1,236 matches
-
sa au fost scuipați de demonstranți antiamericani, iar limuzina a fost atacată de un grup de oameni înarmați cu răngi. Conform lui Ambrose, conduita demnă și curajoasă a lui Nixon „i-a făcut chiar și pe unii dintre cei mai înverșunați adversari ai săi să-i poarte un oarecare respect”. În iulie 1959, președintele Eisenhower l-a trimis pe Nixon în Uniunea Sovietică la deschiderea la Moscova. La 24 iulie, în timp ce făcea un tur al expoziției împreună cu premierul sovietic Nikita Hrușciov
Richard Nixon () [Corola-website/Science/302377_a_303706]
-
de luptători. Principalele misiuni ale jandarmilor în acele zile dramatice au fost: Posturile de jandarmi din jurul Capitalei integrate în dispozitivele de apărare a unităților militare au constituit pichete de luptă forte, care au creat probleme deosebite trupelor germane. Cele mai înverșunate lupte s-au dus în comunele Băneasa, Rahova, Militari, bariera Rahova, posturile de jandarmi opunând o dârză rezistență. În principal, misiunea de luptă a Legiunii de Jandarmi București a constat în menținerea ordinii și liniștii publice, precum și blocarea direcțiilor principale
Jandarmeria Română () [Corola-website/Science/306599_a_307928]
-
alege să rămână la Satu Mare unde și-a început cea de-a treizecea stagiune in acest an. A fost membru al Cosiliului Artistic al Trupei Harag György și al conducerii Fundației Proscenium. Pe lângă activitatea teatrală, este un încurajator și îndrumător înverșunat al trupelor teatrale amatoare, în special al celor din localitățile (din zona natală și ținutul maramureșului) care nu au trupă profesionistă de teatru. A fondat în 1996 trupa de amatori Kulissza Színpad care în cei zece ani de existență a
István Bessenyei () [Corola-website/Science/327109_a_328438]
-
la apus de Turtucaia)-Ecrina ("Ekrene" la sud de Balcic) este anexată de România în 1913, în ciuda criticilor unei părți a opoziției politice (de exemplu socialistul Constantin Dobrogeanu-Gherea), care aprecia că aceast act îi va crea României un nou și înverșunat inamic pe mai bine de 600 km de frontieră pe flancul sudic, acolo unde, până atunci, avea o țară prietena a cărei independența fusese obținută simultan cu a sa în același război De atunci, pentru a denumi teritoriul anexat, se
Cadrilater () [Corola-website/Science/296623_a_297952]
-
pornit, în fruntea a numai două sute de kaballarioi și 8 sute de mercenari, în întâmpinarea seldjukizilor, pe care ex-împăratul Alexios III Angelos îi condusese în spatele Imperiului, în toiul războaielor niceenilor cu Henric I și cu Marii Comneni. Într-o luptă înverșunată au căzut aproape toți oamenii lui Laskaris, măturați, literalmente, de mulțimea turcilor, însă basileul l-a răpus într-o monomachie, pe sultanul Kay Khosru I și seldjukizii au luat-o la fugă. După această înfrângere, ei n-au mai tulburat
Theodor I Laskaris () [Corola-website/Science/316751_a_318080]
-
îl țineau pe Laskaris într-o stare de alarmă permanentă, prin incursiunile lor de la hotare. Mai mult decât atât, în goana lor după câștig pe seama vecinului, Marii Comneni, lacomi până la nesăbuință, au ajuns să se recunoască vasali ai celui mai înverșunat dușman al grecilor-Imperiul Latin, însă lucrul acesta nu le-a adus prea mult folos. În anul 1214, basileul le-a mai răpit trapezuntinilor agresivi o parte din pământurile lor apusene. Zdrobit de turcii seldjukizi la mijlocul deceniului doi al secolului XIII
Theodor I Laskaris () [Corola-website/Science/316751_a_318080]
-
