370 matches
-
femeile ar fi dezamăgit-o estetic, ci pentru că într-un paragraf de acolo a regăsit o împrejurare la care a fost de față. Un dram de umor să fi avut și n-ar mai fi consumat cerneală cu o asemenea diatribă: „Așa se face că de la el [de la Brumaru, n. mea] am înțeles de ce iubește femeile, mult mai bine decât de la Mircea Cărtărescu, care, dat fiind că e atât de obsedat de el însuși, s-ar putea descurca foarte bine și
Opera și cartea by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6178_a_7503]
-
dintre cele mai îngrijorătare cazuri de încălcare a drepturilor omului din istoria recentă. Winterbottom nu este, cu alte cuvinte, Michael Moore (nici n-ar putea fi, căci genul de analiză pe care îl practică nu are nimic în comun cu diatribele acelui yankeu mereu neliniștit și ușor supraponderal, cel puțin în raport cu standardele politice pe care le proclamă). Dar Winterbottom nu este nici Elveția, iar The Road to Guantánamo este o demonstrație cum nu se poate mai bună a unei idei cu
Brittain attacks in patru pelicule by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/10124_a_11449]
-
sau a micilor ecrane!) nu e un simptom prea încurajator pentru sănătatea morală a societății românești. Când un faimos moderator de televiziune, avându-l drept invitat pe un nu mai puțin faimos senator-tribun, se dedau fără pic de jenă la diatribe împotriva țiganilor, militând, printre metaforele deocheate, pentru trecerea la soluții radicale, ceva nu e în regulă cu acest popor! Las deoparte faptul că doar 2 la sută din cei chestionați nu și i-ar dori drept vecini pe românii înșiși
Xenofobia militans by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/17015_a_18340]
-
păstrată acasă de autor cu tăieturile din presă lipite pe caiete), intitulate, cum și erau, "proze" nu le-a grupat în volume cronologic ci după criterii tematice. Astfel încît, acum, volumul 42 cuprinzînd publicistică din anii 1943-1945, vestitul pamflet Baroane (diatribă curajoasă împotriva ambasadorului german la București, Manfred von Killinger) nu e în sumar, el fiind publicat tocmai în volumul al 31-lea. În note, editorii (dna Mitzura Arghezi și dl Traian Radu) dau toate informațiile cuvenite despre acel teribil pamflet
Din Publicistica lui Arghezi by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17143_a_18468]
-
soarele îl scoseseră oarecum din starea lui normală. Într-o zi, în timp ce, sub cortul peste care șiroiau valuri de plumb topit, zece oameni, printre care și eu, gâfâiam înconjurați de roiuri de muște, a început din nou să-și strige diatribele împotriva celui pe care-l numea "Romanul". Era nebărbierit de câteva zile și se uita la noi cu privirea rătăcită. Avea pieptul gol, scăldat în sudoare, iar mâinile îi alergau pe claviatura vizibilă a coastelor. Ne spunea că e nevoie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
din piatră seacă, începuseră să vadă lumina tiparului comentariile închinate autorului Stelei fără nume, infinit mai puțin favorabile, ale d-nei Marta Petreu, în raport cu care a tăcut mîlc, însă despre acestea mai multe poate altă dată... Să ne întoarcem însă la diatriba vătuită a d-lui Michael Finkenthal. Sensibilizat pînă într-atît încît pînă și utilizarea sintagmei cui prodest? i se prezintă nu mai puțin decît o "interogație insinuantă", d-sa se socotește îndreptățit a ne mustra din nou pentru o prezumată amnezi
Cîteva precizări by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8184_a_9509]
-
nu are nimic belicos sau agasant în tonul scrierilor sale. E tranșant fără să fie agresiv și nu are grosolănia polemiștilor care atacă mai mult dintr-o tresărire temperamentală decît în virtutea unei arte a cuvîntului. Pe scurt, un spirit revărsîndu-și diatribele asupra celor pe care îi disprețuiește. Cu un simț prozodic spontan, știind cînd să oprească fraza și cînd s-o continue, Mircea Platon alternează savuros erudiția cu anecdota și cu ironia: "Diferența dintr SUA și UE a rămas, pentru mine
Un autor de viitor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8775_a_10100]
-
l plăti. Pe urmă, lui Hagienuș, foarte versat în istoria artelor, îi plăcea biserica lui Ioanide, știa cât de liberă fusese inițiativa arhitecților de-a lungul istoriei. Întâi începu să pipăie terenul, spre a vedea ce impresie ar face o diatribă a sa. Fizionomia lui exprima numai jale, comică însă. . - Domnule Gaittany, dă-mi și dumneata un sfat, pentru Dumnezeu, ce să fac? Îmi cere Pomponescu să-l atac pe Ioanide la revistă. De ce să-l atac eu pe Ioanide? . - Nu
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
