3,279 matches
-
ușile acelor odăi În care eu Însumi Începusem să mă simt ca În propria mea locuință. „Keti!” o chemai În sinea mea; nu primii nici un răspuns, la care se adăugă și tăcerea, mi se păru complicitară, a proprietăresei. Vorbi: - Ce coincidență vizita dumneavoastră, domnule judecător: astăzi se Împlinesc patruzeci de zile de la plecarea doamnei Perussi. Ieri i-am făcut pomenirea. - Nu e nici o coincidență, doamnă, am venit anume pentru asta. Îi spuneam adevărul, dar omisesem, intenționat, să adaug că simțisem și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
primii nici un răspuns, la care se adăugă și tăcerea, mi se păru complicitară, a proprietăresei. Vorbi: - Ce coincidență vizita dumneavoastră, domnule judecător: astăzi se Împlinesc patruzeci de zile de la plecarea doamnei Perussi. Ieri i-am făcut pomenirea. - Nu e nici o coincidență, doamnă, am venit anume pentru asta. Îi spuneam adevărul, dar omisesem, intenționat, să adaug că simțisem și o nevoie fantastică să vin În casa În care locuise Keti. Aveam senzația apropierii de ea; creștea o lume parcă de mult cunoscută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
mai puțin nu putea arăta cum arăta, adică un om În plină tinerețe, și nici să converseze cu ei familiar ca-ntre vechi cunoștințe. Simțise, probabil, că este privit și se Întoarse spre mine, dar În clipa aceea, printr-o coincidență, ușa se deschise fără vreo avertizare, și El, făcînd cîțiva pași, se ivi din nou lîngă mine după o atît de lungă absență. Și cum să nu mă bucur? - Știu că ai nevoie de mine, Îmi spuse. - De unde știi? Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
pregăti și ne servi nemuritoarele ei rulade, iar eu, mîncîndu-le, mi-adusei aminte deodată de serile petrecute asemeni cu Anna Viaceslava În anul Începutului de război, În bucătăria mătușii mele, chiar pe bulevardul acesta mic, eu elev de liceu (extraordinară coincidență pe care numai destinul o poate zămisli), aici pe bulevardul acesta, la căpătui căruia se află grădina publică unde am cunoscut-o pe Keti... Cum trec anii, Îmi spuneam, cum rămînem prizonieri, cărui destin? cărei finalități anume? 24. Era o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
văd picioarele-n bascheți ale celor doi băieți bătînd step În ploaie pe asfalt, cuplate cu măcelărirea superbei mulatre propriul copil al lui Rourke (pe care-l cheamă, În rolul tînărului ce și-a vîndut sufletul, tot Johnny, curioasă, neliniștitoare coincidență dintre Johnny Handsome și realitatea de mai tîrziu putem presupune că Johnny Rourke Angel Heart și-a vîndut cu adevărat sufletul diavolului din film, prețul fiind desfigurarea din realitate). Căsăpirea fetei de ciocolată se petrece fără să o vezi, În timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
la care ajunsese șl ea: Tales of the un expected de Wells. Roși deodată, de bucurie, de încîntare, nu știu, dar îmi spuse cu un glas stins: ― Ai văzut ce "neașteptat" avem înaintea noastră? Zâmbii sugestionat și eu puțin de coincidența aceasta, deși majoritatea volumelor de pe masă aveau titluri caracteristice: Visul, Ia-mă cu tine, Ajutor!, Nimic nou? și altele. Căutam un răspuns cu mai multe înțelesuri, dar veni Chabù să ne cheme la ceai, și ne-am ridicat de la masă
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
când o sărutai de astă dată pe gură, înțelesei că nu mai era o sărutare de viol, căci buzele ei se deschideau ca să mă soarbă, dinții ei încercau să mă străbată, încleștarea nu mai era nici împotrivire, nici abandonare, ci coincidență cu dorul meu, cu sângele meu. Am înțeles atunci că orice s-îr fi întîmplat mai înainte în emoțiile și în gândirea Maitreyiei, oricine le-ar fi răscolit mai înainte de mine, urmele acelea s-au șters, arse de ziua aceasta nouă
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
în dreptul ușii. Se ridică din fotoliu și începu să se plimbe, trecând absent, dintr-o mână în alta, caietul cu note. Apoi se opri brusc în fața lui și-l privi, adânc, în ochi. - Dar dumneata cum explici această serie de coincidențe: pentru întîia oară ai avut o insomnie urmată, cum ai mărturisit, de prima criză de somnambulism din viața dumitale; în timpul crizei te îndrepți către rondul de trandafiri, exact în locul unde, dincolo de zid, te aștepta o mașină cu farurile stinse... O
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
