3,420 matches
-
pastă de dinți la clătit gura până s-a calmat. Când a ieșit din baie, fata brunetă, slăbuță dar bine făcută, îl aștepta îngrijorată și l-a sărutat, iar mama ei care supraveghea orice mișcare ca un jandarm, a observat mulțumită că nu făcuse murdărie în baie. A băut în continuare cu ea cuibărită în brațe, sărutându-se până n-a mai simțit nimic și pe nimeni. Curând invitații i-au părăsit, însă nu putea să-i mărturisească nimic din ce
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
depășește pe altul în viteză, mai are un potrivnic în față, simulează pasa și se îndreptă spre poarta lor nestingherit.. acolo mai este doar Fănel care a văzut pericolul și se retrăsese în poartă< îi dă gol fără probleme, râde mulțumit, ei au ales porțile așa mari! Laur își închipuie că vor lua bătaie dacă mai joacă și spune hotărât: - Gata, eu zic că vă ajunge, tineretul mai are multe de învățat! Bineînțeles izbucnesc protestele și trebuie să continue meciul. Terenul
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
Drăguță, grațioasă, cu corpul ei de silfidă, cu gura ca o fragă, cu sânii fabuloși, e plină de șarm, incredibilă din toate punctele de vedere< îi plăcea această fată și acum, se uita la ea pe furiș. Ea a perceput mulțumită că Laur o admiră și curând se observau prin grup și parcă totul s-a evaporat în umbrele nopții. În plus sesizase că are un aliat de nădejde pentru apărarea Malvinei< el tot încerca să-l potolească din avânt pe
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
mai rău însă n-o arată. Niciodată nu o va arăta! În ziua următoare s-a trezit la 6 a.m. însă a mai lenevit în pat; vorbește cu tatăl său îi spune ce dorește unchiul Titi de la el; taică-său mulțumit îl întreabă dacă a luat dimineață micul dejun: Mănânc o ciorbă de burtă la unchiul! - Hopa, ai intrat și tu în rândul bărbaților! Se distrează amândoi aducându-și aminte de mofturile lui din copilărie și se despart. Arde de nerăbdare
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
el. În telefon, Stridie zice: — La cât timp după ce ați mâncat s-a manifestat diareea? Mă vede că mă uit și își scutură degetul spre mine. Helen zice în telefonul ei: — Cei care au stat acolo înainte au fost foarte mulțumiți. Este o casă superbă. În ziarul local, Erie Register-Sentinel, un anunț din pagina de divertisment zice așa: În atenția clienților clubului de golf Country House „Ați contractat o infecție stafilococică rezistentă la tratament în urma utilizării piscinei sau a vestiarelor? Vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
o creangă lungă de salcâm, făcu și o scară nouă, tăie cu ferăstrăul niște lemne, repară niște uluci rupte de la gardul din fundul curții și îi propuse lui Stelian să înlocuiască împreună cartonul asfaltat de pe chioșc cu foi de tablă. Mulțumit că, măcar pentru o vreme, nu mai era singur, Stelian îi aduse într-o zi norei sale, de la cooperativă, câțiva metri de finet, din care să-și facă o rochie de casă, iar nepoțelului, o mașinuță și câteva cărți cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
înmână, de față cu președintele sfatului, cu Tarbacea și cu Ilici Vasile, zelosul activist raional, ca pe un fel de diplomă de merit, un bilet de tratament pentru trei săptămâni, de categoria a doua, la Băile Herculane. Stelian se declară mulțumit și cu atât și, încheindu-și activitatea cooperatistă pe anul 1953, își luă concediu fără plată până după sărbători (la cel legal de odihnă neavând încă dreptul, după numai câteva luni de serviciu). În ziua următoare se mai duse încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
mulțumi pentru bunele intenții, promițându-i să-l mai viziteze cât de curând, îl îmbrățișă și îl sărută frățește pe oibraji, apoi se grăbi să plece, fiindcă începuse să se însereze. Ajunse înapoi acasă noaptea târziu frânt de oboseală, dar mulțumit că se descurcase cu bine. Înainte de a intra în casă, mai zăbovi puțin în curte, ca să fumeze o țigară, cu ochii la cerul cerul plin de stele. Mare parte din acea iarnă trecuse fără nămeți, fără mari geruri și fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
