30,078 matches
-
e mai puternică decât teatrul iată reciprocitatea creativă a acestei manifestări plenare umane". "Teatrul e mai adevărat decât viața, viața e mai puternică decât teatrul" iar moartea e cea care obligă, și viața și teatrul, să se unească și să strige: Atenție mărită, domnilor, atenție mărită! Poate fi jocul actorului (alcătuit din mirajul altor voci, din meandrele unor existențe netrăite, din proiecțiile amăgi toare dar veridice ale unor măști) sistematizat, raționalizat, prins în tipare? Care e opinia dvs. în legătură cu această tendință
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
omului sunt toate zilele timpului, în ANA. Partidul Celor Dezamăgiți din România (P.C.D.R.) cel mai nou și cel dintotdeauna la el acasă, aici la noi, e parte vie a unirii celor trei timpuri. Filmul, prin vocalizele singurătății, prin dezamăgire, revoltă, strigă... dar cine oare vrea să audă: Ole, Ole, Ole, unde ne sunt speranțele... Cât de greu, de temător se înalță Biserica și câtă iubire trebuie să rodească în noi pentru a fi curați pentru jertfă... Întrebări aici și oriunde. Ole
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
se întoarce acasă și bate nevasta până pornește alarma la mașină. După care iese în fața blocului, bea ceva cu băieții și apoi suflă în jigleor, toarnă ulei ars în praguri, dă trei ciocane în tacheți și curăță platinele până îl strigă nevasta să urce în casă, să bea ceva și s-o rupă iar cu bătaia!”(Academia Cațavencu, nr. 12, 26 martie 1 aprilie 2008) Sunt exemplificatoare zicătorile românești, chintesență a înțelepciunii populare, pentru starea lucrurilor. Cu toții am auzit că „dacă
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
morale reprezint] într-adev]r un postulat nefondat. Considerând c] este bine s]-i ajut]m pe cei care au nevoie, ne exprim]m pur și simplu dorința că oamenii s]-i ajute pe cei care au nevoie. E ca si cum am strigă: „Ură pentru cei care-i ajut] pe aceia care au nevoie!”; nu se menționeaz] aici nici un fapt moral și, de fapt, nu exist] nici o pretenție cu privire la fapte. Acum putem s] înțelegem de ce se preocupau filosofii despre toat] aceast] chestiune a
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
practicii morale. S] ne amintim c], potrivit irealiștilor, atunci când consider]m c] este bine s]-i ajut]m pe cei care au nevoie, ne exprim]m dorința că oamenii s]-i ajute pe cei care au nevoie; este ca și cum am strigă: „Ură pentru cei care-i ajut] pe cei care au nevoie!”. Antirealismul este, cu sigurant], o opțiune care trebuie luat] în considerare. Dar pan] la urm] mi se pare c] este o opțiune neatr]g]toare. Antirealiștii au o explicație
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
potrivit c]reia adev]rul judec]ților morale nu poate fi evaluat, este neplauzibil].. Ei trebuie s] afirme această pentru c] modeleaz] o judecat] moral] pe o atitudine cât se poate de clar] de aprobare sau dezaprobare. Dar atunci când eu strig: „Ură pentru cei care-i ajut] pe cei care au nevoie!”, chiar dac] strig]tul meu poate fi sincer sau nu, cu greu poate fi adev]rât sau fals. Strig]tul meu dezv]luie ceva despre mine - faptul c] am
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Ei trebuie s] afirme această pentru c] modeleaz] o judecat] moral] pe o atitudine cât se poate de clar] de aprobare sau dezaprobare. Dar atunci când eu strig: „Ură pentru cei care-i ajut] pe cei care au nevoie!”, chiar dac] strig]tul meu poate fi sincer sau nu, cu greu poate fi adev]rât sau fals. Strig]tul meu dezv]luie ceva despre mine - faptul c] am o anumit] dorinț] - și nu despre lume. Problemă aici nu este doar c] noi
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
poate de clar] de aprobare sau dezaprobare. Dar atunci când eu strig: „Ură pentru cei care-i ajut] pe cei care au nevoie!”, chiar dac] strig]tul meu poate fi sincer sau nu, cu greu poate fi adev]rât sau fals. Strig]tul meu dezv]luie ceva despre mine - faptul c] am o anumit] dorinț] - și nu despre lume. Problemă aici nu este doar c] noi spunem c] judec]țile morale pot fi adev]rate sau false, chiar dac] în mod sigur
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
a declara o atitudine și a exprima aceeași atitudine. Dac] spun: „Îmi place Betty Friedan”, declar faptul c] am o atitudine pozitiv] fâț] de ea. Declarația este o afirmație atât adev]rât], cât și fals]. Pe de alt] parte, dac] strig: „Bravo lui Friedan!”, nu afirm nimic. Exprim o atitudine, dar nu declar c] eu am acea atitudine. Luând în considerare aceste lucruri, s] ne întoarcem atenția la limbajul moral. Conform emotivismului, limbajul moral nu este un limbaj prin care se