mai devreme de începutul anului 1966. I-am dat de urmă cu ajutorul misitului care-l cumpărase de la noi și am plătit de trei ori mai mult decât luasem pe el. Dar știam că merită. Greutatea alunecase până în dreptul numărului 1966. Coincidența m-a făcut să tresar. Apoi, a apărut ceva și mai interesant. În partea de jos a pendulei, am găsit o comoară, ascunsă sub tăblie: jurnalul bunicului meu. Prima însemnare era datată 18 mai 1904. Stând în genunchi, cu jurnalul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85131_a_85918]
-
maître! Ce vorbă era vorba asta, maître! Tu ești Ditamai Mistrie; ceilalți, mărunțiș. Institutul îi înălța cîntări: metrî a zis, metrî a interzis. Ca să-l supradimensioneze, se făceau mai mici decît Mistrie. Și cel mai mic, parameciul de Milucă. Din coincidența scaun-persoană, răsare, crește și-nflorește cultul, dar și relația cu cel de sus, cu prea-înaltul. Dacă stai în patru labe, ți-i mai ușor: te expui mai puțin, ai suprafață de expunere redusă. Preceptul lui Griboedov, Prea multă minte strică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
Bernea, ce mi-i Branea", și-o fi zis Maja Desnuda. Cum elogiile au fost cu asupra de măsură, le-am atras atenția că nu pe Maia o laudă, ci pe Ernest Bernea. Există un serviciu secret, un SRI al coincidențelor: simultan, a fost prins și Mistrie cu penele raței în gură. "Procedeu de junglă", a comentat Carp, în "Ora". Volodea s-a simțit atacat pe două fronturi: al lui și al Maiei. "Ai compromis Institutul, tovarășa Marievici. Cu noi nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
un nou semn pozitiv privind sănătatea mea generală ce-mi strecoară un nou impuls optimist. Duminică, 12 septembrie 2010, am telefonat d-lui prof. Gruia Novac să nu uite că mâine e ziua de naștere a prof. univ. Ion Popescu-Sireteanu. Coincidență? Tot astăzi Bogdan Artene mi-a adus pentru corectare recenzia „Vânturi și valuri” - de Ion Popescu-Sireteanu, în pragul aniversării a 76 de ani de viață rodnică, înnobilând limba și literatura română. Din Iași dna prof. Ana Dumitrescu mă anunță că
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
cu pregnanță acel „spirit normalist” care ne-a marcat profesional, cât și în privința relațiilor colegiale de mai târziu care au condus logic la aceleași memorabile adunări de promoție - prilej de bilanț și de calde și duioase amintiri din timpul școlarității. - Coincidență deplină a vieții noastre de dascăli - am organizat și eu cinci asemenea minunate adunări de promoție, din care trei au avut loc de desfășurare în propria-mi locuință. Ca și Dvs. am dus mai departe acest spirit normalist care ne
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
vesteau cu timbru grav, sumbru, intrarea în război, iar acum aceleași clopote își schimbaseră tonul în unul dătător de speranțe de viață pentru cei ce n-au căzut victime ale confruntării pe teatrele de operațiuni. Era și sărbătoare mare (fericita coincidență) - Paștele. Văd aievea tabloul când, aflându-mă la Buzău în familia socrului meu, în jurul unei mese mari veniseră toți membrii numeroasei familii. Băteau clopotele anunțând Pacea, trezind speranțe,declanșând energii și nemăsurata bucurie a vieții triumfătoare! Toasturi pentru istoricul moment
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
pe la colțul perdelei. Se răsuci către el. - E un Land Rover negru peste drum de casa dumneavoastră. Mai devreme l-am văzut în centru. Iar dimineață a staționat în fața blocului în care locuiesc. Credeți că este vorba tot despre o coincidență? Își simți gura uscată. Probabil că o tărie ar fi mult mai indicată în astfel de condiții decât poșirca asta cu spumă. Strânse doza goală în pumn, făcând-o armonică, apoi o aruncă înspre coșul de gunoi aflat lângă birou
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
căzut peste mașină (azi). Privi rândurile, apoi introduse hârtia în sertar și îl încuie cu cheia. Aprinse țigara, pufăi câteva secunde, după care se scărpină după ureche. Își aminti cuvintele Luciei: „... strada din spatele curții noastre...” Mormăi: - Ia uite, domnule, ce coincidență stranie... Se ridică de la birou și merse să verifice pe ce stradă și la ce oră căzuse un stâlp de telegraf peste un Land Rover în care se aflau doi indivizi luați la mișto de un ghinion teribil. În urma sa
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
din nou prin fața benzinăriei, nu observă mașina parcată. La volan, Detectivul desfăcu o lamă de gumă și o introduse în gură. Îl urmări pe scriitor cu privirea. O umbră pe o șosea. Clătină din cap și țuguie buzele. - Prea multe coincidențe. Aici e ceva necurat... Displayul laptopului se lumină brusc. Acel fișier se deschise, iar prima frază plecă de la capăt de rând. Alineat. Times New Roman, justify, font 14. Un nou pasaj... Alte vieți. O nouă moarte. 3 Detectivul îl văzuse
