6,994 matches
-
rosturilor și tratarea cu emulsie de bitum se execută conform punctului 1. 7.2.3.3. Radierul la canalele de fugă în săpătură Lucrările de betonare a radierului se vor începe după terminarea betonării centrale. Operațiile care se execută: se sapă și se evacuează materialul pe care s-a circulat cu utilaje; se așterne filtrul invers; se montează barbacanele, se așterne plasa de armătură; se toarnă betonul; se finisează betonul, se vibrează cu vibrator placă; se sclivisește; se taie rosturi cala
Baraje din materiale locale: culegere de proiecte tehnologice cadru pentru execuţia barajelor din materiale locale by dr. ing. Tobolcea Viorel, dr. ing. Tobolcea Cosmin, dr. ing. Creţu Valentin () [Corola-publishinghouse/Science/297_a_979]
-
Genocide and Retribution. The Holocaust in Hungarian-Ruled Northern Transylvania (Boston, 1983), și The Destruction of Romanian and Ukrainian Jews During the Antonescu Era (New York, 1997). TRANSNISTRIA „Dimineața mulți oameni nu mai puteau să meargă mai departe: au rămas acolo, au săpat o groapă și i-au aruncat de vii În groapă. Eu am fost obligat să-l duc pe unul care se ruga de mine În nemțește să nu-l las, să nu-l las... Dar jandarmii m-au bătut și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
drumul cel mai greu. Din Edineț ne-am pornit În noiembrie, o lună foarte, foarte rece, iar În prima seară am Înnoptat Într-o pădure. Și dimineața mulți oameni nu mai puteau să meargă mai departe: au rămas acolo, au săpat o groapă și i-au aruncat de vii În groapă. Eu am fost obligat să-l duc pe unul care se ruga de mine În nemțește să nu-l las, să nu-l las... Dar jandarmii m-au bătut și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
convoi și se ruga de mine să nu-l las. A doua noapte eu am fugit și n-am mai stat când Înmormântau. Și fiindcă eram socotit copil Încă, m-au lăsat și m-am dus de acolo. Taică-meu săpa groapa... era cu cei care săpau groapa. Asta a fost cea mai... Visez... În acea perioadă erați destul de tânăr - vă amintiți ce visați? Acum Îl visez pe omul ăla cum se roagă de mine să nu-l las. Da, dar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
să nu-l las. A doua noapte eu am fugit și n-am mai stat când Înmormântau. Și fiindcă eram socotit copil Încă, m-au lăsat și m-am dus de acolo. Taică-meu săpa groapa... era cu cei care săpau groapa. Asta a fost cea mai... Visez... În acea perioadă erați destul de tânăr - vă amintiți ce visați? Acum Îl visez pe omul ăla cum se roagă de mine să nu-l las. Da, dar atunci, vă amintiți vreun vis de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
Într-o noapte a venit un ordin și au adunat toți evreii de acolo - și, fiind acolo, și pe noi. Ne-au luat și ne-au dus, nu-mi mai amintesc, la Kopaigorod sau Stnitko, o localitate unde deja era săpată groapa comună unde au lichidat evreii. Comandantul la care tata era translator era la o consfătuire la Kiev și nu era acolo. Dar dimineața a aflat și a venit În lagăr, unde a vorbit cu comandantul de acolo și ne-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
am stat să văd cum se face o astfel de groapă. Noi eram copii - eu eram mai băiețoasă, mă jucam cu fetițele gazdei; aveau o grădină mare de pomi fructiferi, ne mai duceam acolo și mai mâncam un măr, mai săpam În grădină vara... Știu că umblam numai desculță, nici nu aveam cu ce să umblu. Iarna aveam bocancii aceia care au ajuns În al treilea an de iarnă de mers cu săniuța, că nu mai aveau tocuri - ajunsese la piele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
ne mai jucam, eram drăguțele, curățele și se jucau cu noi. Țin minte... asta tot de atunci mi-a rămas - Îmi place să umblu cu picioarele goale, și acum Îmi place. Primăvara pământul era moale. Și umblam desculț și mai săpam acolo pe lângă casă, straturi. Și ce-am mai făcut? De școală În perioada asta nici vorbă, bineînțeles. Nu știu de unde s-a făcut rost de o carte, dar nu de o carte oarecare, ci de Schiller. Și țin minte că
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
