652 matches
-
fost constrânsă să cedeze Rusiei sudul Basarabiei. În perioada de până la primul război mondial, s-au intensificat nemulțumirile țăranilor săraci cauzate de lipsa pământului. În decembrie 1917, activiștii bolșevici au preluat conducerea în sat. Intervenția armatei române a dus la înăbușirea rebeliunii bolșevice și la pacificarea localității. După Unirea Basarabiei cu România la 27 martie 1918, satul Necrasovca-Veche a făcut parte din componența României, în Plasa Fântâna Zânelor a județului Ismail. Pe atunci, majoritatea populației era formată din ruși-lipoveni. La recensământul
Necrasovca-Veche, Ismail () [Corola-website/Science/318383_a_319712]
-
naționalitate. În perioada interbelică, satul s-a aflat în aria de interes a activiștilor bolșevici din URSS, aici existând un comitet revoluționar clandestin. Mai mulți săteni au participat la Răscoala de la Tatarbunar din 1924, organizată de bolșevicii din URSS. După înăbușirea revoltei, au fost arestați 4 țărani. La 2 februarie 1930 mai mulți locuitori au participat la demonstrațiile politice care au avut loc la Ismail, cerând răsturnarea guvernului. Cu acest prilej au fost arestați câțiva săteni. În 1932, tribunalul militar a
Necrasovca-Veche, Ismail () [Corola-website/Science/318383_a_319712]
-
și alți membri ai familiei sale au donat sume importante de bani guvernului provizoriu revoluționar, precum și organului de presă „Pruncul român”. Și-a însoțit donațiile cu o scrisoare publicată în presă, în care și-a exprimat solidaritatea cu revoluționarii. După înăbușirea revoluției, a ajutat la salvarea liderilor acesteia, luându-și un risc personal. El însuși a scăpat de urmările prigoanei de după revoluție, datorită unor legături cu unii dregători și boieri, dar cu toate acestea, atmosfera în țară i-a devenit ostilă
Davicion Bally () [Corola-website/Science/324972_a_326301]
-
episod istoric, se zice, a forjat pentru totdeauna neîncrederea rușilor în europeni. În calculele strategice ale rușilor, de la bun început, se mizase pe o anumită bunăvoință a monarhilor europeni urmare a rolului major pe care Rusia l-a avut în înăbușirea șirului de revoluții din 1848, dar și mai înainte, în înfrîngerea demonicului (din punct de vedere al monarhiilor) Napoleon Bonaparte. În fond, țarul Nicolae I avea sentimentul justificat că făcuse imense servicii Europei - iar acum, Europa nu doar că nu
Războiul Crimeii () [Corola-website/Science/303095_a_304424]
-
de acestea, și în flagrant contrast cu politica liberală aplicată în Principate de către ocupația rusească doar cu 14 ani înainte, când teritoriile românești au primit prima lor constituție prin Regulamentul Organic), ca și intervenția trupelor țariste în Ungaria vecină pentru înăbușirea capitolului local al revoluției pașoptiste din Imperiul Austriac, reprezentau, probabil, suficiente indicii alarmante pentru liberalii întregii Europe asupra adevăratei naturi a Rusiei țariste. O altă secțiune a populației occidentale, în special franceze, era alarmată de influența pe care rușii (prin
Războiul Crimeii () [Corola-website/Science/303095_a_304424]
-
I a crezut că puterile europene nu aveau să protesteze la acțiunea rusă de ocupare a unor teritorii periferice aflate în sfera de influență otomană. În plus, țarul spera ca aceste puteri să-i fie recunoscătoare pentru rolul Rusiei la înăbușirea revoluțiilor europene de la 1848. Când țarul și-a trimis trupele în cele două principate române, ("Principatele Dunărene"), Marea Britanie, încercând să echilibreze situația, a trimis o flotă în Dardanele, unde i s-a alăturat și o flotă din Franța. În tot
Războiul Crimeii () [Corola-website/Science/303095_a_304424]
-
