3,272 matches
-
este mai adecvată domeniului psihopatologiei. Transpusă în limbajul științei Psihopatologiei, noțiunea de frustrație semnifică o varietate de tulburări emoțional-motivaționale, diferite ca structură și grad de complexitate. În general, fenomenul frustrației este strâns legat de psihopatii și psihogenii, dar psihopatologii și psihiatrii (ex. A.I. Ploticer) includ în sfera conceptului de frustrație și alte tulburări, cum ar fi: stări depresive (însoțite de unele atitudini caracteristice: izolare, refuz de a colabora, pesimism etc.), stări anxioase (deși lipsește obiectul amenințător, subiectul se afșă sub imperiul
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
tensiune și de puternică reacție emotivă, iar pentru alții nu; oamenii reacționează la aceeași situație și chiar și față de cea mai severă (molimă, cutremure dezastruoase de pământ etc.), într-o manieră personală, diferită. Astfel, ca să dăm doar un singur exemplu, psihiatrii Roy Grinber și John Spiegel, făcând studii pe membrii flotei americane, în cursul celui de-al II-lea război mondial, i-au putut distribui pe aceștia în trei categorii, după felul cum ei au reacționat afectiv la condițiile de luptă
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
încât înainte de a fi expuși unor efective condiți de luptă (adică în faza în care era doar amenințarea cu participarea la unele misiuni de luptă). Pintre cercetătorii care au remarcat insuficiența, definirii „stresului” numai prin termeni de „stimulus” menționăm pe psihiatrii Wolf, Friedman, Huofer, Mason, care,orientându-se spre analiza reacțiilor la, stres, au studiat într-un stabiliment medical, reacțiile acelor părinți care aveau câte un copil internat (bolnav de leucemie) și decedat în cele din urmă. Observațiile au arătat că
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
fenomenul frustrației, ca fenomen care angajează aproape întreaga personalitate, se desfășoară întotdeauna pe fondul unei anumite „disponibilități” sau „stări de pregătire” și presupune posibilitatea anticipării, pe parcursul desfășurării frustrării, a consecințelor viitoare nefavorabile (pe care „răul”, deja produs, le poate cuprinde). Psihiatri D.A. Hamburg, Beatrix Hamburg și S. Goza au ilustrat, deja, într-un mod convingător acest punct de vedere. Studiind diferențele individuale în reacțiile unor indivizi internați pentru arsuri grave (care pe lângă faptul că necesitau o lungă perioadă de tratament, nu
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
epocii și spiritului nou care pătrunsese în mișcarea pedagogică. Tocmai în aceste condiții a apărut concepția Mariei Montessori; ea continuă opera lui Froebel, dar împotriva spiritului froebelian. Maria Montessori a făcut studii medicale, iar din 1897 a lucrat ca medic psihiatru în cadrul Universității din Roma. Preocupările din domeniul psihiatriei au condus-o spre copiii deficienți întîrziați mintal sau, cu un termen utilizat atunci anormali. Nu era primul medic care se ocupa de această categorie de copii, ea însăși vorbește în scrierile
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
proporții incomensurabile, punîndu-l integral pe seama copilăriei; "inconștientul vieții psihice nu este altceva decît faza infantilă a acestei vieți" (20, p. 200). S. Freud în general deosebit de meticulos în cercetările sale a generalizat unele din cazurile întîlnite în activitatea sa de psihiatru. Se poate admite, într-adevăr, că unele motive ale activității la vîrstă adultă reflectă sexul și agresivitatea, că în comportamentul acestei vîrste se întîlnesc motive din copilărie, dar nu se poate susține că majoritatea motivelor pot primi o astfel de
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