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
andrelele nevestei; pantaloni de stofă - un moșulică pedant, râse Detectivul în gând -, cu dungă, papuci din piele sau imitație de piele neagră). - În ce problemă, stimate domn, dacă nu vă este cu supărare? - O verificare de rutină, nimic spectaculos (niște coincidențe date dracului, au murit unii care au ajuns în sfera de influență a unui scriitor cu a cărui amantă mă culc eu - întindem amândoi aceeași femeie, dar el nu știe, cum s-ar spune, regulăm aceeași păsărică, mai știți ce
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
s-au atrofiat neuronii. Polițiștii au un mare defect, află de la mine, sunt trecut prin multe și din fiecare experiență am învățat câte ceva. Sau au și o mare calitate, depinde de unghiul din care abordezi problema. Sunt curioși. Morți, bani, coincidențe interesante, un manuscris în burta laptopului, cum crezi că vor reacționa atunci când vor citi pasajul în care stâlpul de telegraf cade peste Land Rover? Vor chiui de bucurie aflând că Vecinul tău a sărit în aer cu toate că nu ar fi
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
Bombăni: Au mai fost case care au sărit în aer, nu trebuie să fie neapărat inițiativa unui laptop. Și stâlpi prăbușiți peste mașini au mai fost, am văzut de atâtea ori, la știri, astfel de situații paradoxale. Tragice, dar paradoxale. Coincidență. Stranie, e drept, dar coincidență. Sunt un scriitor, am imaginație, afară era și este furtună, vântul bătea foarte tare, creierul a început să proceseze și gata ideea. Un stâlp căzut peste Land Rover. De unde știu eu că în acel Land
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
care au sărit în aer, nu trebuie să fie neapărat inițiativa unui laptop. Și stâlpi prăbușiți peste mașini au mai fost, am văzut de atâtea ori, la știri, astfel de situații paradoxale. Tragice, dar paradoxale. Coincidență. Stranie, e drept, dar coincidență. Sunt un scriitor, am imaginație, afară era și este furtună, vântul bătea foarte tare, creierul a început să proceseze și gata ideea. Un stâlp căzut peste Land Rover. De unde știu eu că în acel Land Rover să aflau o huidumă
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
o scenă filmată în care, la un semn, figuranții trec dintr-o parte în alta, clătinând din cap și gesticulând, ca și cum ar avea ceva important să-și spună. Cosmina schimbă vorba : — Am citit undeva că destinul ți se arată prin coincidențe și că singurele lucruri care contează sunt cele surprinzătoare. — Și ție ce ți s-a întâmplat ? — Cum ar fi să te uiți într-o oglindă și să vezi un bărbat... Nu lângă tine sau în spatele tău, ci în locul tău... Ce-
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
cale-afară de elegantă, părea nouă-nouță, cu luciul ei întunecat. Iacob o îmbrățișă, apoi îi sărută mâna, în treacăt. — De unde știai când o să ies ? întrebă ea, sugerând astfel că o socotea prima lor întâlnire adevărată, pe care o punea tot pe seama coincidențelor. Nu știam, spuse el, fără să-i dea drumul la mână. Puteam să mai aștept. Deschise larg portiera. Canapelele erau îmbrăcate în piele fină, iar mașina părea uriașă, cum ea nu mai văzuse până atunci. — Ce frumoasă e ! exclamă fata
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
și mie câteva, ceru el. — Nu, destul cu maimuțărelile... — Nu pricep. Ce vrei să spui, de fapt ? — Anul dragonului, Beigbeder, concertul lui Penderecki. Erau ale mele și le-ai folosit fără să ai dreptul... De unde ai știut ? Eu am pus coincidențele astea pe seama providenței, dar nu erau decât maimuțăreli... Eu mă jucam cu tataia și-mi plăcea, dar cu tine nu cred că-mi place să mă joc. Tataia era, într-un fel, tatăl meu. Cine e tatăl tău ? — Ce-i
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
a găsit-o într-un puț, nu departe de palatul meu. Frumoasa ei blană albă fusese smulsă. Nimeni nu a ieșit în față să dea în vileag numele făptașului, și nici nu și-a exprimat cineva compasiunea. Printr-o stranie coincidență, curând după aceea s-au jucat trei opere pe Marea Scenă Changyi. A fost asta expresia unei victorii? O sărbătorire a răzbunării? Am fost singura concubină care nu a fost invitată să participe. Am stat singură în grădină și am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]