488 matches
-
reușit să aflu - nu are importanță cum, dar știu că mariajul tău e nefericit. Știu că trăiești alături de un bărbat tiran - poate chiar violent -, mă întreb de câte ori în trecut ai fi vrut să evadezi, și ai dat îndărăt, înfrânt\ și doborâtă, pentru că nu aveai unde să evadezi? Hartley, acum îți ofer căminul meu, numele meu, eternul meu devotament. Continuu să te aștept, unica mea iubire. Nu vrei să vii, nu vrei să evadezi cu mine, să fii nedespărțită de mine în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
mi punea mereu aceeași întrebare, cu aceleași cuvinte, iar și iar și iar, indiferent de răspunsul pe care i-l dădeam. Și, desigur, cu cât devenea el mai furios, cu atât eram eu mai stângace și mai împiedicată și mai doborâtă, așa încât îi dădeam, probabil, într-adevăr impresia că mint... Aș vrea să-l ucid pe omul ăsta! Mai băuse puțin vin și acum stătea tremurând, fără să plângă, cu ochii larg deschiși și întunecați, cu pupilele dilatate, privind fix la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
că-i mai bine să răspund, deși era încă mult prea devreme ca să fi venit Ben. M-am întors cu pași șovăielnici pe pajiște, ducându-mi farfuria și paharul. Titus și Hartley stăteau în ușă, fața ei purtând aceeași expresie doborâtă și speriată, pe care ajunsesem să i-o cunosc atât de bine. Titus mi se adresă: — Uite ce-i, Mary e de părere că ar fi bine să plece. I-am spus că mai are destul timp, dar insistă să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
sus, apoi se propti în patru labe și, în sfârșit, se ridică, cu greutate, în picioare. Rochia galbenă îi era groaznic, disperat de șifonată, și încerca, zadarnic, s-o întindă. Întregul ei trup exprima stângăcia ușor rușinată a ființei total doborâte. — Uite ce-i, am să-ți împrumut halatul meu de casă, am unul foarte frumos. Am alergat în dormitor și i-am adus halatul meu cel mai bun, din mătase neagră cu brandenburguri roșii. Am găsit-o în ușa camerei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
prea multă curiozitate în legătură cu activitățile lui. Purtau, într-adevăr, discuții aproape „de politețe“. Cel puțin, așa s-a întâmplat în prima zi. După aceea, Titus s-a arătat din ce în ce mai puțin doritor s-o vadă, și cum ea era tot mai doborâtă, nu-mi venea să-i cer s-o viziteze. Nu mă puteam obișnui cu faptul că i se adresa spunându-i „Mary“. — Mary, nu vrei să vii afară la soare, e rece aici, înăuntru. Nu, mulțumesc. — Te simți mai bine
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
descurcat. — Ia te uită, bătrânul James mi-a sfeterisit patul. — Nu puteau să te transporte până sus și, oricum, focul nu putea fi aprins decât aici... — James încă n-a venit să mă vadă. — Cred că mai doarme, era foarte doborât. — Mă rog, îmi pare rău că ghinionul meu a spart petrecerea. Îmi aduc aminte cum cântai „Voi che sapete“. — Speram să auzi. Oh, Charles... — Haide, Lizzie, te rog... — Vrei să te însori cu mine? — Lizzie, încetează... — Știu să gătesc și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
fizice și mentale pe care le cheltuise în acea inimaginabilă cufundare? Mi-am adus aminte de cuvintele lui referitoare la trucurile despre care-mi vorbise și care pot fi „foarte obositoare“. Nu-i de mirare că James fusese după aceea doborât și păruse să-și fi pierdut controlul. Dar... „L-am scăpat din mână - mi-am pierdut controlul asupra lui.“ Despre cine îmi vorbise James în seara aceea când adormisem la masă... oare despre Titus? Cum de venise Titus la mine
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
în beciul casei. Seara urmăream îngrozit, dar și fascinat de frumusețea spectacolului, cum reflectoarele de la gară urmăreau avioanele inamice pe firmamentul cerului, pentru a le descoperi artileriei antiaeriene. Vedeam bombele luminoase aruncate din avioane, dar nu am văzut nici un avion doborât. Într-o zi mergeam cu mama la o rudă care stătea în apropierea gării. Pe străzi mișunau soldații sovietici care se purtau ca niște cuceritori și somau civilii la tot pasul. Un bărbat care semăna la statură și mers cu
75 - VÂRSTA MĂRTURISIRII by Gheorghe Mustaţă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/794_a_1652]
-
-i plăceau vorbele triviale și nici scuipatul pe jos; elevii trebuiau să fie ordonați și să aibă șervețele de hârtie în buzunar. De pe frontul din Est profesorul se întorsese plin de amintiri. Era pe câmp, când a zărit un avion doborât. A vrut să-l vadă mai de aproape dar, în carlingă, i-a atras atenția o moviliță bâzâită de muște. Pentru ascultătorii săi, povestitorul trăgea ritos concluzia că aici fusese un român. Cam încurcând noțiunile predate, în orele lui școlarii
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
