526 matches
-
În afară de Casa voastră nu văd nici o altă casă domnitoare destul de puternică și de Înțeleaptă ca să Înțeleagă mersul timpului și să ducă politica ce se impune astăzi. Venețienii vor să fie aliați credincioși ai Înălțimilor Voastre. Ei salută alianța voastră cu burgunzii și planurile de căsătorie cu prințesa burgundă. și la Curtea acestora au bune legături, deci posibilitatea de a afla ce se petrece acolo. „Principii Zähringer pot să conteze pe prietenia și loiali tatea noastră“, mi-a spus. și cred că
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
casă domnitoare destul de puternică și de Înțeleaptă ca să Înțeleagă mersul timpului și să ducă politica ce se impune astăzi. Venețienii vor să fie aliați credincioși ai Înălțimilor Voastre. Ei salută alianța voastră cu burgunzii și planurile de căsătorie cu prințesa burgundă. și la Curtea acestora au bune legături, deci posibilitatea de a afla ce se petrece acolo. „Principii Zähringer pot să conteze pe prietenia și loiali tatea noastră“, mi-a spus. și cred că aceste cuvinte nu sunt lipsite de importanță
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
da, totdeauna a fost o fire curioasă. Rece și calculat, fără să facă nimic până nu se gândește de zece ori. Ticăloșii, toți Încheie căsătorii avantajoase, care le aduc teritorii și putere. Bertold cu Welfa Sophia, Conrad țintește la moștenitoarea burgundă, așa se vorbește peste tot. Satana asta blestemată, care m-a despuiat de bunul meu... Acum le mai trebuie și Zürichul... Da, ai dreptate, bas tarda trebuie să moară cât se poate de curând. Sau mai degrabă să se căsătorească
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
suliță Între umeri. Ar rămâne numai Conrad. Nu e un fricos, ce-i drept, dar luptă numai atunci când n-are Încotro. Totuși, e și el muritor. Dacă nu moare găurit de sabie, poate sfârși altfel... Chiar dacă se căsătorește cu prințesa burgundă, cum se vorbește, și dacă face un copil nu-i mare nenorocire. Un prunc e lesne de Înlăturat. și burgunzii sunt prea departe ca s-o poată apăra pe Clémence a lor, pe care văd că nu se grăbesc s-
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
Încotro. Totuși, e și el muritor. Dacă nu moare găurit de sabie, poate sfârși altfel... Chiar dacă se căsătorește cu prințesa burgundă, cum se vorbește, și dacă face un copil nu-i mare nenorocire. Un prunc e lesne de Înlăturat. și burgunzii sunt prea departe ca s-o poată apăra pe Clémence a lor, pe care văd că nu se grăbesc s-o trimită Încoace. Sau poate nu se gră bește el cu nunta... Toată lumea știe că se gândește de trei ori
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
a aflat niciodată... Părerile sunt Împărțite. Fapt e că după dreptul bisericesc perechea era de două ori adul teră și, bineînțeles, papa și-a trimis de-ndată legatul ca să-i excomunice pe cei doi păcătoși. Legatul, Hugo de Die, era burgund, și clerul francez nu-l vedea cu ochi buni. Exco mu nicarea a fost privită ca un amestec În jurisdicția Bisericii francilor, care s-a arătat totdeauna foarte hotărâtă să-și apere autoritatea În propria țară. Astfel că, de Îndată ce burgundul
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
burgund, și clerul francez nu-l vedea cu ochi buni. Exco mu nicarea a fost privită ca un amestec În jurisdicția Bisericii francilor, care s-a arătat totdeauna foarte hotărâtă să-și apere autoritatea În propria țară. Astfel că, de Îndată ce burgundul a pronunțat hotărârea de excomunicare, episcopii francezi s-au Întrunit Într-un conciliu la Reims, unde au votat În favoarea regelui. Au fost dezbateri furtunoase, episcopii s-au certat zile și nopți până au ajuns În sfârșit la o Înțelegere. Formularea
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
născuse fiica. Se întâmplase într-o zi însemnată, de Sfântul Gheorghe. De aceea și primise numele de Gherghița. Apoi doica o alintase Ghighina și așa îi rămăsese numele. Stana murise imediat după naștere, iar Gongea plecase iar, în marea expediție burgundă, de la 1445. Se luptase cu disperare, ca omul care nu mai are nimic de pierdut și cu gândul la frumoasa lui nevastă, moartă. Trăise recucerirea Giurgiului ca pe-un act de răzbunare personală. Atunci luase de la un turc ucis în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
nu a putut fructifica victoria deoarece boierimea a trecut de partea lui Vlad Uzurpatorul, care a preluat tronul, (acceptase să plătească tribut turcilor), fiind obligat să se retragă spre Nord pentru a aștepta ajutorul regelui Ungariei. -în 1396 cruciații europeni, burgunzi și germani, conduși de Sigismund de Luxemburg, au organizat cruciada antiotomană de la Nicopole, la care a participat și Mircea cel Bătrân, încheiată cu înfrângerea cruciaților (25 septembrie 1396); după victoria otomanilor la Nicopole, Mircea și-a redobândit tronul, înlăturându-l
Istoria românilor : sinteze de istorie pentru clasa a XII-a by Cristina Nicu, Simona Arhire () [Corola-publishinghouse/Science/1128_a_1947]
-
Franța”. Ideea lui genială a fost de a se lăsa botezat catolic de episcopul Remi, Sfântul de mai apoi, la Reims, în 496. Unitatea a fost politică și religioasă. Clovis era inițial un eretic arian, dar a înțeles, o dată alungați burgunzii și bretonii armoriaci, că sprijinul pentru pacificare și unificare i-l aduc instituțiile fostului imperiu romano-catolic. Așa a ajuns să fie încoronat și creștinat la Reims.
