592 matches
-
nevoie de Schimbare!”, În sensul că „totul trebuie luat de la Început” sau, oricum, că „operele lăudate Înainte, ca și personajele culturale celebre trebuiesc Înlăturate, defăimate”, operându-se, În primă instanță, un amalgam, eficient În ochii multora, Între operele și autorii demagogi și oportuniști, fără o valoare notabilă și acei creatori care produseseră lucruri de valoare unică. La acest al doilea punct, se Înscriu, cu o energie și patos demn de alte cauze, pe de-o parte, naivii, iar de partea cealaltă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
bijuterie lirică a lui Blagaă. 3 Repet: mie mi se pare și pentru mine bătrânețea este un dar. Chiar dacă ar fi doar pentru apreciabila prolificitate pe care „mi-a dăruit-o”! Sau - și vă jur că nu sunt ipocrit sau demagog când afirm aceasta - pentru bucuria copleșitoare pe care mi-a adus-o istoria: căderea imperiului moscovit-bolșevic, eliberarea celor vreo zece state europene aflate sub influența și brutala sa presiune o jumătate de secol. Și, se’nțelege, bucuria revenirii În locul unde
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
în cei aproape trei luștri, desfășurate în toate domeniile și în toate anotimpurile. „Rezistența” mea s-a exprimat prin „comentarii laterale”, iritante prin faptul că se bazau pe o largă documentare, prin temperarea zelatorilor, prin distanțarea de oportuniști, prin ironizarea demagogilor, atitudini la fel de periculoase, dacă le mențineai „pînă în pînzele albe”, ca și refuzurile fățișe. Presat, am admis uneori să-mi nuanțez opiniile, dar n-am renunțat niciodată, integral, la vreuna din ele. Contrecoeur, sub apăsarea ordinelor, nimic nu-mi ieșea
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
Acuma dialog înseamnă: eu vorbesc, tu să taci!” în loc să rîdă de democrația lui Pește, Sergiu a înghițit în sec, s-a foit ușor pe scaun și-a dres vocea, a privit în propriile hîrtii și... a amuțit. *Nenumărate sînt fețele demagogilor! Iată „Filichi”: a prins din zbor o idee de-a lui Nancu (care pledase pentru o atitudine combativă și se împotrivise faptului de „a fi pe linie”) și a dezvoltat-o pe cont propriu, imprimîndu-i accente propagandistice: „Ne vom schimba
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
fundul”. În ceea ce-l privește, a spus întotdeauna ce-a gîndit, a fost „rău de clanță” și din această cauză a avut de tras. A fost (pe vremea lui Dej) împotriva constituirii Regiunii Autonome Maghiare, a copierii modelelor sovietice, a demagogilor de la regiune și raion etc. „Dar azi?”, am încercat eu să-l aduc spre o încheiere. „Azi e mai bine să taci, să aștepți să le rezolve natura”. Pentru el, există o ruptură între ieri și azi. Ieri, adică în
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
luminoase, „sîntem condamnați la asta”. „Parcă mie - am continuat - mi-i plăcut să mă întîlnesc cu anumite figuri din redacție? Totuși, mă duc, îmi predau materialele, corectez șpalturi, stau în aburi de plumb, înghit ședințe anoste, suport show-urile unor demagogi...” „Să știi - mi-a replicat - că și eu îmi fac datoria, dar fără convingere, căci am ajuns la concluzia că aproape nici unul dintre copiii acestei generații - o generație scăpată din mînă - nu merită. Mă simt inutilă, ridicolă”. Știu. Are (uneori
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
s-au întors la Bacău, o parte din drum, cu RATA și, o altă parte, cu trenul. Încă rebegit de frig, primul îmi relatează (cu o uimire un pic exagerată, că doar nu-l cunoaște abia de alaltăieri) „cît de demagog poate fi G.”. După ce că l-a abandonat, i-a făcut și morală că a mers la Slobozia „ca să se căpătuiască”. În ce constă „căpătuiala”? „Bătrîne, le-am cerut celor de la Fabrica de Ulei niște turte de floarea soarelui, pentru că-s
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
înțelege că trebuie să tacă o clipă pentru a atinge obiectul patimii sale. Se scurge un răstimp lung; în fine, Barbès se avântă, urcă la tribună sau mai bine zis sare pe ea. Era unul dintre acei oameni în care demagogul, nebunul și cavalerul se împletesc atât de bine încât n-ai putea spune unde sfârșește unul și unde începe celălalt; un soi de om care nu poate ieși la lumină decât într-o societate la fel de bolnavă și la fel de tulbure ca
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
la ziarul preferat al san culoților, Prietenul poporului ă1789 -1793). Membru activ al Clubului Cordelierilor alături de Danton, Desmoulins și Hébert. Exilat de două ori, se întoarce în Franța în 1792 și devine, după 10 august, unul dintre cei mai înverșunați demagogi ai Revo luției, inspirator al masacrelor din septembrie, iacobin, a dezlănțuit o luptă fără cruțare împotriva girondinilor, pe care a reușit să-i elimine la 2 iunie 1793, pentru ca la câteva săptămâni după aceea, ca răzbunare, să fie asasinat de