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
pictorilor, chiar și după vernisarea unei expoziții de prapuri neobizantini în curtea Goliei, văzînd, așadar, că tăcerea îi acoperă ca o cenușă neagră numele, îmi trînti într-o dimineață de perete ușa atelierului gest de maximă amenințare axiologică și-mi strigă din prag: "O să vedeți voi cînd... o să ajung deputat!" Aș fi vrut, în timp ce-mi întorcea indignat spatele, să-l întreb intervenție retorică, evident din partea cărui partid, dar aducîndu-mi aminte că toată viața nu pictase decît peisaje industriale... 20
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
tăcut pe sub ferestrele atelierelor din Armeană. Unde se duce? Spre ce loc numai de el cunoscut îl poartă pașii din ce în ce mai întîrziați? Barba albă, apostolică, răspîndește în jur atîta respectuoasă tăcere; aud cum pocnește lespedea în Turnul Goliei. Acest pictor a strigat. 3 iunie La doi-trei ani, miticismul de stat producea monștri gen Balcanii zonă a păcii, începeau foielile, zbîrnîiau telefoanele spre bulgari, spre sîrbi, spre... da, venim, venim, răspundeau prompt jivkopictorii și titosculptorii, ai noștri dădeau în fiert, întindeau degrabă pînze
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
pe națiuni"), de altfel cea de totdeauna a artei românești: din cînd în cînd, cîte un nebun sublim, gen Brâncuși, să ia drumul Parisului sau New York-ului și... să rămînă acolo. Să rămînă și, după ce și-a închegat opera, să strige, dar nu de pe ambasada noastră, ci de undeva, din Place Pigalle sau de pe podul Brooklyn, să strige haiducește: exiiist! S-ar putea să fie auzit. 1995 Casa Poporului, Socola și alte Complexe 4 ianuarie Mi-am impus ani la rînd
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
sublim, gen Brâncuși, să ia drumul Parisului sau New York-ului și... să rămînă acolo. Să rămînă și, după ce și-a închegat opera, să strige, dar nu de pe ambasada noastră, ci de undeva, din Place Pigalle sau de pe podul Brooklyn, să strige haiducește: exiiist! S-ar putea să fie auzit. 1995 Casa Poporului, Socola și alte Complexe 4 ianuarie Mi-am impus ani la rînd să pictez o oră și în seara de revelion. Devreme, pe la șase, șapte, cînd orașul începe să
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
să mai vină într-o seară ca asta? Mă dezbrac la piele, îmi trag pe frunte basca neagră Rembrandt și-ncep să lucrez. Ce? Reluasem, cu o zi înainte, un "strigăt", cel cu orbul care-și apără tandru cîrja și strigă: lăsați-mi cîrja! Încerc acum să-i definitivez gura căscată. Cioc, cioc. Îmi trag hamleții și deschid: Vitcu. Măi, Dionisie, tu? Da, eu. Și-ncepe să ure. Ca-n Creangă. Nu se supără că mă-ntorc la șevalet. Continuă să
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ochii lui mari, de fachir, și rîdea, era prima dată cînd îl vedeam rîzînd, ce rîs! Am trecut pe deasupra Mitropoliei (orologiul arăta de-acum opt), am luat-o pe la Teatru, unu' de-acolo, de jos, cred că era Blehan, a strigat la mine: Măăă, dă-te jos, c-ai să cazi! Mai mult ca sigur că mă vedea numai pe mine. Deasupra Maternității l-am întrebat pe Pablo: Încotro? nu mergem la sediul Uniunii Artiștilor Plastici? (fusese deja programată la nouă
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
vreau întîlnire la Uniune, nu vreau... nu vreau... vreau turnul Observatorului de la voi. ascultă-mă Greenwich e caca pentru mine, vreau turla Observatorului vostru, te rog!), eram deci în curte, Dali a trecut razant, i-am spus: hei!, mi-a strigat: așteaptă! mă duc să dau un pîrț pirineic deasupra ostașului sovietic eliberator și vin. A venit. La Observator, nu era nimeni. A planat de două ori peste turn, ca salut, a aterizat, și-a strîns deltaplanul și și l-a
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
oricum, de preferat finețea desenului din grota de la Altamira. Un moment sinistru al învățămîntului artistic românesc, infestat de jdanovism ignar: Nicolae Moraru. Le vorbea (în acea zi) studenților, cu drăgălașul lui accent moscovit, despre decadentul pictor Mandrian. Mondrian, tovarășe profesor, strigau șolticii dîmbovițeni din fundul sălii. Lăsați, lăsați, îi liniștea "prafesorul", acela-i altu'... Profesorul Al. Dima, discipol al lui Vianu, făcea vogă în anii cînd universitatea ieșeană avea rectori marxiști și portari leniniști. Discursul lui despre literatura lumii fascina orașul
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