Clovis și Basarab, străinii de neam () [Corola-journal/Journalistic/3024_a_4349]
-
o lună aici va funcționa și o terasă. Specialitatea casei o reprezintă: platoul rece „Burgund” (ruladă de porc mozaic + cartofi țărănești, ruladă de vită cu sos de măsline + orez sârbesc, piept de pui cu orez sălbatic, clătite bănățene); platoul cald „Burgund” (canapele de ficat, bule cașcaval, chifteluțe, cabanos, piept pui roze, dovlecel pane, ciuperci umplute); preparate la grătar, coaste la grătar, ciocănele din aripioare; deserturi - lapte de pasăre, cremă caramel, papanași etc. Clienților le mai sunt oferite băuturi alcoolice și răcoritoare
Agenda2005-15-05-comert servicii () [Corola-journal/Journalistic/283574_a_284903]
-
ni-l sug Cînd se trezesc, obida pălămidei De-a nu fi laur pentru geniul Dante, Crăițe-n coji de nuci, vechi diamante Topindu-ne de vii pe cît de-avidă-i Pofta lor rea. Și-n pajiștea rotundă, Ceașca-havuz țîșnind ROUA BURGUNDĂ!
Mi-s vorbele vrăjite să creeze... by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/9396_a_10721]
-
Regele Arinilor corespunde dimensiunii germanice a eului dv. Tot atunci mi-ați dăruit o sticlă de binecuvântat Burgund roșu, precizând că el izvorăște din ținutul dv. de baștină. Dimensiunea germanică despre care vorbeați se datorează cumva unei nostalgii a migrațiilor burgunde? M.T.: Problema germanității în cazul meu e puțin mai complexă: părinții mei s-au cunoscut ca studenți la germană, la Sorbonna. M-au purtat prin Germania de la naștere, pot să afirm că am trăit mereu cu un picior dincolo de Rin
Michel Tournier, între mituri și documente by Radu Sergiu Ruba () [Corola-journal/Journalistic/16773_a_18098]
-
bine, și cred că s-a Întâmplat la corida oferită prințului de Wales sau la alta imediat următoare, că unul din animale, extrem de curajos, nu putea fi nici slăbit prin pierderea de sânge, nici Învins; și nimeni, nici măcar gărzile spaniolă, burgundă și germană care Împestrițau arena, nu Îndrăznea să se apropie de el. Atunci, de la balconul Casei Brutarilor, regele nostru, don Filip al IV-lea, foarte liniștit, i-a cerut o archebuză unuia din străjeri și, cu aceeași ținută regală netulburată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
sprânceană În fața neprevăzutului și fără a i se clinti un mușchi pe față, arăta În ce măsură monarhul celor două lumi fusese În după-amiaza aceea, la Corral del Príncipe, pe punctul să se piardă cu firea. Pecetea și scrisoarea Strigătele gărzilor spaniolă, burgundă și germană schimbându-se la porțile Palatului ajungeau până la Diego Alatriste prin fereastra deschisă asupra uneia din marile curți interioare ale maiestuosului edificiu regal. Nu era decât un covor pe pardoseala goală de lemn, și pe el trona o masă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
barbare ce se așezaseră pe teritoriul roman aveau conducere proprie, însă doar cele mai puternice - cum era cazul vizigoților așezați în Aquitania - erau capabile să-și sustragă cu totul teritoriile ocupate puterii romane. O situație mai aparte au avut-o burgunzii: acest popor, de origine scandinavă, se așezase pe malul stâng al Rinului în secolul al IV-lea, lărgindu-și teritoriul în dauna alemanilor; mai târziu, în 413, ei au trecut fluviul deodată cu alte neamuri barbare. Stabiliți în Renania de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
popor, de origine scandinavă, se așezase pe malul stâng al Rinului în secolul al IV-lea, lărgindu-și teritoriul în dauna alemanilor; mai târziu, în 413, ei au trecut fluviul deodată cu alte neamuri barbare. Stabiliți în Renania de azi, burgunzii au încercat, în 434, să se extindă spre Belgica, dar au fost înfrânți de către Magister militum Flavius Etius, ce profita din belșug de serviciile mercenarilor huni. Odată pacea încheiată, ei s-au întors la teritoriul lor, dar au fost atacați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