după soțul ei de la Academie a fost de asemenea tăiată, iar „Spațiul locativ” a obligat-o să împartă apartamentul unde locuia cu fiica ei, cu o altă familie cu doi copii. Ostracizarea a fost completă: a fost o perioada de înverșunată dizgrație politică, de persecuție, de lipsuri materiale, de boală. Ironia soartei a făcut probabil ca boala ei atât de gravă s-o salveze de la o soartă și mai cumplită, aceia a unui „proces de demascare” în sensul așa-ziselor "devieri
Florica Bagdasar () [Corola-website/Science/303847_a_305176]
-
în anii 1880, în valea fluviului Niger. Coloniile adăugate imperiului au fost înființate în Africa de Sud, unde activitățile lui Cecil Rhodes au condus la anexarea Bechuanaland (azi Botswana), în 1885, și înființarea coloniei Rhodesia (azi Zimbabwe), în 1890. Oponenții cei mai înverșunați ai expansiunii britanice au fost burii din statele Transvaal și Orania din Africa de Sud, până ce britanicii i-au înfrânt în războiul bur (1899-1902). În Africa de Est, exploratorii britanici erau activi de la sfârșitul anilor 1850, fiind în căutarea izvoarelor Nilului și
Imperiul Britanic () [Corola-website/Science/304798_a_306127]
-
puțin controversabil: "Contra creștinilor iudaizanți". Potrivit unor erudiți patristici, în secolul al IV-lea, opunerea unui punct de vedere deosebit era exprimat într-un mod retoric, denumit „psogos” (insultă), ale căror convenții literare constituiau în defăimarea adversarului într-un mod înverșunat; astfel, acești erudiți consideră că a-l trata pe Sf. Ioan Gură de Aur drept „antisemit”, este echivalent cu a folosi o terminologie anacronică, într-un context istoric necuviincios, această opinie părând a juca pe diferența puțin relevantă dintre antisemitismul
Ioan Gură de Aur () [Corola-website/Science/302162_a_303491]
-
represiune ale statului pentru extirparea ereziei, și printr-o astfel de măsură a împăratului va fi exilat Arius după Primul conciliu de la Niceea, considerat ca un pericol pentru biserică. Din motive asemănătoare a exilat episcopul Atanasiu din Alexandria, un dușman înverșunat al Arianismului, numeroși episcopi ortodocși. La început teologul Augustin de Hipona, care a avut dispute înverșunate cu „donatiștii” (o fracțiune creștină nord-africană), a încercat metoda convingerii, mai târziu el va recomanda utilizarea forței prin maximele sale: „compelle intrare“ și „temperata
Inchiziție () [Corola-website/Science/308357_a_309686]
-
Acum, Cesare a fost nevoit să îl susțină pe Giuliano della Rovere. Cardinalul i-a promis că acesta va putea să-și păstreze toate titlurile și onorurile. În ciuda tuturor promisiunilor, della Rovere l-a trădat și a devenit cel mai înverșunat inamic al său. Cesare a murit în anul 1507, la castelul Viana din Navarre, Spania în timpul asediului armatei rebele al Contelui de Lerin. În perioada respectivă, castelul îi aparținea lui Louis de Beaumont, iar asediul era alcătuit din Cesare Borgia
Familia Borgia () [Corola-website/Science/323877_a_325206]
-
armata lui Cezar, dorea securitatea unei domnii provinciale cu ajutorul legiunilor, iar Crassus dorea oportunitatea gloriei militare către est, în Parthia. După soluționarea problemelor, Crassus și Pompei s-au întors la Roma pentru a participa la alegerile din 55 î.Hr.. În ciuda înverșunatei rezistențe din partea Optimaților, inclusiv o întârziere în alegeri, statutul de consuli al celor doi a fost confirmat până la urmă. Cezar nu și-a asumat nici un risc, însă, și a trimis nunțiul său, Publius Crassus, înapoi la Roma alături de 1.000
Iulius Cezar () [Corola-website/Science/298363_a_299692]
-
împăratului german papa a rămas singur. La Roma s-au declanșat revolte. Formosus a murit, probabil otrăvit, la 4 aprilie 896 și a fost înmormântat la Vatican doar pentru câteva luni. În aprilie 896 a fost numit papă un dușman înverșunat al lui Formosus, Ștefan al VI-lea, până la acea dată episcop de Agnani, consacrat în această demnitate chiar de către Formosus. La începutul anului 897, sub presiunea grupării din Spoleto, papa Ștefan al VI-lea a condus într-o bazilică din
