că le-
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
cuib de viespi. Toți îi bârfesc pe ceilalți, toți se victimizează. Deschid acest subiect cu Jozsi, care alege mâncarea și îmi recomandă și mie. Viața e grea, mai ales printre străini", îmi spune zâmbind îngăduitor". Înseamnă că ești un om norocos", îi spun închinând paharul. "I am, yes, sunt un norocos". O spune cu o ușoară tristețe. Cei de la masă vorbesc toți deodată, mănâncă, beau și bârfesc. O femeie îl înalță pe Ceușescu în slăvi, mi se face frig pe șira
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
victimizează. Deschid acest subiect cu Jozsi, care alege mâncarea și îmi recomandă și mie. Viața e grea, mai ales printre străini", îmi spune zâmbind îngăduitor". Înseamnă că ești un om norocos", îi spun închinând paharul. "I am, yes, sunt un norocos". O spune cu o ușoară tristețe. Cei de la masă vorbesc toți deodată, mănâncă, beau și bârfesc. O femeie îl înalță pe Ceușescu în slăvi, mi se face frig pe șira spinării, îl întreb pe Jozsi cine este femeia aceasta, el
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
Nicanor rămase pe gânduri, la marginea drumului, privind șleahul cenușiu, ca un ștergar murdar, cum se alungește pe sub căruța lui Petrea Păun, trăgând-o către depărtările înalte ale țarinei Baisei și către necunoscut. Petrea lui Păun, cugeta el, era tare norocos la grădinărie. Poate cel mai norocos chiabur din Goldana. Și acuma, pleacă chiaburul... În grădina lui, roata cu cupe pentru udat, care scotea apă din gârla despletită a Gegiei, nu ostenea niciodată. Șuvoaiele repezi, pe care le alimenta roata cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
drumului, privind șleahul cenușiu, ca un ștergar murdar, cum se alungește pe sub căruța lui Petrea Păun, trăgând-o către depărtările înalte ale țarinei Baisei și către necunoscut. Petrea lui Păun, cugeta el, era tare norocos la grădinărie. Poate cel mai norocos chiabur din Goldana. Și acuma, pleacă chiaburul... În grădina lui, roata cu cupe pentru udat, care scotea apă din gârla despletită a Gegiei, nu ostenea niciodată. Șuvoaiele repezi, pe care le alimenta roata cu cupe a bostănăriei, unduiau printre tufele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
repezi, pe care le alimenta roata cu cupe a bostănăriei, unduiau printre tufele sumețite de pătlăgele, de ardei, de vinete, printre curpenii de pepeni, cu frunze țepoase, printre căpățânile rotunde de varză... Parcă erau duse de o bătăioasă bucurie... Da' norocos, ca la pepeni, cum e el, greu să mai afli pe altul sau în altă bostănărie!.. Potop de roadă! oftă el cu invidie. Numai că... era zgârcit! alese Nicanor o critică anume pentru Petrea Păun, care, împreună cu caii săi, devenea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]