creștinism îconvertire produsă, de altfel, în varianta arianăă și al angajamentului lor de a guverna, în interesul Ravenei, acea zonă de mare importanță strategică. în anii ce au urmat, în vreme ce puterea hunilor creștea și amenința tot mai vădit linia Rinului, burgunzii stabiliră relații dintre cele mai bune cu populațiile pe care le guvernau și deveniră aliați prețioși ai romanilor, ajungând să joace un rol important în cumplitul război pe care Atila l-a dezlănțuit în 451. întâmplările înfățișate în acest roman
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Important e că își face bine treburile și nu mă sâcâie. Dacă vrei, în seara asta ți-o trimit să-ți încălzească așternutul. — Balamber surâse: — Cunosc ospitalitatea ta și îți mulțumesc. Știi, și lui Atila îi plac tare mult femeile burgunde. Se întrerupse pe neașteptate și râse scurt. Apoi, scuturând din cap, observă: — Nu e numai un mare conducător, știi, e și un bărbat adevărat. în casa lui mare, din Panonia, are câteva zeci de concubine. E trecut de cincizeci de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
nu înțelegi absolut nimic. Fapt e că povestea asta e prea lungă, așa că mai bine ne întoarcem la ce ne interesează pe noi. Și ce ne interesează e asta: dacă e să fie un război, Atila i-ar vrea pe burgunzii lui Gundovek mai degrabă aliați, sau măcar neutri, decât dușmani. Din păcate, însă, acest Gundovek, cel puțin până acum, a refuzat orice propunere de prietenie: în urmă cu șase luni, chiar a respins solia lui Atila, gonind cu răutate pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
șuturi și urmăriți o bună bucată de drum de către femei și copilași, care îi bombardaseră cu pietre și bulgări de bălegar. Preferă, însă, să nu-i amintească de asta interlocutorului său. Spuse, în schimb: — Cred că am înțeles unde bați. Burgunzii controlează drumurile ce duc spre punctele de intrare în Italia. — Ai zis bine: burgunzii sunt problema; și cine dintre ei e cel mai mare și cel mai experimentat războinic? — Waldomar! Toți știu asta! răspunse Audbert, îndreptându-se pe banca lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
bombardaseră cu pietre și bulgări de bălegar. Preferă, însă, să nu-i amintească de asta interlocutorului său. Spuse, în schimb: — Cred că am înțeles unde bați. Burgunzii controlează drumurile ce duc spre punctele de intrare în Italia. — Ai zis bine: burgunzii sunt problema; și cine dintre ei e cel mai mare și cel mai experimentat războinic? — Waldomar! Toți știu asta! răspunse Audbert, îndreptându-se pe banca lui. — Bravo! Marele Waldomar, Invincibiul; așa i se spune, nu? — Da, și pe bună dreptate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
da, tocmai aici e problema. De asta nu ne ducem direct la Genava. Misiunea noastră e secretă, sau va rămâne așa pentru o bună bucată din drum. Trebuie să ajungem mai întâi de toate la lacul Leman, la un nobil burgund care e deja în cunoștință de cauză și... cum să spun... pregătește terenul pentru noi, înțelegi? Dacă totul merge cum trebuie să meargă, el va fi cel care ne însoțește după aceea la Gundovek cu toate onorurile Audbert se încruntă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
niște câini și riscăm să nu mai ajungem deloc. Așa că tu vei fi călăuza noastră. Exact de asta se temea Audbert. Desfăcu brațele într-un gest de perplexitate și totodată de consternare. — Dar... de ce tocmai eu? Pentru că ai o nevastă burgundă, le cunoști bine dialectul și... Audbert ridică din umeri. — Dialectul lor nu e mult diferit de cel al goților, pe care tu, dacă nu mă înșel, îl vorbești perfect. — De acord, dar tu ai fost de mai multe ori prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
rămână cât se poate de secretă, măcar până ar fi ajuns la destinație, astfel încât nu puteau să urmeze nici măcar pe porțiuni mici vechea cale romană - construită aproape în linie dreaptă - ce ducea la Augusta Rauricorum și, de acolo, la ținuturile burgunzilor. îi conduse, așadar, pe huni printr-o pădure foarte deasă - nici el nu cunoștea decât câteva cărări -, care părea să le dea războinicilor, obișnuiți cu spațiile largi, cu câmpiile întinse, un soi de neliniște ciudată. El se feri cât putu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]