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
acuzată Mona Muscă de către noii inchizitori. Aceștia sunt, de regulă, fie tineri și nerăbdători să dărâme mituri politice ca să instaureze altele, fie maturi și tare ipocriți sau interesați, unii nu tocmai de „adevăr”, cuvânt atât de frecvent în limbajul marilor demagogi ai neamului. Mona Muscă era asistentă universitară în Timișoara la programele pentru anul pregătitor pentru studenții străini în 1977-1978. Din acea poziție nu putea să nu semneze un angajament de siguranță, după cum colegii mei și cu mine nu am fi
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
electorală în județului Ismail a fost agitată din cauza candidaților de pe lista partidului național-țărănist, în special, care se socotea partidul cel mai democratic și cu cele mai multe drepturi să fie la putere. Pe lista național-țărănistă se afla Mihai Ghelmegeanu, un oportunist, un demagog. Toată campania sa a consistat într-o serie de cuvîntări acre, pline de venin și injurii și cu cele mai ridicole promisiuni de aducere a paradisului pe pămîntul Ismailului. Ghelmegeanu se aștepta ca eu să reacționez la aceste provocări; căuta
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
unei avocate anonime din Brașov, Elodia Ghinescu - a fost transformat, prin același procedeu al picăturii chinezești, în problemă de interes național. Acest parcurs la dus și pe Dan Diaconescu în brațele primitoare ale politicii dâmbovițene. Televiziunea are mare slăbiciune pentru demagogi și întotdea una are grijă de ei, să le facă un viitor. (2011) Până unde se poate ajunge Cât am stat departe de țară, realizând cât de mici și de ridicole se văd de la distanță vedetele care inflamează peisajul dâmbovițean
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
Mulți se simt nesiguri deoarece în acest nou context propriul punct de vedere religios (sau nereligios) pare în mod radical relativizat. Într-o situație asemănătoare, Max Weber e de părere că un profesor nu trebuie să se transforme în profet, demagog, sau într-un Mesia care să impună ascultătorilor o luare de poziție. Trebuie, în schimb, să facă efortul, cu onestitate intelectuală, să "constrângă individul, sau, cel puțin, să-l ajute să înțeleagă sensul ultim al acțiunilor sale" pentru ca ei să
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
care în cele din urmă a condus la arestarea și condamnarea sa ca eretic, fals profet și blasfemiator. Isus nu era nimic din toate acestea, nici măcar un conducător revoluționar cu un program politic. Dar a fost condamnat ca revoluționar și demagog de autoritatea romană. Soarta lui este binecunoscută: a murit pe cruce, trădat și renegat de discipolii săi. Luat în derâdere și batjocorit de adversarii săi. Abandonat de Dumnezeu și oameni. Și-a dat sufletul strigând cu glas puternic: "Eloi, eloi
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
punctul lor sensibil. Invariabil, victimele erau nevoite să afirme că mamele lor erau femei de moravuri ușoare, că tații lor erau hoți și adulteri, că se practicau orgii sexuale în casă, de obicei incestuoase, că profesorii lor au fost niște demagogi care i-au înșelat, că preoții erau păcătoși și veroși, iar societatea care i-a format-decăzută moral și spiritual. Evident că deținuții erau astfel obligați să mintă și să inventeze acuze la adresa familiei și modelelor, iar în timp s-a
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
folosește șantajul sau amenințarea, renunță cu ușurintă la dialog și abuzează de raportul de forțe. Strategic, pentru a face față unui conflictual trebuie să fii mai „conflictual” decât el, sau să îl aduci pe un teren „afectiv” sau „cooperant”; • Negociatorul demagog apare în absența unor mijloace intelectuale, a unor tactici și strategii, mulți negociatori se refugiază în spatele minciunilor, manipulării, simulărilor și duplicității. Modalitatea de a contracara o asemenea manifestare managerială este utilizarea celorlalte tipuri de negociere. Ca urmare a dezvoltării multiple
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
dar ce importanță mai are acest lucru?). Da, cei care au fost acolo la greu nu vor fi și la onoruri, și nimeni nu ne-a pus mai bine în gardă în legătură cu acest mare procedeu clasic ca Fiul dulgherului! Care demagog a zis că lumea aparține celor care se scoală dimineața primii? Utopie de cercetaș. Circumspecții care așteaptă să bată amiaza pentru a fâlfâi drapelul reușesc întotdeauna să încaseze dividendele cele mai mari. * * * În chiar locul de unde a dispărut cadavrul Învățătorului
