736 matches
-
roman. Scrise în limbajul expirat al tradiției neoromantice, sugerând mai mult decât și-au propus să sugereze, sugrumând pudic referințele la actul sexual propriu-zis, ele slăbesc tensiunea cărții și riscă să-l transforme pe detectivul obsedat cândva de înaltele virtuți cavalerești într-un burghez oarecare. Și totuși, atrăgător, plin de farmec, jucându-și cu aplomb rolul de bărbat fatal, Marlowe nu mai pare să aibă nici un motiv de a refuza plăcerile - oricât de întâmplătoare - oferite de femeile întâlnite. Subzistă, însă, în
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
dată un partener de discuții - față în față sau de la distanță - care-i asigura un echilibru interior și dădea sens căutărilor sale aparent fără obiect. Așa s-a întâmplat cu generalul Sternwood, care i-a pus în față oglinda modelului cavaleresc, obsedat de onoare - un cod pe cât de vetust, pe atât de profund. Chiar întâlnirea cu Moose Malloy, gigantul aparent autist din Farewell, My Lovely, îi oferă un serios motiv de meditație. În ciuda suferinței, a nedreptății, ba chiar și contrar propriilor
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
și propriile isterii. În Esmeralda, lumea are timp, iar timpul a știut să dăltuiască un alt fel de oameni: recepționeri de hotel sentimentali, polițiști calmi, gata să colaboreze cu detectivul particular, până și gangsteri în care pulsează generozitatea și instinctul cavaleresc. Marlowe se simte atras de acest spațiu ca de un magnet, revine în Esmeralda, deși, cum spune în capitolul 14, „de-acum nu mai era cazul meu”. Naive din punctul de vedere al motivației psihologice, astfel de noduri narative trimit
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
sale afaceri, îl face să treacă peste orice fel de calcul, neglijându-și chiar instinctul de conservare. Eddie Mars nu este un naiv. El cunoaște prea bine lumea pe care decide s-o înfrunte. Și totuși, contaminat, parcă, de spiritul cavaleresc al lui Marlowe, se aventurează într-o afacere care i-ar fi putut fi fatală. Ancheta propriu-zisă urmează modelul romanului chandlerian. Este un amestec de rutină și rafinament, de investigație polițienească și roman de moravuri. A doua vizită a lui
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
morții înțeleasă drept operă culturală (în conformitate cu miyabi, frumusețea aristocratică). Estetica morții, "indescriptibila încântare a morții" fac parte dintr-o concepție a culturii japoneze pe care tragediana Naka Han și-o înșusește. Dacă esența bushido-ului, această tradiție nescrisă a credo-ului cavaleresc, înseamnă știința de a muri, la fel stau lucrurile pentru actriță, care se impune ca estetă a artei sale, știind să reunească Crizantema și spada, Frumusețea și acțiunea, arta și Viața. Faptul că e vorba de o femeie nu schimbă
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
grandes-mères roumaines, Paris, 1983; Poèmes byzantins, Paris, 1987; Poèmes en exil - Poeme în exil, București, 1994; Odioasa crimă din Carpathia sau Din însemnările unui celibatar, București, 1995; Întâlnire cu o femeie extraordinară - Madame Helvetius, Paris, 1995; Dicționar inițiatic al ordinelor cavalerești, pref. Răzvan Theodorescu, București, 1998; La ce folosește Parisul? Evocări și dileme din exil (în colaborare cu Mariana Sipoș), București, 2000; Întâmplări din orașele de pâclă, București, 2002. Traduceri: Heinrich von Kleist, Opere, I-II, București, 1993-1995 (în colaborare). Repere
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286482_a_287811]
-
două civilizații a fost ocazionată de Cruciade. Acestea pun în comun elita războinică europeană cu civilizația arabă. Dincolo de situațiile conflictuale s-au transmis și secvențe de imagini specifice credințelor oculte ale Orientului apropiat. În aceste perioade s-au format ordinele cavalerești cum ar fi Ordinul Ioaniților (din 1118), cel al Templierilor (1118) sau al Teutonilor (1190). Acestea, dincolo de sarcinile militare și umanitare care dezvoltă atitudini specifice, au și sarcini spirituale. Astfel ritualurile ce trebuiau respectate de cei ce făceau parte din
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
invectivă, la pumn, la Încleștarea fălcilor și a mușchilor. Ce-i cu specia asta, de unde a ieșit, așa a fost mereu sau sunt un produs al noului context social? Sunt tentat să fac o analogie cu turnirurile medievale, cu onoarea cavalerească, cu obiceiul celor de atunci de a stoarce admirație socială și stimă de sine din operația de cotonogire a celorlalți. El cere imperios Încredere, crede că e dreptul lui să o obțină prin orice mijloace, consideră o ofensă dorința celorlalți
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
țărilor învecinate, fiind, ca și maestrul său Nyberg, deopotrivă iranolog și semitist” - cf. Jacques Duchesne-Guillemin, „Geo Widengren (1907-1996)”, StIr 25 (1996), pp. 263-272. Necrologul restituie cu reverență profilul aristocratic al savantului traversând aproape întreg secolul învingător și ale cărui pasiuni cavalerești amintesc discret de participarea sa ca ofițer, din partea armatei suedeze, la războiul ruso-finlandez (1941). 2 Vezi scrisoarea lui Eliade către M.P. Nilsson, cf. Addendum III, în volumul de față. XVIItc "XVII" 1. „Profesorul Lombard mi-a vorbit de vizita dvs.