a-i satisface ranchiuna, nu era încîntat. Ca om politic, știa că atacul are un element pozitiv, ridică din anonimat un om. Ar fi dorit să se vorbească de scandaluri meschine, diminuând figura arhitectului, nedemnitate la curs, lipsă de prestigiu; diatriba făcea din Ioanide o figură rebelă, un erou posibil al unei zile. . - I se dă prea multă importanță! observă Pomponescu.Ioanide conspirator! Asta sună a paradox. . - Cu toate astea, tot ce scrie aici e adevărat. Știi chestiacu fata... . - O nenorocire
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
să țină hățurile, știa să facă pe prostul cînd era nevoie și să lase de fiecare dată un semn de întrebare în urma sa. Poezie, nu alta, artă adevărată, dom’ Roja, uite-așa îi magnetiza pe toți cînd își începea discursurile, diatribele, perorațiile în fața celorlalți, n-aveai nici o șansă s-o scoți la capăt cu el, întotdeauna el avea ultimul cuvînt. — Să dea cineva drumul la televizor, spune dom’ Președinte, traversînd agale holul, nici nu mai știu ce zi e azi, oare
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
adevărate transe surrealiste, autorul pune În chestiune formele imitative și sterpe ale aparențelor, automatismele de memorie ale materiei, reproducându-și, apatică și monstruoasă, lehamitea, spleenul, atavismul. Tatăl, fascinat de „formele extreme, echivoce și problematice”, este un profet dezlănțuit În violente diatribe contra unui Demiurg rival, dar el este, mai ales, un Noe nocturn, somnambulic, care salvează, din nou și din nou, arca propriei sale creații și, prin aceasta, dreptul inalienabil al fiecăruia de a-și revendica și Întruchipa singularitatea, creativitatea, zonele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
din nou în camera de oaspeți. Împărțeam din nou casetele video. Din fericire, grătarul George Foreman pentru carne slabă și grăsime redusă nu fusese despachetat din cutia lui Mark cu „cadouri de nuntă nefolosite“, asta scutindu-mă de o nouă diatribă sarcastică pe aceeași temă. Până și partea cu ținutul secretului față de prieteni se repeta. Din moment ce nici unul dintre ei nu a știut că ne-am împăcat, ar fi fost cam complicat să le explicăm că ne-am despărțit din nou. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
strica repede prietenia, dacă te poți considera a fi prieten cu mine...!! Atâta timp cât eu sunt Șeful vostru, am pretenție să executați ordinele mele În caz contrar vă i-a pe toți „Mama dracului”, Încheie Șeful Șantierului de o așa manieră diatriba Încât nu putea-i realiza dacă glumește ori vorbește serios.” Te ascult, Încotro ți-e drumul...?” „Luate’ar Talpa Iadului de suflet, să te fiarbă În cazanul cu smoală, să nu te scoată de acolo decât atunci când Îi voi porunci
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Însuși el,cu o mutră disgrațioasă Îmi rupe galoanele de pe umăr, mă dezbracă de hainele noi militare și pune doi soldați să mă ajute să Îmbrac noul echipament militar,rupt și disgrațios. Își luă avânt oratoric incriminând fapta și terminând diatriba arătându-mă cu degetul. Pentru dezertare, vei fi trimes În “Fața plutonului de execuție”...!! Imediat, alcătui o escortă și fără alt protocol de rămas bun dela doctorul prietenul meu, sunt depus la Închisoarea de tristă amintire...Văcărești! Și de data
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
mucegai, se Învecinau cu cărți ieftine mai noi, ale căror pagini Îngălbenite se făcuseră maronii și se fărîmițau pe la colțuri. Erau westernuri de Zane Grey cu toptanul, mormane nesfîrșite de cărți cu predici lugubre, vechi enciclopedii, memorii din Marele Război, diatribe Împotriva New Deal-ului, ghiduri despre Noua femeie. Însă, firește, Flo nu știa că lucrurile astea sînt cărți. Aventuri pe planeta Pămînt. Mă amuză să mi-o Închipui cercetînd cu privirea acest peisaj ciudat - să-mi imaginez chipul ei blînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
său, despre viziunea acestuia cum că Diavolul și-a muiat vârful cozii în vopsea ca să le împodobească roțile trăsurii. Așa și în România europeană, escaladăm încruntați disputa înmuind în cerneală tipografică același buclucaș vârf al cozii lui Ucigă-l Toaca. Diatribele de comisari religioși ale unor publiciști supărați, sfârșesc prin a înlocui dialogul smerit cu monologul care aduce aminte de răposatul ierarh Torquemada, acela care a slujit cu o mânie care se vroia a Domnului rugurile Inchiziției. Numai că Pronia în
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
muncitor și... șomer se rețin mai cu seamă), Alexandru Tacu-Zeletin debutează editorial cu volumul de versuri ,,Omul interzis” (Iași, Editura Princeps, 1992), sugestiv prin titlu și marcând, potrivit prefațatorului cărții, poetul Ioanid Romanescu, ,,un scriitor format”. Tema anticomunista rămâne predilecta, diatribele lirice atingând, nu de puține ori, prin limbaj și imagine, virulenta pamfletului arghezian ,,Trăim, murim, ne pierdem cu firea;/ Ochii ne curg că un putred canal./ Puț și se văd la un blitz boreal/ Câinii marxiști fecundând omenirea” (,,Pământul somnambul