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
dăunător Întregii scene literare românești de după război, amestecându-i pe Nichita Stănescu, Marin Preda, Dimov, Bănulescu și alții În magma scriitorilor de-a doua și a treia mână, oportuniști din ambiție, din născare și cărora regimul, el Însuși oportunist și demagog, le ușura carierele provizorii. A fost atunci, să nu ne Înșelăm, În anii ’70 și ’80, o atmosferă prielnică lansării unor nume și unor opere care ar fi purtat timbrul inconfundabil al geniului nostru literar și ar fi uimit cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
lectorul amabil al paginilor mele, eu mă Înscriu, În problema identității, În „falanga” pozitiviștilor”, a romanticilor, a „naționaliștilor”, având bineînțeles grijă de a mă demarca Întotdeauna de cei care abuzează de idealurile naționale, de ceaușiștii de ieri sau de politicienii demagogi și profitori de azi! Revenirile mele pe teritoriul național, repetate și ciudate sau incomode pentru mulți, mai ales În vechiul regim, ca și sângele meu ardelenesc o dovedesc cu prisosință. Și pot să mă mândresc cu faptul că am plătit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
la paradis. La urma urmei, se întreabă retoric Jean Baudrillard, "ce este teorismul dacă nu un efort de a conjura, în felul lui, sfârșitul istoriei 25? Nu știm dacă la baza deciziei lor stă lectura eronată a Coranului, livrată de demagogi și nebuni, sau dorința arzătoare de a ajunge cât mai repede la cele 72 de fecioare (houri). Nenorocirea este că teroriștii kamikaze au găsit o cale pe care, din nefericire, o impun în mod criminal și altora. Dintr-un egoism
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
observ că această „idee”, seducătoare în pura ei formă și total falsă și reacționară în conținut, e de obicei susținută și „apărată” de inși sau excentrici actului cultural propriu-zis, sau creatori sterili, semi-ratați, „procurori ad-hoc” ai unor momente de criză, demagogi insistenți ai așa-zisei „dreptăți și moralități” în creație și cultură. A-l face pe Marin Preda „colaboraționist”, pe Nichita Stănescu „poet comunist”, a nega valoarea tuturor premiilor U. Scriitorilor într-o jumătate de secol de creație literară (cum o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
de „social” și, evident, am fost pe dată, iute, prost înțeles, postul de radio Europa liberă m-a atacat de îndată, aproape lipindu-mi o etichetă de banal conformist, abuzând de valențele acestui cuvânt și de abuziva sa întrebuințare de către demagogii regimului. (De observat, cu această ocazie, grosolănia de apreciere a celor de la Europa liberă, o doamnă, printre altele cu un nume foarte sonor, care îl băga în aceeași oală pe autorul romanelor În absența stăpânilor și Animale bolnave cu ultimul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
riscul de a se face de râs. Specia e însă pe cale de dispariție. Și cred că România întârzie să se reașeze, să-și refacă ținuta, să umble omenește nu pentru că guvernele ei sunt nevolnice (sunt!), nu pentru că unii politicieni sunt demagogi și corupți (sunt!), nu pentru că românii nu muncesc pe brânci (n-o prea fac!) sau pentru că s-au învățat să cam fure (se mai întâmplă!), ci pentru că, din nenumărate motive, exigența lucrului bine făcut, onoarea meseriei au intrat în derivă
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
mai șubrede, cu atât se invocă mai des prestigiul hieratic al principiilor. Te miri cine, câte un bătrânel hârșit în rele, sau câte un puber fără biografie, câte un publicist nervos, sau câte un politician improvizat, dame dezamăgite, afaceriști falimentari, demagogi, mătuși didactice și vedete romanțioase, toți se trezesc vorbind, din când în când, despre principii. Ne refugiem în aerul rarefiat al principiilor, ne justificăm, prin ele, lipsa de imaginație, sau de curaj, ne ascundem, viclean, după ele, când nu le
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
societății, dar la fel de goi pe dinăuntru. Ambiția parvenirii și-a asociat cinismul, iar în plan sentimental domină lipsa de moralitate. Decebal Necșulescu visează un fotoliu ministerial și, cum scopul scuză mijloacele, cameleonismul său politic este foarte eficient. Fără scrupule și demagog, cu atitudini conjuncturale, el reprezintă tipul politicianului agresiv, portretizat cu virulență satirică. Pe un ton patetic, încearcă legitimarea ascensiunii sale politice, dar pledoaria, vădind venalitatea unui Cațavencu, eșuează în ilar: „Viu dintr-o familie imensă de «Ești» [...] ținuți fără pâine
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288326_a_289655]