Papa Formosus () [Corola-website/Science/305416_a_306745]
-
singurul oraș ce a refuzat să recunoască stăpânirea Macedoniei asupra Balcanilor. În decembrie 335 î.Hr., Alexandru va înfrunta oștile tebane în bătălia de la Teba, deși a trimis nenumărați soli basileului pentru a renunța la cauza sa. Conducătorul Atenei, Demostene, un înverșunat inamic a lui Filip, a trimis cetații din Beoția arme, dar nu și soldați, iar spartanii au fost trimiși să apere istmul Corint. Adunarea Bătrânilor Tebani au dorit cu entuziasm război cu Alexandru, în ciuda reușitelor campanilor din nord ale Macedoniei
Campania lui Alexandru cel Mare din Balcani () [Corola-website/Science/327074_a_328403]
-
Laurențiu (Lovrijenac) din imediata apropiere a zidurilor Ragusei purta inscripția "Non bene pro toto libertas venditur auro" (Libertatea nu poate fi vândută pentru tot aurul din lume). Comerțul cu sclavi a fost interzis în 1416. Republica a fost un adversar înverșunat al Bisericii Ortodoxe, numai romano-catolicii putând dobândi cetățenie ragusană. La sediul Sfatului exista o inscripție care spunea: "Obliti privatorum publica curate" (Mânuiește treburile publice ca și cum nu ai avea treburile tale); în secolul al XIX-lea, nuanțe ale ideii exprimate de
Republica Ragusa () [Corola-website/Science/335964_a_337293]
-
clătinat poziția acesteia de putere navală, dar nu a oprit aspirațiile spartane de a invada Persia, însă, Conon, un atenian, a făcut ravagii de a lungul coastei Spartei și a provocat o revoltă a hiloților. După câțiva ani de lupte înverșunate, în 387 î.Hr., se semnează Pacea lui Antalcidas, prin care toate orașele ioniene sunt reocupate de perși. Efectele războiului au fost să reafirme abilitatea Persiei de a influența politica polisurilor din Grecia. Declinul Spartei a fost inevitabil după dezastruoasa înfrângere
Sparta () [Corola-website/Science/297359_a_298688]
-
a bazinului mediteranean s-au văzut nevoiți să facă grele sacrificii pentru a înfrunta pericolul venit din partea fenicienilor. Ceea ce inițial era o confruntare, îndeosebi pe planul concurenței comerciale, s-a transformat încă din cursul secolului al VI-lea în lupte înverșunate. Sicilia și Sardinia erau obișnuitul teatru al acestor confruntări, dar nici coasta de sud a Franței, unde foceenii fundaseră Massalia (Marsilia) sau coastele răsăritene și sudice ale Spaniei, nu erau scutite de asemenea ciocniri sângeroase. Alături de fenicieni, etruscii, aliații lor
Războaiele Medice () [Corola-website/Science/302124_a_303453]
-
obișnuitul teatru al acestor confruntări, dar nici coasta de sud a Franței, unde foceenii fundaseră Massalia (Marsilia) sau coastele răsăritene și sudice ale Spaniei, nu erau scutite de asemenea ciocniri sângeroase. Alături de fenicieni, etruscii, aliații lor reprezentau un alt dușman înverșunat al coloniștilor greci. În a doua jumătate a secolului al VI-lea (cca 535), etruscii au izbutit să-și asigure controlul Corsicei, iar Cartaginezii pe cel al unei bune părți din Sardinia. Cartagina amenința acum tot mai stăruitor coloniile din
Războaiele Medice () [Corola-website/Science/302124_a_303453]
-
William, Alexandru, care avea să se căsătorească cu fiica sa. [[Fișier:Alexander II (Alba) i.JPG|thumb|200px|thumb|left|Alexandru al II-lea al Scoției]] În 1215, la un an după aderarea sa, clanurile Meic Uilleim și MacHeths, dușmani înverșunați ai coroanei scoțiene, au intrat în revoltă însă forțele loialiste au înăbușit rapid insurecția. În același an, Alexandru s-a alăturat baronilor englezi în lupta lor împotriva lui [[Ioan al Angliei]] și a condus o armată în Regatul Angliei pentru
