396 matches
-
de decor. Dar, la un text mai stufos, procedeul devine imposibil. Un spectacol omorît de o traducere greoaie a fost Planeta tînărului rus Evgheni Griskoviets (dramaturg, regizor, actor), cu un monolog plin de umor și de poezie, ca o continuă divagație născută la fața locului, despre ce vrei și ce nu vrei, de la singurătate pînă la dragoste și înapoi... Omul pentru care festivalul a însemnat consacrarea internațională s-a numit Rodrigo Garcia. Dramaturg. Trei spectacole în "in", două în regie proprie
Teatrul unor nopți de vară by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/14910_a_16235]
-
cu alte stasuri - sentenț ioasă și, de aceea, puțin rezistentă în timp, tonul ironistului Coșbuc, mai valoros, de obicei, decât poetul. Nu pentru polemică, precum sonetele cu adresă, sunt scrise aceste glume. Probabil că le va fi înțeles ca simple divagații, risipite din loc în loc, și de obicei neculese în volume. Niște exerciții de atelier, care să mai destindă coardele pe care poetul își cânta temele „grele”. Ceva mai mult decât întâmplarea face ca aceste resturi să fie mai plăcute urechii
Modernitatea lui Coșbuc by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/4860_a_6185]
-
pe care se sprijină viziunea modernă asupra lumii. La Dragomir nu avem de-a face cu o preocupare sterilă pornită dintr-un temperament curios și infatuat, care nu poate sta în fața unei teme decît acoperind-o cu o perdea de divagații prețioase, ci cu dorința vie a unei inteligențe care vrea să înțeleagă ce s-a întîmplat cu ideile omenirii. De fapt, contemplînd impresia aparte pe care un gînditor o face atunci cînd nu e însuflețit de ambiții sociale, îți dai
Extravagantul de rasă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5885_a_7210]
-
eroii lui Toma, explicitează năzuința spre „locul ascendenței particulare”, în fapt, o stare de spirit, prin care creația poate fi desăvârșită. Povestirile din ciclul Trei fantezii cu Avrămuț (Ca la vecinul bine temperat, Camera 407 și După-amiaza unui claun) sunt divagații pe tema observației creatorului. În Ca la vecinul bine temperat o mamă atrăgătoare este urmărită cum intră în jocurile fiicei, emanând un erotism aparte; Camera 407 reface istoria unei femei ce-și redescoperă pasiunea în urma unui divorț; o poveste despre
Povestiri despre boală și cuvânt by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/2965_a_4290]
-
prin care admite că întregul său proiect existențial a fost un eșec. În aceeași notă, chiar dacă, muzical, tonul e mult îndulcit, ni se înfățișează Crazy to Love You. Compus împreună cu Anjani Thomas, partenera lui în viața reală, cântecul e o divagație despre neînțelegere, tensiunea insuportabila a vietii de cuplu și dorința de a evadă: „Hâd to be crazy to love you/ Hâd to go down to the pit/ Hâd to do time în the tower/ Begging my crazy to quit// Hâd
Vechimea, adâncul (4) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/4796_a_6121]
-
Spre a surprinde autenticitatea celor din urmă, are la îndemînă mai multe căi, dintre care bardul de care ne ocupăm aici intuiește, cu suficientă pregnanță, două. Mai întîi e un drum al limbajului dens, eliptic, abrupt, care evită explicația și divagația din dorința de-a nu tulbura misterul ce poate fi mai bine prizat printr-o economicoasă folosire a cuvîntului. Imaginea unicității e favorizată de turnura parcimonioasă a discursului liric, sub pavăza ilustrelor exemple, de la maeștii haiku-ului pînă la hermetici
Sub semnul singuratății by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12602_a_13927]
-