măsuri imediate pentru ajutorarea turcilor. În 1853, după ce Rusia a ignorat un ultimatum anglo-francez, care cerea retragerea din Principatele Dunărene, Marea Britanie și Franța au intrat în război de partea otomanilor. Țarul Nicolae a presupus că, recunoscători pentru rolul avut în înăbușirea revoluțiilor de la 1848, austriecii aveau să-i fie aliați, sau cel puțin aveau să rămână neutri. Austria se simțea însă amenințată, la rândul ei, de prezența trupelor rusești la Dunăre. Când anglo-francezii au pretins retragerea rușilor din Principatele Dunărene, Austria
Războiul Crimeii () [Corola-website/Science/303095_a_304424]
-
a dat numele de Sion acestei coline din afara zidurilor cetății de altădată (Adevărata cetate a lui David ar fi trebuit să fie înlăuntrul zidurilor în sudul Muntelui Moria). Sfântul Epifanie de Salamina (315 - 402) susținea că împăratul Adrian, care după înăbușirea răscoalei evreilor conduși de Shimon Bar Kohva a ras în anul 135 Ierusalimul de pe fața pământului și i-a schimbat și numele în Aelia Capitolina, ar fi lăsat neatinsă „o mică biserică de creștini, construită pe locul unde s-au
Cenaclul din Ierusalim () [Corola-website/Science/315455_a_316784]
-
fi împlinit vârsta minimă pentru încorporare. Între 1917 și 1918 a urmat cursurile Școlii Militare de Infanterie de la Botoșani. A aderat la Garda Conștiinței Naționale în 1919, atras de caracterul anticomunist al organizației. În 1920 a participat la acțiunile de înăbușire a revoltei comuniste de la Atelierele CFR Nicolina. Admis la facultatea de drept din Iași, a devenit președintele Societății studenților la drept, organizație pe care a dizolvat-o pentru a fonda, în 1922, „Asociația Studenților Creștini”. În semn de protest față de
Corneliu Zelea Codreanu () [Corola-website/Science/298726_a_300055]
-
un detașament special (format din două batalioane de gardă, două batalioane din Regimentul de gardă “Pavlovski” și două batalioane din Brigada de Artilerie de Gardă). Trupele conduse de Șcerbaciov au dispersat manifestația de pe Nevski Prospekt. A participat, de asemenea, la înăbușirea revoltelor și rebeliunii din Kronstadt a "Batalionului de Geniu de Gardă", ca răsplată fiind numit în escorta împăratului Nicolae al II-lea. La 23 iunie 1906 este numit comandant al "Brigăzii 1 Infanterie", dislocată în Finlanda, iar la 24 ianuarie
Dmitri Șcerbaciov () [Corola-website/Science/335012_a_336341]
-
Sydney Cove și Insula Norfolk dar au fost eliberați de această îndatorire în 1790 odată cu înlocuirea de către o unitate formată din soldați recrutați special cu scopul îndeplinirii serviciilor coloniale, "New South Wales Corps". Această unitate a fost implicată ulterior în înăbușirea rebeliunii deținuților irlandezi din Castle Hill în 1804. Curând însă, deficiențele unității au convins Ministerul de Război de necesitatea unei garnizoane de încredere în Noul Wales de Sud și "Van Diemen’s Land", numele inițial dat Tasmaniei. La originea neajunsurilor
Istoria militară a Australiei () [Corola-website/Science/320589_a_321918]
-
un trib celto-ilir panonic al iașilor. Iașii au fost autohtonic din Pannonia, dar există posibilitatea unei origini iraniene, din cauza asemănării de nume cu iazigii. Primul contact al iașilor cu romanii este atribuită ocupării Segesticăi în 159 sau 156 î.Hr. După înăbușirea rebeliunii conduse de Bato (6-9 d.Hr.), romanii au fondat o tabără militară în bazinul Daruvar, în locul ocupat anterior de oppidum Iasian. Cu partiția Pannoniei de la începutul secolului al II-lea, a aparținut de Panonia Superioară. În timpul domniei lui Hadrian
Municipium Iasorum () [Corola-website/Science/329581_a_330910]
-
s-a afirmat de-a lungul anilor mai ales ca poet, fotograf, grafician, jurnalist și editor. Bunicul matern a fost decorat de regele Mihai I cu medalia „Virtutea militară“ pentru curajul și devotamentul de care a dat dovadă cu ocazia înăbușirii rebeliunii din 21-23 ianuarie 1941. Studii de arte plastice (secția Scenografie). Începe să publice încă din 1990 colaborând la publicații precum Thanatos, Salut, Ziua, Evenimentul zilei, Anuarul de cultură - ANI, România literară, Observator cultural, Cuvântul, VIP - Viața invizibilă a personalităților
