3,272 matches
-
și reconstrucția lor sau a reprezentărilor despre ele), ci el devine din ce în ce mai mult un adevărat personaj sociocultural în calitate de tămăduitor al sufletului și al relațiilor interumane. În vremurile trecute, acest rol era deținut de șamani și preoți, mai recent de medici (psihiatri). Psihoterapeutul american W. Griffin (1993) face observația că, cel puțin în SUA, pe măsură ce se dovedește că psihoterapia biologistă nu acoperă explicarea și tratamentul dimensiunilor psihosociale ale comportamentului uman, experții în științele socioumane, în particular psihoterapeuții, trec pe prim-plan. Rămâne
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
unde e vorba de strategii și politici sociofamiliale la nivel de stat sau mari comunități ori segmente populaționale, cât și la nivel median (sociologi, asistenți sociali etc.), adică strategii și intervenții local-comunitare, precum și la nivelul micro-, al unității familiale (psihologi, psihiatri, asistenți sociali). Fără să constituie monopoluri teritoriale, dominanța de profiluri de specialități la aceste niveluri se impune prin pregătirea de conținut și orizontul profesional în care ei se formează. În prezent, deopotrivă la nivel macrocât și micro-, dar mai ales
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
călători să fi simțit că se aseamănă, mediul nu este amenințător și chiar dacă unul dintre ei nu este de acord cu lucrurile pe care le aude, șansele ca persoanele implicate în discuție să se revadă sunt extrem de mici. Linda Austin, psihiatru la Universitatea de Medicină din Carolina de Sud, a fost intervievată de Julie Schmit pentru revista USA Today: „Și ce dacă îi povestești unui străin ceva personal despre tine? Acest lucru nu are nici o consecință. Odată ce ai coborât din avion
[Corola-publishinghouse/Science/2050_a_3375]
-
în două specialități, separate, neurologie și psihiatrie, fiecare având tendința de a se ocupa strict de domeniul său. Astfel, SM, fiind o boală care se internează la neurologie a fost neglijată de clinicienii neurologi, privind aspectele psihiatrice ale ei, iar psihiatrii s-au întâlnit tot mai rar cu bolnavi cu SM. Mai sunt și alte motive care explică această situație: pe de o parte discordanța rezultatelor studiilor ce le-au fost consacrate, discordanță dată de diversitatea metodelor de studiu folosite și
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
psihică a pacienților. Datorită deficitelor pacienților în reglarea propriului lor comportament, cei care asigură ocrotirea sănătății - prietenii și rudele pot interpreta deficitele de autoreglare ale pacienților ca fiind comportamente leneșe, 214 revendicative, de manipulare sau de pierdere a atenției. Specialiștii psihiatri pot considera acete comportamente ale pacienților ca rezultatul unei tulburări de personalitate și pot căuta explicații psihodinamice. Terapeuții recuperatori pot găsi pacienții nemotivați sau pot raporta că în ciuda motivației aparente, ei nu reușesc să urmeze întocmai sarcinile. O valoare considerabilă
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
administra ibuprofen, naproxen sau chiar metilprednisolon 16 mg sau prednison 20 mg, în cazuri severe putându-se administra 3 săptămâni. Accentuarea spasticității în timpul tratamentului se poate combate prin administrarea baclofenului. Depresia necesită tratament cu antidepresive, prescrise și sub observația unui psihiatru. Insomnia necesită administrarea matinală a interferonului și în unele cazuri, administrarea de hipnotice (Stilnox 1tb. seara). Tulburările de ciclu menstrual se pot combate prin administrarea de anticoncepționale orale. În privința analizelor de laborator, limitele tolerate sub tratament cu interferon Beta sunt
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
din domeniul patologiei permit confirmarea disocierii dintre memoriei de scurtă durată și cea de lungă durată. Unii bolnavi păstrează o amintire clară a trecutului lor îndepărtat dar nu au nici o urmă a evenimentelor petrecute în minute precedente. Psihologii lucrând împreună cu psihiatrii pot preciza natura și importanța tulburărilor mnezice ale unui bolnav realizând aceasta folosind teste ale căror modalități de aplicare sunt bine precizate și sunt raportate la rezultate obținute de subiecți normali. 4.2. Memoria de scurtă, de medie și de
by MIHAELA ŞERBAN [Corola-publishinghouse/Science/1002_a_2510]
-
Împotriva ta”.) Când treci prin țara orbilor, Închide și tu un ochi. (Altfel riști ca, prin marea deosebire a ta față de ei, să fii luat „peste picior” sau chiar expulzat ca fiind atipic. La o asemenea stratagemă recurge uneori medicul psihiatru care, pentru a obține coparticiparea bolnavilor la programele sale psihoterapeutice, mimează unele dintre gesturile, atitudinile sau preferințele acestora.) Pe prost să nu-l contrazici. (Prostul este atât de convins de justețea părerilor sale, Încât riști, dacă-l contrazici, să-l
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