dimpotrivă, să ne stipendieze, în vederea unui mic confort, - pentru ca, la termenul scadent, să-și ceară inevitabila dobîndă?! Să fie plătit, dar numai după, e ... conzult; în avans, însă, - cum s-ar zice tot pe-ardeleană - nu seplătie!". Sau următoarea mustoasă divagație în manieră de șotie: „cum nu sunt, însă, nici Ivan, nici Ion, și nu sunt, pe de altă parte, sigur că ajunge-voi în Paradis (unde, -n rest, nu ai nevoie de nimic) ci, mai degrabă, dedesubt, nu-ți pot
Regulă și de-reglare (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/6779_a_8104]
-
că, printre strămoșii noștri extremi - ca și printre alții mai apropiați, rari erau cei ce atingeau trei decenii. Pentru un Fontenelle centenar, în secolele 17 și 18, câți contemporani năruiți înainte de cincizeci de ani, ori mai tineri! Îmi explic această divagație despre vârste printr-o preocupare firească în perioada abia întâmplatei mele reîntoarceri la țărm. Totul în jur îmi semnaliza cât de diferit era omul de aproape șaizeci și patru de ani de încă tânărul scriitor care luase trenul spre Italia
Paragrafe by Ilie Constantin () [Corola-journal/Imaginative/10660_a_11985]
-
prim-planul în lumea autorilor de songuri. Deși am dat de el pe aceleași site-uri unde apar Shakira, Justin Bieber, Beyonce și alții eiusdem farinae, citindu-i interviurile a trebuit să recunosc că e totuși diferit: se exprimă fără divagații, demonstrează constanță, întrebându- se și azi ce înseamnă să fii artist, sau muritor, să scrii despre frică, nesiguranță, schimbare, prietenie, necredință, haos... Mărturisește că a fost transfigurat de creștinism, scriind pentru că „transfigurarea e ceea ce îți îngăduie să ieși de sub haos
Mircea Cărtărescu și Bob Dylan by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/4059_a_5384]
-
fi fost Chateaubriand. Dar interesul meu pentru Chateaubriand nu trece decît parțial prin medierea proustiană; Proust nu s-a interesat decît de unul dintre aspecte, cel al memoriei involuntare, eu mă interesez de mai multe. Deși sunt și multe digresiuni, divagații, ramificări, bifurcații, deci pot să aleg mai multe obiecte "chateaubriandești", esențialul, centrul ar fi însă o chestiune de ordin poetic și anume: de ce dintre toate genurile pe care le-a practicat Chateaubriand, autobiografia i-a reușit cel mai bine. De ce
Cu Gérard Genette despre Figuri V by Muguraș Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/15280_a_16605]
-
Magnatul gândirii, necunoscutul, Tentacule-ntinde prin timp și prin spații Pe teme diverse, făcând divagații Și-ascunde avar conținutul... Atrage gândirea, animându-i mirajul Necunoscut, ascuns și abstract, Intenția-și caută finalul de act Când visu-și desface penajul... Nici somnul nu poate urzi stăvilire În drumul gândirii fără hotar, Scrutând orizontul imaginar Unde-i stăpână
NECUNOSCUTUL by Ioan Știfii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83838_a_85163]
-
nelimitânduse doar la enunțata, în subtitlul cărții, temă a iubirii. Vorbește despre dragoste și trădare, comunicare și solitudine, despre emoții și irațional, despre caracter și experiențe de viață, despre ezitare și refuz, despre părinți și familie etc. Scrisul său îmbină divagația savantă cu anecdoticul sau cu meditația gravă. Fără să ambiționeze așa ceva, cu o cuceritoare modestie, tânărul Predescu riscă să devină dacă nu profesorul de înțelepciune al generației sale, atunci, cel puțin, martorul cel mai convingător al faptului că acești oameni
Un eseist neliniștit by Ion Cristofor () [Corola-journal/Journalistic/3030_a_4355]
-