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
fi născut: ce anume se află deasupra, ce e dedesubt, ce este Înainte și ce este după. (Talmud, Hagigah, 2.1) M-amînființat la Garamond chiar În dimineața În care-l instalau pe Abulafia, În timp ce Belbo și Diotallevi se pierdeau În diatribele lor asupra numelor lui Dumnezeu, iar Gudrun se uita bănuitoare la oamenii care introduceau acea nouă și neliniștitoare prezență Între vrafurile, tot mai pline de praf, ale manuscriselor. „Ia loc, Casaubon, uite-aici proiectele istoriei aceleia a noastre despre metale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Dezvăluită“. Nu facem filologie. Poate că diabolicilor le plac literele ebraice extrase din Cheia Viselor. Nu sunt prea sigur asupra tuturor contribuțiilor despre masonerie. Domnul Garamond mi-a recomandat s-o iau cătinel, el nu vrea să fie amestecat În diatribele dintre diferitele rituri. Totuși, nu l-aș neglija pe ăsta, despre simbolismul masonic existent În grota din Lourdes. Nici pe ăstălalt, foarte frumos, despre apariția unui gentilom, probabil contele de Saint-Germain, aflat printre intimii lui Franklin și ai lui Lafayette
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
mediatizați ai Românicii noastre ar fi ales această cale? Majoritatea s-ar fi mulțumit să trântească un „acum se vede că era o greșeală să renunțe la mine“. Și să urmeze, după o declarație dintr-asta mustrătoare, un șir de diatribe la adresa „complotiștilor“. Cu personajul Ionuț Popa nu te plictisești niciodată. El e genul de individ care nu se înfoaie ca un curcan în fața camerelor de luat vederi. Deși își știe bine rolul atunci când becurile se aprind. Ionuț Popa nu îți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2191_a_3516]
-
devenind o veritabilă punere la zid a unui ziarist concurent. Contractul de comunicare specific editorialului a fost încălcat prin abandonarea caracterului argumentativ și a acceptabilității opiniei, iar efectul este unul manipulatoriu întrucât, chiar dacă, ulterior, cel lezat câștigă procesul, acuzele și diatribele, odată emise, rămân în spațiul public și în mintea cititorilor. În concluzie, manipularea prin condițiile de producere presupune intervenția vinovată a actorilor comunicării pentru schimbarea identității discursului jurnalistic. Această intervenție se poate face la nivel de scenă, suport, actori și
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
eu am adăugat la toate astea și Îndoielnica mărturie a liniei paterne; nu fără a vărsa câteva lacrimi, ne-am Îmbrățișat sub salcie. Câteva minute mai târziu, o mașină de piață m-a dus până În strada Cerrito. Fără a ceda diatribelor proferate de lacheu, o simplă unealtă pentru Madame Hsin și Tai An, m-am refugiat Într-o farmacie. În venala spițerie, mi-au oblojit ochiul și mi-au pus la dispoziție un telefon cu convorbiri limitate. L-am pus În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
un etui prețios, șuetele la care trăncăneam din plin și lejer În strada Parera și care adunau adeseori sub un singur arc două crepuscule, cel al după-amiezei din ajun și cel al dimineții neînțărcate, nu vom uita cu ușurință batjocoritoarele diatribe proferate de Loomis, causeur neobosit, contra metaforiștilor care, pentru a da sens unui lucru, Îl transformă Într-altul. Atari diatribe nu au ieșit niciodată, desigur, din sfera oralității, căci Însăși severitatea operei le respingea. Nu există, oare, o mai mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
singur arc două crepuscule, cel al după-amiezei din ajun și cel al dimineții neînțărcate, nu vom uita cu ușurință batjocoritoarele diatribe proferate de Loomis, causeur neobosit, contra metaforiștilor care, pentru a da sens unui lucru, Îl transformă Într-altul. Atari diatribe nu au ieșit niciodată, desigur, din sfera oralității, căci Însăși severitatea operei le respingea. Nu există, oare, o mai mare capacitate de evocare În cuvântul lună - obișnuia el să Întrebe - decât În ceaiul privighetorilor, În care ar fi travestit-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
fost luat în brațe de Hitler și banda lui, care se cred supraoameni... Te incită să aperi ceea ce el vrea să dărâme. Atacul e îndîrjit, ai să vezi. Ce e de râs însă e că nici nemții nu scapă de diatribele lui, aproape nimeni, nici măcar Luther, acest popă fatal, Kant, Schopenhauer iar din rest, Dante e un nenorocit de creștin. În Shakespeare n-ai să găsești un aer atât de tare ca în Zarathustra, zice el însuși despre sine. Cât despre
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]