Casa de Dunkeld () [Corola-website/Science/331098_a_332427]
-
Au avut loc brutale ciocniri subterane. Datorită superiorității armurilor de cavaleri, vienezii ies învingători în această luptă. Cu toate acestea, turcii reușesc să facă o serie de breșe și spărturi în zidul de apărare, ceea ce a dus la lupte deosebit de înverșunate mai ales cu ienicerii.. La 12 octombrie turcii reușesc să spargă o breșă mare în zid, numit "Suleiman breșe", prin care vor să intre în oraș. În această luptă deosebit de crâncenă turcii pierd 1.200 de ieniceri, nereușind să străpungă
Primul Asediu al Vienei () [Corola-website/Science/302754_a_304083]
-
percepții pe care le-am transplantat În poemele pe care vi le ofer. Este clar că nu voi putea să fac mai mult decât alte personalități ale literaturii universale care nu au reușit decât parțial să exprime sentimentele delicate sau Înverșunate, sau mijlocii, ale sexului slabtare. Pe vremuri se vorbea de sexul slab, având În vedere calitățile În primul rând sufletești, deoarece din punct de vedere fizic e clar că femeile sunt ceea ce sunt. Astăzi lucrurile au evoluat enorm. Femeile au
Editura Destine Literare by Eugen de Panciu () [Corola-journal/Journalistic/81_a_336]
-
geologică, „Detunata Goală” (1048 m), lipsită de pădure, dezvăluie spectaculoasa fizionomie magmatică. Odinioară, spune legenda, pe timpurile când trăiau încă uriașii și zânele în țara Ardealului, au sălășuit în apropiere de Buciumani o ceată de uriași, conducătorul lor fiind dușman înverșunat al zânelor, omorând zânele care-i cădeau în mână. Această căpetenie avea un fiu foarte frumos și viteaz, care mergea să se ia la trântă cu bourii și urșii ce trăiau în pădurea Buciumanilor. Într-o zi, s-a rătăcit
Detunata Goală () [Corola-website/Science/303286_a_304615]
-
KAMAZ) postate în apropiere de clădirea parlamentului pentru a bloca accesul protestatarilor, aruncând cocktailuri Molotov. Polițiștii au ripostat cu tunuri cu apă. Alți manifestanți au continuat să scoată pietre din pavaj pe strada Institutskaia, în apropiere de parlament. Cei mai înverșunați sunt membrii grupării Pravâi Sektor, care au anunțat o 'mobilizare' pentru marți. Acestea sunt primele confruntări la Kiev după cele de la sfârșitul lunii ianuarie, în care au murit patru persoane și au fost rănite peste 500, conform unui bilanț al
Kiev: Manifestanții au ocupat sediul partidului președintelui Ianukovici () [Corola-journal/Journalistic/54796_a_56121]
-
fără număr care s-au succedat obscur spre a trage la lumină roadele pămîntuluimamă, urmînd ciclul astrelor, regnul vegetal i-a transferat mimetic plugarului sentimentul înrădăcinării. Homo rusticus e refractar la invenție, se teme de înnoire: în politică este conservator înverșunat și, dacă practică artele, aduce acolo urzeala de tradiții și de ritualuri care au încremenit pe vecie felul său de a percepe universul și de a se situa în el. Lumea rurală e străveche ca timpul, nemișcătoare. Cu vorbele lui
Moș Ion Creangă Coțcariul by Mihai Vornicu () [Corola-journal/Journalistic/2815_a_4140]
-
praf galben care se înălța în capătul câmpiei. — Uite, o armată! strigă unul dintre băieți. — Samurai! adăugă altul. Se întorc de la luptă. Copiii le făcură cu mâna, chiuind. Seniorul din Owari, Oda Nobunaga, și vecinul său, Imagawa Yoshimoto, erau dușmani înverșunați, situație care ducea la ciocniri continue pe hotarul lor comun. Într-un an, trupele lui Imagawa treceau granița, dădeau foc satelor și călcau în picioare culturile. Trupele lui Oda dădeau năvală din castelele Nagoya și Kiyosu și fugăreau inamicii, tăindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]