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
unui caracter prin virtuți și trăsături constante. În Europa de după Renaștere s-a dezvoltat cultura portretelor pictate și a romanelor. Don Quijote e un personaj în carne și oase ce ajunge să aibă mintea rătăcită de pe urma lecturării a prea multor romane cavalerești, care prezentau eroi schematici, exemplificând virtuțile cavalerilor, pentru ca, apoi, să devină, la rândul său, un erou de ficțiune paradigmatic, un posibil model pentru oameni „în carne și oase”. După lectura romanului, oricine îl poate „caracteriza” pe Don Quijote, cu firea lui
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
autorului la respectivul mit. Distincția este de o însemnătate capitală: numai "ateul" Tomas își dedublează viața în Don Juan și Tristan, dar Tereza simte că ambele modele existențiale sunt erezii prima neognostică, cealaltă având reminiscențe în religia iubirii catare și cavalerești, conform căreia împlinirea iubirii (ca regăsire a Paradisului pierdut) nu e posibilă decât în moarte. Acestor două forme antitetice de erezii creștinismul le-a opus iubirea aproapelui, iubire care între cele două sexe e posibilă doar în interiorul căsătoriei sacre. Ethosul
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
centurionii. Soldații lui Hannibal se distingeau prin tunicile lor albe cu borduri roșu aprins. În secolul X bizantinii purtau pene de diferite culori care le permiteau să distingă o formațiune militară de alta. La fel se întîmpla în cadrul ordinelor monastice cavalerești: mantale albe cu cruce roșie pentru Templieri, mantale negre cu cruce albă pentru Ospitalieri. În armata otomană, spahiii se distingeau ușor de ieniceri. În timpul Războiului Civil din Anglia cavaleriștii regaliști (Cavaliers) purtau, ca semn distinctiv de recunoaștere, eșarfe albe, iar
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/1104_a_2612]
-
5 (cinci) care de lemne cer curat, prima calitate, și vă rugăm să binevoiți a ne răspunde urgent de primirea combustibilului. Primiți, d-nă directoare, etc.” Evident, interesul forțat pentru situația școlii de fete impunea, măcar la sfârșitul iernii, oarece generozitate cavalerească. Iar Niță Necșulescu, primar, secondat de secretar, pare sensibilizat de situație elevelor și a profesoarelor abia acum. E galant („...la școală ce cu onoare o dirijați”), orgolios („5 (cinci) care de lemne”) și lăudăros ca un neguțător interesat să-și
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
Valna din Suzana și cei trei moșnegi trebuie să-și pună la încercare întreaga energie spre a înfrânge uneltirile celor bătrâni și a-și dobândi de soție fata pe care o iubesc. Ei nu trebuie să se înfrunte brutal și cavaleresc, ca în Întâlnirea din Pământuri a lui Marin Preda, ci trebuie să recurgă la tot felul de stratageme pentru a învinge prejudecățile și a restabili ordinea firească a lucrurilor. Pentru bunul mers al vieții de familie preotul satului e obligat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288383_a_289712]
-
fiica lui Balosch-Feldvar, din aristocrația cehă. Aceasta intră în viața lui Mallen-Louis într-o zi cu ninsoare, când baronul tocmai se gândea la Crăiasa Zăpezii (diverse simboluri vor extinde meditația, mai apoi, asupra „glacialei” Thea, care - ca într-un roman cavaleresc - îi spune că, la timpul potrivit, ea îi va cere ceva, orice, iar el îi va îndeplini dorința). În scenă intră, împreună cu soția sa, și un Radu Saseano, un balcanic socotit de societatea vieneză drept bizantin. Sub numele Dorothy Dux
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287277_a_288606]
-
acceptă existența unui joc - o competiție, dar una limitată, cu reguli clare și bine înțelese și mize care să nu atingă nivelul existențial. Pe scurt, diplomația trebuie să constituie înlocuitorul modern al reținerilor tradiționale create de religie și de spiritul cavaleresc. Abordarea diplomatică ar utiliza tocmai absența unui consens moral în avantajul stabilității și autocontrolului. Este adevărat că, după un secol și jumătate în care ascensiunea naționalismului universalist și-a realizat opera distructivă, nu mai există principii morale universale capabile să
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
nenumărate recenzii completează lista de publicații ale românistului H. În cartea Cercul Literar de la Sibiu. Influența catalitică a culturii germane (2000), scrisă în colaborare cu Ov. S. Crohmălniceanu, demonstrează, între altele, înrâurirea baladei germane (Goethe, Schiller ș.a.) asupra tipului nordic, cavaleresc de baladă cultivat de cerchiști. Apropierile unora dintre sibieni de unii poeți germani este și de altă natură, Radu Stanca având - scriu autorii cărții - și o „soartă similară în foarte multe privințe cu cea a lui Cristoph Heinrich Hölty”, mort
