32,884 matches
-
a plantei (SINGH M., NAND RAM, 1996). Insuficiența borului din sol stânjenește desfășurarea normală a proceselor biologice și mai ales fiziologice din plantele 57 de năut, producția fiind diminuată, iar manganul prin lipsa sa în sol provoacă cloroza și necrozarea țesuturilor la frunze (AVARVAREI I. și colab., 1997). Prezența molibdenului în sol influențează pozitiv acumularea calciului în frunze și rădăcini, înlesnind de asemenea, fixarea activă a azotului de către bacterii. Insuficiența molibdenului în sol determină creșterea slabă a plantelor și implicit scăderea
NĂUTUL by OVIDIU UNGUREANU, MIHAIL AXINTE, GINA UNGUREANU, ELENA UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/91866_a_92807]
-
de boală la nivelul plantei gazdă. Se face referire în special la apariția unor modificări funcționale la nivelul organelor plantelor gazdă, mai precis, la nivelul nodozităților, ca efect al invadării scoarței rădăcinilor cu microorganisme ce modifică, prin prezența acestora în țesutul vegetal, parametri fiziologici normali ai zonei invadate. Este important să se analizeze, modul cum își desfășoară procesele respiratorii, nodozitățile radiculare, ca zonă din planta gazdă nou formată, în strictă legătură morfologică, anatomică și fiziologică cu microorganismele fixatoare de N2. Procesul
NĂUTUL by OVIDIU UNGUREANU, MIHAIL AXINTE, GINA UNGUREANU, ELENA UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/91866_a_92807]
-
de cuvinte clar definite, de cuvinte-concept, purtătoare ale unor sensuri inteligibile și stabile. Statutul logic al conceptului e anulat în momentul în care cuvântul, devenit "termen" își dizolvă fixitatea determinată de raportarea lui la un sens transcendent și se lasă "țesut", "marcat" de alți termeni, perpetuu redefinit prin introducerea sa într-un sistem de relații: în textul înțeles ca "o rețea de referințe textuale, (...) fiecare așa-zis "termen simplu" e marcat de urma altui termen"46. Păstrând această definiție pe care
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
prea mult de reinterpretarea conceptuală a activității de cunoaștere. Pe de altă parte, neo-conexioniștii se îndreaptă spre o interpretare, în termeni neuronoidali, a activităților de calcul informatic, ceea ce înseamnă că noile modele nu sînt absolut rebele la o implantare în țesutul nervos. Două căi care se ating ușor, trebuie să o mărturisim, destul de periculos! Cel puțin pentru liniștea spiritelor noastre. Căci noi nu mai sîntem prea departe de boala mintală absolută care constă în a confunda exprimarea și reprezentarea și a
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
că persoanele care suferă de obezitate (greutate corporală peste 20% față de greutatea ideală) reprezintă mai mult de jumătate din grupul studiat (54%). Restul grupului se împarte în următoarele subgrupuri: subponderali (13,1%), normoponderali (17,6%) și persoane cu obezitate severă (țesut gras de peste 40%), reprezentând 6% din grup. Nu există diferențe semnificative în distribuția pe etnii sau pe confesiuni. Deși există o diferență de 6% între membrii AZS (adventiști de ziua a șaptea) și non-AZS în favoarea primilor, aceasta nu are semnificație
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
vinovăția, de a stabili o anumită pedeapsă și de a organiza și urmări executarea acesteia. Utilizarea unui volum imens de resurse materiale și simbolice este justificată de ideea unei duble responsabilități a societății. Această dublă responsabilitate este generată de „ruptura” țesutului social, provocată prin săvârșirea infracțiunii: pe de o parte, masa indivizilor ce respectă convențiile pe baza cărora funcționează societatea, de cealaltă parte, categoria celor care neagă aceste convenții, dând prioritate propriilor reguli. Ideea responsabilității societății față de membrii săi onești a
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
pe unii cercetători să releve mai mult aspectele psihologice ale stresului, deosebindu-se astfel de cei care abordează mai ales aspectele fiziologice ale fenomenului. Pentru aceștia din urmă, adică, pentru fiziologi, stresul desemnează tulburarea structurii sau sistemului de funcționare a țesutului, ca rezultat al acțiunii stimulilor nocivi (cum ar fi: căldura excesivă, gerul, microorganismele etc.). H. Selye, creatorul conceptului de „stres fizic logic”, a promovat ideea că împotriva stimulilor specifici nocivi (ex. rană, infecție, asalt psihologic etc.), organismul răspunde cu același
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
celulelor (întrucât produc schimbări esențiale în funcționarea sistemului fiziologic). Aceste schimbări parcurg, de regulă, mai multe etape: reacția de alarmă, etapa de rezistență, stadiul epuizării. H. Selye arată că atât cantitatea de hormoni secretați necesară, cât și efectele acestora asupra țesuturilor corpului, variaza îi funcție de severitatea stresului și de specificul psihologic individual inclus. În acest sens, el vorbește de „boli ale adaptării”, adică de posibilitatea ca eforturile de adaptare fiziologică la stresori să poată provoca boli organice, în condițiile prelungirii sau
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