prin apropiere de propria lor concepție. În deceniul al șaselea, Europa occidentală a făcut cunoștință cu psihologia socială americană și anume cu teoria grupurilor dinamice a lui K. Lewin și sociometria lui. J. L. Moreno, la care se adăugau contribuțiile psihiatrului Carl Rogers. Toți aceștia insistaseră asupra relațiilor interpersonale, asupra rolului afectivității și a absenței din grup a unei puteri autoritare. După cum s-a sesizat, educația nouă făcuse din libertatea de manifestare a copilului unul din principiile sale fundamentale; educatorului îi
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
copilului. Ideile psihologiei sociale americane se aflau deci nu în germene, ci destul de bine înmugurite în teoria educației noi. Pe de altă parte, C. Freinet, cu oarecare rezerve, găsea unele apropieri între concepția sa și cea rogersiană. Orientarea spre ideile psihiatrului american n-a întreprins-o el, ci unii discipoli care ieșiseră din cercul său cu puțin timp înainte de a muri (5, p. 195). Această reorientare a educației noi, în urma contactului cu psihologia socială americană, este afirmată chiar de către cei mai
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
și toleranță, mai multă disponibilitate pentru schimbare și inovare (28, p. 9). În "grupurile de întîlnire" preconizate de Rogers, fiecare își spune părerea și fiecare respectă opinia celuilalt, toți rămînînd cu convingerea că au fost ascultați și înțeleși. Din volumul psihiatrului american Grupurile de întîlnire rezultă că, în general, participanții erau oameni care, dintr-un motiv sau altul, s-au închis în ei și, deși au trăit alături de alții, viața lor nu a fost cunoscută de nimeni; ei înșiși nu s-
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
mutant, necesarmente solitar, în domeniul său, care aparține științelor așa-zis "umane" sau "moi". Pauli este și el un mutant în domeniul său, aparținînd științelor așa-zis "exacte" sau "dure". (Cuvintele "moale" și "dură" probabil că evocă, pentru psihanaliști și psihiatri, multe asociații interesante și fecunde). Cît despre Lupasco, el este mutantul mutanților, cu a sa logică a contradicției. E adevărat că Pauli este un mutant mai puțin solitar, căci fizica a suferit o mutație colectivă fără precedent, prin apariția mecanicii
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
fizice sau mentale a conducătorului. Așa s-a întâmplat cu regele George II, care suferea de o psihoză maniaco-depresivă și a fost supus unei expertize făcute de o comisie compusă din medici și parlamentari britanici. O alta, prezidată de un psihiatru, l-a scos pe Ludovic II din funcțiunea de rege al Bavariei. Se evocă, în aceeași ordine de idei, și cazul lui Deschanel, președinte al Franței, depus din înalta magistratură din cauza unei maladii mentale. Bourguiba, în schimb, n-a putut
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
moral este inclusă în acest studiu." Trebuie să semnalăm fecunditatea aplicațiilor practice experimentate mult timp ale științei motivelor pentru problemele puse de sarcina educativă în general și de reeducarea diferitelor forme de inadaptare familială sau socială. Un grup de medici, psihiatri, educatori etc. s-a format în ultimii treizeci de ani în jurul activităților lui Diel, aceștia fondînd Asociația psihologiei motivației, care editează o revistă proprie 33. Șase dintre principalele lucrări ale lui Paul Diel sînt reeditate cu regularitate în format popular
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
stabilim un contact personal, de la egal la egal, cu cealaltă persoană și să o înțelegem cu adevărat, eforturile noastre vor fi primite cu bucurie. VIII CUM SĂ FACEM INVITAȚII CARE SĂ AIBĂ CÂT MAI MULTE ȘANSE DE A FI ACCEPTATE PSIHIATRUL: Dacă ar fi să vă scrieți povestea vieții, ce titlu i-ați da? PACIENTUL: Nu știu... Ce-ar fi să-i zicem... că nu s-a întâmplat nimic"? PSIHIATRUL: Vă gândiți la ceva asemănător cu cartea " Ceva s-a întâmplat