lozinci... cîntece... după aia programul mai prevede o brigadă artistică... de mineri... la urmă internarea în spital... și gata! Doctorul: Lasă, lasă..., nu mă lua repede... Cunosc foarte bine tema... nonconformist... inadaptabil... protestatar... doar sunt medic... și nu ginecolog, ci psihiatru... Octav: Și-i frumos, dom' doctor, să bagi o revoltă, o disperare a omului, un strigăt printre bolile matale...?! Nu-i frumos, dom' doctor! Doctorul: (renunțînd la menajamentele profesionale) Ehei, drăguțele, ție nu-ți trebuie psihiatru... Octav: Așa-i ca
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
și nu ginecolog, ci psihiatru... Octav: Și-i frumos, dom' doctor, să bagi o revoltă, o disperare a omului, un strigăt printre bolile matale...?! Nu-i frumos, dom' doctor! Doctorul: (renunțînd la menajamentele profesionale) Ehei, drăguțele, ție nu-ți trebuie psihiatru... Octav: Așa-i ca da! Ah, mama iar a greșit! Așa-i că eu am nevoie de un securist..., mă rog, de un sereist! (se agață de doctor, care vrea să plece) De unul calificat... Matale... Doctorul: (debarasîndu-se de Octav
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
de plastic) Spune drept, cînd vii aici n-ai deloc impresia că vii la spital...? Mona: Păi ce, ți-am adus supă..., flori?! Nu ți-am adus nimic de mîncare. Octav: Mi-a adus mama... Mi-a adus și-un psihiatru... Ea vine, într-adevăr, ca la spital... ca la spitalul de nebuni... Mona: (incomodă) Octav, totuși, de ce ții tu să stai aici... Toți cred că stai aici ca să fii mai aproape de... Octav: Ce tîmpenie?! Nu-i chip să spui ceva
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
cred că stai aici ca să fii mai aproape de... Octav: Ce tîmpenie?! Nu-i chip să spui ceva... să faci ceva care sparge "superba" și anonima normalitate, că devii bizar, straniu... nebun! Nu cumva ai stat și tu de vorbă cu psihiatrul? Mona: Dar eu nu cred asta. Octav: Dar ce crezi? Mona: Octav, sunt obosită... Dacă m-ar întreba cineva ce e între noi, nu știu dacă i-aș putea spune ce este. Octav: Mona, iubito, eu nu știu bine ce
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
a... sereme... blocaj... pereme... serei... Vrei? Groparul: Domnule, orice te distrează, merită de încercat... Matei: Bravo, Nea Socrate, ești un om luminat! Octav: Deci să ne-apucăm de treabă! Să facem bani! Bani! Nea Matei, ești subalternul meu, este? Mama, psihiatrul matale e un diletant pe lîngă acest om al zilelor noastre! Am scăpat de toate grijile! De toate obsesiile alea... de voci... Am scăpat de Ovidiu! Groparule, îți dai seama! Am scăpat de teroarea lui Da și-a lui Nu
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
n-am spus asta... Octav: Cînd am urlat de dezamăgire și-am întrebat pe oameni și pe Dumnezeu unde-i dreptatea de după revoluție, mi-ai spus că sînt cîrcotaș, absurd, rupt de realitate... și m-ați dat pe mîna unui psihiatru...! Mona: Ești nervos și mă învinuiești de ceea ce... Octav: Acum, cînd m-am lăsat de întrebări, cînd mi-am pus răspunsurile și visele în pliculețe... Cînd îmi ridic și eu poalele și mă prostituez în această generală pornografie, vii aici
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
cu geometrie variabilă, el dă ocazia creatorului (autorului, În cazul nostru) unor coliziuni lexicale și stilistice, coliziuni, În cele din urmă, ale literaturii cu realitatea. Sensul hazardului este dat de hazardul apariției sensului: “În labirintul său, șoarecele alb Întâlnește un psihiatru, un neurolog și și un metafizician În dificultate, foarte intersați toți de strategia lui.” Decât provocarea de accidente Întâmplătoare care să dezmintă punctual posibilitatea reprezentării, Chevillard preferă, În cel mai bine primit roman al său de până atunci (1992), un
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
un peu de sens à ce qui l’entourait, au monde. C’est passé, pensa-t-il, Șa va passer. Jean Echenoz, Le Méridien de Greenwich Sociolog de formație, ajuns la Paris pentru a scrie o teză de etnopsihiatrie (tatăl lui e psihiatru), fost militant de stînga În tinerețe, Echenoz este astăzi, la douăzeci și opt de ani de la debut, la nouăsprezece de la primul premiu obținut și la opt de la câștigarea premiului Goncourt, produsul-fanion al editurii Minuit, unul dintre puținii scriitori francezi cu amprentă. Consonant
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
clasează, permițînd astfel să intervină toți parametrii și să dezvăluie diagnosticul bun, este cu totul apreciabil. Dar și aici lucrurile încep să devină mai puțin simple, este necesară, în perspectiva unei taxonomii generale, încercarea de reunificare a codurilor utilizate de psihiatrii americani (American Psychiatric Association) și a codurilor în uz în Europa și, în mod deosebit, în Franța. În 1980 apare în Statele Unite Diagnostic and statistical manual of mental disorders, III, care continuă DSM II, el însuși aproape de clasificarea internațională a
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