s-a Înrăutățit o dată cu intrarea trupelor rusești În localitate? — Da, sigur. O dată cu intrarea rușilor ne-au grămădit În acel loc și au Început să scoată bărbați, femei, mame mai tinere și i-au dus În cimitir, i-au pus să sape gropi, după care i-au Împușcat. Cine a putut să se salveze a revenit În sinagogă. Așa Îmi amintesc că au apărut oameni Însângerați și s-a creat mare panică... După ce s-a Întâmplat acest lucru tragic au Început să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
deci eu aveam 11 ani... Pe durata acestui traseu greu bănuiesc că au fost oameni care au murit - ce se Întâmpla cu cei care mureau? Erau aruncați - nu-i luam, nu se putea... Cel mai fericit caz era să poți săpa o mică groapă și știu că convoiul avea niște lopeți, știu că tata a avut grijă să avem lopeți. Vărul meu, la 5 ani, mergea pe jos, În căruță erau bunicii și știu că tatăl meu zicea că obligația mea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
Landberg, care a făcut o lucrare de doctorat din această povestire a șantierului și a lagărelor de lângă Landberg și München. Mă rog, am ajuns În acest lagăr. Erau barăci de câte 10 persoane, erau și de câte 40 de persoane, săpate În pământ și cu acoperiș, din pământ și iarbă - mă rog, iarba a crescut mai Încolo. Noi am ajuns Într-o baracă de 10 persoane, cu 10 locuri de dormit. Deci Închipuiți-vă locuri de dormit despărțite de scânduri, iar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
cu prundiș. Așa se simțea. Și atunci prietena asta a mea zicea: „Ce te uiți la ea? Nu contează ce conține - mănâncă, doar trebuie să supraviețuim”. Am Înghițit cum am putut și așa am trăit noi acolo. În ceea ce privește latrinele: au săpat un șanț - știți, cred că asta se Întâmplă și la război, un șanț mare și două scânduri, și stăteai unul lângă altul, când aveai voie să ieși, mă rog... La Început cred că și În lagăr era așa - la Început
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
mutate din loc În loc tuburile foarte groase de fontă prin care se pompa betonul. La asta am lucrat foarte multă vreme. Să ridici țevile alea de fontă nu era un lucru ușor. Alții lucrau Înăuntru, sub pământ. Făceau alte munci: săpau, transportau tot felul de lucruri... Ca să transporți sacii de ciment din vagoane până la locul unde se lucra cu ciment era o muncă foarte grea. Erau perioade când sosea mult ciment, trebuia depozitat, că nu putea fi aspirat În Întregime. Și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
aveau conducere interioară. Și eu am fost repartizat la o construcție, Dumnezeu știe ce era, ceva sub pământ... Se făcea o mare hală sub pământ. În ce consta? Lopata era unealta de bază cu care lopătai pământul, cimentul...; cu târnăcopul săpai. Pentru că utilajele de bază nu mai funcționau. Fie că nu aveau combustibil, fie că nu erau gata, majoritatea nu funcționau. De exemplu, eu am fost repartizat În prima zi, care a fost un șoc pentru mine, că era un malaxor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
nu mai era ciment. O parte din noi am fost reorganizați și duși la alte lucrări. Aici deja aceste alte lucrări nu erau mai ușoare, ci mai variate, nu erau aceleași trepte pe care duceai sacul de ciment sau să sapi cu târnăcopul, ci lucrări ritmice și de la care nu puteai să te sustragi. La bandă, dacă nu duceai cimentul, banda se oprea și te vedeau supraveghetorii. Nu era o singură bandă și nici un singur malaxor, erau zece, știu și eu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
populația civilă? - Nu mă Întâlneam cu ei, dar Îi vedeam. Nu puteai, că la anumită distanță erau gărzile SS, care te păzeau. Dar nu erau lângă tine. Însă vedeai soarele altfel, vedeai lumea... Era altceva decât dincolo: „Cimentul, urcă, coboară, sapă, fă...”, zbierături și așa mai departe. Chiar și șinele alea - le ridicam, le duceam până unde le duceam, iar mergeam 3-400 de metri după altă șină... Nu era o muncă ritmică, urmărită nemțește. Asta este enigma supraviețuirii mele și a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
că conducerea lagărului era dintre ai noștri: oameni respectabili, cunoscuți, foarte exigenți, dar nu băteau, nu țipau... Era o diferență enormă. Cu closetul era tot o nenorocire, În sensul că, În prima zi, când am ajuns, ne-au pus să săpăm o groapă. Avea vreo zece metri pe zece, adâncă de vreo patru metri... - se numea latrină: stăteai la marginea ei și Îți făceai nevoile; dacă picai Înăuntru mureai. - S-a Întâmplat așa ceva? - Nu s-a Întâmplat. Era poate și mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