perspectiva morții. Cred că animalele cele mai pândite de moarte, precum gazelele, au în ghearele leului senzația vitală cea mai ridicată. Cu cât mai fericite ar fi dacă ar fi înzestrate pentru război!¤ (Ioanide trecu peste alte rânduri, părîndu-i-se pure divagații.) Noi avem cultul morții și, fără a profesa sinuciderea sau a căuta moartea cu dinadinsul, credem că acuitatea vieții se verifică în înfruntarea morții: a muri în încleștare, acesta e supremul bine pe care-l oferă viața. Restul e deșertăciune
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
a omului. Hammer 1 a fost uimit de bogăția izvoarelor folosite de Cantemir în a sa istorie a Imperiului Otoman. La fel vor fi occidentalii și în fața erudiției lui Nicolae Iorga sau a lui Mircea Eliade. Am produs această aparentă divagație spre a înlesni cititorului calea spre imaginea unui Ion Gugiuman, al cărui centenar îl sărbătorim astăzi, reprezentant luminos al modelului cultural Cantemir. Din puținele momente în care l-am cunoscut cu prilejul centenarului Gimnaziului „Anastasie Panu”, devenit, în 1918, Liceul
In memoriam : Ion Gugiuman by Costin Clit, Constantin Vasluianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1203_a_2104]
-
Ciuvică se face că muncește. Mugur! Se răsucește Emil marțial la 90 de grade și nevralgia intercostală îl sâcâie din nou. Pipăie nervul rebel și repetă: Mugur, tu ai memorie, când am jucat noi cu Irlanda, în ’97 sau ’98? Divagațiile astea îl deranjează vizibil pe tânăr. Se moaie a înduplecare, ziceați ceva de o strategie... Io am fost președinte, măi, băiatule! Io am strategia foarte clar conturată, să știi! Și după o pauză mustrătoare, timp în care piciorul stâng l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
Zece mii de kilometri, se indignează și Petrică. Nu se poate, e blocat angrenajul, zice neîncrezător Monte Cristo, dacă ar avea numai atît, nici nu i s-ar auzi motorul. — Ăsta e riscul oricărei discuții delicate, abaterea de la subiect, alunecarea către divagații, perorații, zice domnul Președinte ridicîndu-se primul de la masă, dînd tonul plecării. — La dracu’! se sperie Petrică simțind primul rateurile carburatorului, ar fi fost prea frumos să fi mers toată treaba bine, așa cum ne-am planificat. — M-a costat scump, zice
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
or lansează anume enormitatea, pentru a-l copleși pe Chick? Are Însă răspunsul vreo importanță?... Ravelstein nu este istoric nici măcar În ficțiunea care Îi preia numele și n-ar fi, oricum, singura bazaconie pe care o lansează În spumoasele sale divagații paradoxale. „Ca un naționalist român al anilor ’30 fusese violent vizavi de evrei. Nu era Arian, firește, nu - era Dac”, continuă, În maniera sa caustic-frivolă, improvizatul acuzator. „Știam toate astea prea bine”, gândește Chick (personajul Chick din roman, adică). „Eram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
apărătoare de urechi roșii, pufoase și cu bucle galbene, fluturându-i în vânt, mă învață înțelesul cuvântului a tânji. Aproape că-i mai mult decât poate să îndure un evreiaș furios de treisprezece ani, crescut lângă fusta mamii. Iartă-mi divagațiile, dar ceea ce îți povestesc acum reprezintă, probabil, cele mai tulburătoare ceasuri din viața mea - învăț înțelesul cuvântului a tânji, învăț înțelesul cuvântului tulburare. Iată că drăgălașele de ele au țâșnit spre rambleu și acum pășesc zăngănindu-și patinele pe aleea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
Nu mai vreau. Mi-am pierdut șirul gândurilor. Pe mine mă enerva colegul ăla al meu, și am ajuns să vorbesc despre pisici și câini care mă latră! Mi-am propus s-o iau încet, dar m-am rătăcit în divagații. Aș putea să vorbesc până poimâine dac-o țin în stilul ăsta. Să fac un efort și să mă adun. Să mă organizez. Deci mă enervează. Ce mă enervează? Hector. În ce episoade semnificative mi-l amintesc? În cele legate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