în țară”. Se publică sau se reiau versuri de Tudor Arghezi (Mărturisire pe vioară și arcuș), Ion Pillat (Poetul), Ion Minulescu (Aquarelă), G. Bacovia (Amurg violet), Ștefan Aug. Doinaș (Intermezzo), Virgil Șotropa (Galerele aleargă, Vremile, În goană), Mihai Beniuc (Vulturii doborâți), Victor Ilieșiu, Francisc Păcurariu, prezent în redacție și marcându-și acum începuturile literare (Înviforată creștere, Împrimăvărare, Stanțe, Stih tânăr, Un zar, Ursita ș.a.), Iosif Moruțan, Valentin Strava, Ion Cherejan, Teodor Ciceu, Valentin Raus ș.a., iar proză dau Andrei Radu, Pia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290247_a_291576]
-
în beciul casei. Seara urmăream îngrozit, dar și fascinat de frumusețea spectacolului, cum reflectoarele de la gară urmăreau avioanele inamice pe firmamentul cerului, pentru a le descoperi artileriei antiaeriene. Vedeam bombele luminoase aruncate din avioane, dar nu am văzut nici un avion doborât. Într-o zi mergeam cu mama la o rudă care stătea în apropierea gării. Pe străzi mișunau soldații sovietici care se purtau ca niște cuceritori și somau civilii la tot pasul. Un bărbat care semăna la statură și mers cu
75 - V?RSTA M?RTURISIRII by Gheorghe Musta?? () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83092_a_84417]
-
În urm) cu ceva timp, autorit)țile israeliene i-au permis s) scrie despre o operațiune militar). S-a efectuat un atac asupra unei mici insule din Marea Roșie, garnizoana egiptean) fiind luat) prin surprindere. Bushinsky a v)zut o santinel) doborât) de o rafal) de mitralier). —Era un b)iat tan)r, spune el. Împușcat În picior. Carnea Îi atârnă sfârtecat). Sângeră puternic. L-am Intrebat atunci pe ofițerul ce era la comand): „Nu putem face ceva pentru el?”, la care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
Geambașul avea mulți dușmani, pe mulți îi bătuse, multora le ne cin stise femeile, pe toată lumea o teroriza la mahala. Nu e de mirat, dar, că ura dez lănțuită se abătu asupra lui. Într-o clipă fu atacat, înconjurat și doborât. Ilie primise un glonte de revolver și o împunsătură de cuțit. Teme lie Trancă fu lovit cu aceeași furie. De îndată ce s-a aflat despre prezența Geambașului, valu rile mulțimii se abătură asupra cârciumii. Unii s-au înar mat cu bastoane
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
Întîi să te vindeci pe tine”? Organizarea unei practici Reiki reușite poate fi dificilă, de aceea chiar trebuie să aveți, Înainte de toate - și Întotdeauna -, grijă de dumneavoastră Înșivă. Nu le veți fi de mare ajutor altor oameni dacă vă lăsați doborît sau dacă vă Îmbolnăviți, deci este vital să puneți În mișcare acele lucruri care vă pot ajuta să rămîneți sănătoși, Întregi și energici. Aceasta presupune să vă concentrați asupra bunăstării dumneavoastră fizice printr-o alimentație corectă și prin exerciții corespunzătoare
[Corola-publishinghouse/Science/2150_a_3475]
-
37). În timpul apariției literaturii superioare, cu influențe din retorica neoclasicistă și totodată opunând-i rezistență acesteia, aveau loc schimbări în domeniul tehnologiei, schimbări care au avut un rol important în separarea literaturii de jurnalism, privită ca o formă primitivă și "doborâtă". În final, această separare s-a bazat pe diferențele sociale. Economia afectată de schimbările tehnologice reflectă această diferență. Prețul mediu al unui cotidian era de 8 dolari pe an în 1800, pe când salariul standard pe săptămână al unui ajutor de
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
trebuit să plece îndărăt în Germania împreună cu Andreas Schmidt, pentru a explica înaltului Comandament german, de ce nu erau oportune acțiunile de sabotaj și distrugeri așa cum fuseseră ordonate. Avionul care îi transporta pe cei doi a fost interceptat de sovietici și doborât. Atât unul cât și celălalt au fost grav răniți, prinși și apoi, transportați în închisorile din U.R.S.S. de unde nu se mai știe nimic de soarta lor. în momentul când s-a aflat de dispariția lui Stoicănescu, Nicolae Petrașcu era
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
rigida). Pădurile de pe coasta pacifică (numite și păduri de coastă sau păduri pluviale), care se dezvoltă în condițiile unui climat foarte umed (1000 3000mm/an), cu veri răcoroase și ierni blânde, sunt luxuriante, greu de străbătut din cauza trunchiurilor de arbori doborâți și a stratului arbustiv bine dezvoltat. Aceste păduri formează o bordură care însoțește țărmul pacific din sudul Alaskăi până în California. Lățimea acestei benzi de pădure variază de la câțiva km la cca. 500 km, iar în altitudine poate fi întâlnită de la
Geografia mediilor temperate şi reci ale globului by Larion Daniela () [Corola-publishinghouse/Science/1179_a_2048]