în tratamentul unor „boli ale adaptării” etc. Dar, atât H. Selye cât și colaboratorii săi au rămas la viziunea predominant fiziologică, de interpretare a fenomenului stresului. Există numeroase situații de viață care pledează pentru necesitatea considerării unui „stres psihologic”, când țesuturile nu sunt direct asaltate, dar pe prim plan apar o serie de procese de nivel psihic superior, cum ar fi de exemplu cel al „anticipării” pericolului, sau cel al „evaluării” (interpretării), prin care se stabilește stimului gradul de nocivitate/de
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
prin care au demonstrat că se pot produce reacții ale stresului fiziologic pe baza unor procese pur psihologice. Unor subiecți, care urmau un tratament stomatologic, li s-au făcut injecții, fiind lăsați apoi, în alte cazuri, să aștepte injecția fără ca țesutul să fie atins. Shannon și Isabell au putut constata, prin măsurarea hidrocortizonului din sânge, că din pura anticipare a durerii, provoacă anterior de injecție, au rezultat reacții specifice „stresului fiziologic” (așa cum acestea apar, de obicei, sub influenta stimulilor nocivi ai
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
ales, totul e limpede, așa s-au așezat la tine toate, pe muchie;// poate mai avem o șansă, ce știm ne-ar ajuta să nu intrăm prea repede în/ frumoasa încăpere din spate, da, rândurile pulsează în minte, revin în/ țesuturile fine ca niște umbre în moalele capului, ai grijă ce spui când ți-e/ frică, mintea e o fructieră, pe somn, pe tăcute, lumina cea mai pură nu/ vine din bucuria gândurilor clare, coboară direct din golul tău din stomac
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
insulină), fie de promovare a catabolismului (prin scăderea secreției de insulină). Pe lângă cunoscuta funcție secretorie (de proinsulină, de insulină, de peptid C și de amilină), celula β, prin intermediul acțiunii mitogene a insulinei, influențează transcripția multor gene în cele mai variate țesuturi ale organismului, fiind considerată cel mai puternic factor de creștere. Deși celulele A și B au fost menționate ca distincte încă din 1907, de Lane (120), numai în 1959, Lacy a demonstrat că prezența insulinei este specifică numai celulei B
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
celule. Se anticipează că această tehnică va conduce la o mai bună selectare a celulelor β destinate transplantului (75). Malaisse (136) documentează fără dubiu că este posibil să utilizezi D-manoheptuloza și D-glucoza, marcate radioactiv, pentru a aprecia cantitatea de țesut endocrin pancreatic. Se ține cont de faptul că celulele endocrine pancreatice pot explica până la 40% din radioactivitatea pancreatică, deși cantitativ țesutul endocrin nu depășește 1% din masa pancreatică totală. O altă tehnică modernă este „genomica și proteomica funcțională”. Folosind tehnica
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
documentează fără dubiu că este posibil să utilizezi D-manoheptuloza și D-glucoza, marcate radioactiv, pentru a aprecia cantitatea de țesut endocrin pancreatic. Se ține cont de faptul că celulele endocrine pancreatice pot explica până la 40% din radioactivitatea pancreatică, deși cantitativ țesutul endocrin nu depășește 1% din masa pancreatică totală. O altă tehnică modernă este „genomica și proteomica funcțională”. Folosind tehnica „microarray” de identificare a proteinelor exprimate (sub formă de RNAm) într-o celulă anume, au putut fi identificate în pancreasul de
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
omogene structural în insula Langerhans. Diferențe anatomice semnificative au fost notate între celulele β care se află înconjurate numai de alte celule β în raport cu celulele β care vin în contact cu alte celule secretorii insulare sau se află în apropierea țesutului acinar. Suprafața unei celule β nu este omogenă. În zonele de contact (apoziție) cu celulele din jur, prezența joncțiunilor de tip „gap” sau „tight” realizează un sistem special de comunicare intercelulară. Suprafața externă a membranei celulare este prevăzută cu numeroase
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
de celule; în cazul de față, în celulele β pancreatice. Acești șoareci dezvoltă un defect insulinosecretor de tipul alterării „fazei precoce”, similar celui întâlnit în T2DM uman. Autorii sugerează că un defect de semnalizare post-receptor asemănător poate opera atât în țesuturile insulinodependente periferice (unde induc insulinorezistența), cât și în celulele β pancreatice (inducând defectul insulinosecretor). Ipoteza grupului condus de Kahn (115) este interesantă prin logica ei. Defectele de semnalizare insulinică în celulele β par a fi legate de afectarea căilor de
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
polimorfismul IRS1 („Insulin Receptor Substrate 1”) de tip Arg 972 afectează supraviețuirea celulelor β pancreatice printr-un defect al căii antiapoptotice susținut în mod obișnuit de insulină (139). IRS1 este un substrat major pentru receptorul insulinic și este prezent în țesuturile implicate în producția de glucoză, clearance-ul glucozei și secreția de insulină. El acționează ca o proteină de ancorare cu multiple situsuri de legare a diferitelor proteine care fac joncțiunea între activitatea proteinkinazică a receptorului și funcțiile reglate de insulină (139