amețit bine de băutură, Lazăr se așeză peste ele din nebăgare de seamă și le făcu chisăliță. Însă lucrurile se încheiară cu bine și Mariana, văzându-l pe copil botezat, își uită supărarea și grijile, iar Virgil își frecă palmele mulțumit. Sigur că totul ar fi putut ieși mult mai bine, dacă de la botez n-ar fi lipsit Stelian, Grigore Gospodin sau maica Agripina, dar absența lor era justificată și urma, cu siguranță, să fie compensată în primăvară, când aveau de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
o pornească în căutarea omului de serviciu. Între timp, răcorit, Ilici Vasile puse sticla pe jumătate golită înapoi pe masă și se șterse, ca un adevărat om din popor, cu mâneca costumului alb de vară la gură, plescăind din limbă mulțumit și ușurat. În clipa următoare, ușa biroului se crăpă cu un scârțâit sfios și prelung și în cadrul ei își făcu apariția Fane, cu un pahar gol în mână. Dând un "bună ziua" smerit, omul de serviciu depuse cu băgare de seamă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
mine! proclamă bătrânul. Spre sfârșitul verii, Victor coborî cartea din pod și se întoarse, cu forțe proaspete și cu mult entuziasm, la îndeletnicirile lui de tânăr studios, pasionat de matematici. Ticu, văzându-l cum își dădea silința, se arătă foarte mulțumit că îi dăduse Dumnezeu un fiu așa de harnic și de conștiincios; în schimb, Mafalda, pentru care învățătura de carte nu fusese o slăbiciune prea mare, se arăta mai curând nemulțumită de zelul școlăresc exagerat al celui pe care îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
dezarmantă. La matematica pe care o știu eu nu prea îmi permit nici o părere... De fapt, trebuie să-ți spun că în școală eu cu matematica m-am avut precum câinele cu pisica!... Vacs!... exclamă Victor, cu o figură deloc mulțumită. Păi tu ce credeai, scumpo, că domnul profesor ține aici cursuri de popularizare științifică?... Nici n-am avut pretenția! se apără Felicia, amuzată că el îi spusese "scumpo", la un mod atât de familiar și de ironic. Ți-am spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
repede? Atunci când a fost plecată trei săptămâni la spital, a crezut că o să moară de durere. Cum adică după aceea o să fie bine? Ei îi era foarte bine așa, împreună cu mama și cu tata. Oare mama ei de ce nu era mulțumită? Întrebări simple la care nu a putut să răspundă nici până în ziua de azi. Inevitabilul s-a produs într-o dimineață de început de septembrie. Deși ar vrea să-l alunge din minte, momentul despărțirii îi apasă obsedant sufletul. Lacrimile
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
numaidecât în casă și i-a dezlegat pe bieții ieduți. Abia acum au înțeles ei că mămuca lor nu e moartă așa cum le-a spus badea Vasile. Pe loc au sărit și-au îmbrățișat-o, iar caprele din sat iau mulțumit că le a scăpat de un asemenea nenorocit și de atunci toate femeile din sat o respectau pe Mărioara și, dacă ai fi avut drum pe-acolo și ai fi întrebat pe cineva de ea, numai cuvinte de laudă ai
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
ei minuțioasă nu avea decît un singur scop: să se asigure că trecerea anilor fusese ștearsă prin operațiile delicate și repetate de spălare, și să verifice că rochia avea lungimea potrivită ca să atingă solul fără să-l măture. Se ridică mulțumită și Își Întoarse fiica spre oglindă. - Parcă ar fi fost făcută pentru tine. Marie Își privi chipul din oglindă și se Încruntă ușor, căutătura ochilor verzi marcînd un soi de Întrebare, ca și cum imaginea pe care i-o trimitea Înapoi oglinda
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
distanță. Mergea drept Înainte, În mod vizibil fără țintă, insensibil la chemările ei și neoprindu-se decît odată ajuns la capătul digului. Veni după el și-l strigă Încetișor. Întoarse spre ea un chip cu trăsăturile strîmbate de ură. - Eșt mulțumită? Acum nu va mai vorbi! strigă el cu violență. La patruzeci și patru de ani, sora lui Pierric avea reputația de a fi o femeie redutabilă, una din cele care știu cum să-i Învîrtă pe degete pe bărbați. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
O dată mai mult exageră cu mulțumirile, cînd de fapt nimic nu le justifica, și În orice caz nu o brățară cu brelocuri, cel mai scump nevalorînd cu siguranță mai mult de douăzeci de euro. - Fiica mea va fi atît de mulțumită că i s-a găsit brățara! De zile Întregi o tot caută. Ține la ea ca la lumina ochilor. Unde era? - Pe faleză, unde a pierdut-o... TÎnăra polițistă lăsă să treacă un timp pînă să adauge, fără să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
