312 matches
-
luat cum grano salis și într-un spirit de prudență și maximă seriozitate. Căci nu putem uita, în același timp, nici marile neajunsuri ale enciclopedismului aventuros, nici ale extensiunii cunoștințelor superficiale și dispersate, generatoare de noi forme fără fond, de diletantism, amatorism și, adesea, de insuportabilă și catastrofală poligrafie culturală. Cineva scria la noi, cândva, despre toate: și despre Iosif Vulcan și poezia braziliană, și despre indieni, lupta cu absurdul și despre pasiuni, și despre neoclasicism și Urmuz și multe altele
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
Pe de altă parte însă, impedimentele de ordin material fac ca multe producții istorice să apară în ediții limitate, la edituri obscure, nefiind menționate în bibliografiile istorice și cu un impact redus în sfera academică. În plus, caracterul apologetic sau diletantismul unora dintre lucrări contribuie, odată în plus, la marginalizarea acestui domeniu istoric. Toate acestea nu diminuează totuși farmecul istoriilor locale sau regionale și nuanțele pe care acestea le conferă prin raportare la istoria națională. De altfel, istoria locală se valorifică
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
lui Diderot, postulează că un interpret trebuie să evolueze cât mai detașat de personajul său, să aibă, cu alte cuvinte, „simțirea simțirii”. Oscilația, și nu e singura, se explică nu numai prin umoarea de moment, ci și printr-un anume diletantism într-ale teoriei. O viziune de dramaturg pecetluiește opera lui C. În piesele sale se răsfrâng, cum e firesc, truvaiuri ale unor comediografi premergători, de la B.P. Hasdeu la V. Alecsandri, replici, dacă se poate spune, precaragialiene fiind de găsit atât
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286090_a_287419]
-
pentru luare-aminte. Asumându-și dubla condiție de istoric și publicist - „ipostaze care nu înseamnă în fond decât modalități diferite de exprimare în cadrul unui singur program” -, Z. speră să preîntâmpine, pe cât posibil, izolarea primejdioasă a istoriei ca disciplină, să împiedice proliferarea diletantismului patriotard, care face „mari deservicii atât istoriografiei, cât și spiritului public” și, implicat astfel în „viața epocii”, să răspundă la nevoia ei de îndrumare. „Istoria ca opțiune civică” reprezintă la Z. „un anumit mod de asumare a duratei”. Tot prin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290760_a_292089]
-
extractor al esenței a cincea, interpretator al documentelor în sens hieroglific, pe plan colosal. Istoria critică a românilor dă în ordinea intelectului aceleași emoții epice ca și Contele de Monte-Cristo. Gândirea lui Hasdeu nu merită să fie neglijată, cu tot diletantismul ei. Pozitivist, transformist, el admite și o selecție providențială pe lângă cea naturală. În chipul acesta devine rasist, îmbrățișător al "doctrinei predestinațiunii ginților". Hasdeu acceptă "gințile alese", cu rectificarea că nu crede într-o damnare eternă a unor popoare, într-o
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
mai aduci aminte, Doamnă? Era târziu și era toamnă Și frunzele se-nfiorau Și tremurau în vântul serei Ca niște fluturi chinuiți, Din țările durerei. Ca elev al lui Macedonski, Cincinat Pavelescu păstrează tonul de festival, euforia. Câteodată iese din diletantism și dă dovezi de o puternică invenție fantastică (Pescuitorii de perle, Corbii) ori de uimire în fața misterului vieții, ascunsă sub o aparentă ușurătate ștrengărească: Nu sunt nici rău, nu sunt nici blând, Nu m-am târât, n-am pizmuit, Am
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
felul Valery Larbaud și Blaise Cendrars. D. CARACOSTEA Critic specializat al simbolismului (afară de poetul N. Davidescu) se prevedea a fi D. Caracostea. După aceea a evoluat în direcție scientistă, concepând critica drept o disciplină severă ce trebuie scoasă "din apele diletantismului" prin punerea "în armonie cu cerințele de adâncire ale specialității". De aceea criticul a aprobat și adoptat pe rând orice metodă capabilă de a aduce "pe lângă adevărata căldură estetică, mai multă lumină științifică": gherismul, sociologismul tainian, comparatismul, determinarea prin factorul
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
topici individuale devin tot atâtea atribute ale originalității scrisului jurnalistic eminescian. Aluzia ironică, vizând sfera vieții politice românești, structura anecdotică a articolelor, sunt generate și de apariția neologismului în construcții sintagmatice inedite: mândrie baronească, aer diplomatic, postulanți flămânzi, exigențe aristocratice, diletantism politic, dispoziții cosmopolite, justiții amovibile ș.a. Construcțiile oximoronice (capacități nule, deosebite capacități problematice) evidențiază contrastul dintre esență și aparență, specific vieții politice, și reflectă atitudinea satirică a gazetarului. Prin asocierile semantice inedite pe care le presupun, construcțiile oximoronice potențează semnificațiile
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