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
Sterol Regulatory Element Binding Protein 1c”), care este up-reglat (61). În final, menționăm că mulți dintre receptorii β-celulari fac parte dintr-un sistem complex de reglare a metabolismului energetic. Receptorii leptinici sau cei ai GLP1 sunt exprimați în mai multe țesuturi, unele implicate în consumul carburanților (mușchi), în depozitarea energetică (țesut adipos), în reglarea fluxurilor metabolice (hepatocit) sau în reglarea centrală a aportului alimentar (centrii hipotalamici). Receptorii leptinici β pancreatici (31) reprezintă una din piesele mașinăriei de control a metabolismului energetic
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
În final, menționăm că mulți dintre receptorii β-celulari fac parte dintr-un sistem complex de reglare a metabolismului energetic. Receptorii leptinici sau cei ai GLP1 sunt exprimați în mai multe țesuturi, unele implicate în consumul carburanților (mușchi), în depozitarea energetică (țesut adipos), în reglarea fluxurilor metabolice (hepatocit) sau în reglarea centrală a aportului alimentar (centrii hipotalamici). Receptorii leptinici β pancreatici (31) reprezintă una din piesele mașinăriei de control a metabolismului energetic. Se știe că leptina (peptid cu 167 aminoacizi), secretată de
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
a metabolismului energetic. Se știe că leptina (peptid cu 167 aminoacizi), secretată de adipocite, inhibă aportul alimentar prin acțiune asupra receptorilor hipotalamici și crește termogeneza. Prin aceasta, leptina acționează ca un factor de limitare a creșterii rezervelor lipidice excesive în țesutul adipos. Semnificația receptorilor leptinici din celule β pancreatice, din celulele hepatice, din mușchi, hepatocite sau chiar adipocite, este mai puțin cunoscută. Cases și col. (31) au constatat că o creștere fiziologică acută a leptinei inhibă semnificativ secreția de insulină stimulată
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
la o anumită intensitate, continuu. În condiții „bazale” (în intervalele de timp interprandiale, după ce glicemia a revenit la normal), ritmul exocitozei este mic, iar dacă glucoza sanguină scade sub 80 mg/dl, foarte mic. Postprandial însă, nevoia de insulină pentru țesuturile insulinodependente (mușchi, țesut adipos, ficat) este mare, depășind capacitatea de sinteză a insulinei în ribozomi. În această situație se face apel la rezervele de insulină din granulele secretorii. Secreția (în fapt, exocitoza) insulinei este un exemplu unic de proces controlat
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
intensitate, continuu. În condiții „bazale” (în intervalele de timp interprandiale, după ce glicemia a revenit la normal), ritmul exocitozei este mic, iar dacă glucoza sanguină scade sub 80 mg/dl, foarte mic. Postprandial însă, nevoia de insulină pentru țesuturile insulinodependente (mușchi, țesut adipos, ficat) este mare, depășind capacitatea de sinteză a insulinei în ribozomi. În această situație se face apel la rezervele de insulină din granulele secretorii. Secreția (în fapt, exocitoza) insulinei este un exemplu unic de proces controlat de căi metabolice
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
Rolul major al mitocondriei în economia celulei β decurge din funcția energetică (producere de ATP) a acestor microstructuri, dar și de rolul lor jucat în captarea, stocarea și eliberarea unor cantități importante de calciu (63, 86). Spre deosebire de mitocodriile din celulele țesutului pancreatic acinar, care sunt voluminoase, în celulele β, mitocondriile sunt mai mici și dispersate printre numeroasele granule secretorii, reticulul endoplasmic, aparatul Golgi etc. Mitocondria este o structură de circa 1 m în diametru, având o formă ovoidală sau alungită, care
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
de energie. Un rol important al mitocondriei este și acela al controlului eficienței energetice a metabolismului oxidativ, prin intermediul proteinelor decuplante (în celula β, izoforma UCP2). Aceste molecule ar putea interveni în exportul de AGL din mitocondrii, îndreptându-i către alte țesuturi consumatoare de energie (mușchi, țesut adipos). Funcția energetică a mitocondriei este dominată de producția de ATP. Circa 90% din această producție are loc în mitocondrie. Principala sursă este reprezentată de piruvat (rezultat din glicoliza anaerobă a glucozei), care intră din
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
al mitocondriei este și acela al controlului eficienței energetice a metabolismului oxidativ, prin intermediul proteinelor decuplante (în celula β, izoforma UCP2). Aceste molecule ar putea interveni în exportul de AGL din mitocondrii, îndreptându-i către alte țesuturi consumatoare de energie (mușchi, țesut adipos). Funcția energetică a mitocondriei este dominată de producția de ATP. Circa 90% din această producție are loc în mitocondrie. Principala sursă este reprezentată de piruvat (rezultat din glicoliza anaerobă a glucozei), care intră din citozol în mitocondrie. Aici este
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]