-și pună pofta în cui. Cel mult funcții de decor. Li se va lăsa doar libertatea să se mănânce între ei, pe-acolo prin acele institute, ba chiar vor fi încurajați, cu instinctul sigur al conducătorilor de totdeauna, să-și sape reciproc autoritatea, firește până la o anumită limită, căci vor avea nevoie să existe totuși valori pentru a exalta noile idealuri. Cei cu adevărat neliniștiți de soarta culturii, de valorile absolute, vor fi izolați sau închiși, băgați la zdup. Nu se
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
luă în mână un băț, îl puse pe undeva pe lângă Cernavodă și apoi de-acolo făcu harști cu el până pe lângă Constanța. Pe-aici, zise, faci-un canal care să lege Dunărea de Marea Neagră, și îi trimiți acolo să-l sape pe toți ăștia care râd de voi. Să lanseze de-acolo anecdote dacă or să mai aibă chef, și dai două lovituri deodată, fertilizezi Dobrogea, despre care mi s-a spus că suferă de lipsă de apă, și deschizi o
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
găurile prin care muncitorii îi vedeau intrând și ieșind (le astupaseră și ei, dar șobolanii le perforau și după câteva zile ieșeau din nou). Muncirăm zadarnic câteva zile. Nu găseam nimic. În cele din urmă, dădurăm de un culoar și săparăm cu grijă urmând direcția lui, care ne duse într-adevăr spre colonie. Bacaloglu aruncă târnăcopul și puse mâna pe-o lopată. Primul șobolan care scoase râtul se retrase ca o vedenie, spre dezamăgirea lui Bacaloglu, care se pregătea să-l
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
așteptăm la cine știe ce altă metodă ingenioasă, deși nu văd." "Chițcăitul ălora loviți, zise famenul, era și-un semnal pentru cei dinăuntru. Adică nu mai merge cu metoda asta, aplicați alta." "Ei, s-o vedem!" Urmarea fu că timpul trecea, noi săpam mereu, și nimic. "Ăștia aplică războiul nervilor, domne, zise Bacaloglu deconcertat. Vor să arate că nu mai e nimeni acolo, ca noi să nu-i mai pândim și să ne ia iar prin surprindere." Și îl și luă, ieși unul
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
lăsai jos pe vine la poalele ei și o privii fascinat. "A fost o mare dragoste, Matilda, pe care după căsătorie, ași putea spune că chiar din primele zile când am venit la tine în casă, ai început s-o sapi cu îndîrjire la rădăcină și s-o distrugi. Ce s-a întîmplat, Matilda?" Mă ridicai foarte vesel, atât de vesel, încît izbii ca din întîmplare cu piciorul și dădui peste cap măsuța rotundă dintre fotolii, martoră a atâtor încercări ale
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
din creștet până în tălpi. "De unde știi, îi zisei, că te-am violat, dacă erai leșinată?" "Nemernicule, o să mi-o plătești." "Ba te rog să păstrezi o amintire de neșters a acestor clipe, niciodată nu te-am iubit mai mult..." "O să sap în fața casei mele o groapă și o să arunc cu mâinile mele pământul peste cosciugul tău." "O să dau cu usturoi pe la pragurile casei mele și n-o să mai poți intra niciodată înăuntru..." Era o combinație între metoda Vintilă și varianta Acojocăriței
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
supliment de mâncare, sau să fie feriți de brutalitatea paznicilor. Nu avură parte de aceste favoruri. În schimb norma atinsă de ei, trei metri, se generaliză, ni se impuse și nouă. Trei metri? gândi atunci un ins și începu să sape ca un smintit și în câteva săptămâni ajunse la performanța absurdă, neverosimilă, inexplicabilă în ecuația ei (energie umană plus gând, imbold al conștiinței): nu mai puțin de treizeci de metri zilnic. În faza ascendentă a acestui record fantastic sărirăm pe
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
carbon. Unii oxizi se reduc chiar până la metal. În cazul în care în urmă calcinării se obține un reziduu alb, acesta se poate recolora prin stropire cu soluție de azotat de cobalt și recalcinare. Modul de execuție cuprinde următoarele: se sapă o cavitate mică într-o bucată de cărbune vegetal, cu ajutorul unei freze metalice; se introduce în cavitate o cantitate de amestec mojarat de sare de analizat și carbonat de sodiu; se umezește cu puțină apă, pentru a nu fi suflata
Chimia prin experimente by Elena Ungureanu () [Corola-publishinghouse/Science/636_a_1300]