și faci tot posibilul să mori. Da, dar vreau să mor pe ideile mele... Ce moment cutremurător (dar și întremător) execuția Mareșalului Antonescu de către slugile rușilor! După prima rafală, Mareșalul se prăbușește (împreună cu ceilalți trei condamnați). Antonescu se ridică și strigă: Mai trageți, călăilor, căci nu sînteți în stare să mă omorîți așa de ușor! Orice comentariu sună a impietate. 19 iunie A împlinit, alaltăieri, un an jumate. Este "forțat" să meargă pe jos. Cînd apare Toby, pufos și trepidînd, ăl
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
lume! Cu humorul său rugos, Alexandru George povestește, în una din paginile... amintiriste (vorba lui Bedros Horasangian), cum prin anii '50, întîlnindu-se cu un amic pictor, stau de vorbă pînă la sosirea tramvaiului; cînd tramvaiul vine și pornește, amicul îi strigă de pe scară: S-a dat drumul la peisaj! Într-o lume picturală cu forjori, sudori și ciobănițe, tractoriști, Eroi ai Muncii Socialiste, Maestri Emeriți ai Artei și Sportului, scutiți cu totul de orice impozit pe venit, cu teme arzătoare, tot
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
oricum precaută, la ce se întîmplă acum în curentul globalizant al... formelor fără fond. Imposibil de categorisit, sintetizat, omologat. O va face (poate), cu mai aplicată detașare și exactitate, mintea care își va aroga nebănuita încă modificare somatică. Schimbarea! Schimbarea!, strigau amărîții din '96. Preluaseră și ei, bieții veșnic nehaliți, lozinca venită de undeva, de-acolo de unde forțele autentic democrate gîndeau la o cu totul altă schimbare, cea mentală, evident, și o pliaseră pe stomacul lor: păpică să fie, că muncă
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
96. Preluaseră și ei, bieții veșnic nehaliți, lozinca venită de undeva, de-acolo de unde forțele autentic democrate gîndeau la o cu totul altă schimbare, cea mentală, evident, și o pliaseră pe stomacul lor: păpică să fie, că muncă... Schimbarea! Schimbarea!, strigau. Și tot cu gîndul la păpică au strigat iar în 2000: Schimbarea! Schimbarea! Și tot așa... 29 noiembrie Întrebat în legătură cu disputa scriitorilor ieșeni, am răspuns, într-un firesc subsidiar, că ar fi bine ca și în tagma plasticienilor, a "fraților
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
venită de undeva, de-acolo de unde forțele autentic democrate gîndeau la o cu totul altă schimbare, cea mentală, evident, și o pliaseră pe stomacul lor: păpică să fie, că muncă... Schimbarea! Schimbarea!, strigau. Și tot cu gîndul la păpică au strigat iar în 2000: Schimbarea! Schimbarea! Și tot așa... 29 noiembrie Întrebat în legătură cu disputa scriitorilor ieșeni, am răspuns, într-un firesc subsidiar, că ar fi bine ca și în tagma plasticienilor, a "fraților care văd" (Paul Eluard), să existe voci care
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
este relevantă. Poezia există (se naște) din și prin viață, iar viața are întotdeauna mai multă sau mai puțină poezie. M.U. Pînza-i deja un tablou. Îl voi înrăma. Tocmai cînd, dînd colțul la Continental, socoteam că multe alte întrebări strigă după răspuns, iat-o pe Cerasela flanînd cu minunea ei teriercanișă în lesă. Punînd capăt și întrebărilor, și răspunsurilor. Ningea. 6 decembrie De Samson cum că muierea... Văzînd-o pe Mariana Codruț cum se strecoară felin pe trotuar și cum răspunde
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
sus, în fază de pregătire a... doctoratului (bine aranjat de V.). În plin turnir de vorbe și de ipoteze, Cella vrea să spună și ea ceva. V. intervine imediat: Cella, tu vezi-ți de doctoratul tău! 10 august Pictorul a strigat. Două personaje bizare în breasla ieșeană a lui messer Vasari: Craiu și Boușcă. Dacă primul se plia, oarecum natural, prin fire, fabuloasei boeme, celălalt se situa la polul opus: aerul sever al ținutei sale l-ar fi destinat, mai degrabă
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Craiu rămîne în amintire un jovial fără limite, Boușcă persistă în auz cu dicția lui auster-cadențată, cea care avea să și dea de furcă "factorilor de răspundere" ai comunismului primar. În corul murmurelor, acest artist exemplar a avut curajul să strige. 24 august Printre figurile marcante care mi-au pigmentat anii începutului se află autorul Țării de piatră, de foc și de pămînt (1939), dar și al insurgentului Jurnal de sex (1929). În deceniul șapte, inconfundabilul personaj întreținea, în presa bucureșteană
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]