-
Vlad Țepeș - marketingul popular al dorului de casă. A lucrat chiar și o perioadă în Italia, ca pădurar, dar s-a speriat după ce a asistat la un accident de muncă al unui coleg, român, rupt în două de un arbore doborât neglijent. De altfel, în cursul discuției noastre nu încetează să facă referințe la Italia și să o laude și stilul de viață din Peninsulă, „o țară care merge, are ulei în mecanism, nu ca a noastră !”. Marian, așa-l cheamă
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
Păzită ca pe vremea în care în incinta închisorii slujea drept depozit, biserica, în care stilul brâncovenesc, chiar după moartea sângeroasă a domnitorului, își atingea plenitudinea, era despuiată de onoare, de coroana ei. În zăpada murdară a curții zăcea catapeteasma! Doborâtă, crucea mai strălucea pe alocuri de vechea ei poleială. Turlele erau desfăcute și zidurile se înălțau golașe spre cerul vânăt. Era într-o zi de iarnă. De atunci, au mai căzut alte turle și ziduri de biserici. Urâciunea pustiirii s-
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
expun pe crengi sau pe înălțimi; la anumite popoare, sufletul animalului ucis e trimis către "patria sa spirituală" (cf. "festivalului ursului" la comunitățile Ainu și Gilyak); există, de asemenea obiceiul de a oferi Ființelor Supreme o bucată din fiecare animal doborât (pigmeii, negritoșii din Filipine etc.) sau craniul și oasele lungi (samoyezii etc.); la anumite populații din Sudan tânărul, după ce și-a doborât primul vânat, mânjește cu sânge pereții unei peșteri. Câte din aceste credințe și din aceste ceremonii pot fi
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
să le descifreze semnificația. Al. Gahs le-a comparat cu ofranda de jertfă a primei vânători (Primitialopfer) adusă de anumite populații arctice unei Ființe Supreme. Ofranda consta exact în așezarea pe niște platforme a craniului și oaselor lungi ale animalului doborât; se ofereau divinității creierul și măduva animalului, adică părțile cele mai apreciate de către vânător. Această interpretare a fost acceptată, între alții, de către Wilhelm Schmidt și W. Koppers; pentru acești etnologi, aceasta constituia o dovadă că vânătorii de urși ai peșterilor
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
coregrafie rituală era bine cunoscută de către oamenii paleoliticului 38. Or, dansul circular este extrem de răspândit (în toată Eurasia, în Europa Orientală, în Melanezia, la indienii din California etc.). El este practicat pretutindeni de către vânători, fie pentru a împăca sufletul animalului doborât, fie pentru a asigura înmulțirea vânatului 39. În ambele cazuri, continuitatea cu ideologia religioasă a vânătorilor paleolitici este evidentă. În plus, "solidaritatea mistică" între grupul vânătorilor și vânat lasă să se presupună existența unui anumit număr de "secrete ale meseriei
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
Mezoliticul și neoliticul că agricultorul asociază cu o crimă munca, pașnică prin excelență, care îi asigură existența; în timp ce în societățile de vânători responsabilitatea carnajului este atribuită altuia, unui "străin". E de înțeles atitudinea vânătorului: el se teme de răzbunarea animalului doborât (mai exact, a "sufletului" său) sau se justifică în fața Stăpânului Animalelor, în ce privește pe paleocul-tivatori, mitul omorului primordial justifică, desigur, riturile sângeroase precum sacrificiul uman și canibalismul, dar este greu de precizat contextul său religios inițial. O temă mitică analoagă explică
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
transmis o viziune "sublimă" asupra eroilor, în realitate, natura lor este în afara regulilor, ambivalență, chiar aberantă. Eroii se dovedesc "buni" și "răi", în același timp, și concentrează atribute contradictorii. Ei sunt invulnerabili (e. G. Ahile) și totuși sfârșesc prin a fi doborâți; ei se disting prin forța și prin frumusețea lor, dar și prin trăsături monstruoase (statură uriașă - Herakles, Ahile, Oreste, Pelops - dar și submijlocie 49), sunt theriomorfi (e. G. Lykaon, "lupul") sau susceptibili de a se metamorfoza în animale. Ei sunt androgini
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
prăbușindu-se în urma uraganului. La ora 8 dimineața vântul sufla cu 44 metri pe secundă (160 km/oră), iar la ora 9,30 uraganul a intrat în faza sa dezastruoasă, orașul Havana având un aspect de infern: sute de copaci doborâți și proiectați la zeci de metri, cădea o masă de apă agitată de vânt, atât de densă că nu se mai vedea nimic la câțiva metri. Șuieratul vântului era îngrozitor și valurile la țărm atingeau 7-8 metri. La ora 10
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]