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
CARE SĂ AIBĂ CÂT MAI MULTE ȘANSE DE A FI ACCEPTATE PSIHIATRUL: Dacă ar fi să vă scrieți povestea vieții, ce titlu i-ați da? PACIENTUL: Nu știu... Ce-ar fi să-i zicem... că nu s-a întâmplat nimic"? PSIHIATRUL: Vă gândiți la ceva asemănător cu cartea " Ceva s-a întâmplat"? PACIENTUL: Mda. Numai că "nu s-a întâmplat nimic". Mai tot timpul mă simt asemenea paznicului unei bănci, atent la toți cei din jur, dar fără să facă parte
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
că "nu s-a întâmplat nimic". Mai tot timpul mă simt asemenea paznicului unei bănci, atent la toți cei din jur, dar fără să facă parte dintre ei, fără să ajute cu ceva. Nu-i prea pasă nimănui de mine. PSIHIATRUL: Vă simțiți ca un spectator care privește cum trece viața? PACIENTUL: Da. Doar un spectator. Și chiar când se întâmplă vreo minune și cunosc în fine pe cineva, parcă nimic nu merge. PSIHIATRUL: Vreți să spuneți că sunteți adesea respins
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
Nu-i prea pasă nimănui de mine. PSIHIATRUL: Vă simțiți ca un spectator care privește cum trece viața? PACIENTUL: Da. Doar un spectator. Și chiar când se întâmplă vreo minune și cunosc în fine pe cineva, parcă nimic nu merge. PSIHIATRUL: Vreți să spuneți că sunteți adesea respins? PACIENTUL: Nu. Stăm de vorbă, apoi ne spunem "la revedere" și asta-i tot. PSIHIATRUL:, Nu invitați persoanele respective la o nouă întâlnire? PACIENTUL: Nu. Eu cred că dacă într-adevăr m-ar
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
spectator. Și chiar când se întâmplă vreo minune și cunosc în fine pe cineva, parcă nimic nu merge. PSIHIATRUL: Vreți să spuneți că sunteți adesea respins? PACIENTUL: Nu. Stăm de vorbă, apoi ne spunem "la revedere" și asta-i tot. PSIHIATRUL:, Nu invitați persoanele respective la o nouă întâlnire? PACIENTUL: Nu. Eu cred că dacă într-adevăr m-ar agrea, ar face ele invitația Cei mai mulți oameni nu inițiază, ci răspund. Așteaptă ca celălalt să-l privească primul în ochi, să vorbească
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
Huși, în cadrul manifestării științifice care a avut loc cu această ocazie, a reușit să atragă distinse personalități ale vieții culturale și științifice printre care: acad. Mihail Ralea, acad. Nicolae Gh. Lupu (internist), acad. Petru Jitaru (biologie), prof. dr. Mihai Șelaru (psihiatru), prof. dr. Paul Popescu Neveanu (psihologie), prof. dr. Mihai Kernbach, prof. dr. Ion Anastasiu (psihofiziologie), prof. dr. Paul Pruteanu (istoria medicinii). Lucrările simpozionului au fost conduse de acad. Vasile Rășcanu, iar doctorul Voinescu avea să facă un expozeu impresionant al
DE LA SPITALUL LUI DRAGHICI by MIHAI CIOBANU, VALERIU LUPU, NICOLAE BARLADEANU () [Corola-publishinghouse/Science/790_a_1489]
-
psihologiei. Psiholog Ioana Popescu, a analizat în lucrarea „Efectele psihologice ale prăbușirilor de clădiri în București”. Se consideră pe bună dreptate că în urma unor asemenea tragedii este obligatorie intervenția specializată, iar în cadrul echipei respective de intervenție să existe psihologi sau psihiatri pregătiți să intervină atunci când este nevoie. Și practica arată că în aceste situații dramatice, prezența psihologului este deosebit de eficientă. ACTUALITĂȚI ÎN POLITRAUMĂ Definim trauma ca afectarea mai multor regiuni anatomice sau sisteme de organe în care cel puțin o leziune
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