Fabian Anton () [Corola-website/Science/305839_a_307168]
-
fost constrânsă să cedeze Rusiei sudul Basarabiei. În perioada de până la primul război mondial, s-au intensificat nemulțumirile țăranilor săraci cauzate de lipsa pământului. În decembrie 1917, activiștii bolșevici au preluat conducerea în sat. Intervenția armatei române a dus la înăbușirea rebeliunii bolșevice și la pacificarea localității. După Unirea Basarabiei cu România la 27 martie 1918, satul Câșlița-Dunăre a făcut parte din componența României, în Plasa Fântâna Zânelor a județului Ismail. Pe atunci, majoritatea populației era formată din ruși, existând și
Câșlița-Dunăre, Ismail () [Corola-website/Science/318405_a_319734]
-
bulgari. În perioada interbelică, satul s-a aflat în aria de interes a activiștilor bolșevici din URSS, aici existând un comitet revoluționar clandestin. Mai mulți săteni au participat la Răscoala de la Tatarbunar din 1924, organizată de bolșevicii din URSS. În urma înăbușirii revoltei, 31 localnici au fost arestați. În 1925, poliția a arestat alte persoane acuzate de acțiuni subversive. În septembrie 1931, au fost arestați alți 9 localnici acuzați de propagandă comunistă. Ca urmare a Pactului Ribbentrop-Molotov (1939), Basarabia, Bucovina de Nord
Câșlița-Dunăre, Ismail () [Corola-website/Science/318405_a_319734]
-
cartierul general în fostul sediu al PCF-ului. O școală pentru formarea ofițerilor a fost înfințată, cu evidente intenții ironice, în sinagoga din Auteuil. Poate cea mai amplă și cunoscută operație a Miliției a fost încercarea din martie 1944 de înăbușire a Rezistenței din departamentul Haute-Savoie din sud-estul Fanței, de la granița cu Elveția. Eforturile milițienilor au fost insuficiente, și până în cele din urmă a fost nevoie de intervenția trupelor germane. Pe 14 iulie 1944, milițienii au înăbușit cu mare brutalitate o
Milice française () [Corola-website/Science/309895_a_311224]
-
fost constrânsă să cedeze Rusiei sudul Basarabiei. În perioada de până la primul război mondial, s-au intensificat nemulțumirile țăranilor săraci cauzate de lipsa pământului. În ianuarie 1918, activiștii bolșevici au preluat conducerea în sat. Intervenția armatei române a dus la înăbușirea rebeliunii bolșevice și la pacificarea localității. După Unirea Basarabiei cu România la 27 martie 1918, satul Hasan-Aspaga a făcut parte din componența României, în Plasa Fântâna Zânelor a județului Ismail. Pe atunci, majoritatea populației era formată din ruși-lipoveni, existând și
Hasan-Aspaga, Ismail () [Corola-website/Science/318374_a_319703]
-
Brejnev și nici colegii săi nu erau persoane cu popularitate, iar noul guvern s-a bazat pe puterea autoritară pentru a-și asigura continuarea. KGB și Armata Roșie au primit puteri crescute. Tendințele conservatoare ale guvernului aveau să ducă la înăbușirea „Primăverii de la Praga” din 1968. Deși strategia lui Hrușciov a eșuat în îndeplinirea obiectivelor sale principale, Aleksandr Fursenko, care a scris o carte în care analiza politicile externă și militară ale lui Hrușciov, a afirmat că strategia sa a pus
Nikita Sergheevici Hrușciov () [Corola-website/Science/298048_a_299377]
-
de voluntari de etnie germană. În dimineața zilei de 16, voluntarii au deschis focul asupra rebelilor conduși de Ivan Bejan și au luptat câteva ore până când comuniștii au auzit că se apropia armata și s-au retras spre Tatarbunar . Pentru înăbușirea rebeliunii, guvernul României a trimis trupe de artilerie din Corpul III al Armatei Române și o unitate de marină. Primele unități militare de la Cetatea Albă au ajuns în zonă în seara zilei de 16 septembrie 1924 și s-au luptat