de aceeași plăcere a autopedepsirii discreditatoare. Nepotrivirea de vârstă are, așadar, o funcție triplă în roman: - mascarea complexului neputinței prin acest argument de bun-simț, cu lustru de onorabilitate; - e un comutator epic, întrerupînd orice electrizare erotică; - e un pretext de divagații și interpretare. Despre imposibilitatea unei relații erotice între parteneri de vârste diferite, Ibrăileanu se exprimă într-un articol din 1925, intitulat Idealism. Sunt ironizate "aranjamentele" scriitorilor de a-și crea "o mică lume ideală în mijlocul acestei lumi de mizerie" (Opere
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
iar peste toate, departe în adânc, (...) clipea din secundă în secundă o pleoapă de foc colosală și sinistră (...) Adela se opri, îmi luă brațul și se strânse lângă mine, speriată" (p. 154-155). Când se referă strict la sine, naratorul notează divagațiile bărbatului cu aspect aforistic: "Voința de a nu muri, geniul speciei sau elementul imperceptibil a creat în individ iluzii și miraje" (p. 140). Și mai direct: În strigătul de iubire, bărbatul cere femeii ajutor împotriva morții" (p. 137). Când se
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
calitate, de o subtilitate bizantină, explorând fără timidități ipotezele critice anterioare și respingându-le, atunci când e cazul, cu argumente și umor. Erudiția eseistului este veritabilă, disimulată prin tot felul de eschive ghidușe; în același timp, autorul se exersează în arta divagației elegante și a formulării memorabile. Pe mai multe pagini, Antonio Patraș scrie, paradoxal, despre lipsa de personalitate a criticului literar în genere (!) și despre „eternul feminin“, despre delicatețea de a fi ipocrit și despre stupiditatea ambiției, despre iubire ca act
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
155 • Domnului profesor, cu dragoste / 159 • O relansare? / 162 • Imperiul și anarhia / 166 • Despre violență / 170 • Viespea și reperele / 174 • Despre fascism, sine im et studio /177 • Un război pierdut / 181 • Puțină etologie / 184 • între prea-prea și foarte-foarte / 188 • O divagație / 192 • Ruina unei utopii / 196 • "...eseu" / 197 • Europa are forma creierului meu / 205 • Refuz să fiu altceva decât eu însumi / 213 • Un român la Bruxelles (sau Haga?) / 216 • Medicul și vrăjitorul / 222 • Ghetou / 240 • "Vin americanii!" / 247 • / 251 • Computer games
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
astăzi în fața unui început de criză. Editorialul lui Nicolae Manolescu, citit printre rânduri, arată un fel de capăt al răbdării. Sânt curios cum își va rezolva revista cea mai longevivă de la noi aceste neașteptate și previzibile, totuși, probleme. 191 O divagație "Chiriași ai casei, Gânduri ale unui creier uscat într-un anotimp secetos." T.S. ELIOT Mijloc de iulie bucureștean, căldură insuportabilă zi și noapte, somn chinuitor, întrerupt de douăzeci de ori, neputință a minții de a porni. Anotimp mort, pe care
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
11 ani mai mult, atunci chiar că trebuie să te oprești, să le explici totul frumos și clar, astfel încât, pe viitor, să eviți orice surpriză. Așadar, fie ce-o fi, trebuie să fac o pauză. Un ocol. O digresiune, o divagație, o deviere de la subiect. Chestia aia pe care ne-am obișnuit s-o numim paranteză. În fine, iată niște puncte (7): frații mici au realitatea lor distinctă și inviolabilă; dincolo de meritul indiscutabil de a fi privit burta mamei crescând (cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]