declarat și chiar excesiv, prin concepția autonomiei esteticului amplu teoretizată, prin receptivitatea la formele noi ale romanului (Dostoievski, Proust, Gide) și la poezia ermetică (Mallarmé, Valéry, Ion Barbu). El a pledat cauza înaltei profesionalități a scrisului, scos din păienjenișul diverselor diletantisme, prezente, chiar din plin, și în paginile revistei. Dar Paul Zarifopol era un moralist, un scriitor de idei, un estet, în sensul cel mai bun al cuvântului, aplicat mai ales la fenomenul european. Criticul și istoricul literar al publicației avea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285188_a_286517]
-
în sens actual românesc, este ideea de sinteză. și aceasta în plină epocă de cunoaștere strict specializată, parcelată, fragmentată. De unde, orientarea spre generalizarea necesară, spre teoretizare, globalizare, tendință considerată în Occident ca depășită, perimată, un semn sigur de amatorism și diletantism. Sinteză deci pe toate planurile. Inclusiv sau mai ales, în foarte multe cazuri între referințele străine și românești. În politologie, filozofie, teoria literaturii etc. unde suntem copleșiți adesea de valuri-valuri de trimiteri străine, insuficient sau deloc adaptate și elaborate, integrate
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
și îmbogățit de la caz la caz. Un bun simț superior (altă valoare clasică !) ar trebui să prezideze întreagă această operație creatoare de selecție și integrare culturală. Nu poate fi deci vorba de nici un fel de europeism superficial, de improvizație și diletantism, ci de o adevărată concepție, europeană într adevăr, a lucrului bine făcut. S-a și scris câte ceva și în acest sens. Europa este și rămâne pentru noi emblema seriozității și solidității, a creației durabile, rezistente și eficiente, de cât mai
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
și rămâne pentru noi emblema seriozității și solidității, a creației durabile, rezistente și eficiente, de cât mai mare randament posibil. De dorit deci, în acest spirit, profesionalizarea integrală și a României, în speță a culturii române, ieșirea sa definitivă din diletantism și improvizație. Să nu mai fim, să nu mai trecem drept țara lui pseudo, a formelor goale, a imposturii și neseriozității. În nici un domeniu. A lucra în spirit european, la nivel european, înseamnă, în această perspectivă, care are și ea
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
la București, în 1993, de Andrei pleșu. În general, se pot preconiza trei atitudini intelectuale foarte limpezi: 1. Racordare permanentă la valorile, ideile și cultura europeană; 2. Documentare europeană cât mai serioasă(biblioteci, studii universitare, muzee etc.), cu excluderea oricărui diletantism și amatorism; 3. Realizări culturale de nivel european (ca scriitură și valoare), în mediul românesc, de către oameni de cultură români. Altfel spus, a aduce Europa acasă, prin creații proprii româno-europene. Dacă se vor ridica la standardele și condițiile receptării și
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
de generalizare etc. Ca printr-o astfel de cunoaștere global-selectivă să recupereze, măcar în parte, timpul pierdut și să se integreze în sfera referințelor europene esențiale. Mulți critici, comparatiști europeni consideră însă generalizările, sintezele, teoriile de ansamblu, drept fenomene de diletantism și chiar de inferioritate etc. Este evident că lucrurile, într-o serie de cazuri precise, cel puțin, sunt complet diferite. Imposibilitatea, indiscutabil sinceră, autentică, de a percepe în mod real, obiectiv, reacțiile estice este vizibilă îndeosebi în sfera ideologică. Cercetătorul
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
mai bine... A nu explora în perioada actuală și imensele posibilități pe care le oferă editura anglo saxonă, dar și cea italiană și germană, constituie, în primul rând, o gravă eroare managerială. Întreaga problemă trebuie pusă pe noi baze. Orice diletantism și spirit artizanal în acest domeniu este ineficient și anacronic. Schimbarea peisajului editorial este, într-un sens, radicală. A apărut, în primul rând, categoria literaturii străine de consum, de masă, de mare tiraj, total necunoscută înainte de 1989. Acest gen de
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
recenzii și cronici literare propriu zise. Înainte vreme «recenzia» era un termen clasic, În care actul critic se strecura din Întâmplare și În formule aproximative, nota dominantă rămânând povestirea, rezumarea, colorată de lirisme dubioase, a cărții. «Recenzia» era refugiul tuturor diletantismelor și capriciilor impresioniste. Pentru publicul cititor actual, recenzia este Însă un mijloc de informație culturală, superior buletinului bibliografic sau fișei de lectură. Ea se complectează cu datele acestora din urmă, dar trebuie să le depășească prin comentariul textului propus. (Ă
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