Răscoala de la Tatarbunar () [Corola-website/Science/318414_a_319743]
-
schimbat, însă, radical situația. Șomajul a crescut enorm, lovind, în 1932, circa 6 milioane de germani. Societatea germană oscila între comuniști și naziști, adepții Partidului Muncitoresc German Național-Socialist ("NSDAP"), partidul nazist condus de Hitler. Comuniștii nu colaborau cu socialiștii din cauza înăbușirii în 1919 a insurecției spartakiste. Hitler a profitat de dezbinarea stângii, iar partidul său, fiind finanțat de mari industriași germani, precum Alfred Krupp, a câștigat (fără majoritate absolută) alegerile parlamentare din noiembrie 1932, și a emis pretenții la funcția de
Republica de la Weimar () [Corola-website/Science/298659_a_299988]
-
1907, deschizând drumul înființării Uniunii Sud-Africane în 1910. În timpul Primului Război Mondial (1914-1918), a rămas în mare parte unit. Dominioanele, cărora li s-au acordat autoguvernarea, au fost cele mai loiale britanicilor încă de la început, excepție făcând un mic incident legat de înăbușirea revoltei burilor din 1914. Totuși, rebeliunea din Irlanda din 1916, a marcat începutul creșterii dorinței de independență a multor colonii. Trupele din țările dominioane au fost importante în Primul Război Mondial, dar pierderile umane au crescut după 1916, slăbind loialitatea
Imperiul Britanic () [Corola-website/Science/304798_a_306127]
-
California. Deși imigrarea maghiarilor în Statele Unite ale Americii este continuă, se pot distinge patru valuri mari de imigrare: În primul val de imigrare (1849-1850) au sosit pașoptiștii maghiari (Forty-Eighters), refugiați din cauza revanșei habsburgice (cundus de Julius Jacob von Haynau) după înăbușirea revoluției în 1849. În 1851 a venit în SUA și Lajos Kossuth (s-a stabilit în New York și a rămas în țară până la 1856 când s-a mutat în Scoția iar mai târziu în Italia). Sosirea primului revoluționar democrat din
Maghiarii din SUA () [Corola-website/Science/322846_a_324175]
-
iar Henric urma să vină pe mare. Vremea și proasta sincronizare au dejucat planurile. O răscoală din Kent a izbucnit cu 10 zile mai devreme decât trebuia, Richard având astfel timp să strângă armata regală și să ia măsuri de înăbușire a răscoalelor. Spionii lui Richard l-au informat despre activitatea lui Buckingham, iar oamenii regelui au capturat și au distrus podurile de peste râul Severn. Când Buckingham și armata sa au ajuns pe malurile râului, l-au găsit crescut și imposibil
Bătălia de la Bosworth () [Corola-website/Science/323458_a_324787]
-
principiile democrației reprezentative și al rolului central al Parlamentului în guvernare. S-a avansat ideea unei confederații a tuturor statelor italiene. Parlamentul sicilian nu a reușit să controleze orașul fortificat Messina, care avea să fie capul de pod folosit pentru înăbușirea revoluției. Acest oraș a fost cel care avea să reziste cel mai mult și atacurilor lui Garibaldi din 1860. Sicilia a rezistat ca stat cvasiindependent timp de șaisprezece luni, armata Bourbonilor ocupând-o cu forța la 15 mai 1849. În timpul
Revoluția siciliană din 1848 () [Corola-website/Science/320511_a_321840]
-
refuzat să plătească chirie pentru folosirea terenurilor. În aprilie 1917, l-au sechestrat pe executorul judecătoresc și au declarat pământul ca proprietate a poporului. În decembrie 1917, activiștii bolșevici au preluat conducerea în sat. Intervenția armatei române a dus la înăbușirea rebeliunii bolșevice și la pacificarea localității. După Unirea Basarabiei cu România la 27 martie 1918, satul Borisovca (Borisăuca) a făcut parte din componența României, în Plasa Chilia-Nouă a județului Ismail. Pe atunci, majoritatea populației era formată din români, existând și
Borisăuca, Tatarbunar () [Corola-website/Science/318476_a_319805]