bolnav psihic este ultima formă imagologică a nebuniei. Medicalizarea nebuniei și transformarea ei În boală psihică, va aduna nebunii din cetate pentru a-i Închide/interna În ospicii de alienați. Considerați din acest moment bolnavi, ei vor fi Încredințați medicilor psihiatri. Spectacolul nebuniei Încetează de a mai fi un spectacol public, transformându-se În prezentarea/analiza de caz. Spectacolul medico-psihiatric al nebuniei atinge apogeul În perioada celebrelor „Leçons de mardi” despre isterie, prezentate de către J. M. Charcot la Clinica de la Salpetrière
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
slab”, care limitează metodologia și Încarcă cu subiectivitate gândirea psihiatrică. Se pune astfel Întrebarea dacă este sau nu autentică nebunia? Mai mult chiar decât atât, dacă nebunia există oare În realitate, sau dacă nu cumva este un construct mintal al psihiatrilor? Au existat specialiști și atitudini, ieșite din sfera medicală, care au contestat existența bolii psihice. Pentru curentul de gândire antipsihiatric ne găsim În fața „mitului bolii psihice”. Aceasta este considerată o invenție a psihiatrilor, o etichetă pe care aeștia o aplică
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
nu cumva este un construct mintal al psihiatrilor? Au existat specialiști și atitudini, ieșite din sfera medicală, care au contestat existența bolii psihice. Pentru curentul de gândire antipsihiatric ne găsim În fața „mitului bolii psihice”. Aceasta este considerată o invenție a psihiatrilor, o etichetă pe care aeștia o aplică unor oameni, după criterii luate din medicină (A. Szasz, D. Cooper, A. Laingă. Desigur că această răsturnare a problemei nu a putut rezista. Nebunia există și va continua să existe. Fie că ea
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
Susținerea morală este prima și cea mai veche formă de psihoterapie. Încă din antichitatea clasică o Întâlnim la Homer (Iliadaă, la Plutarch (Opera moralăă, la Seneca (Consolărileă, precum și la Epictet și Marc Aureliu. Socrate este Însă primul care vorbește despre psihiatru și psihoterapie (vezi Platon Charmides, Gorgias, Porotagorasă, Înțelegând prin aceasta, În primul rând, o psihoterapie moralăi, În sensul de „Îngrijire a sufletului” (W. Jaegeră. În creștinism, terapia morală privește eliberarea omului de păcat, introducând ideea de mântuire și având ca
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
asigura o îngrijire adecvată și sigură din partea părinților. Este extrem de importantă stabilirea scopului intervenției și concentrarea susținută pe problematică. Rezolvarea problemei copiilor abuzați se realizează în țările dezvoltate printr-o cooperare strânsă, interdisciplinară între asistenți sociali, medici, psihologi pentru copii, psihiatri, asistente de ocrotire, poliție, parchet și instanțele judecătorești. Echipa interdisciplinară face parte din diverse departamente: servicii de asistență socială, servicii de sănătate - spitale, policlinici, dispensare -, secții de poliție etc. Competențele actorilor implicați sunt foarte clar stabilite. De asemenea, este nevoie
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
socială comunitară, care are un rol fundamental în prevenirea și intervenția situațiilor de abuz; definirea instituțiilor, a competențelor și responsabilităților în intervenția în cazul situațiilor de abuz; dezvoltarea de proceduri de intervenție în diferite situații; formarea specialiștilor - asistenți sociali, psihologi, psihiatri, pedagogi, dar și a juriștilor - care urmează să intervină în aceste situații; dezvoltarea unei activități de sensibilizare a colectivității la problematica abuzului asupra copilului, a consecințelor acestuia și a măsurilor de prevenire și combatere. dezvoltarea sistemului instituțional de suport al
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
că Bacovia e mereu „în culori închise” („Nervi de toamnă”) nu constituie ceva original. Și totuși din consecvența cu care o face se pot extrage cîteva semnificații. „Hainele negre și încheiate cu grijă” denotă, simbolic (pentru a vorbi ca acel psihiatru citat de Ion Biberi în Individualitate și destin), „concentrare asupra sa, separație de lume, izolare de mediu”. Și mai arată că, în ciuda tuturor împrejurărilor nefavorabile, Bacovia nu și-a pierdut respectul de sine: ținea, am zice azi, la imagine, chiar
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
și a primi, între conștiința de drept și cea de datorie. Dezacordurile interindividuale între ponderea cererii și a ofertei, conflictele și conduitele agresive izvorâte din conștiința de deposedare, de privație a unei satisfacții considerată legitimă, au atras atenția psihologilor și psihiatrilor, orientând invesitațiile și efortul acestora spre explicații și prevenirea abaterilor de la normă. Contribuția oamenilor de știință în acesr domeniu dobândește astfel o importantă semnificație etică, psihosocială. juridică și ideologico-politică. Analiza conceptului de frustație îl obligă pe Tiberiu Rudică să facă
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]