de state vecine, cu un trecut istoric comun (constituind părți ale aceluiași trunchi) și vitreg și când, prin urmare, textul unui astfel de tratat trebuie să conțină și reglementări specifice. Este cazul Tratatului de care ne vom ocupa în continuare. Diletantism, inconștiență, rea-credință sau poate, toate acestea la un loc? Sub influența unor interese nu tocmai greu de ghicit, cancelaria "diplomatică" de la Chișinău, școlită în bună parte la Moscova, pășește viguros pe urma precedentelor periculoase practicate de Kiev cu Bucureștiul și
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
subiect tabu; până și elementara prevedere a dispozițiilor finale ale Tratatului referitoare la limba în care ar urma să fie redactat textul acestuia (limba română) produce frisoane la Chișinău și nu numai. Prin aceasta, cancelaria de la Chișinău dă impresia unui diletantism, însă unul agresiv; dar este numai o iluzie. În realitate, "baronii" acesteia, proveniți, așa cum am spus, din fosta școală diplomatică de la Kremlin, asemenea colegilor lor de breaslă de la Kiev, încearcă să păstreze într-o "viziune strategică" elementele de bază ale
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
să producă atâta durere în sufletele românilor: lipsa condamnării ferme a acelei stări de fapt din 1940, ce conduce, prin consecințele ei, la perpetuarea unei nedrepte separări morale a românilor din dreapta și din stânga Prutului. Este oare această dilemă produsă de diletantism, de inconștiență, de rea-credință sau de toate trei laolaltă? Frontierele lașității Răspunsul cel mai corect posibil este acela că cei de la Chișinău știu ce vor, adică, în fapt, nu pot accepta un Tratat politic de bază care să nu cuprindă
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
ieșeană de pictură: cam genul ăsta de școală, dacă e să fac o primă circumscriere, una cu totul aleatorie, cum se vede. Dar pregătind astfel tonul sub care vor sta considerațiile. Unul lejer. Dacă nu chiar facil. Prin voluptuosul lor diletantism, deja asumat. Ba, mai mult, unul insolent, atîta vreme cît diletantul nu e diletant autentic, dacă nu produce și-un dram de insolență. Dar, ca să nu mă autoflagelez cu atîta pornire, să spun că fragilele referiri la... școlile de creație
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
al Colecțiilor, de fapt, crimă culturală în care și-au găsit cavoul excepționalele colecții particulare. Felul în care e prezentat... documentarul dezvăluie fără tăgadă stima respectivului post t.v. pentru ignarii dictatori. Ce să crezi? O fi vorba doar de diletantismul postului sau de ceva mult mai grav: de tînjirea pioasă după trista epocă de aur?! Să revin deci, prin deja invocatul diletantism, la pomenitul catalog al pomenitei expoziții jubiliare. Diletantismul e nota dominantă a acestei redactări festiviste: inconsecvență în păstrarea
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
fără tăgadă stima respectivului post t.v. pentru ignarii dictatori. Ce să crezi? O fi vorba doar de diletantismul postului sau de ceva mult mai grav: de tînjirea pioasă după trista epocă de aur?! Să revin deci, prin deja invocatul diletantism, la pomenitul catalog al pomenitei expoziții jubiliare. Diletantismul e nota dominantă a acestei redactări festiviste: inconsecvență în păstrarea parității datelor personale ale artiștilor expozanți, neglijențe inadmisibile în materie de curriculum, inversări de date personale și de imagini reproduse, stîlciri de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ignarii dictatori. Ce să crezi? O fi vorba doar de diletantismul postului sau de ceva mult mai grav: de tînjirea pioasă după trista epocă de aur?! Să revin deci, prin deja invocatul diletantism, la pomenitul catalog al pomenitei expoziții jubiliare. Diletantismul e nota dominantă a acestei redactări festiviste: inconsecvență în păstrarea parității datelor personale ale artiștilor expozanți, neglijențe inadmisibile în materie de curriculum, inversări de date personale și de imagini reproduse, stîlciri de nume (și prenume); unele din aceste hibe, referitoare
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
se-ntreabă antimicul nostru. Imposibil de imaginat, răspunde tot el. Și de-aici, începe speculația: Cred că abia în momentul în care ne vom vedea destinul prin inexistenta piele a micului, atunci îl vom vedea corect". Iar antidotul corupției, mizeriei, diletantismului ar fi... renunțarea la mic. Și dacă nu putem renunța, atunci... nu. Ca să vezi pînă unde poate răzbate pesimismul (schopenhauerian)! Imagini (în sepia) cu străzile vechilor orașe românești au mai totdeauna un atît de neîndoios efect catartic. Chiar dacă efectul vine
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
dar Utrillo? 8. Arp, abstractul speculînd rodnicia hazardului; dar Mondrian? 9. Modigliani, candidul pervers al lascivelor nuduri. 10. Pollock, suprarealistul gestual, precursorul postmodernismului. Ați observat, mirați poate, absența "diletantului" Van Gogh. Nu întîmplător: puseu psihanalizabil oricum, dacă mi-l atașez "diletantismului" personal, mereu atent să iasă de sub... anatemă și să se așeze în profesionalism pur sang. Cîtă insolență, nu? în această ultimă alăturare! Dar de îngăduitor-dezmățatelor sărbători ce nu-i permis! Ar mai rămîne de văzut care ar fi insula în
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]