stărui: - Ciudat, ți-am auzit glasul care venea din fundul grotei, de aia m-am vîrÎt pînă acolo. - Acum o să spui că e din vina mea! - Într-un anume fel, da... CÎnd te văd, pierd pămîntul de sub picioare... ZÎmbetul lui mulțumit de sine o făcu să se zbîrlească. Își reținu un șuvoi de vorbe grele, se ridică dintr-un salt și fugi spre mașină. - Așteaptă, vreau să știu unde erai cînd m-ai strigat. Mă Întreb dacă nu există o galerie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
Visul ei de-al doilea a developat primul vis, dându-i o aparență de realitate, evocând camera ei cu credența, cu vaza de pe masă, ce, în fapt, n-a stat niciodată acolo. Visele par să aibă tot mai mult sens. Mulțumită, se îmbracă lent și iese pentru o plimbare. Dar nu înainte de a-l suna pe Damiel. Nu. El nu are timp astăzi pentru ea. Poate mâine. Da, mâine e foarte posibil. Ea nu se simte dezamăgită. De ce-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
Luminițe ghidușe îi sclipeau în ochi și Lupino înțelese cu stupoare că, odată scăpat din ghearele morții, unde fusese cu doar cîteva clipe mai devreme, puiul uitase deja ce i se întîmplase. Vreau să merg și eu cu tine, adăugă, mulțumit de ce plănuise să facă, Dakota. Ce-ai spus? Lui Lupino nu-i venea să-și creadă urechilor. Unde vrei să mergi? Cu tine, în lume, răspunse prompt puiul, mulțumit că Lupino îl asculta cu atîta interes. Ai să mă iei
by Crenguţa H. B. Docan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1108_a_2616]
-
i se întîmplase. Vreau să merg și eu cu tine, adăugă, mulțumit de ce plănuise să facă, Dakota. Ce-ai spus? Lui Lupino nu-i venea să-și creadă urechilor. Unde vrei să mergi? Cu tine, în lume, răspunse prompt puiul, mulțumit că Lupino îl asculta cu atîta interes. Ai să mă iei, nu-i așa? Abia aștept să le povestesc diseară băieților cum am cutreierat numai noi doi, împreună, și cîte aventuri minunate am trăit și cîte locuri grozave ca ăsta
by Crenguţa H. B. Docan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1108_a_2616]
-
din tavernă. Și, oricum, nu era ceva straniu să Îl găsească Într-un bordel. Totuși, Dante avea senzația că era acolo pentru un scop precis. Avea o expresie Încordată, diferită de cea la care te puteai aștepta din partea unui client mulțumit. — Știi pentru ce mă am la cuțite cu părinții mei? zise Cecco pe neașteptate. Poetul fu uimit de această Întrebare care, aparent, nu avea nici o legătură cu Împrejurările. — Gândește-te că am Încercat să-mi ucid tatăl. L-am Îmbrâncit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
Șoferul îi plătise, iar ei, cu o voce ciudat de veselă în noaptea apăsătoare, salutau în portugheză mașina care pornea mai departe la drum. - Ei spus șaizeci de kilometri până la Iguape. Mai ai de mers trei ore și terminat. Socrate mulțumit, vesti șoferul. Omul râse, cu un râs bun, puternic și cald, care îi semăna. - Și eu, Socrate, sunt mulțumit. Sunt bucuros că drumul etare. - Tu prea greu, domnu' d'Arrast, tu prea greu, râdea și șoferul, fără să se poată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
stătea, cu brațele atârnând pe lângă trup, cu spatele lipit de perete, părea el însuși, cu picioarele și mâinile sale mari și greoaie, cu fața-i uriașă lucind de sudoare, un zeu bestial și pașnic. Negrul cel înalt îl privi, apoi, mulțumit, se întoarse la locul lui. Începu totodată să cânte, cu o voce de trâmbiță, primele note dintr-o melodie, pe care toți ceilalți le reluară în cor, acompaniați de tobe. Cercurile porniră atunci să se învârtească în sens invers, într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
s-o facă să se răzgândească în legătură cu ceva. Mi-a plăcut imediat stilul ei direct și franc. — Nu e mulțumită de coperta pentru Bătută și Înlănțuită, a spus Dawn. Te-a sunat? Încerca să dea de tine. Nu era deloc mulțumită. Karen a oftat din rărunchi. — Da, da, știu. Lucrez la ea. Când ai nevoie de copertă pentru catalog? — Joia trecută, i-a răspuns Dawn, consultându-și lista. Graham, care stătea în capul mesei, și-a dres glasul cu o atitudine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]