În plus, am văzut că visul are o încărcătură emoțională puternică și că emoțiile sunt utile în memorare. Prin urmare, trebuie să existe în vis ceva care are legătură cu memoria. Punctul-cheie este hipocampul. Într-adevăr, studiile efectuate de Winson, psihiatru american, ne-au adus dovada că hipocampul reface o experiență recentă în acele zone din cortex în care ea va fi, mai târziu, stocată (cf. Schacter, pp. 111-112) în timpul visului. În plus, hipocampul este util în memorarea unui context încărcat
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
făptuitorul, în momentul săvârșirii faptei, fie din cauza alienației mintale, fie din alte cauze, nu putea să-și dea seama de acțiunile sau inacțiunile sale, ori nu putea fi stăpân pe ele"). După cum se poate deduce, legiuitorul obligă specialiștii psiholog și psihiatru să stabilească post-actum discernământul prin diagnosticarea capacității psihofizice sub aspect intelectual și volutiv, a făptuitorului din timpul comiterii faptei. În urma analizei anterioare se ridică întrebarea inevitabilă: care sunt elementele caracteristice și diferențiatoare ale personalității infractorului în raport cu personalitatea unui neinfractor? Numeroase
by Lăcrămioara Mocanu [Corola-publishinghouse/Science/1023_a_2531]
-
un om, ascultând doar de sentimente nobile și generoase, se aruncă în mijlocul pericolului, se expune la o moarte inevitabilă și-și sacrifică de bună voie viața, pentru a respecta legile, pentru a-și păstra credința, pentru salvarea țării sale". Totuși, psihiatrii nu neaga existenta suicidului numit normal. Pentru H.Ey (1950), "suicidul constituie reacția antisocială cea mai frecventă în patologia mentală"; "comportamentul suicidar adevărat este un act în care individul își dorește moartea pentru moarte" (apud, Dragomirescu, 1990, p. 206). Achile
by Lăcrămioara Mocanu [Corola-publishinghouse/Science/1023_a_2531]
-
de autoritatea responsabila; * prezența disimulării la multe din cazuri, datorita acreditării sociale negative, suicidul realizandu-se într-un mod mascat, fiind deseori înregistrat ca un accident. Pentru aceste motive statisticile oficiale par să subestimeze rata adevarată a suicidului. În general, psihiatrii susțin un număr de patru ori mai mare de suicid decât afirma procurorii. Printre persoanele ale căror decese sunt inregistrate ca accidente, multe suferiseră anterior de depresie sau de dependență de medicamente sau alcool, prezentând astfel asemănări cu cei care
by Lăcrămioara Mocanu [Corola-publishinghouse/Science/1023_a_2531]
-
unei supradoze. Alții care au intenționat să moară sunt readuși la viață. Mai mult, numeroase persoane sunt ambivalente în acele momente, nesigure dacă doresc să moară sau să traiască. Suicidul a fost și este considerat de mulți autori, în special psihiatri, ca fiind o conduită patologică. Observațiile noastre ne-au condus la supoziția raționalității acestui act în marea parte a cazurilor. De aceea, considerăm importantă, din acest punct de vedere, împărțirea suicidului în doua grupe: • suicidul rațional, nepatologic, numit de către unii
by Lăcrămioara Mocanu [Corola-publishinghouse/Science/1023_a_2531]
-
religioasă, etnicitate etc.). Vladimir Nabokov ne-a dat în fermecătorul său roman Pnin (1953; citez ediția românească, în traducerea Monei Antohi, Humanitas, București, 2005) cea mai mișcătoare și mușcătoare satiră a acestui tip de viziune: „progresistul, idealistul Wind șparodia unui psihiatru specializat în terapia de grup, n.m.ț visa la o lume fericită formată din centupleți siamezi, comunități unite anatomic, națiuni întregi construite în jurul unui ficat comunicant” (p. 47). Pentru o istorie intelectuală a tiranofiliei modernetc " Pentru o istorie intelectuală a
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]