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287425_a_288754]
-
noastre, și ale poporului român, pentru a le tămădui. Trebuia să cunoaștem slăbiciunile poporului pe care le exploatau fără milă toți hoții și veneticii. Trebuia să cunoaștem dușmanii neamului și ai credinței și să ne pregătim ca prin luptă dreaptă, cavalerească, să-i îndepărtăm de înșelătoriile prin care ruinau și țara și neamul românesc. Pregătirea era și spirituală, și de cunoaștere, dar și fizică, de antrenament, cu marșuri lungi și grele, cu nesomn, cu răbdare de foame și de sete, cu
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
cu care El l-a investit pe om. Pe 26 decembrie 1736 Andrew Michael Ramsay afirma în fața Lojei Louis d-Argent din Paris că francmasoneria începuse să se extindă din Marea Britanie spre restul Europei dezvoltând cunoștințele oculte aduse de templieri, ordinele cavalerești și Vechiul Testament, prin alchimie, astrologie, Kabbala și magie. Dacă pentru început francmasoneria nu apăruse ca o societate inițiatică, ceremoniile sale fiind intitulate rituri de recepție, fără a li se conferi un aspect misterios, lojile erau locuri în care se practicau
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Solomon, Pitagora, Platon și esenieni. De la Maçonerie parmis les Chrétiens reprezintă un text descoprit la Strasbourg în 1760 și care arată originile masoneriei ca fiind de la cananenii din Sfânta Scriptură care erau gardienii rosicrucieni ai tradițiilor eseniene, deci o confrerie cavalerească care și-ar fi dezvăluit secretele templierilor. Egiptul, esenienii și templierii sunt sursele de inițiere ale gradelor masono- rosicruciene, legând-o cu înțelepții religiilor antice și creștinismul original, adesea idealizat de esenieni și templieri. Problema nu este cea a surselor
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
ales în mahomedanism. Interdicția de a vedea în Isis sau în Marii marile inițiate, preotese și magiciene totodată, regine ale panteonului sacru dar și ale universului, a condus la îndepărtarea femeilor din conducerea spirituală a comunităților, din francmasonerie și ordinele cavalerești. Exemple ce pot contrazice orice intervenție necivilizată și exclusivistă sunt la îndemâna oricui: Nefertiti, Cleopatra, Elena mama Împăratului Constantin, Jeanne d- Arc, Ecaterina a Rusiei, Elisabeth a Angliei, Helen Blavatsky, Annie Bessant etc. E greu de crezut că într-o lume
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
de pretutindeni, nu vrem să creăm decât premizele unor studii ulterioare, pe care le prefigurăm ca un plan arhitectural complex și pentru care îl rugăm pe Divinul Arhitect al Universului să ne dea pacea, profunzimea și limpezimea, necesare acestor încercări cavalerești. Și totul, așa cum s-a demonstrat, în spirala marelui clopot. La acest sfârșit de ciclu îmi amintesc de versurile lui Whitman 494: "Întâlnirea mea a fost dată, e sigur. Eu știu că-s pe măsura timpului și spațiului și că
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
în realitate se întâlnesc excepțional de rar în ansamblul trăsăturilor lor și care totuși sunt mai reali decât realitatea însăși". Eroul poeziei lui Vieru e un personaj puternic, un zeu ce deține puterea învierii, a renașterii naturii, a caracterului uman cavaleresc. Destinul e oare acela care își pune amprenta asupra oamenilor?, asupra celor ce creează și a personajelor lor? Natan înțeleptul din Lessing se adresează lui Dumnezeu: "Eu vreau!/ Doar tu să vrei să vreau!". Și mă întreb din nou: de ce
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
1996. 161 Valerie I.J. Flint, The Rise of Magic in Early Medieval Europe, 1993. 162 Richard Kieckhefer, Magic in the Middle Ages, 2000. 163 De multe ori magia a servit ca temă literară cum de exemplu apare Merlin în romanele cavalerești ale lui Arthur. 164 Necromanția utilizează riturile și formulele creștine latine de a oblige spiritele morților să asculte. 165 Edward Peters, The Magician, the Witch, and the Law, 1992. 166 Brian Vickers (ed.), Occult and Scientific Mentalities in the Renaissance
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
de literatură patristică și spirituală; parlamentele sau alte jurisdicții civile foloseau lucrările de jurisprudență și culegerile de cutume, iar pentru un public mai larg, alcătuit din burghezi și negustori, se tipăreau încă din secolul al XV-lea calendare, almanahuri, romane cavalerești, lucrări religioase în limba populară și cărți de rugăciuni. Pe de altă parte, producția și comerțul cu cărți cereau fonduri ridicate; unde se puteau găsi capitaluri disponibile dacă nu în marile orașe comerciale? În sfîrșit, acestea ușurau difuzarea producției; situate
by ALBERT LABARRE [Corola-publishinghouse/Science/966_a_2474]